ตามรอยคุณอำนวย..2)แฝงรอย
ต่อเนื่องจาก 1)ย้อนรอย.. เพื่อที่จะหาคำตอบให้ตัวเองได้ว่า "ไป อำนวย กันตอนไหนหนอ??" จึงต้องไปค้นหาการ "แฝงรอย" ของคุณอำนวยในการทำงานของพี่เม่ย
อ๋อ..เพราะพี่เม่ยทำงานอยู่กับพี่ๆน้องๆที่มาจากสายงานใกล้เคียงกัน ทำให้มีความใกล้ชิดสนิทสนมกันมาก มีอะไรก็จะช่วยเหลือกัน โชคดีที่ทุกคนให้ความไว้วางใจ มาปรึกษาหารือ รับฟังคำแนะนำ จนได้ชื่อว่าเป็นผู้รับปรึกษาทั่วอาณาจักรฮีมาโตโดยไม่รู้ตัว
และเพราะงานประจำที่พี่เม่ยรับผิดชอบ เป็นงานในตำแหน่งหน้าที่นักเทคนิคการแพทย์ที่ต้องควบคุมคุณภาพการทดสอบทางห้องปฏิบัติการ และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เป็นงานที่ทำคนเดียวไม่ได้ ต้องอาศัยความร่วมมือร่วมใจของทุกคนในหน่วยงาน พี่เม่ยไม่ถนัดในการออกคำสั่งเลยค่ะ..นิยมการขอความร่วมมือมากกว่า... ดังนั้นเพื่อให้การดำเนินงานเป็นไปอย่างราบรื่น การพัฒนาคนกับพัฒนางานจึงต้องไปด้วยกัน จึงพยายามกระตุ้น..ส่งเสริม..ช่วยเหลือ..ผลักดัน..จนบางครั้งก็ต้องออกแรงบ้างในการเป็นพี่เลี้ยงในการทำงานเชิงพัฒนาของทุกคน และนำผลงานนั้นมาพัฒนาหน่วยงานต่อไป ที่ผ่านๆมาก็เช่น การสร้างผลงานเพื่อขอตำแหน่งชำนาญการ หรือขอเลื่อนระดับ การจัดทำโครงการพัฒนางาน Patho-Otop การฝึกสอนงานรวมถึงการสร้างเครื่องมือเพื่อพัฒนาคน ตอนนี้ก็เร่งรัดงานขอรับรองมาตรฐานทางห้องปฏิบัติการ ISO15189 ของหน่วยงานด้วยค่ะ ตลอดเวลาที่ทำงานมาก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความรู้เกี่ยวกับ KM มากมายนัก มารู้ตัวอีกครั้งก็เมื่อเรามองกลับไปเห็นว่า กระบวนการ KM เข้ามาเนียนในเนื้องานประจำเข้าไปแล้ว ดังที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวของการดำเนินงานต่างๆผ่านบล็อก ชื่อ ฮีมาโตหรรษา ไปแล้วค่ะ
ดูเหมือนว่า "คุณอำนวย" จะแฝงรอยเข้ามากับการทำงานของพี่เม่ยโดยไม่รู้ตัว จริงๆค่ะ
ความเห็น (2)
Dr.Ka-poom