ผมว่าสภาพสังคมไทยทุกวันนี้สะท้อนอะไรบางอย่างซึ่งเป็นผลพวงมาจากอดีต ขณะเดียวกันก็สะท้อนสิ่งที่เราหลายคนปรารถนา สิ่งที่หลายคนอยากเห็น และอยากให้มีขึ้นในสังคมของเราออกมาด้วย
โดยส่วนตัวผมเชื่อว่าเราต่างมีเมล็ดพันธุ์แห่งความดีอยู่ด้วยกันทุกคน แต่เมล็ดพันธุ์นี้อาจจะใช้เวลางอกรากช้า-เร็วแตกต่างกัน เพราะบางเมล็ดอาจมีเปลือกหนา บางเมล็ดก็มีเปลือกบาง แถมบางเมล็ดยังมีการพักตัวอีกต่างหาก เมื่องอกออกมาแล้ว บางครั้งต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย ต้นกล้าแห่งความดีก็อาจจะเหี่ยวเฉาและตายไปก่อนจะออกดอกติดผล
วันนี้ผมขอคิดจากจุดเล็กๆ แต่ขอฝันและหวังผลใหญ่ในระยะยาวครับ แถมยังเป็นการฝันตอนกลางวันซะด้วย อิอิ ผมมีข้อสังเกต และสงสัยเล่นๆ เกี่ยวกับระบบการศึกษาว่า..."แบบเรียน ก เอ๋ย ก ไก่ ข ไข่ ในเล้า ที่เราเคยใช้กันมาเนี่ย เราใช้กันนานแค่ไหนแล้ว เคยมีการต่อยอดหรือพัฒนาไปบ้างหรือเปล่า" ....ใครทราบช่วยบอกด้วยนะครับ
ทุกวันนี้คำว่าภาวะผู้นำ จิตสาธารณะ จรรยาบรรณ ดูเหมือนจะเป็นคำที่คุ้นหูของคนไทยไปแล้วจริงไหมครับ
แต่เราลองคิดเล่นๆกันดูนะครับ ผมว่าบางคนเพิ่งจะมาได้ยินคำๆนี้ตอนที่เริ่มทำงานด้วยซ้ำไป แต่คุณลักษณะเหล่านี้เป็นสิ่งที่ต้องการของสังคม และในทุกๆองค์กร
ถ้าเป็นเรื่องงาน บริษัทก็อาจจะส่งพนักงานไปอบรมเพื่อพัฒนาศักยภาพบุคลากรของเขา แต่ถ้าเป็นประเด็นของสังคมและประเทศชาตินี่ซิน่าคิด
ถ้ามองให้เป็นรูปธรรม ก็คงต้องถามว่าสิ่งที่เราคาดหวังอยู่นี้มีปริมาณน้อยไปในสังคมหรือเปล่า หรือว่ามีกระจายอยู่ทั่วไป แต่ระดับความเข้มข้นยังนั้นยังน้อยเกินไป
ถ้าเราปลูกฝังให้เยาวชนของชาติรู้จักและคุ้นเคยกับเรื่องเหล่านี้ตั้งแต่เขายังเล็กๆ สังคมในอุดมคติของใครหลายๆคนอาจเป็นจริงขึ้นมาไม่ยากนัก
เลยอยากถามทุกท่านว่าแบบเรียน ก ข ค ในลักษณะนี้ เราควรให้ลูกหลานเรียนรู้ตอนไหนดีจึงจะเหมาะสมกับวัยของเขาและสังคมของเราในอนาคต
ก เกรงใจ เกรงกลัวบาป กรุณา เกษตรกรรม กัลยาณมิตร กีฬาสร้างสุขภาพ
ข ขอบคุณ ขอโทษ
ค คิดแง่บวก คนดี คุณธรรม คิดนอกกรอบ คิดสร้างสรรค์
ง งานบ้าน
จ จินตนาการ จริงใจ จิตอาสา จิตตะ จรรยาบรรณ จริยธรรม
ฉ ฉลาดทางอารมณ์ เฉลียวใจ
ช เชื่อมั่น ชำนาญ ชีวิต
ซ ซื่อสัตย์
ญ ญาติมิตร
ด เด็กดี ด้อยโอกาส
ถ ถ้อยทีถ้อยอาศัย
ต เตรียมการ เตรียมพร้อม ต้นทุน ตรึกตรอง
ท ทัศนคติ ทิฐิ ทุกข์ ทาน
ธ ธรรมชาติ ธรรมะ
น นอบน้อม นิติศาสตร์ นักเรียนรู้
บ แบ่งปัน บัณฑิต บรรยากาศ แบบอย่าง บารมี บริบท
ป ป้องกันความเสี่ยง ประยุกต์ ประเพณี ปัญญาญาณ ปิดทองหลังพระ ปัญญาชน
ผ ผู้ดี ผู้นำ แผนงาน
ฝ ใฝ่รู้ ฝึกฝน ฝ่าฟัน
พ พัฒนาตนเอง พัฒนาอย่างต่อเนื่อง พอเพียง พยายาม พืชสวนผักสวนครัว เพื่อนร่วมโลก
ฟ ฟังเชิงลึก
ภ ภาวะผู้นำ ภาวะโลกร้อน
ม มุ่งมั่น เมตตา มอบหมายงาน มลภาวะ
ย ยุติธรรม ยุทธศาสตร์ ยุติ
ร รู้จักตนเอง รอบคอบ รักสิ่งแวดล้อม รับผิดชอบ รัฐศาสตร์
ล แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ละอายใจ
ว วิจารณญาณ วินัย วัฒนธรรม
ศ ศีล ศิลปะการดำรงชีวิต
ส เสียสละ สำนึกสาธารณะ สุนทรียสนทนา สติ สมดุล สังคมอุดมปัญญา
ห ห่วงใย หวงแหน เห็นแก่ตัว
อ อริยบุคคล อิทธิบาท อริยสัจ อ่อนน้อมถ่อมตน อดทน อัตตา อุตสาหะ อุตสาหกรรม อุเบกขา อภัย อนาคตของชาติ
พยัญชนะอื่นๆ ที่ยังไม่มี ถ้าท่านใดนึกออกช่วยผมเพิ่มเติมด้วยนะครับ : )
สวัสดีครับคุณกบ
บันทึกนี้ดีเยี่ยมเลยครับ ผมเคยคิดเช่นเดียวกับคุณกบนะครับ เขียนไว้อยู่ที่http://gotoknow.org/blog/sweet-home/208478 แล้วประเด็นเปรียบเทียบว่าถ้าจะพัฒนาบุคคล บริษัทเขาก็ส่งไปอบรม
แล้วประเทศเรามองเรื่องการอบรมคนให้เป็นคนดีกันได้แค่ไหน น่าคิดครับ เราวางแผนเรื่องคนของเรากันแบบไหนกันแน่นะครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ พี่กบ
เขียนบันทึกนี้ได้ดีค่ะ
เข้าใจเปรียบเทียบดีค่ะ
คุณสุมิตรชัย mr. สุมิตรชัย คำเขาแดง
ดี เก่ง สุข ต้องสมดุลกันนะครับ
ช่วงนี้พอมีเวลาว่างบ้างแล้วใช่มั๊ยครับเห็นบันทึกใหม่ของคุณแล้ว แต่ยังไม่ได้ไปทักทาย
ขอบคุณครับ