บอกได้ไหมว่าครูคนใดสอนให้เราวาดรูปทิวทัศน์เหมือนกันทุกภาค
หายไปหลายวัน ใกล้เกษียณ(ก่อนกำหนด) โรงเรียนและหน่วยงานหลายแห่งที่คุ้นเคยกัน พอรู้ข่าวก็เชิญไปให้ข้อคิด(เรียกว่า ปัจฉิมแนวคิด ดีไหม?) และก็มุฑิตาจิตกันต่อเนื่อง ดูคิวแล้วจะยาวถึงสิ้นกันยายน ก็ได้นำหนังสือที่ระลึก "KM เล่มจิ๋ว" ที่กลั่นป็นเรื่องเล่า เล่มเล็กๆไปแจกกันด้วย
เหตุการณ์หนึ่งขณะที่ผมเดินคุยกับพรรคพวกที่มาจากทุกภาคของประเทศที่ชายทะเล มีคนหนึ่งที่มาจากจังหวัดแม่ฮ่องสอน พูดขึ้นว่า
"ตอนเป็นเด็ก ในวิชาวาดเขียน พอครูให้วาดรูปอะไรก็ได้ ก็จะวาดรูปทิวทัศน์ ด้านหลังค่อนไปทางซ้ายมือจะวาดภูเขาสองลูก มีพระอาทิตย์โผล่ตรงกลาง บนท้องฟ้าก็มีนกบิน 3 ตัว ด้านหน้าภูเขาค่อนไปทางขวามือ จะมีผืนน้ำ และผืนดิน บนพื้นดินจะมีต้นมะพร้าว แล้วมีบ้านหลังหนึ่ง......" พอเล่ายังไม่ทันจบ พรรคพวกอีกคนที่มาจากจังหวัดพัทลุง ก็พูดสวนกลับมาว่า
"เหมือนกันเลย ตอนเป็นเด็กเรียนที่พัทลุง ก็วาดรูปนี้เหมือนกัน" คนมาจากภาคอีสาน และภาคกลาง ก็บอกว่าวาดรูปนี้เหมือนกัน
เราเลยตั้งข้อสงสัยว่า
"ใครเป็นครูคนแรกที่สอนให้วาดรูปอย่างนี้ แล้วทำไมมีอิทธิพลต่อเด็กทุกภาคของประเทศให้วาดรูปอย่างนี้เหมือนกันหมด"
ใครรู้ช่วยเฉลยหน่อยครับ...
ความเห็น (15)
- เฉลยไม่ได้ครับ
- ผมก็ถูกสอนมาเหมือนกัน
- ต้องมีดวงอาทิตย์และนกบินด้วย
- ฮ่าๆๆ
- ขอบคุณครับ
- น่าเสียดายทำไมรีบเกษียณก่อนวัยอันควรนะคะ.???
- เราก็ได้รับหลักสูตร ปี 03 เหมือนกันนะ
- ยังชื่นชมอยู่ทุกวันนี้ว่า.คุณครูเขาฝึกเรามาให้รู้จักกับธรรมชาติที่สวยงาม น่าอยู่มาก ไม่มีมลพิษ ไม่มีควัน มีแต่สิ่งดีๆ เมื่อมีคน พูดถึงเรื่องนี้ทำให้เราอยากจะย้อนกลับไปในอดีตที่เรียนกับเพื่อนๆและคุณครู..อย่างประทับใจอีกจัง..ฮิ...ฮิ....
ของผมขอเพิ่ม "เรือใบ" มาอีกหนึ่งลำครับ
เท่าที่จำได้ ผมวาดตามรุ่นพี่ครับ
น่าสนใจมากค่ะ
แต่ตอบไม่ได้เลยนะคะ รอฟังเฉลยค่ะ
เวลาครูสอนให้วาดอะไร ก็จะมีสิ่งนั้นมาดูและวาดตาม ส่วนวิวก็เหมือนกันแบบนี้แหละค่ะ
ทำให้นึกได้สิ่งที่คล้าย ๆกันนี้......มีเพื่อนนักเรียนชายคนหนึ่ง (ตอนมหาลัย) เราคุยกันเกี่ยวกับชีวิตวัยเด็กน้อย เขาเล่าให้ฟังว่า เขาเรียนอยู่โรงเรียนที่บ้านนอก ครูของเขานำใบกฐินมาให้คนละ 1 ช่อแล้วให้เด็ก ๆ วาด และเล่าต่อว่าคุณครูทำอะไร...
เท่าที่จำได้รู้สึกว่าเป็นคุณพ่อค่ะที่สอนให้วาด...คุณพ่อครูวรางค์ภรณ์เป็นตำรวจ และเมื่อครูวรางค์ภรณ์เข้าร.ร. แต่ไม่อยากไปร.ร.สักเท่าไหร่ คุณพ่อจึงพยายามหลอกล่อหลายวิธี เมื่อมีการบ้านก็ไม่ยอมทำ คุณพ่อเลยเอาถุงกระดาษ (ถุงหูหิ้วสีน้ำตาล พิมพ์ชื่อร้านสองข้าง) มาฉีกออกแล้วก็สอนวาดรูป รูปของคุณพ่อจะใหญ่เท่ากับถุงที่ฉีกออกน่ะแหละค่ะ รูปที่วาดเป็นรูปผสมระหว่างรูปของคุณธเนศ อ.ขจิตและท่าน small man อยากรู้เหมือนกัน ใครหนอสอนคุณพ่อครูวรางค์ภรณ์ให้วาดรูป จนคุณพ่อได้มาสอนครูวรางค์ภรณ์อีกที ?...
ครูคนไหน ก็ไม่ทราบ ทราบแต่ว่า ลูกตัวเอง ชอบวาดภูเขา แม่น้ำ นกบิน อิอิ
อยู่จังหวัดพิษณุโลก อำเภอบางระกำ ตอนนั้นเรียนอยุ่โรงเรียนวัด ค่ะ ไม่ใช่เรียนกับพระนะคะ มีคำว่าวัดนำหน้า ค่ะ ( เค้าเป็นเด็กนอกเมืองจ้า ภูมิใจจังที่อยู่ใกล้ธรรมชาติ อากาศบริสุทธิ์ ใช้ชีวิตเล่นซน อยู่ในป่าดง พง น้ำ)
ครูเราก็เหมือนกันค่ะ แต่ที่แตกต่างก็มีนกมากกว่า 3 ตัว
มีเรือใบด้วยนะคะ แต่นอกนั้น เหมือน หมด ค่ะ
แต่ทำให้เรา มีจินตนาการ รู้สึกอิสระ เวลาได้วาดรูป อยากไปทะเลซะงั้นที่เดียวค่ะ
สงสัยต้องรอ เฉลย คำตอบ จากผู้รู้ ซะแล้วค่ะ
ครูใยบัว รอฟังเฉลย อยู่ค้า............
สงสัยเขาส่งกระแสจิตถึงกันมั๊ง...ผมก็มีเรือด้วย วันนั้นเขาก็พูดถึงเรือด้วย ตรงกันหลายอย่างเลยนะ ไม่รู้ว่าเด็กเดี๋ยวนี้ยังวาดเหมือนเราหรือเปล่า
วันนี้น้องที่ร.ร.นำหนังสือ KM เล่มจิ๋วมาให้แต่เช้า เห็นชื่ออาจารย์แล้วงงมาก ถามน้องว่าได้หนังสือเล่มนี้มาได้อย่างไร เมื่อวานน้องไปประชุมกับท่านผอ. บอกว่าทีมงานที่จัดการประชุมเชิญอาจารย์มาบรรยายในช่วงบ่าย แล้วอาจารย์นำมาแจกผู้เข้าประชุม น้องเล่าว่าผอ.ขอเพิ่มมาเผื่อครูที่ร.ร.ด้วย รีบเปิดออกอ่านทั้งที่ไม่ว่างนี่แหละ กะว่าจะอ่านตะกอนใจกับหนังสือหน้าแรก ๆ สัก 2-3 หน้า แต่ในที่สุดก็อ่านจนจบเล่ม อาจารย์เขียนด้วยภาษาที่เป็นกันเอง อ่านง่าย เข้าใจง่าย กระทัดรัด ด้วยรูปเล่มน่ารัก ๆ ชอบปกมาก ไม่ทราบว่าทำด้วยอะไร ดูจะทนทานดี ต้องขออนุญาตเก็บ KM เล่มจิ๋วนี้ไว้ในกระเป่าถือเลยนะคะ เพราะคงต้องได้ใช้ประโยชน์อีกแน่ ดีใจมากเพราะปกในแจ้งว่าพิมพ์ 1,000 เล่ม....มาถึงมือเราได้อย่างไรนี่....คุยมาตั้งนาน อาจารย์จำได้หรือยังคะ ว่าเมื่อวานนี้ไปบรรยายที่ไหนมา...
น่าจะเป็นที่โรงแรมโกลเด้นดราก้อน เพราะเช้าอยู่ที่กระทรวง คนเห็นหนังสือก็ขอกัน บ่ายเลยไม่พอแจก วันรุ่งขึ้นก็ไปบรรยายให้ผู้บริหหารและประธานกรรมการสถานศึกษาทั้งจังหวัดที่ราชบุรี ก่อนหน้านั้นก็ไปให้ข้อคุดแก่ผู้บริหารจังหวัดนนทบุรี และลพบุรีทั้งจังหวัด ใกล้วันเกษียณถูกเชิญไปแทบทุกวัน หนังสือก็เหลือน้อยเต็มที ถ้าแฟนชาวบล็อกอยากได้ ก็ช่วยสอดซอง(ขาด A4 พับ 4 ส่วน) ติดแสตมป์ 5 บาท จ่าหน้าซองถึงตนเอง (ช่วยลดภาระให้ผมหน่อย) แล้วส่งถึงผม หมดแล้วหมดเลย
ธเนศ ขำเกิด 68/126 ซอยไทยานนท์ 4 ถนนสนามบินน้ำ ต.ท่าทราย อ.เมือง นนทบุรี 11000 แล้วจะส่งไปให้ครับ
พันธิตรา สุนสะธรรม
สวัสดีค่ะ อาจารย์ หนูเป็นนักศึกษา คนหนึ่งที่เรียนกับอาจารย์ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วที่อาจารย์แจก หนังสือ "KM เล่มจิ๋ว" ไม่ได้มาพอดี แต่ก็โทรไปให้เพื่อนเก็บเอาไว้ให้ด้วย
วันนี้มีโอกาสเจอเพื่อนๆ พอดีได้รับหนังสือของท่านอาจารย์ช่วงบ่ายๆ แต่ยังไม่มีเวลาอ่าน เพราะต้องทำรายงานก่อน
เมื่อกลับมาถึงบ้านก็เลยหยิบออกมาอ่านดูเพราะอยากรู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างในบ้าง
ปรากฎว่าสิ่งที่ได้คือข้อคิด กำลังใจ ในการที่จะทำงานต่อไป เพราะตอนนี้กำลังท้อๆ ในที่ทำงานอยู่ หนังสืออาจารย์เป็นประโยชน์กับหนูจริงๆ ค่ะ
ใครจะว่าอย่างไรไม่สำคัญ หนูคนหนึ่งที่เห็นความสำคัญของท่านอาจารย์นะคะ
ปล. ไม่ได้ชม เยินยอ เพราะต้องการได้เกรดนะคะ แต่มาจากใจจริงๆ
ขอบคุณครับ ก็แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อได้ แม้จะเรียนจบแล้วก็ตาม
เกศกานดา บานไม่รู้โรย
ขอบคุณสำหรับความรู้ที่มอบให้
หนูได้รับ KM เล่มจิ๋ว ของอาจารย์แล้วค่ะ กราบขอบพระคุณมากนะคะ หนูจะได้นำความรู้ไปเผยแพร่ต่อไปคะ เกศกานดา
กรมประชาสัมพันธ์ 02 6182323 ต่อ 1310
ขอบคุณสำหรับความรู้ที่มอบให้
หนูได้รับ KM เล่มจิ๋ว ของอาจารย์แล้วค่ะ กราบขอบพระคุณมากนะคะ หนูจะได้นำความรู้ไปเผยแพร่ต่อไปคะ เกศกานดา
กรมประชาสัมพันธ์ 02 6182323 ต่อ 1310
ยินดีมากครับ ผมไปบรรยายที่ไหนก็มักจะพูดถึง KM ที่กรมประชาสัมพันธ์จากภาพที่ปรากฎในวันที่เชิญผมไปเป็นวิทยากรในวันนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องการพัฒนาบุคลากรผ่านระบบ Video Conference ซึ่งเป็นแบบอย่างของการประหยัด คุ้มค่า และเกิดประโยชน์สูงสุด ที่หน่วยงานอื่นๆน่าจะเทียบเคียงนำไปใช้