เคยไหม...ที่รู้สึก….อยู่ใกล้...กลับยิ่งไกล
ตระหนักถึง...ความรักและความปรารถนาดีเต็มหัวใจ แต่...ไม่รู้ว่าทำไม...กลับ...อึดอัด คับหัวใจ
ไม่ทำตาม...
ไม่ได้หมายความว่า...ดื้อดึง ต่อต้าน หรือ ปฏิเสธ
นิ่งเฉย...
ไม่ได้หมายความว่า...ไม่คิด ไม่รับรู้ หรือ ยอมรับ
ไม่ตอบ...
ไม่ได้หมายความว่า...ปฏิเสธ หรือ ยอมรับ
นั่นอาจหมายถึง...
ขอเวลา ขอพื้นที่ในการไตร่ตรอง ครุ่นคิด ทบทวน...หัวใจ...
...ขออย่าร้อนรน ทุรนทุราย ไปก่อนเลย....อาจไม่ใช่ดังที่เห็น ที่คิดว่าเป็น...
...มนุษย์ทุกคนต้องการ...พื้นที่ส่วนตัว (Personal space)...
พื้นที่ในการเป็นตัวของตัวเอง เพื่อใช้ไตร่ตรอง ครุ่นคิด ตัดสินใจ และ
รู้สึกด้วยหัวใจแท้ ๆ
ห่างเกินไป...ก็หนาว ใกล้เกินไป...ก็ร้อน
...รักใคร ปรารถนาดีกับใคร ... อย่าลืมให้...พื้นที่ส่วนตัว...
กับคนที่เรารักด้วยนะคะ
***********************************
จากคุณใบไม้ย้อนแสง....ขอบคุณมากค่ะ...ที่ช่วยเติมเต็มด้วย บทกวีของคาลิล ยิบราน...
"...จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก
และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหวอยู่
ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะพระหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้..."
(^__^)
สวัสดีค่ะน้องสาว
พี่จะหายหน้าหายตัวไปสองสัปดาห์นะคะ^^
แต่แม่อยู่ที่ไหนไหน....ลูกก็อบอุ่น
กอดแม่ กราบแม่ รักแม่
ใกล้ หรือ ไกล
ร้อน หรือ เย็น
รัก หรือ ชัง
คำตอบอยู่ใน...หัวใจเรา
พื้นที่ว่างและเป็นส่วนตัวของเราย่อมอยู่ในการภาวนาและเจริญสติ
(รูปภาพเวิ้งฟ้า ขุนเขา และสายน้ำ ต่างอยู่ แต่ก็รวมกันได้อัศจรรย์นัก)
น้องโหลค่ะ
เวลาทะเลนิ่ง .. งามมีเสน่ห์นะค่ะ
พี่ดาวลูกไก่คะ
ขอบคุณที่กรุณาประเดิมบันทึกให้น้องค่ะ
ชอบมาก ๆ กับข้อความที่พี่กล่าวไว้....พี่ก็สร้างพื้นที่เล็กๆ เป็นพื้นที่ส่วนตัวและ...หัวใจค่ะ แต่ก็มีพื้นที่ที่ใช้ร่วมกับคนที่เรารัก รักหลายคน หลายแบบก็หลายพื้นที่เหมือนกัน...หลายๆ พื้นที่มาต่อรวมกันก็เป็นแผ่นพื้นที่ผืนใหญ่ที่สัมพันธ์กัน และสอดประสานสร้างความแข็งแรง มีพลังสามัคคีรวมกันค่ะ
เป็นข้อความที่งดงามและให้ข้อคิดอย่างยิ่งแก่น้องค่ะ
(^__^)
อ.ประจักษ์คะ
ขอบคุณมากค่ะ
คนไม่มีราก...ระลึกถึงคุณแม่ที่จากไปมากเช่นกัน...
จึงมีบันทึกนี้...เพราะ คุณแม่เป็นผู้ที่รักลูกทุกคน ให้พื้นที่ และให้ความรักแก่เรา โดยไม่เคยมี...ข้อแม้...ค่ะ...^_^...
สวัสดีค่ะคุณ ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง
น้อมรับข้อคิด สอนใจ นำไปใคร่ครวญค่ะ
ใกล้ หรือ ไกล ร้อน หรือ เย็น รัก หรือ ชัง
คำตอบอยู่ใน...หัวใจเรา
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมู
ทะเลกับใจคน ก็ไม่ต่างกันนะคะ...
ยามนิ่ง ด้วยดุลยภาพ ย่อมสงบงดงามและเบิกบานค่ะ
(^__^)
ต้อมมีพื้นที่ส่วนตัวที่สร้างไว้ด้วยกำแพงแน่นหนา หากแต่มีช่องว่างพอที่จะรับรู้ความเป็นไปในโลกข้างนอก ช่องว่างๆ เล็กๆ ที่มีให้ใครบางคนยื่นปลายนิ้วเข้ามาแตะสัมผัสกัน แล้วความอบอุ่นจะเกิดขึ้น พื้นที่เล็กๆ แต่คนทั้งสองฝั่งรู้สึกอบอุ่นและมั่นคง
แต่แล้ววันหนึ่ง..กำแพงที่เคยคุมขังทุกความรู้สึกได้ทะลายตัวลง ความรู้สึกต่างๆ ได้พัดกระจัดกระจาย และ..ต้อมกลับรู้สึกไม่อบอุ่นเท่าที่เป็น โลกทั้งใบไม่ปลอดภัย ความหวาดกลัว..ความไม่เชื่อมั่นกลับตะหง่านอยู่เต็มพื้นที่หัวใจ คนสองฝั่ง..คล้ายห่างกันไปทุกที
น้องต้อมคะ
อย่ากลัวเลยค่ะ...พื้นที่ส่วนตัวที่สร้างด้วยกำแพงแน่นหนา...มีช่องว่างและพร้อมเปิดรับ...เสมอเมื่อ..ถึงเวลา
อย่ากลัวที่จะห่างกันไปทุกที...บางครั้ง ห่างออกมาบ้าง ทำให้เราได้..หายใจและทบทวน...หัวใจและความรู้สึกอันแท้จริง
จงเชื่อมั่น ถ้าสิ่งนั้น คือความรู้สึก...อันแท้จริงแล้ว...
สักวัน...พื้นที่ส่วนตัวและหัวใจ...จะได้เปิดกว้างและใช้ร่วมกันจ้ะ
(^__^)
^^ ใช้บ่อยค่ะ อากัปกิริยาที่ไม่ทำตาม นิ่งเฉย ไม่ตอบ
พี่เอื้องแซะคะ
ที่พี่ถามว่า....แล้วเคยรู้สึกบ้างไหมว่า.....ยิ่งใกล้ยิ่งผูกพัน.... ยิ่งผูกพันก็ยิ่งเจ็บ....เศร้า...
บ่อยมากเลยค่ะ บางครั้งต้องกลับทบทวนอีกที....
อะไรคือความรู้สึกผูกพันนั้น...กันแน่....
จะได้ไม่.....เจ็บนานเกินไปค่ะ ... ไม่อยากเศร้านี่คะ
(^__^)
สวัสดีครับ พี่คนไม่มีราก
สวัสดีค่ะ...คนไม่มีราก
สวัสดีครับ
ขอเวลา ขอพื้นที่ในการไตร่ตรอง ครุ่นคิด ทบทวน...หัวใจ...
บางเวลา บางอารมณ์ อยากอยู่นิ่งๆ...
คุณต้อมคะ
คนไม่มีรากก็ใช้เป็นประจำค่ะ....
ไม่ทำตาม นิ่งเฉย ไม่ตอบ
คนเลยชมว่า...ดื้อเงียบ ตาใส ค่ะ
ครูโย่งคะ
ขอบคุณค่ะที่คอยแวะมาอยู่ใกล้ ๆ เสมอ ...
อยู่ใกล้ หรือ อยู่ไกล .... ก็ใน G2K นี่ล่ะค่ะ
(^__^)
พี่เอื้องแซะคะ
ใจคนเรานี่...ก็แปลกนะคะ...
บางที..ก็...อยากเศร้า...นี่นา...ทำไงดีคะ
ดื้อจัง ไม่ค่อยยอมฟัง เจ้าของเสียเลย...^_^...
...รักใคร ปรารถนาดีกับใคร ... อย่าลืมให้...พื้นที่ส่วนตัว...กับคนที่เรารักด้วยนะคะ
ค่ะๆและอย่าลืมกันพลาดด้วยการ กันพื้นที่ส่วนตัว...ให้ตัวเองที่มากพอไว้พักใจนะคะ
นึกว่า ฟังเพลง ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บของอินคา เอ คนไม่มีราก คงพ้นวัยแล้ว อิอิๆๆๆ มาแซวก่อนไปจัดการเตรียมการสอนนิสิตครับ เรื่องเรียนเป็นอย่างไรบ้าง รอเล่าเรื่องเรียนอีกครับ สู้ๆๆครับ
อยู่ใกล้...กลับยิ่งไกล
เพราะว่าใจใส่ใจมากไปหรือ
เพราะว่าใจคาดหวังมากไปฤา
งั้นใจทื่อปล่อยวางคงเข้าที
...................
ยากจังเลยนะคะ... พอไกล...ก็อยากอยู่ใกล้...ใจหนอใจ...ของมนุษย์มนา.. :D
แวะมาทักทายก่อนต้องไปธุระครับ
แล้วจะมาคุยใหม่ครับ ผมกลัวจะทำให้คุณคนไม่มีรากเสีย...พื้นที่ส่วนตัวนะครับ
ขอมอบบทกวีของคาลิล ยิบราน แก่คุณคนไม่มีรากแทนใจค่ะ ..^_^..
...จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก
และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหวอยู่
ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี๋ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะพระหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้...
สวัสดีครับ
มาอ่านบันทึกนี้รู้สึกดีมาก ๆ เลยครับ
ชอบ มาก ๆ ครับ
หวัดดีค่ะพี่...คนไม่มีราก
โห...ชอบจังค่ะ
ขอเวลา...
ขอพื้นที่ในการไตร่ตรอง
ครุ่นคิด ทบทวน...หัวใจ...
"Only in the dictionary that you are able to find the word 'success' comes before 'work'."
อ่านเจอจากคอมเมนต์ในบล็อก อ.บัญชาครับ http://gotoknow.org/blog/science/198495
สวัสดีค่ะคุณครูนก
เห็นด้วยที่สุดค่ะ สำหรับแม่แล้ว ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลย..และยังให้เราทุกสิ่งทุกอย่างเสมอ
บางคนอยู่ใกล้กันแค่นี้ แต่กลับเหมือนอยู่ไกล แต่บางคนนั้น...แม้อยู่ไกล จากเราไปแล้ว แสนนาน...ก็ยังอยู่แนบเนาว์ใน...หัวใจเสมอ...
รักแม่และคิดถึงแม่จังนะคะ...^_^...
สวัสดีค่ะคุณเกษตรยะลา
ยินดีต้อนรับค่ะ...เห็นด้วยค่ะว่า...บางเวลา บางอารมณ์ อยากอยู่นิ่ง ๆ ..
บางครั้งการนิ่งก็ดีกว่าการอธิบายด้วยคำพูดค่ะ....ว่าไหมคะ
ขอบคุณมากค่ะ...^_^...
สวัสดีค่ะพี่ nussa-udon
ดีจังค่ะ ชอบที่พี่บอกว่า...ค่ะๆและอย่าลืมกันพลาดด้วยการ กันพื้นที่ส่วนตัว...ให้ตัวเองที่มากพอไว้พักใจนะคะ
คนไม่มีรากคิดว่า...มนุษย์ทุกคนต้องการและจำเป็นต้องมี พื้นที่ส่วนตัว ... เพื่อการ..ผ่อนพัก...กาย-ใจค่ะ
...สำคัญมาก ๆ ....
ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ค่ะ...^_^...
สวัสดีค่ะคุณครูขจิต
แซวมาก ๆ วัยรุ่นเลือดร้อน...โกรธนะ...ฮา....
อย่าอิจฉาวัยรุ่นเลย...บางอารมณ์ ก็มีบ้างล่ะน่า...
ขืนเล่าแต่เรื่องวิชาการ...ก็เบื่อแย่สิคะ...เดี๋ยวโดนบ่น...วัยรุ่นเซ็ง..
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณ CK
เห็นจริงด้วยค่ะ...พอไกล...ก็อยากอยู่ใกล้...ใจหนอใจ...ของมนุษย์...
คนไม่มีรากเห็นด้วยค่ะว่า...สิ่งที่เข้าใจยากและจัดการยากมากที่สุดคือ...จิตใจ....
จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง...
ค่ะ.....งั้นใจทื่อปล่อยวางคงเข้าที.....^_^...
สวัสดีค่ะคุณใบโพธิ์
พี้นที่ส่วนตัว...เป็นพื้นที่..ซึ่งทุกคนหวงแหนค่ะ เราจึงควรที่จะใส่ใจและเคารพในพื้นที่ส่วนตัวนั้น...
โดยส่วนตัว ยินดีต้อนรับกัลยาณมิตรทุกท่านใน G2K ค่ะ อย่ากังวลไปเลยค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณใบไม้
ขอบคุณสำหรับ...บทกวีของคาลิล ยิบราน แปลกใจที่คนไม่มีรากก็ชอบอ่านงานของคาลิล ยิบรานมาก แต่ทำไม...จำบทนี้ไม่ได้เลย...
ตรงใจและ....ชอบมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เหมาะสมกับ...นักรบลักษณ์เจ็ด...อย่างเราเนอะ...
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณครูสุ
ดีใจที่คุณครูสุชอบค่ะ
ขอบคุณดอกมะลิขาวบริสุทธิ์....ร่วมกันระลึกถึงบุญคุณ..แม่..นะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณwindy
ดีใจค่ะที่ชอบ....
ยังคงยืนยัน นั่งยันว่า...ขอเวลา ขอพื้นที่ในการไตร่ตรอง ครุ่นคิด ทบทวน...หัวใจ...
เราควรให้เวลา ให้พื้นที่ในการไตร่ตรอง ครุ่นคิด ทบทวน..หัวใจ..อยู่เสมอ ๆ ...ว่าไหมคะ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
"Only in the dictionary that you are able to find the word 'success' comes before 'work'."
So that mean..."work" and then you will "success" ?
ชอบมากค่ะ
ขอบคุณนะคะ...^_^...
คุณครูขจิตคะ
การทำหน้าที่ของเราอย่างเสียสละและดีที่สุด...
เป็นการบูชาพระคุณ..แม่ ..อยู่แล้วค่ะ
โอ๋ ๆ ๆ อย่าร้องไห้เลยน่า...โตแล้ว..^_^..
สวัสดีครับ
การรีบตัดสินใจอะไรลงไป อาจทำให้เกิดความผิดพลาดได้ง่าย ฉะนั้นขอเวลาและพื้นที่ส่วนตัวในการคิดใคร่ครวญก่อนตัดสินใจ เป็นดีที่สุด
ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บครับ
สวัสดีครับคนไม่มีราก และเพื่อน ท่านอื่นๆ เพิ่ง ใส่เพลง เปลวเทียน ไว้ในบล็อก ไปฟังนะครับ เคยฟังมั้ย? เพราะดี นศพ.เขาร้องกันไว้ http://gotoknow.org/blog/2etc/200261
กราบท่านอ.ทนันค่ะ
พื้นที่ส่วนตัวนี้ อย่าได้นึกกลัว เพียงขอที่ผ่อนพัก
ตรองตระหนักในใจ รักใครชอบใครไม่คิด เผื่อเหลือเผื่อเลือก
เพียงแค่จะขอใช้ รู้หลักเหตุแลผล รู้ประมาณตน
รู้ชนรู้เทศรู้กาล รู้ทั้งเจ็ดนี้แล้ว ให้สำราญบานใจ
ขอบคุณมากค่ะ...^_^...
สวัสดีค่ะpa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
ชอบที่พี่เขียนไว้ค่ะ...(^____^)
....เหมือนใกล้กลับไกล อยากบอกแต่ไม่กล้าพูด อยากหนีกลับพบเจอ อยากจะบอกว่ารัก ได้แต่ร้อง เยๆๆๆๆ
อาจารย์ขจิตจะว่าเอาได้ค่ะ ... ว่าน้ำเน่า..ไปหน่อย...
แต่บางอารมณ์...ก็ชอบ...จริงไหมคะ...^_^...
สวัสดีค่ะคุณวัชรา
ครุ่นคิด ตรึกตรอง ใคร่ครวญ....ต้องใช้...พื้นที่ส่วนตัวในหัวใจ...ค่ะ
ไม่ควรรีบร้อน ลนลาน ชีวิตคงไม่ต้อง...วุ่นวายขนาดนั้น...
ขอบคุณค่ะ..^_^...
สวัสดีค่ะคุณกวิน
ตามไปฟังเพลง เปลวเทียน แล้ว...เพราะมากจริง ๆ ค่ะ
ขอบคุณนะคะ...^_^...
สวัสดีครับ
แวะมาฟังเพลงเพราะ ๆ วันนี้วันแม่ ที่ครอบครัวมีกิจกรรมทำอาหารทานกันเองในบ้าน ผมรับทำสลัดผักน้ำใสที่คุณแม่ชอบ...น่าทานพอใช้ และอธิบายสรรพคุณของผัก ตามที่คุณคนไม่มีรากบอกว่า อาหารที่มีพลังชีวิตต้องไม่ผ่านความร้อนเกิน 40 องศา
คุณพ่อคุณแม่ยิ้ม .. ดูมีความสุขครับ..
คุณคนไม่มีรากคงได้ร่วมฉลองกับคุณแม่และครอบครัวนะครับ
ขอบคุณที่แนะนำสิ่งดี ๆ ครับ
สวัสดีค่ะ
ไม่ได้มาคุยหลายวัน เพราะวุ่น ๆ กับคนที่ทำงานด้วยค่ะ
จริงดังที่คุณคนไม่มีรากว่าไว้คราวก่อน 3 M สำคัญมากจริง ๆ ค่ะ
จัดการยากที่สุดคือ Man คือ คน นี่เองเนอะ...
มาอ่านบทความนี้ รู้สึกว่าคนไม่มีรากจะอึดอัด คับข้องใจกับใครหรือเปล่าคะ น่าจะบอกเจ้าตัวได้ตรง ๆ เพราะน่าจะมีพื้นฐานของความรัก ปรารถนาดีอยู่ให้กันอยู่แล้ว ... น่าจะคุยกันได้นะคะ
ส่งกำลังใจให้ค่ะ....รักจะเข้าใจในรักค่ะ
แล้วจะมาคุยใหม่นะคะ
สวัสดีครับคนไม่มีราก
ลองแต่งกลอนเล่น ๆ คิดถึงคนชอบกลอน เลยนำมาฝากครับ
“ขออยู่เป็นเพื่อนเจ้าเคียงขวัญ
เมื่อวันวารที่ฟ้าแสนหม่นหมอง
จะเป็นเสมือนเฉกเช่นโคมทอง
สาดส่องแสงชุ่มชื่นชุบชีวา”
สวัสดีค่ะคุณใบโพธิ์
ดีใจและปลื้มใจแทนคุณใบโพธิ์ค่ะ เก่งนะคะ ทำสลัดผักน้ำใสให้คุณแม่ทาน แถมยังอธิบายสรรพคุณได้อีก ... ^_^...
การได้ทำให้คุณพ่อคุณแม่ยิ้มได้ มีความสุข เป็นอานิสงส์ที่ยิ่งใหญ่นะคะ คนไม่มีรากโชคไม่ดีเหมือนคุณใบโพธิ์ค่ะ เพราะคุณแม่เสียไปตั้งแต่ ปี 2548 ... ตอนนี้พี่สาวก็ทำหน้าที่คล้ายคุณแม่แทน .. ก็มีความสุขตามอัตภาพค่ะ
.. แต่แน่นอนว่า...ไม่มีใครแทน..พ่อแม่ได้..หรอก...จริงไหมคะ
รักและกตัญญู กตเวทิตากับท่าน ก่อนที่ท่านจะจากไปนะคะ
(^_^)
สวัสดีค่ะคุณเด็กพังงา
ดีใจที่ได้เห็นคุณเด็กพังงา หลังจากหายไปเสียหลายวันค่ะ
คนไม่มีราก...ไม่ได้อีดอัดอะไรมากมาย..เพียงรู้สึก..บางอย่างเล็ก ๆ เลยลองเล่า และ ผูกกับเรื่อง พื้นที่ส่วนตัว (Personal space) ที่กำลังศึกษาอยู่ค่ะ...
ตามจิตวิทยา กล่าวว่า คนเราทุกคนมีพื้นที่ส่วนตัว มากน้อยต่างกัน ขึ้นก้บหลายปัจจัย ทั้งความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ความมั่นใจในตัวเอง ความรู้สึกผ่อนคลาย ฯลฯ
บางสถานการณ์ บางเวลา ก็อาจจะบอกหรือพูดตรงๆ ไม่ได้ เพราะอาจจะทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายมากเกินไป...แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ชอบ...พูดตรง ๆ ค่ะ เพราะเข้าใจได้ง่าย ไม่ต้องปรุงแต่งมากเกินไป...ซึ่งจะทำให้เข้าใจกันผิดได้ภายหลัง...ยิ่งยุ่งใหญ่เลยค่ะ
ขอบคุณคุณเด็กพังงาค่ะ ที่คอยมาทักทายและเป็นห่วงคนไม่มีราก...ส่งกำลังใจให้ทำงานลุล่วงอย่างมีความสุขนะคะ
(^___^)
พี่คนตัดไม้คะ
ฝีมือ ฝีปาก(กา)แกร่งกล้า แล้วนะคะ ...
ขนาดงานมหาศาลรออยู่ ยังมีเวลาแต่งกลอนเพราะ ๆ ขนาดนี้อีก..
ขออนุญาตลอกไว้ใช้ยามจำเป็นนะคะ...
ส่งภาพที่ชอบมากภาพหนึ่งให้แทนขอบคุณค่ะ ...^_^...
ห่างเกินไปก็....หนาว...ใกล้เกินไปก็....ร้อน
ชอบจังเลยค่ะประโยคนี้..
บางครั้งกับใครสักคน..
ถ้าเรามอบความห่วงใยและหวังดีให้มากเกินไป หรือใช้แบบผิดที่ผิดทาง ทั้งสองสิ่งนั้นก็ย้อนกลับมาทำร้ายเราได้ใช่ไหมคะ
คงต้องเว้นวรรคให้หัวใจได้ใคร่ครวญบ้าง...
- - - - - -- -- - -- - - - - -
สวัสดีค่ะพี่สาว...ไม่ได้มาทักทายนานมาก สบายดีหรือเปล่าคะ คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ
คืนนี้ไม่เหงา...แต่รู้สึกเงียบๆ เอ๊ะยังไง..
อิ..อิ..สงสัยหาเรื่องมานอนหนุนตักอุ่นๆ แน่เลยเรา
ฝากกำลังใจให้สำหรับวันรุ่งของพรุ่งนี้ ใต้ปีกแห่งรัก ค่ะ
ฝันดีนะคะ ^__^
สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแกผู้น่ารัก
ความห่วงใย ความหวังดี ความรัก...ล้วนเป็นสิ่งดีและจรรโลงใจ...อยากให้ใครก็ให้เถิดค่ะ
พี่เชื่อว่า....สิ่งดี ๆ ไม่มีวันทำร้ายใคร ในทุกกรณี...
แต่การ...เว้นวรรคให้หัวใจได้ใคร่ครวญบ้าง...ให้พื้นที่ในหัวใจบ้าง...จำเป็นมากค่ะ เพราะทำให้เราได้ทบทวน ได้เรียนรู้ ได้ซึมซับกับสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา....
การอยู่เงียบ ๆ ก็เป็นวิธีการหนึ่งที่จะอยู่กับตัวเองนะคะ .... ฟังเสียงหัวใจ ความรู้สึก ... อย่างไม่ตัดสิน ไม่ประเมิน ไม่ทักท้วง ...
เราจะได้ยินเสียง....จากภายในหัวใจของเราค่ะ....
(^___^)
แวะมาฟังเพลงเพราะ ๆ
ดีใจที่ชอบกลอน...ที่แต่งให้...คนไม่มีรากโดยเฉพาะครับ
เมื่อวาน...เป็นผื่นแพ้หรือเปล่าครับ...
รักษาสุขภาพ พักผ่อนมาก ๆ นะครับ
สวัสดีค่ะ
เพลงเพราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วก็เกิดความคิดมากเลยค่ะ
ผู้หญิงนี่ต้อง...รักศักดิ์ศรี...ยากเหมือนกันนะคะ
บางคนพาลสงสัยไปว่า...เรารักเผื่อเลือก เสียอีก
ก็ทำไมผู้หญิงจะรักเผื่อเลือกบ้างไม่ได้ล่ะคะ ต่างกับผู้ชายตรงไหนกันล่ะ .. พูดอย่างนี่อาจถูกประนามได้..5555..
แวะมาเยี่ยมค่ะ จะส่งหนังสือที่นำเอาเค้าโครงเรื่อง จากแมลงเม่าและข้าวตอก ให้นะคะ
คนไม่มีรากสบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะ
ตระหนักถึง...ความรักและความปรารถนาดีเต็มหัวใจ แต่...ไม่รู้ว่าทำไม...กลับ...อึดอัด คับหัวใจ
* อาการแบบนี้..ถอยห่างไปนิดอีกนั่นแหละ ห่างอีกสักนิดสักนิดนั่นแหละ
* เมื่อดีแล้วก็ ... เขยิ้บเขยิ้บเข้ามาซิ.....
* คิดถึงค่ะ
+ คิดถึงมากค่ะ...
+ แต่งานก็เยอะเกินบรรยาย....
+ อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ...ที่สำคัญทำให้ได้ทบทวนตัวเองไปด้วย...
+ มาเป็นกำลังใจค่ะ....
+ ทำใจร่ม ๆ นะค่ะ...แล้วทุกความรู้สึกจะคลี่คลายไปได้ค่ะ...
+ ด้วยรัก คิดถึง และห่วงใยค่ะ...
กราบท่านอ.ทนันค่ะ
ตามไปอ่านบันทึกดี ๆ ให้ข้อคิดมากมายค่ะ...
ใช่แล้วค่ะ...พื้นที่ส่วนตัว..^_^..
สว้สดีค่ะพี่คนตัดไม้
เมื่อวานเป็นผื่นเล้กน้อยค่ะ ตอนนี้ชักจะมีภูมิต้านทานแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ..^_^..
ห่างเกินไป...ก็หนาว ใกล้เกินไป...ก็ร้อน
ถ้ายังยืนยันว่าอยากจะอยู่ใกล้กัน แล้วหันไปบริหารเรื่องอุณหภูมิ ร้อน หนาวแทน อย่างงี๊ ได้ป่าวคะ
หุ..หุ..
คิดถึงจังค่ะ!
เพิ่งเห็นค่ะว่าคุณคนไม่มีรากนำบทกวีของคาลิล ยิบราน มาประกอบบันทึกด้วย
ใบไม้พบข้อผิดพลาดเล็กน้อย เป็นการพิมพ์บทกวีผิดตั้งแต่ในความคิดเห็นของใบไม้แล้วค่ะ
..ดังเช่นสายพิณนั้นต่างอยู่โดดเดี๋ยว ที่ถูกต้องพิมพ์ว่า โดดเดี่ยว ค่ะ
เป็นบทกวีที่โดนใจจริง ๆ เลยค่ะเพื่อน..^_^..
สวัสดีค่ะคุณนภัสสร
ดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือน ส่วนหนังสือที่นำเค้าโครงเรื่องของแมลงเม่และข้าวตอกนั้น รออยู่ค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะอ.พรรณา
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดี ๆ ค่ะ....ตอนนี้เหตุการณ์ก็ดีขึ้นและคลี่คลายไปบ้างแล้วค่ะ
คิดถึงอาจารย์เช่นกันค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณอ๋อย
การได้มีโอกาสทบทวน...ใคร่ครวญ ความรู้สึกภายใน เป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ค่ะ ... บางครั้งแม้จะยังไม่ได้คำตอบ แต่ก็ทำให้เข้าใจกัน และ ได้ถอยออกมามองปัญหาที่เกิดขึ้น อย่างมีสติมากขึ้นค่ะ
งานมากก็ต้องผ่อนพักบ้างนะคะ
คิดถึงค่ะ...^_^...
ครูปูคะ
ชอบจังค่ะที่บอกว่า...ถ้ายังยืนยันว่าอยากจะอยู่ใกล้กัน แล้วหันไปบริหารเรื่องอุณหภูมิ ร้อน หนาวแทน อย่างงี๊ ได้ป่าวคะ
คิดได้ไงคะเนี่ย...ดีจ้งเลย
ขอบคุณค่ะ...^_^...
คุณใบไม้คะ
แกล้งให้แปลกใจเล่นค่ะ...ใช่ล่ะ...
เป็นบทกวีที่โดนใจมากในตอนนี้ค่ะ....ชอบและตรงใจมาก ๆ เลย
ขอบคุณนะคะ...^_^...
หวัดดีจ้ะโหลเพือนรัก
คิดถึงจังอ่ะ ไม่ได้เข้ามาป่วนให้เธอปวดหัวเล่น ...ท้องตัวเองพาลจะอืดเอาล่ะ
ฉันได้คุยกับต้นเหตุที่ทำให้เธอ...ยุ่งใจแล้วนะ ... เจ้าตัวบอกว่าเข้าใจเธอขึ้นบ้างแล้ว แต่ยังไม่ทั้งหมด..555 ทำไมไม่คุยกันหนอ..คนเรานี้นา...
ระวังหน่อยนะ ของดี ๆ อยู่ใกล้ตัว แต่ไม่รู้ค่า หายห่างไปเมื่อไหร่ ล่ะก็ จะร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่า...แง ๆ ๆ ๆ . ..
รักษาตัวนะ
คิดถึงมาก ๆ ล่ะ
หิ้ว "คาตาเขียว" มาฝากจากที่นี่ค่ะ www.bloggang.com/.../picture/1131008710.jpg เห็นสวยดีค่ะ
คุณจิ๊กเพื่อนรัก
ถ้าไม่ได้แซวเพื่อนแล้ว..คงท้องอืดใช่ไหมจ้ะ....
ไม่ต้องห่วงเพื่อนจ้ะ ... คุยแล้ว จัดการได้ อย่ากังวล แทนที่จะท้องอืดอาจกลายเป็นปวดท้องได้...^_^...
ครูปูคะ
สวยแปลก..จริงด้วยค่ะ ...คาตาเขียว...ไม่เคยเห็นเลยค่ะ
ชอบค่ะ เพราะเป็นดอกไม้ที่คล้ายใบไม้ เอ..หรือเป็นใบไม้ที่คล้ายดอกไม้ก็ไม่ทราบค่ะ
ขอบคุณค่ะ..^_^...
สวัสดี..คุณน้องคนไม่มีราก(look)ใหม่ค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะครูปู
พื้นที่ส่วนตัว...ในหัวใจ...นั้น...กันไว้แล้ว...
แต่สำหรับเพื่อนที่รู้ใจ....เชิญเข้ามานั่งให้สบายค่ะ
บริหารได้อยู่แล้ว...เนอะ..
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่เอื้องแซะ
วันนี้...มีความสุขดีค่ะ ... อยู่ในพื้นที่ส่วนตัวอันแสนจะ...ปลอดภัย..
ให้พี่มีความสุขเช่นกันในวันหยุดนะคะ
คิดถึงค่ะ...^_^...
สวัสดีค่ะพี่นุช
การมีชีวิตที่จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขก็คิอการไม่ล้ำเส้นไม่ดูดกินอีกฝ่ายหนึ่งอยู่อย่างเปิดโอกาสให้แต่ละฝ่ายมีพื้นที่สาหรับตนเองอยู่อย่างมีความห่างพอประมาณและพึ่งพาอาศัยกันดีกว่าเนอะ....
น้องเห็นด้วยค่ะ....อย่าห่างมากนัก...ฉันหนาวและโหยหา..เธอ..แต่อย่าใกล้มากเกินไป...มันทำให้ฉัน...อึดอัด...
พอดี พอดี...เถอะนะ....^_^....
สวัสดีค่ะท่านผอ.ประจักษ์
เรื่องชื่อ..คนไม่มีราก...นี้...มีที่มาค่ะ .... ^_^....
การเข้ามาใน G2K นี้ ตอนแรกตั้งใจจะมาติดตามและหาครูภูมิปัญญาท่านหนึ่ง...ซึ่งในครั้งก่อนหน้านั้น คนไม่มีรากได้ไปสัมภาษณ์เพื่อประเมินและยกย่องเป็นครูภูมิปัญญาไทยของ ... สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษาค่ะ...
แรก ๆ ที่ทำงานนั้น..ความที่ยังเด็กและไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร...ก็ซักถามเสียจน...ท่านคงเอือมระอา...ทำไมถามมากจัง ไม่รู้เรื่องอะไรเลย...คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ช่วยตอบ แต่ตอบมาก ๆ ชักรำคาญ .. หันไปพูดกันเป็นภาษาถิ่นว่า...ตอบไปเถอะ...มันคนไม่มีราก(เหง้า)...ไม่รู้เรื่องวัฒนธรรม ประเพณีบ้านเรา...เอ็นดูมันเถอะ...แต่เผอิญว่า...ฟังภาษาถิ่นนั้นออก...ก็รู้สึก...เอ้อ...โกรธเล็ก ๆ ค่ะ แต่ตอนนี้..ไม่โกรธแล้วค่ะ
ด้วยเหตุนี้...จึงใช้ชื่อ...คนไม่มีราก...เผื่อว่าท่านจะจำได้ จะได้พบท่านได้เร็ว ๆ และ ...เป็นข้อคิดเตือนใจว่า...จะทำงานอะไรต้องศึกษาเรียนรู้ หาข้อมูลไปก่อน...ค่ะ...
สวัสดีครับ
ไม่ได้เข้ามาอ่านบล็อกของหนู คนไม่(ไม่)มีราก นานเกินไปหรือเปล่า มองเห็นความกระเพื่อมของจิตอยู่นิดๆ แต่ก็นั่นแหละเป็นธรรมชาติ สอนให้สิ่งมีชีวิตปรับตัวให้อยู่รอดท่ามกลาง ธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ต้องอย่าให้ใจแกว่งนานนะค่ะ โปรดรับรู้ว่ามีคนอยู่เคียงข้างเสมอเมื่อเธอต้องการ
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมในวันหยุดครับ งานทำบุญไหว้คุณพ่อคงเรียบร้อยดีนะครับ
ไม่ต้องห่วงงานวิจัย เพราะวันนี้ทุกคนพร้อมใจกันไม่ว่างและขอพักหนึ่งวันครับ
เห็นด้วยที่ว่า...อย่าห่างมากนัก...ฉันหนาวและโหยหา..เธอ..แต่อย่าใกล้มากเกินไป...มันทำให้ฉัน...อึดอัด...พอดี พอดี...เถอะนะ....^_^....
ว่าแต่...สงสัยว่าความพอดีวัดกันอย่างไร...เพราะบางทีสำหรับ...คนพิเศษสำหรับเรานั้น...เราอยากให้สิ่งที่ดี สิ่งที่พิเศษและมากที่สุดสำหรับเขาเสมอ เพิ่งแต่งกลอนเล่น ๆ นึกถึงคนไม่มีราก .... อย่าเพิ่งเบื่อเสียก่อน
วันนี้ไร้ดอกไม้มามอบให้ เพราะได้โรยราไปในวันก่อน
ยังคงมีแต่ความเอื้ออาทร ที่จะคงทนถาวรตลอดไป
พักผ่อนและมีความสุขมาก ๆ ในวันหยุดครับ
ลืมบอกว่า...
ชอบภาพดอก....อะไรยังดูไม่ออก...ที่ใช้เป็น Logo ใหม่ของคนไม่มีรากครับ ดูดีและน่ารัก .. กว่าภาพทะเลทรายครับ
พอเข้าใจแล้วว่า คนไม่มีรากคงชอบสีเขียวและสีม่วงเป็นพิเศษ...
สวัสดีครับคนไม่มีราก ผู้เป็นกัลยาณมิตร หลายวันก่อนเข้าเวปคุณดอกแก้ว และได้เห็นภาพวาดรูปดอกบัวสายของคุณดอกแก้วเลยแต่ง โคลงได้ 1 บท และแอบๆ เห็นรูปถ่ายดอกบัวขาบของคนไม่มีรากด้วย สวยดีนะครับ นี่เลยลิงค์ http://gotoknow.org/blog/pbk/201033
สวัสดีค่ะคุณครูสุ
ดีใจที่แวะมาเยี่ยม..พื้นที่ส่วนตัวค่ะ...^_^...
....บางคนสร้างความอึดอัดให้เรา เพราะชอบเอาใส่ใจเรามากเกินไป (จู้จี้) โดยเฉพาะบอส ...แต่ในใจก็นึกขอบคุณที่เป็นห่วงเรา แต่พื้นที่ส่วนตัวมีน้อยลง อย่างนี้ใช่ไหมครับ ....
อ่านแล้วต้องอมยิ้ม...ไม่ทราบจะตอบยังไงดี ....
มากหรือน้อยไป...ไม่ดีเลยนะคะ...ว่าไหม...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ Lin Hui
ชอบที่อาจารย์กล่าวไว้ค่ะ อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจจังเลยค่ะ....ต้องอย่าให้ใจแกว่งนานนะค่ะ โปรดรับรู้ว่ามีคนอยู่เคียงข้างเสมอเมื่อเธอต้องการ..
คนไม่มีรากรักอาจารย์จังเลย...^___^...
ขอบคุณมาก ๆ ๆ ค่ะ
แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ
หลังจากไปเก็บกวาด ทำความสะอาดพื้นที่ส่วนตัวของตัวเองมาค่ะ
สบายดีนะคะ คิดถึงจังค่ะ
มีความสุขกับวันรุ่งของพรุ่งนี้นะคะ ^__^
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
พิมพ์ตอบความเห็นของพี่ตั้งแต่เมื่อวานหลายรอบค่ะ แต่คอมพ์ไม่เป็นใจ เน็ตเกเรมากค่ะ
ขอบคุณที่ส่งข่าวเรื่องทีมงานวิจัยค่ะ ไม่เช่นนั้นจะรู้สึกผิด(เล็กๆ) ที่ไม่ได้ไปช่วย ไม่อยากเป็น...เด็กเส้น..ค่ะ..^_^...งานทำบุญวันครบรอบเสียชีวิตของคุณพ่อเรียบร้อยดีค่ะ พี่น้อง หลาน ๆ มากันเกือบครบเพราะเป็นวันอาทิตย์นี่เอง...สนุกมากค่ะ ไม่ได้ชวนพี่ไป เพราะพี่อาจไม่สนุกและอึดอัดก็ได้ค่ะ เพราะสมาชิกครอบครัวนี้...แซวเก่งมาก...
เรื่องความพอดี...ในความเห็นส่วนตัวแล้วคงขึ้นกับบริบทของแต่ละบุคคลค่ะ ..บอกยาก ไม่ทราบจะวัดอย่างไร คงต้องหมั่นพิจารณา สังเกต ตามรู้ ดูใจว่าเรา...อึดอัดไหม สบายใจ สะดวกใจหรือเปล่า...ทำนองนั้นล่ะมังคะ..ให้สอนสังฆราชอีกแล้ว...^_^...
ชอบและขอบคุณสำหรับกลอนที่นำมาฝากให้ค่ะ...
มิตรภาพและความเอื้ออาทรนั้น จะคงทนถาวรได้นานกว่า...สิ่งอื่น ๆ ค่ะ..
วันนี้ไร้ดอกไม้มามอบให้ เพราะได้โรยราไปในวันก่อน
ยังคงมีแต่ความเอื้ออาทร ที่จะคงทนถาวรตลอดไป
I feel it...and appreciated the meaning within...
พี่คนตัดไม้คะ
ลืมตอบค่ะ .. โลโก้ใหม่ เป็นภาพดอกพยับหมอก...ค่ะ ถ้าพี่สังเกตดี ๆ จะพบว่าสีดอกพยับหมอกซึ่งน่าจะเป็นสีฟ้าคราม กลายเป็นสีออกม่วง ๆ คงเป็นเพราะลองใช้ Flash เลยได้ภาพสีแปลกดีค่ะ
ใช่ค่ะ...คนไม่มีรากชอบสีเขียวและสีม่วง..ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
ตามไปอ่านแล้วค่ะ
ขอบคุณที่ทำให้ทราบว่า...ดอกบัวสีม่วงนั้นชื่อ บัวขาบ ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแกผู้น่ารัก
จนวันนี้...คงไม่เหงาแล้ว เพราะเปิดเทอมและมีลูกลิงตัวน้อย ๆ ห้อมล้อมมากมายนะคะ
ระยะนี้ไม่ค่อยมีโอกาสเข้าไปฟังเพลงที่บันทึกครูตุ๊กแกเลยค่ะ...
เหงาเมื่อไหร่ แวะมานะคะ มีตักอุ่น ๆ ให้หนุนเสมอค่ะ
คิดถึงค่ะ...^_^...
สวัสดีครับคนไม่มีราก คุณใบโพธิ์ คุณจิ๊ก คุณพี่คนตัดไม้ และท่านอื่นๆ
วันนี้ลงบันทึก เพิ่มรูปกิจกรรมค่ายสานฝัน เลยมาชวนไปดูภาพ
กิจกรรมค่ายสานฝันสู่ความเป็นแพทย์ครั้งที่ 4 +เพลงเปลวเทียน #02 รับรองดูแล้วจะยิ้มๆ
http://gotoknow.org/blog/nourishingsoul/199912
สวัสดีค่ะ
* มาด้วยรักและห่วงใย...พักผ่อนมากๆค่ะ
* พระเอกยังเผลอหลับ
* เวลาว้าวุ่นใจ...หยุดนิ่งๆ ..เลือกให้ได้สักอย่าง...เตรียมให้พร้อม..ดับเครื่อง....ลุย
* บางทีก็หวาดเสียว
สวัสดีค่ะคุณกวิน
แวะไปดูแล้วค่ะ จะกลับไปอีกครั้ง .. ดูแล้ว..ยิ้มจริงด้วยค่ะ
แต่ลิงก์น่ะ มันไม่ใช่นี่คะ..^_^...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคนไม่มีราก
อย่าทุกข์ท้อไปเลยกับ...ความล้มเหลว...
แต่งกลอน กระพร่องกระแพร่งมาปลอบใจ..
"หนทางอีกยาวไกล ดูจุดหมายช่างเลือนตา
เหลียวมองที่ผ่านมา ช่างลับเลือนจุดเริ่มต้น
กว่าจะเดินมาถึงนี่ อุปสรรคมีในแห่งหน
ฟันฝ่าฝันอย่างอดทน จะไม่วนเวียนกลับไป
แม้ยังไกลกว่าไปถึง เพียงก้าวหนึ่ง...ต้องกล้าไป"
ส่งใจมาให้ สู้ อย่าท้อ อย่าถอย นะครับ
สวัสดีค่ะอ.พรรณา
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะสำหรับภาพ พระเอกที่เผลอหลับ...โธ่นะ...ปล่อยให้(คนที่คิดว่าต้วเองเป็น) นางเอก ต้องเผชิญวิบากกรรม...
เวลาว้าวุ่นใจ...หยุดนิ่งๆ ..เลือกให้ได้สักอย่าง...เตรียมให้พร้อม..ดับเครื่อง....ลุย
คนไม่มีรากก็ว่าจะลอง..ลุยดูค่ะ...
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
วันนี้ไปเก็บข้อมูลที่สันติอโศกมาค่ะ ...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจของพี่ที่มีให้เสมอ...ชอบกลอนกระพร่องกระแพร่ง..ของพี่มากเลยค่ะ
ยกให้พี่คนตัดไม้เป็น...กัลยาณมิตรตัวจริงค่ะ
...ว่าแต่..รู้ได้ไงคะว่า...คนไม่มีรากทุกข์ท้อ...กับความล้มเหลว...
คิดว่าตัวเอง...ไม่ได้ล้มเหลวนะคะ แค่เริ่มต้นเองนี่นา...แต่ก็รู้สึกอุ่นใจที่มีคนอยู่ข้างเรา....^_^...
(^__^)
วัสดีครับ คนไม่มีรากครับ
น้องรัก....
ถูกกดดันอีกแล้ว......สินะ??
ช่วยยากจริงๆ
อยากน่ารักทำไม??
ไม่มีใครยอมปล่อยง่ายๆ ดอก...
กราบขอบคุณท่านอ.ประจักษ์ค่ะ
น้ำท่วมขนาดนี้เลยหรือคะ...
สวัสดีค่ะคุณครูโย่ง
เห็นภาพแล้วอิจฉาจริงด้วยค่ะ...
หือ...พี่น้องสองคนนี้ดูสดชื่นกันจังนะ...เอ๊ะ..พี่สาวครูโย่งน่ะ..ชื่อ ..ครูปูหรือเปล่าคะ ...
หายไปไหนไม่รู้นะคะ...เงียบเลยค่ะ...ไปต่างจังหวัดอีกแล้วแน่เลย
(^__^)
สวัสดีค่ะอ.มาลินี
ดีใจและชื่นใจจังค่ะที่กรุณามาเยี่ยมบันทึกของน้อง...
อย่าแซวเลยค่ะ...ไม่กล้าโต้เถียงมาก...กับคนรู้ความลับ...
คนไม่มีราก...ไม่ถูกกดดันนานหรอกค่ะ... Action = Reaction ค่ะ..
ไม่กดดันสักอย่าง ย่อมไม่มีแรงต้านค่ะ...
ขอบคุณอาจารย์ค่ะที่มาเยี่ยมเยือนถึงเรือนชาน...ไชโย...ดีใจจัง!!!!
สวัสดีครับคนไม่มีรากและผองเพื่อน นำเพลงมาให้ฟัง Puff, the magic dragon มาให้ฟังครับ เพราะดีแต่... http://gotoknow.org/blog/2etc/202592 http://gotoknow.org/blog/2etc/202592
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทาย ช่วงนี้คุณคนไม่มีรากคงยุ่งมากทั้งงานที่เรียนและงานที่ต้องทำ...
ผ่อนพักบ้าง นะคะ .. ใช้คำที่คนไม่มีรากชอบใช้ค่ะ
ตัวเองก็ยุ่งมากเช่นกัน อาจห่างหายไปบ้าง แต่คิดถึงตลอดนะคะ
กำลังต้องเดินทางขึ้น ๆ ล่อง ๆ ค่ะ
แวะมาทักทายตามคุณเด็กพังงาบ้างครับ
การไม่ทุกข์ร้อนกับ...การเริ่มต้นที่...ยังไม่ค่อยราบรื่นนัก เป็นสิ่งดีครับ
ส่งกำลังใจให้ พี่ทราบว่าคนไม่มีรากเข้มแข็งเสมอครับ
ยินดีค่ะพี่หมอเจ๊..^_^..
จะรีบตามไปฟัง...
ขอบคุณคุณกวินค่ะ..^_^..
+ สวัสดีค่ะ....
+ มา" ฝากรัก " ค่ะ....
+ ฝากลมบอกเธอฉันคิดถึง...
+ ฝากรักแนบเนาค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่อ้วน
คิดถึงและส่งความคิดถึงไปให้ทุกวันเลยค่ะ
(^_____^)
สวัสดีค่ะคุณเด็กพังงา
ดีใจที่ได้พบและคุยกันอีกครั้ง...^___^....
ช่วงนี้ยุ่งกับเรื่องเรียนค่ะ ใกล้สอบแล้ว ทำงานและอ่านหนังสือไม่ค่อยทันค่ะ ต้องปรับเวลาใหม่ค่ะ
ไม่ต้องห่วงค่ะ ผ่อนพักอยู่เรื่อย ๆ จนชักจะสบายเกินไปสิคะ...ฮา..
เดินทางปลอดภัยและมีความสุขกับงานยุ่ง ๆ นะคะ
คิดถึงมากค่ะ
ส่งภาพนี้ไว้ให้ดู ถ้าได้เข้ามาในบันทึกนี้อีกนะคะ
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่พี่...คอยเติมเต็มเสมอมา...^_^...
ภาพนี้แทนคำขอบคุณจากใจค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอ๋อย
มาฝากรักไว้แล้ว...อย่าลืมมาเก็บ ดอกรัก...กลับไปบ้างนะคะ เดี๋ยวจะล้นบันทึกนะคะ....^_^...
คิดถึงมากเช่นกันค่ะ
ทำงานให้สนุกและเบิกบานนะคะ
มีเวลานิดหน่อย รีบเข้ามาทักทายค่ะ
ชอบภาพ...ดอกไม้อะไรไม่รุ้ชื่อ...สีขาวบริสุทธิ์ ...น่าจะหอมนะคะ
น่ารักมาก ๆ ค่ะ แต่ก็อดจะชำเลืองมองภาพดอกพวงชมพูที่คนไม่มีราก ยกให้คุณคนตัดไม้ไม่ได้..เออหนอ...โลภมากจัง
ขอบคุณค่ะ
เลยยกมาไว้ดูส่วนตัว ^_^
+ ขอบคุณมากค่ะ คนไม่มีราก...
+ ฮั่นแน่....เอาดอกผลแห่งรักที่อ๋อยฝากไว้มามอบให้เหรอค่ะ....โอ้โห..ออกดอกผลเร็วทันใจค่ะ...สำหรับรักที่ฝากไป....
+ ขอบคุณค่ะ...หอมชื่นใจค่ะ...
+ นั่งดู..อมยิ้ม...นานสองนานค่ะ...
+ เมื่อเช้าฟังเพลงที่พี่ใบไม้มอบให้มา เพลง " รับขวัญบายศรี" ฟังและนั่งเคลิ้มนึกถึงคน 3 คน พร้อมส่งใจไปหาค่ะ
1. ท่านพี่ใบไม้ 2.คนไม่มีราก 3.หนูปู ค่ะ...
+ อิ อิ....
สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่
ยินดีต้อนรับค่ะ...หายหน้าไปเสียหลายวัน
แฟน ๆ บ่นคิดถึงกันตรึมเลยค่ะ...^_^...
น้องชอบที่คุณใบไม้ ยอดกัลยาณมิตร นำมาฝากเช่นกันค่ะ เลยใส่ไว้ในบันทึกเสียเลย....
ขอบคุณค่ะ...^_^...
สวัสดีค่ะคุณเด็กพังงา
ภาพดอกไม้เล็กๆ สีขาวนี้ไม่ทราบชื่อค่ะ...ลองดมดู...ไม่มีกลิ่นหอมค่ะ...ซึ่งนับว่าแปลก เพราะธรรมชาติแล้ว ดอกไม้สีขาวมักจะมีกลิ่นหอม เพื่อดึงดูดแมลง ให้มาผสมเกสร
ส่งดอกโมก ดอกไม้สีขาวที่มีกลิ่นหอมให้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอ๋อย
ยังไม่ได้มีโอกาสฟังเพลง..."รับขวัญบายศรี" ของคุณใบไม้เลยค่ะ ...รออยู่อย่างอดทนค่ะ
แล้วเพราะอะไรจึง....ฟังและนั่งเคลิ้มนึกถึงคน 3 คน พร้อมส่งใจไปหาค่ะ 1. ท่านพี่ใบไม้ 2.คนไม่มีราก 3.หนูปู ค่ะ...
สามคนนี้เกี่ยวกับเพลงยังไงค่ะเนี่ย....
(^___^)
สวัสดีครับคนไม่มีราก
แวะมาทักทาย...นกแห่งอรุณรุ่ง...
ทำงานอย่างมีความสุขและผ่อนพักนะครับ
บรึ๋ย..ย.. อ่านแล้วสะดุ้งเฮือก..
คุณคนไม่มีรากขา ใบไม้สารภาพก็ได้ค่ะว่าทำไมยังไม่ส่งซีดีเพลงไปให้
นอกจากข้อแก้ตัวที่ว่า งานยุ่งเหยิงแล้ว ใบไม้รอหนังสืออยู่ค่ะ อยากจะส่งไปให้พร้อมหนังสือน่ะค่ะ ตอนแรกว่าจะส่งหนังสือแผนที่ความสุขให้ แต่ตอนนี้จะส่งเรื่องที่คุณคนไม่มีรากกำลังชอบอ่านไปให้แทนค่ะ เล่มที่มีอยู่พกไปนั่นมานี่ซะจนมันยับเยิน เลยจะรอเล่มใหม่ส่งไปให้ค่ะ
คุณแจ๋วที่หายตัวไปก็ยังไม่ได้รับเช่นกันค่ะ ก็อยากจะรอส่งพร้อม ๆ กัน ไม่เคยลืมสัญญานี้.. คุณคนไม่มีราก ไม่เป็นแม่สายบัวคอยเก้อแน่นอนค่ะ
ขออภัยจริง ๆ ถ้าทำให้เกิดความหวั่นไหวในใจใด ๆ ..
อะไรที่ตั้งใจว่าจะทำให้ดี บางทีมันก็ใช้เวลาเสียจนไม่ได้ทำเสียที นี่แหละน้า..ข้อเสียของใบไม้..:P
สวัสดีค่ะ
* ตามมาขอบคุณดอกโมกหอมๆ
* และผู้ยืนยันความหอมด้วยเจ้าต่อหัวเสือ
* ขอให้สุขกายสุขใจนะคะ
* ฝากรูปเพื่อนรักประจำสระน้ำของโรงเรียนมาให้ชมค่ะ
สวัสดีค่ะ
* ตามมาขอบคุณดอกโมกหอมๆ
* และผู้ยืนยันความหอมด้วยเจ้าต่อหัวเสือ
* ขอให้สุขกายสุขใจนะคะ
* ฝากรูปเพื่อนรักประจำสระน้ำของโรงเรียนมาให้ชมค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
...นกแห่งอรุณรุ่ง... (^__^)
ภาพนี้แทนคำขอบคุณพันคำค่ะ เลือกภาพนี้ให้เพราะมีสีที่ชอบทั้งสองสีคือ สีเขียวและสีฟ้าอมม่วงค่ะ
คุณใบไม้คะ
ไม่ต้องกังวลเลยค่ะ รอได้ค่ะ แล้วการรอซีดีเพลง..ก็ไม่ได้ทำให้เกิดความหวั่นไหวใด ๆ เลย...จริง ๆ ค่ะ...^_^...
ดีใจที่จะได้หนังสือด้วย แต่ไม่อยากรบกวนคุณใบไม้มากถึงขนาดนั้น แค่บอกว่าหาซื้อได้ที่ไหนก็พอแล้วค่ะ
เข้าใจเพื่อนและไม่รู้สึกอะไรที่หวั่นไหวเลยค่ะ...เพราะคนไม่มีรากเชื่อมั่นในมิตรภาพระหว่าง...เพื่อน...ค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะอ.พรรณา
คนไม่มีรากไม่ทราบค่ะว่าคือ ต่อหัวเสือ...นึกว่า...ผึ้งธรรมดาค่ะ ..
ถ้าทราบ...คงมือสั่นเหมือนกัน...
นี่แสดงว่า...ธรรมชาติของสัตว์จะไม่ทำร้ายใครก่อน..ถ้าไม่รู้สึกว่าเขาจะถูกทำร้ายหรือถูกคุกคามนะคะ
ขอบคุณภาพเพื่อนรักประจำสระน้ำของโรงเรียนค่ะ...น่ารักและชอบมากค่ะ
นำรูปแถวๆ เขาค้อมาฝาก เมื่อกี้ไปโพสที่บันทึกคุณใบไม้เลยนำมาฝากที่บันทึกคนไม่มีรากด้วย ในภาพเป็นเทือกเขาแถวๆ เพชรบูรณ์ ไปเที่ยวมาเมื่อเกือบๆปีที่แล้ว ถ้ายขณะขากลับ ถ่ายในรถ ผ่านกระจกรถ 
...มนุษย์ทุกคนต้องการ...พื้นที่ส่วนตัว (Personal space)...พื้นที่ในการเป็นตัวของตัวเอง เพื่อใช้ไตร่ตรอง ครุ่นคิด ตัดสินใจ และรู้สึกด้วยหัวใจแท้ ๆ ห่างเกินไป...ก็หนาว ใกล้เกินไป...ก็ร้อน...รักใคร ปรารถนาดีกับใคร ... อย่าลืมให้...พื้นที่ส่วนตัว...กับคนที่เรารักด้วย
นี่ละคือ สัจธรรมที่พี่ยึดมาตลอดค่ะ พี่เป็นคนมี gap ระหว่างทุกๆคนค่ะ แม้แต่ลูก ใกล้ชิดมากที่สุด ยังไม่ไปก้าวล่วงพื้นที่ส่วนตัวเขาเลย
ยิ่งตัวเองแล้ว บางครั้ง ตัองการอยู่คนเดียวจริงๆค่ะ เพื่อการทบทวนอะไรๆหลายอย่างในชีวิตประจำวัน และแผนการ แผนงานต่างๆค่ะ
บอกแล้ว พี่เป็นคน ชอบวางแผนค่ะ อิๆๆๆ
ห่างเกินไป...ก็หนาว ใกล้เกินไป...ก็ร้อน..
แวะนำความคิดถึงมากมายมาฝากค่ะ กลัวหนาว..เพราะห่างเกินไป ^___^
มีความสุขกับทุกวันนะคะ
สวัสดีคนไม่มีราก
มาขอบคุณและชมภาพดอกไม้สีฟ้าอมม่วง..พยับหมอกที่อ่อนหวาน
ส่วนตัวก็ชอบสีฟ้าเช่นกัน
ส่งกำลังใจให้ทำงานเสร็จท้นพรุ่งนี้ วันนี้อาจจะไปสะพานมัฆวานไม่ได้นะครับ ต้องทำงานให้เสร็จเสียก่อน แต่ก็คอยติดตามข่าวอยู่ตลอด
ทำงานอย่างมีความสุขนะครับ
สวัสดีครับคุณคนไม่มีราก
อืม...ใกล้ความจริง อยู่ไกลเกินไปก็หนาว อยู่ใกล้เกินไปก็ร้อน...เอาว่าห่างกันพอประมาณละกัน...พอส่งแกงส่งขนมกันถึงนะครับ...จะมีความสุขที่ซู้ดดดด..
โชคดีครับ
โหลเพื่อนรัก
ได้รับ message ของหรือเปล่า ติดต่อฉัน ขวัญ หรือหน่อยด่วนนะ
รีบติดต่อด้วยนะ โทรไปที่บ้าน เธอก็ยังไม่กลับ
ฉันคิดว่ารู้นะว่าเธอไปไหน...ถ้าไม่ติดต่อกลับ ฉันอาจโทรไปบอกพี่สาวเธอนะ
เป็นห่วงจ้ะ
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
ขอบคุณค่ะที่พี่กรุณาเข้ามาแลกเปลี่ยนและให้ข้อคิด...
...สัจธรรมที่พี่ยึดมาตลอดค่ะ พี่เป็นคนมี gap ระหว่างทุกๆคนค่ะ แม้แต่ลูก ใกล้ชิดมากที่สุด ยังไม่ไปก้าวล่วงพื้นที่ส่วนตัวเขาเลย ยิ่งตัวเองแล้ว บางครั้ง ตัองการอยู่คนเดียวจริงๆค่ะ เพื่อการทบทวนอะไรๆหลายอย่างในชีวิตประจำวัน และแผนการ แผนงานต่างๆค่ะ บอกแล้ว พี่เป็นคน ชอบวางแผนค่ะ...
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแกผู้น่ารัก
นั่นแน่ะ...อย่ากลัวเลย
สำหรับบางคนแล้ว...แม้ไกลก็เหมือนใกล้...แม้ห่างก็เหมือนแนบอยู่ที่....หัวใจ....
(^___^)
พี่คนตัดไม้คะ
ขอบคุณค่ะ..... (^___^)
สวัสดีค่ะท่านนายช่างใหญ่
ชอบที่บอกว่า....เอาว่าห่างกันพอประมาณละกัน...พอส่งแกงส่งขนมกันถึงนะครับ...จะมีความสุขที่ซู้ดดดด..
ชอบตรงส่งแกง ส่งขนม นี่ล่ะค่ะ...^_^...
กราบท่านอ.ทนันค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ...อาจารย์กรุณาแต่งร้อยกรองเพราะ ๆ ดี ๆ ให้เสมอ...
จะเก็บไว้ในไฟล์ส่วนตัวค่ะ...^_^...
จิ๊กกี้เพื่อนรัก
ได้คุยกันแล้วนะ ขอบใจจ้ะที่เป็นห่วง...^_^...
คุณกวินคะ
ตอบข้ามไป..มองมองภาพที่งดงาม ถูกใจ...
ภาพวิวที่นำมาฝาก...สวยงามมากทั้งองค์ประกอบและสีสรรค์...ขนาดถ่ายในรถนะนี่...ฝีมือสุดยอดเลยค่ะ
ชมภาพแล้ว..คิดขึ้นมาถึงวลีที่ว่า...สวรรค์ในพื้นพิภพ...
ชอบมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะ
(^__^)
สวัสดีค่ะ
ดิฉันมาจากห้องค้าหุ้นของคุณสุวิทย์ที่ลิงก์ไปให้ค่ะ
อ่านแล้วก็ชอบค่ะ คนทุกคนต้องการและหวงแหน ...พื้นที่ส่วนตัว (Personal space)
ตัวเองก็เป็นอีกคนหนึ่งค่ะที่หวงแหน...พื้นที่ส่วนตัว...
ขอบคุณค่ะ
ลืมบอกว่า...เพลง...ที่คุณลิงก์ไว้ ..แบ่งเธอ แบ่งใจ ของสโนว์คิ้ม ดิฉ้นก็ชอบมากค่ะ...
เพราะ โดนใจมากเลยค่ะ
โหลจ๋า
คืนนี้จะโทรไปคุยนะ
รักษาตัวด้วย เน้นว่า...หน้าที่เธอคือ การเรียน...นะจ้ะ
ฉันคุยกับพี่สาวเธอแล้ว พี่เขาบอกว่าเธอออกไปนอกบ้านทุกเย็นกับ..พี่เม้งหรือ ... เข้าใจเอาพี่เม้งมาเป็นกันชนนะ ... ทำงานในหน้าที่ก่อนนะ อย่าไปบ่อย
เป็นห่วงนะ
ยินดีต้อนรับคุณพีรยาค่ะ
ขอบคุณค่ะที่สนใจ เพิ่งทราบว่ามีคนลิงก์บันทึกของคนไม่มีรากไปที่ห้องค้าหุ้น..^_^...
บันทึกนี้จะเปลี่ยนเพลงไปเรื่อย ๆ เท่าที่หาโค้ดเพลงได้ค่ะ ..
เพลงแบ่งเธอ แบ่งใจ ของคุณคิ้ม ซึ่งเป็นนักร้องที่ชอบเธอมากค่ะ ชอบเสียง ชอบลีลาการร้อง และชอบความเป็นตัวของตัวเองของเธอ...ซึ่งไม่มีความ...เสแสร้งหรือไม่จริงใจอยู่เลย นอกจากนี้คุณคิ้มเธอยังเป็นนักเขียนคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์คมชัดลึกที่คนไม่มีรากติดตามอ่านอยู่เสมอค่ะ...^_^...
คุณจิ๊กที่เคารพรักยิ่งของเพื่อน
รับทราบและปฏิบัติตามจ้ะ ทำรายงานและอ่านหนังสือก็ไม่ค่อยทันแล้ว..
ไม่ต้องห่วง จะรักษาตัวจ้ะ
(^__^)
โหลเพื่อนรัก
โทรกลับฉันด่วนที่สุด หรือไม่ก็เปิดโทรศัพท์ เธออยู่ไหนตอนนี้
เป็นห่วงนะ
สวัสดีคนไม่มีราก
แวะมาทักทายวันหยุด พักผ่อนมาก ๆ นะครับ
"Never doubt that a small group of thoughtful, committed citizens can change the world. Indeed, it is the only thing that ever has."
เมื่อเราเอื้อมมือคว้าดาว อาจจะไม่ได้ดาวสักดวง แต่สิ่งที่ได้ติดมือมานั้นแน่นอนว่า....ย่อมไม่ใช่ โคลนตม....
สวัสดีครับ
ตามมาบอกให้รู้ว่า ผมลิงค์เวปนี้เข้าไปที่ห้องค้าหุ้นของผมนะครับ
ได้อีเมลเพื่อขออนุญาตคุณคนไม่มีรากแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อน ไม่ทราบว่าได้รับหรือไม่
ถูกใจกับคำว่า Personal space มากครับ
ภาพประกอบสวยงามมาก ที่ไหนครับ ถ่ายเองหรือเปล่าเอ่ย
ขอบคุณครับ
มาส่งกำลังใจให้ทำงาน...
"The greatest test of courage on Earth is to bear defeat without losing Heart"
สวัสดีค่ะ คุณไม่มีราก
นำหนังสือมาให้อ่าน แก้เครียด (หรือยิ่งเพิ่มความเครียดก็ไม่รู้) ที่นี่นะครับ http://gotoknow.org/blog/2etc/204999
จิ๊กจ้ะ
ไม่ต้องห่วงจ้ะ ปฏิบัติตามคำสั่งเพื่อนทุกประการจ้ะ..^_^..
ขอบคุณคุณครูขจิตค่ะ
ดูพืชผักผลไม้น่าทานทั้งนั้นเลยค่ะ..^_^...
+ สวัสดีค่ะ...คนไม่มีราก....
+ คิดถึงค่ะ...เรียนหนักมายใช่ไหมค่ะ....
+ ฮั่นแน่...ไปให้กำลังใจเพื่อนพ้องน้องพี่มาเหรอค่ะ...
+ ผ่อนคลายจากการร่ำเรียน...ที่เหมือนว่ากำลังทำวิทยานิพนธ์...ทั้ง ๆ ที่กำลังทำแบบฝึกต่างหาก....
+ มาส่งกำลังใจค่ะ...ส่งเลยไปให้เพื่อน ๆ ด้วยนะค่ะ...
+ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยค่ะ....
พี่คนตัดไม้คะ
You can sure that I never ..."Never doubt that a small group of thoughtful, committed citizens can change the world. Indeed, it is the only thing that ever has...
I 'm strongly believe....^_^....
I'm love ..."The greatest test of courage on Earth is to bear defeat without losing Heart" Thank you so much (^__^)
ครูปูคะ
รักษาตัวให้หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ เหนื่อยมากเกินไปจนเสียสมดุลร่างกายหรือเปล่าคะ ป่วยบ่อยเกินไปก็ไม่ดีค่ะ เพราะร่างกายต้องใช้พลังมากในการปรับให้สู่สมดุล...เพลา ๆ การบ้านการเมืองลงบ้างนะคะ...เป็นห่วงค่ะ เพราะรู้ว่าครูปูต้องไป...บ่อยมาก ๆ เลย
ชอบและเห็นด้วยกับที่ว่า....การดำรงอยู่ของใจนี้ จิตวิญญาณนี้ จำเป็นมากเลยค่ะ ที่ต้องกอรปไปด้วยความเชื่อ และความยึดมั่น ยืนหยัดกับสิ่งที่ชีวิตได้กลั่นกรองมาแล้ว ได้เลือกมาแล้ว... มิฉะนั้นเราคงต้องดำรงชีวิตอยู่ไปวัน ๆ โดยปราศจากจุดหมาย จึงไร้ทิศทาง
คงต้องบอกว่ายากเหมือนกันนะคะ ที่เราจะ...ถึงกระนั้นแล้ว เมื่อส่วนผสมในวิธีคิด เปลี่ยนไปตามประสบการณ์ชีวิตที่เพิ่มขึ้น เราคงได้ต่อเสริม เติมแต่ง อะไร ๆ ต่ออะไร ที่เราเชื่อ และยึดมั่นอยู่ได้ ตลอดเวลากระมังคะ
ระลึกถึงในฐานะเพื่อนที่แสนดีเสมอนะคะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณกวิน
ช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีเสียนี่กระไร...อุตส่าห์หาเรื่องเครียด ๆ มาให้คนที่กำลังเครียดอ่าน...
ไม่เครียดแล้วค่ะ...ปลง...ซะ...!!!!!
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณอ๋อย
คิดถึงมากมายเช่นกันค่ะ .....
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่คอยส่งให้และยังเผื่อแผ่ให้เพื่อน ๆ ด้วย...
บางครั้ง...ทำอะไรไม่ได้..ก็บอกตัวเองว่า...ทำใจเสียเถิด...
(^_^)
+ ขอบคุณค่ะ " ทำใจ " ค่ะ....ใช่เลย
+ อิ อิ...
+ " ถ้าเธอเหนื่อยนัก หยุดพักเสียก่อน "....
นำดอกไม้มาฝากครับ
ดีใจที่คนไม่มีราก มีความสุขกับการทำงานครับ
ให้มีความสุขมาก ๆ
แล้วค่อยพบกันพรุ่งนี้..
คนไม่มีรากคะ
สวัสดีค่ะ
ที่คุณคนไม่มีราก บอกว่า...
มนุษย์ทุกคนต้องการ...พื้นที่ส่วนตัว (Personal space)...
พื้นที่ในการเป็นตัวของตัวเอง เพื่อใช้ไตร่ตรอง ครุ่นคิด ตัดสินใจ และ
รู้สึกด้วยหัวใจแท้ ๆ
สำหรับพี่ เป็นเช่นนั้นเลยค่ะ
พี่เป็นคน ชอบมีพื้นที่ส่วนตัว สำหรับคิดอะไรส่วนตัวบ้าง และเป้นคน ที่รักษาระยะห่าง ของความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ แตกต่างไปตามกลุ่มคนค่ะ
เช่น กับครอบครัว กับพนักงานในบริษัท กับเพื่อนฝูง กับสังคม อื่นๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีกับทุกๆคน เพราะ ใกล้ไปก็ร้อน ไกลไปก็หนาว ต้องพอดีๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
* มาชวนกินไก่ย่างส้มตำค่ะ
* อิ่มแล้วก็ดูเงินนะคะ...เหลือเท่าไรเอ่ย
สวัสดีตอนเที่ยงครับ
หวังว่างานคงลุล่วงด้วยดีนะครับ
อย่าเพิ่งท้อเสียก่อน มีอะไรให้ช่วย พี่จะยินดีอย่างยิ่ง
และอย่าลืมรักษาสุขภาพมาก ๆ
เป็นห่วงครับ
หวัดดีปูนิ่ม
ว่าแล้วว่าต้องเจอ พี่คนตัดไม้จนได้ ^_^
คงสบายดีนะ ได้ข่าวจากต้องว่าเธอเจ็บตัวจากการไปราชดำเนินหรือ
ระวังตัวหน่อยนะ ใกล้สอบแล้วนี่นา
สู้ ๆ หน่อยนะจ้ะ
ส่งกำลังใจให้ล่ะ
คุณอ๋อยคะ
ขอบคุณค่ะ...ใช่แล้ว...
ถ้าเธอเหนื่อยนัก หยุดพักเสียก่อน....^_^...
ขอบคุณคุณกวินสำหรับดอกไม้ค่ะ
น่าจะเป็น...ว่านสี่ทิศ...ใช่ไหมคะ..^_^..
สวัสดีค่ะอ.Lin Hui
ต้องขอโทษด้วยค่ะที่เปลี่ยนรูปทำให้อาจารย์สับสน....
คนไม่มีรากเป็นด้วยค่ะ....อยู่ใกล้...กลับยิ่งไกล สำคัญที่ใจ ถ้าจัดพื้นที่หัวใจได้เหมาะสม จะไม่มีความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น เพราะใจมัน นิ่ง
ตอนนี้ใจ...นิ่งแล้วค่ะ...แต่หัวกำลังปั่นกับงานที่เรียนค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ที่เป็นห่วงและคอยให้กำลังใจบ่อยๆ
ระลึกถึงอาจารย์ด้วยความเคารพเสมอค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่เอื้องแซะ
คิดถึงพี่เช่นกันค่ะ
ขอบคุณพี่ทึ่คอยมาเยี่ยมเยือน ถามไถ่...^_^...
ตอนนี้รู้สึกปลอดภัยดีค่ะ...No need for personal space...แล้ว..
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
ขออนุญาตตอบรวมกันนะคะ...^_^...
กำลังพยายามเก็บงานที่ต้องส่งทำอยู่ค่ะ...เนื่องจากใช้เวลาทำอย่างอื่นที่ไม่ใช่เรื่องเรียนมากเกินไป...กำลัง Speed สุดชีวิตค่ะ
ยังไม่มีเรื่องเร่งด่วนจนต้องให้ช่วยเลยค่ะ
ขอบคุณพี่มาก ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูปู~natadee t'ซู๊ด
สมญานามใหม่นี่ดีจังนะคะ ดู ๆ ไปน่าจะเป็นตระกูลเดียวกันกับคุณครูโย่ง คนหน้าตาดี...
ขอบคุณค่ะ สำหรับอาหารที่น่าทาน ชอบกุ้งค่ะ แต่สะตอทานแล้วต้องแปรงฟันใหม่...และดื่มน้ำมาก ๆ ... ลำบากเล็กน้อย
กำลังจะไปลุยค่ะ..
เจอกันเมื่อชาติ...ต้องการนะคะ...^_^...
สวัสดีครับคนไม่มีรากนำดอกพลับพลึงมาฝาก คิดว่าน่าจะใช่ชื่อดอกพลับพลึงนะ 
กราบท่านอ.ทนันค่ะ
ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยค่ะ ไม่ค่อยได้เข้าไปเยี่ยมเยือนอาจารย์เลย เพราะมีเวลาน้อยค่ะ
น้อมรับคำเตือนค่ะ...เมื่อไหร่มีพื้นที่ส่วนตัวก็ ปลง วาง ละ ทิ้ง บ้างนะ
จะพยายามไปเยี่ยมบ่อย ๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
จะรีบตามไปตามสัญญาใจค่ะ....
ขอบคุณค่ะที่คอยมาเตือน ตอนนี้ภารกิจมากมายจริงด้วยค่ะ
หวังว่าพี่คงสบายดีนะคะ..^_^..
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
น้องอาจจะคล้าย ๆ พี่ในบางส่วนค่ะ ... เพราะ.. ชอบมีพื้นที่ส่วนตัว สำหรับคิดอะไรส่วนตัวบ้าง และเป้นคน ที่รักษาระยะห่าง ของความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ แตกต่างไปตามกลุ่มคนค่ะ
โดยปกติ..สำหรับน้องใครก็ตามที่คบด้วย ..ก็จะปฏิบัติด้วยอย่างเท่ากันทั้งหมด แต่จะไม่ชอบคนที่ดูเหมือนหรือไม่จริงใจ...ไม่ชอบสิ่งที่เรียกกันว่า..Fake.. ไม่ชอบการเลือกปฏิบัติ
เคยพบเห็นมาบ้างกับคนบางคนที่เลือกปฏิบัติ ถ้าไม่ใช่คนในระดับเดียวกันแล้ว ไม่มีประโยชน์ต่อกันแล้ว เขาก็ปฏิบัติด้วยอีกอย่างหนึ่ง...แสดงถึง...ความเป็นคนอย่างไรของเขา...
สำหรับน้อง...บางครั้งก็มีปัญหาเหมือนกัน .. จัดการไม่ค่อยลงตัวค่ะ อาจเพราะจะรู้สึกไม่สบายใจ ถ้าต้องปฏิเสธหรือทำให้คนเสียใจเพราะเรา....
กำลังเรียนรู้ที่จะจัดการและปรับสมดุลค่ะ
ขอบคุณพี่มาก ๆ นะค่ะ
สวัสดีครับคนไม่มีราก พี่คนตัดไม้ คุณใบโพธิ์ คุณจิ๊ก เพิ่งเขียนบทความเกี่ยวกับ ปลาทูเข้าโป๊ะ ผีตากผ้าอ้อม และ อุกกาฟ้าเหลือง เลยนำมาอวด..ยังงัยถ้าว่างแวะเข้าไปอ่านได้นะครับ
+ สวัสดีค่ะ...คนไม่มีราก...
+ เป็นอย่างไรบ้างค่ะ....
+ คิดถึงค่ะ...
+ ส่งกำลังใจมาให้กับทุกอย่างที่ทำค่ะ....
+ เข้ามาเยี่ยมทุกวันค่ะ...มาดูว่ามีความเคลื่อนไหวเช่นไรบ้าง....
+ ด้วยความคิดถึงค่ะ....
สวัสดีค่ะ
* คิดถึงค่ะ
* 
โหลจ๋า
คิดถึงจังอ่ะ ช่วงนี้ทำตัวเป็นเด็กดีใช่ไหม .. ..555...ฉันรู้น่า มีสายสืบ โทรเช็คกับพี่เม้ง กับ เจ้าต้องตลอดแหละ...ไม่มีตกข่าว ขอบอกกล่าว...
เสาร์นี้คุณสามีฉันจะเข้ากรุงอีกแล้ว อยากได้อะไรที่นว.ไหม จะฝากให้ขนไป อ้อ...ช่วยดูที่ศูนย์หนังสือจุฬาด้วยได้ไหมจ้ะ อยากไปหนังสืออ่านสอบ CU-Best ให้น้องที่รู้จักกัน เลือกเล่มดี ๆ หน่อยแล้วกันนะจ้ะ...
คุณสามีบอกว่าก่อนออกจากบ้านจะโทรไปหาเธอก่อน จะได้รุ้ว่าอยู่ไหน ...คืนนี้ช่วยรับโทร.หน่อยนะจ้ะ...ไม่งั้นโทรเข้าเบอร์บ้านเธอต้องวิ่งลงมารับโทรศัพท์ 5 ชั้น ... เป็นลมพอดี ...อูย...จะคุยจะติดต่อกับคุณปูนิ่มเพื่อนรักนี่ ยากยิ่งกว่าติดต่อไปอเมริกาอีกนะเนี่ย...
คืนนี้คุยกันแล้วกันนะ
คิดถึงมากจ้ะ
สวัสดีค่ะพี่คนไม่มราก
แจ๋วเองก็เป็นคนนึงที่หวงแหนพื้นที่ส่วนตัวมากค่ะ
แต่บางครั้งแจ๋วก็พบว่า...ตัวเองเป็นคนเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวนี้เอง
.....................
วันนี้เป็นคิววันหยุด ที่ต้องนั่งจัดการงานของตัวเอง แต่แอบอู้อีกแล้วค่ะ
คิดถึงค่ะ พี่คนไม่มีรากรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
เพิ่งสังเกตุเห็นว่าพี่คนไม่มีรากเปลี่ยนไอคอน
สวัสดีค่ะ
* เข้ามาขอบคุณดอกไม้ยามเช้าค่ะ
* เพลงไพเราะมาก...เพิ่งติดลำโพง(แป่ว)
* ฝากเอื้อง.....มาเฝ้าคนไม่มีราก...
กราบขอบคุณอ.ทนันค่ะ
ที่แวะมาเยี่ยมเยือนเป็นเกียรติกับบันทึกของคนไม่มีราก..^_^..
สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่
ภารกิจซับซ้อนยุ่งยากเล็กน้อยค่ะในช่วงนี้...
ตั้งใจจะเขียนอยู่หลายบันทึกแต่ไม่มีโอกาสเลยค่ะ..
แวะไปเยี่ยมบันทึกพี่แล้วค่ะ...^_^...
ขอบคุณพี่ศศินันท์ค่ะที่กรุณามาเยี่ยมและให้ข้อคิดเห็นที่มีคุณค่าเสมอ...^_^...
สว้สดีค่ะอ.พรรณา
ส้มตำ ไก่ย่างน่าทานมากเลยค่ะ
แต่ตอนมาดูว่าเงินเหลือเท่าไหร่นี่....แหม...ทานตั้งเยอะ ใบละ 100 บาทยังไม่หมดเลยนะคะ...ฮา..
ระลึกถึงอาจารย์ค่ะ...^_^...
พี่คนตัดไม้คะ ขอตอบรวม ๆ กันเลยนะคะ...^_^...
วันนี้โล่งใจ Present บทที่1-3 แล้ว ผ่านไปด้วยดี ... นี่เป็นเพียงแบบฝึกหัด ดร.ปาน กิมปี ท่านใจดีมาก ๆ ชมว่าน่าจะพัฒนาต่อไปเป็นวิทยานิพนธ์ได้จริง ๆ แล้วหันกลับมาถามยิ้ม ๆ ว่า.... ชอบเรื่อง สันติอโศกหรือ ดูคุณไม่น่าจะเป็นคน Type นี้.... คือ อ.ปานคงเห็นคนไม่มีรากลงจากรถที่บ้านซึ่งขับมาส่งเนื่องจาก...ของเยอะและออกจากบ้านสาย..เลยคิดว่าคุณหนูลงจากรถยุโรป...ต้องเป็นอีกพวกหนึ่งที่เป็น Capitalist มากกว่าแน่เลย...โธ่ท่านไม่เห็นเวลาปกติที่ต้องนั่งรถสองแถว รถเมล์ฟรี เบียดเป็นปลากระป๋องนี่นา...^_^...
พวกเพื่อน ๆ ในห้องหลายเสียงรีบตอบให้ โดยคนไม่มีรากไม่ต้องพูดสักคำ ... "เรียนจบแล้วเขาจะไปบวชชี...ที่สันติอโหศกค่ะ/ครับ..."
ก็คงต้องขอบคุณพี่สำหรับ...กำลังใจที่พี่ขยันมาส่งให้อย่างสม่ำเสมอค่ะ.....
ขอบคุณด้วยภาพที่พี่ชอบก็แล้วกันค่ะ
สวัสดีจ้ะคุณจิ๊ก
ได้คุยกันแล้วนะ ไม่ได้เจ็บตัวจ้ะ เขียวช้ำหน่อยเดียวเอง..^_^..
สวัสดีค่ะคุณกวิน
ขอตอบรวมเลยนะคะ..^_^..
ขอบคุณสำหรับดอกพลับพลึงค่ะ...
ตามไปอ่าน...เรื่องที่อุตส่าห์นำมาฝากแล้วค่ะ...^_^...
ระยะนี้อ่านหนังสือจนตาเป็นหมีแพนด้าแล้วค่ะ...อ่าน ๆ ๆ หนังสือมากมายอ่านเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักหมด....ฮา...ชอบจริง ๆ ..^_^..
สวัสดีค่ะคุณอ๋อย
ดีใจจัง อุ่นใจมีเพื่อนเข้ามาดูมาเยี่ยมทุกวัน...ช่วงนี้ไม่มีเวลาพอจะตอบ...ทั้งที่อยากคุยมาก ๆ เลยค่ะ...ต้องตัดใจ..จัดเวลา
ผ่านเดือนนี้ไปชีวิตคงจะมีเวลามากขึ้นค่ะ..ต้องขอโทษด้วยนะคะ ถ้าตอบช้า หรือ ไม่ค่อยได้เข้าไปเยี่ยมเหมือนเคยค่ะ...
ระลึกถึงเสมอค่ะ..^_^...
สว้สดีค่ะอ.พรรณา
ขอบคุณค่ะ...น่าจะเป็น...บัวดิน...หรือเปล่าคะ...
สีสรรค์สวยงาม สดชื่นมากค่ะ..^_^..
จิ๊กจ้ะ
ได้หนังสือ CU-Best แล้ว ถามเจ้าหน้าที่ในศูนย์หนังสือบอกว่าเล่มนี้ขายดีที่สุดจ้ะ...
ช่วงชีวิต มียุ่งยาก มีผ่อนคลาย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว
พื้นที่ส่วนตัว..ส่วนใจนี่...คงมีกันทุกคน แต่อย่างที่คุณแจ๋วบอก...สำหรับบางคน บางสถานการณ์เราก็เปิดโอกาสให้...เข้ามาเอง...
แต่ก็ยังคงจำเป็นนะคะ ที่เราจะต้องมี...พื้นที่ส่วนตัว...นี้ไว้สำหรับการผ่อนพัก ใคร่ครวญ ทบทวนใจ ของเราบ้าง
วันหยุด...พักผ่อนมาก ๆ ให้สบาย...ให้เวลาตัวเองอู้บ้าง คงไม่เป็นไรมั้งคะ ตอนต้องอ่านหนังสือมาก ๆ แล้วเบื่อ...ก็จะยิ้ม พูดกับตัวเองว่า...สนุกนะ ช่วงเวลาอย่างนี้ จะไม่หวนกลับมาอีกง่าย ๆ เราต้องมีความสุขกับทุกขณะในชีวิตของเรา...การใช้ชีวิตจึงจะไม่ขาดทุนค่ะ
ส่งกำลังใจให้คุณแจ๋วเช่นกันค่ะ...^_^...
ขอบคุณคุณครูขจิตค่ะ
ไม่เครียดเลยกับเรื่องเรียน..แต่มันยุ่ง การบ้านเยอะ...จนคนรอบตัวเครียดแทน...5555...
ขอบคุณภาพสวย ๆ ค่ะ...^_^...
ขอบคุณอ.พรรณาสำหรับภาพเอื้อง....
ดูแล้ว...คลาสสิคได้อารมณ์อีกอย่างค่ะ ... ให้แบล็คกราวด์ชัด ดอกไม้เบลอ...สวยไปอีกแบบหนึ่งค่ะ...^_^...
สว้สดีค่ะพี่ไก่
ไม่ได้คุยกันเสียนานเลยค่ะ...
ช่วงเวลาในชีวิตแต่ละช่วง ไม่เหมือนกันเลย ไม่ค่อยเครียดค่ะ แม้บางครั้งจะเหนื่อย เพราะมีหลายสิ่งต้องทำ อยากทำ แต่ไม่ได้ทำดังใจ..
ขอบคุณค่ะสำหรับความห่วงใย...^_^...
สวัสดีค่ะ
เมื่อคืนนอนดึกค่ะ นั่งอ่านงานเรียนของตัวเอง
วันนี้แจ๋วก็ทำงาน แต่ยังไม่ออกจากบ้านเลย ^__^
แวะมาคุยกับพี่คนไม่มีรากก่อนละกันค่ะ
ก็ปล่อยให้พี่ใบไม้สวีทกับพี่คนไม่มีรากมานานแล้วนี่นา
ตื่นมานั่งดูรายการทุ่งแสงตะวัน ดูแล้วตาสว่างเลย
เพราะเห็นวิถีชาวบ้านเขาทำน้ำปูอาหารพื้นบ้านไว้ทานกัน
เขาออกไปจับปูเป็นๆ มาล้างจนสะอาดและใส่ครกโขลก...
จากนั้นก็ผ่านอีกหลายกระบวนการกว่าจะออกมาเป็นน้ำปูใส่กระปุกเก็บไว้ทานต่อไป
เข้าใจว่าส่วนหนึ่งมันคือวิถีการดำรงชีวิต แต่ใจหนึ่งก็สงสารปู
ตอนที่ถูกโขลกเขายังคลานหนีกันยั้วเยี้ย...ชีวิตเขา ชีวิตเราก็ไม่ต่างกัน
................................
เมื่อวานมีบางเหตุการณ์เกิดขึ้น
แจ๋วได้หยิบเอาสิ่งที่พี่คนไม่มีรากเคยบอกไว้...ไปบอกคนอื่นๆ ด้วย
จำคำของพี่คนไม่มีรากไม่ชัดหรอกค่ะ แต่ประมาณนี้
"สิ่งที่เราชอบก็ไม่อยู่กับเรานานมันจะผ่านไป สิ่งที่เราไม่ชอบก็จะผ่านไปไม่อยู่กับเรานาน"
บอกเขาไปแล้วก็หวังว่าเขาจะเย็นลงบ้าง เรียนรู้ และปรับใจได้บ้าง ...หากเขาเปิดใจ
ขอบคุณพี่คนไม่มีรากค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว
เพิ่งเข้าไปตอบคุยกับคุณแจ๋วในอนุทินค่ะ...^_^...
เรื่องน้ำปูที่คุณแจ๋วเห็นในรายการนั้น เป็นอาหารทางเหนือ จะว่าไปก็คล้าย..กะปิ...นั่นล่ะค่ะ... ทางเหนือจะเรียกเป็นสำเนียงเหนือว่า...น้ำปู๋...ใช้เป็นเครื่องจิ้มกับผัก ทานกับข้าวเหนียวร้อน ๆ (ทางเหนือเรียกว่า ข้าวนึ่ง) อร่อยและหอมมาก ๆ ค่ะ เป็นวิถีอย่างหนึ่งของการเก็บถนอมอาหารนั่นเอง...แต่ก็เห็นด้วยค่ะ...สงสารปูน้อย ๆ ทั้งหลาย...
ดีใจที่สิ่งที่เราคุยกัน...ได้นำไปใช้..ไม่ว่าจะได้ผลหรือไม่ แต่คนไม่มีรากก็ปลื้มใจค่ะ....^_^...
สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ อารมณ์สุขทุกข์ พอใจไม่พอใจ รักเกลียด...ก็ต้องหมุนเวียนเปลี่ยนไป....
อ้อ....มันเป็นเช่นนั้นเอง....
รักษาใจกาย...ให้เท่าทัน...นะคะ...
โหลจ๋า
ได้รับ หนังสือ CU-Best แล้ว สามีสุดที่รักบอกว่า เธอผอม แต่ก็ยัง OK ...You look healthy and so beautiful ฉันเลยประชดว่า...แล้วทำไมตอนนั้นไม่จีบเธอแทนฉัน เขาว่าไงรู้ไหม...เขาบอกว่า...
จีบแล้ว แต่เธอบอกให้มาจีบฉันแทน...จริงปะเนี่ย...
ล้อเล่นน่า ตอนนี้น่ะ ถ้าเธออยากได้สามีพุงเท่าลูกแตงโมของฉัน...ล่ะก็ยกให้ (มิน่าขยันไปเมืองกรุง พอบอกให้ไปหายัยปูนิ่มเท่านั้นแหละ ตาวาวขึ้นมาเชียว...ฮึ่....)
รักษากายใจนะจ้ะ ที่รัก
ยังเป็นห่วงเหมือนเดิม
หวัดดีจ้ะโหล
แหมเข้ามาก็เจอ...จิ๊กกำลังต่อว่ายัยปูนิ่มเชียวนะ
จิ๊กเอ้ย ปลง ๆ กับเพื่อนเราคนนี้เถอะ ก้คุณเธอบอกว่าให้รักเธอ ยอมรับเธอแบบที่เธอเป็นอ่ะ ก้ยังงงนะ ว่า เธอเป็นแบบไหน
สงสัยเป็นคุณหนูปูนิ่มที่อุทิศตัวเพื่อ...ปวงชนและสังคม
แล้วงี้ ที่บ้านจะรับได้หรือ
เออ แต่แปลกนะ ฉันกับขวัญคุยกัน เราสองคนกลับรู้สึกว่า...เธอมักจะทำสิ่งที่เธอพูดที่เธอฝันได้ ...แฮะ...
เข้ามาทักทายและส่งกำลังใจให้ผ่านการสอบด้วยดี
รักนะ ปูนิ่ม จุ๊บ ๆ ๆ ๆ
สวัสดีค่ะ
แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ
ช่วงนี้คุณคนไม่มีรากคงไม่ได้ไปที่ราชดำเนินนะคะ อดจะเป็นห่วงสุขภาพไม่ได้ เพราะคงต้องทำงานหนักในการเตรียมตัวสอบ
รอข่าวดีนี่นานจังค่ะ ไม่รู้เมื่อไหร่...เบื่อสภาพอึมครีมอย่างนี้จัง
ธุรกิจก็ย่ำแย่ ซบเซาไปหมดแล้วค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ มีเวลาจะมาคุยใหม่ อยากอ่านบทความใหม่ค่ะ
สวัสดีจ้ะจิ๊กกี้ / หน่อย / ขวัญ เพื่อนรักทั้งสามคน
ขอบคุณจ้ะที่เป็นห่วงใย ช่วงนี้ยุ่งกับการเขียนงาน หาข้อมูลจนตาปูดแล้ว แสบตามมากเลยไม่ค่อยได้เข้ามาตอบจ้
ส่วนจิ๊กอยากได้หนังสืออะไร โทรบอกก็ได้ แล้วจะเมลไปให้ ถ้าคุณเอไม่ได้มากทม.จ้ะ
ตั้งใจว่าจะต้องสอบผ่าน QE ในครั้งเดียวจ้ะ ขี้เกียจสอบหลายรอบ เลยทุ่มเทหน่อย
คิดถึงเพื่อนเช่นกันจ้ะ..^__^...
ปล.คิดถึงเป็นพิเศษกับน้องโก้และคุณเอจ้ะ...
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณเด็กพังงา
ดีใจที่ได้พบกันอีกครั้ง...ห่างหายกันไปจนคิดถึงค่ะ
ข่าวดีอาจต้องใช้เวลา แต่เราก็ต้องอดทนรอ..เวลานะคะ
ให้กำลังใจสำหรับธุรกิจของคุณเด็กพังงาค่ะ ตอนนี้เศรษฐกิจของโลกก็ย่ำแย่ไปหมดแล้ว โดยเฉพาะธนาคารของ USA ยังประกาศล้มละลาย ...
ใจเย็น ๆ นะคะ บางครั้งอุปสรรคที่ผ่านเข้ามาในชีวิตก็อาจจะเป็นบทเรียนที่ทำให้เราเติบโตขึ้นค่ะ
ระลึกถึงด้วยความห่วงใยเช่นกันค่ะ...^_^...
<object classid="clsid:6bf52a52-394a-11d3-b153-00c04f79faa6" width="200" height="60" codebase="http://activex.microsoft.com/activex/controls/mplayer/en/nsmp2inf.cab#Version=5,1,52,701">
<param name="id" value="mediaplayer" />
<param name="url" value="http://gotoknow.org/file/kelvin/L2F.wma" />
<param name="autostart" value="true" /><embed id="mediaplayer" type="application/x-mplayer2" width="200" height="60" autostart="true" url="http://gotoknow.org/file/kelvin/L2F.wma"></embed>
</object>
ข้างบนคือโค้ดเพลง ครับ อืมมีวิธีการแทรกเพลงสองลักษณะคือ
1.แทรกเพลงไว้ด้านล่าง (ใส่โค้ด เพลงที่หน้า แก้ไขบล็อก) แทรกเพลงในลักษณะนี้ ผลที่ได้ เพลงจะไปปรากฏทุกๆ บันทึกที่อยู่ในบล็อกนั้นๆ
2.แทรกเพลงเฉพาะในบันทึก ทำได้โดย เวลาเราพิมพ์ตัวอักษรลงในช่องใส่เนื้อหา แถบเมนูด้านบน (ที่มีเมนู ทำตัวหนา ตัวขีดเส้นใต้) แถบเมนูด้านบนจะมีเมนู HTML ให้คลิก ไปที่ HTML พอคลิกแล้วจะมีหน้าต่างใหม่ ปรากฎขึ้นหน้า หน้าต่างนี้จะแสดงเป็นภาษา HTML (โค้ดภาษาคอมพิวเตอร์) จากนั้นให้ นำโค้ดเพลงไป วาง แล้วกดตุ่ม Update ด้านล่าง กล่องเพลงจะมาปรากฎในหน้าที่เราพิมพ์ตัวอักษร (และหน้า HTML จะหายไป) การแทรกเพลงในลักษณะนี้ กล่องเพลงจะปรากฎเฉพาะบันทึกที่เราแทรกเพลงเอาไว้ จะไม่ปรากฎ กล่องเพลงใน บันทึกอื่น เหมือนวิธีที่ 1 ครับ
ขอบคุณคุณกวินค่ะ
ที่ให้โค้ดเพลงตามคำขอ แล้วยังสอนวิธีใส่ไฟล์เสียงในบันทึกให้ด้วย
เมื่อมีเวลาจะลองทำดูค่ะ
ขอบคุณนะคะ
(^___^)
สวัสีดครับ
วันนี้แวะมาคุยในบันทึกนี้บ้าง
ระลึกถึงนะครับ
ขอบคุณพี่คนตัดไม้ค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่เอื้องแซะ
กำลังยุ่งกับการอ่านหนังสือจริง ๆ ค่ะ
ขอบคุณนะคะที่มาส่งกำลังใจ
ระลึกถึงพี่เช่นกันค่ะ
(^__^)
+ มาส่งกำลังใจค่ะ....
+ และมาบอกว่าคิดถึงค่ะ...
สวัสดีค่ะ
คิดถึงนะคะ ไม่ค่อยมีเวลาเพราะรับงานไว้มากมายค่ะ
อากาศช่วงนี้ก็ร้อน ๆ เย็น ๆ ชวนให้เป็นหวัดง่ายนะคะ
ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านบทความคุณคนไม่มีราก คงจะยุ่งมากสิคะ เพราะไม่เป็นเรื่องใหม่ ๆ รออ่านเรื่องการมองตนเองในแง่บวก และการพัฒนาความเชื่อมั่นในตัวเอง...คงได้อ่านเร็ว ๆนี่นะคะ
มาบอกอีกทีว่า ....บางคนน่ะ อยู่ใกล้มากแล้วก็จะ....ร้อนกายร้อนใจ
บางคนอยู่ใกล้ก็สบายกายสบายใจ เย็นสบาย มีความสงบสุขใจ
แต่บางคนเข้ามใกล้มากก็ต้องระวัง เพราะอาจจะหวังผลประโยชน์บางอย่างจากเรา ... ต้องพิจารณาให้ดีนะคะ
เป็นห่วงคนคิดบวกและมองโลกแง่อย่างคุณค่ะ
ระลึกถึงมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอ๋อย
ขอบคุณค่ะ ภาพสวยมาก ๆ
(^_^)
สวัสดีค่ะคุณแฟนเก่า
ดีใจมากค่ะ ที่ได้พบกันอีกครั้ง...ขอบคุณค่ะที่ยังคิดถึงและแวะมาเยี่ยมเยือนกัน ต้องขอโทษด้วยค่ะที่ตอบช้ามาก...ติดภารกิจยุ่ง ๆ ในชีวิตค่ะ ตอนนี้คงมีเวลาว่างอีก 2-3 วันค่ะ ..
สำหรับที่คุณแฟนเก่าบอกว่า...บางคนน่ะ อยู่ใกล้มากแล้วก็จะ....ร้อนกายร้อนใจ บางคนอยู่ใกล้ก็สบายกายสบายใจ เย็นสบาย มีความสงบสุขใจ แต่บางคนเข้ามใกล้มากก็ต้องระวัง เพราะอาจจะหวังผลประโยชน์บางอย่างจากเรา ... ต้องพิจารณาให้ดีนะคะ
คนไม่มีรากเห็นด้วยค่ะ บางครั้งก็เลือกที่จะเลี่ยงได้ บางครั้งก็เลี่ยงไม่ได้...แต่ก็ยังคิดว่าการคิดดี พุดดี ทำดี ต่อกัน ก็ยังคงเป็นเกราะป้องกันตัวเราอยู่วันยังค่ำค่ะ...
ขอบคุณค่ะ รู้สึกเหมือนได้คุยกับพี่สาวที่น่ารักและปรารถนารถดี...อบอุ่นใจจังเลยค่ะ.....
ระลึกถึงคุณแฟนเก่ามาก ๆ เช่นกันค่ะ
นำภาพต้นปาล์มในจุฬา ฯ มาฝากค่ะ...(^___^)
กลับมาอ่านบทความนี้เพราะ สงสัยนิดหน่อยว่า...
นิ่งเฉย...
ไม่ได้หมายความว่า...ไม่คิด ไม่รับรู้ หรือ ยอมรับ
บางครั้ง ความนิ่งเฉย ก็ทำให้ตีความได้ยากนะครับ ...
Personal space ของแต่ละคนก็คงต่างและมีขนาดไม่เท่ากัน
นิ่ง.....
สวัสดีครับ .....หนีฝนจากใต้มาครับ...วันอาทิตย์นี้ผมจะไป กทม. ขอเป็นกำลังใจในการสอบครับ
ภาพดอกไม้ที่บ้านครับ นำมาฝาก...
มาเจอคนคล้าย ๆ กันเสียแล้วสินี่
ใช่แล้ว สำคัญที่สุดคือ อย่ามายุ่งกับฉันมาก พื้นที่ส่วนตัวเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ ...
พื้นที่ส่วนตัว (Personal space)...
:)
จริงอยู่ที่คนเราก็ต้องมีความเป็นส่วนตัว
ต้องการเวลาที่ได้คิด ไตร่ตรองเรื่องราวต่ มีเวลาของตัวเองางๆคนเดียว
เพระบางครั้งการที่เราคิดนึกถึงแต่เรื่องราวต่างๆ
เรื่องราวของคนอื่นมากไปจนลืมนึกถึงตัวเองอาจทำให้เรา
ไม่มีความสุขในชีวิตเลยทีเดียว
ดังนั้นการที่ได้มีเวลาอยู๋กับตัวเองถือว่าเป็นสิ่งที่ดีเหมือนกัน
ขอบคุณครูปูค่ะที่ส่งภาพสดใสมาให้ชม
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
สำหรับคนไม่มีรากแล้ว การนิ่งเฉย เป็นทั้ง คำตอบ และ...การไม่อยากตอบ ค่ะ
บางทีถ้าเข้าใจยาก...อาจจะนิ่ง ๆ ปล่อยวาง...บางสิ่งบางอย่างก็อาจไม่ต้องการ คำตอบ ทุกครั้งไป...ไม่ใช่หรือคะ?
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณเอกราช
ขอบคุณดอกชวนชมสวย ๆ ค่ะ
สวัสดีนกแห่งอรุณรุ่ง
มาอ่านคำตอบหลายครั้ง ... เพิ่งเห็นวันนี้...
เห็นด้วย ไม่มีข้อโต้แย้ง ....ใช่ครับ บางสิ่งบางอย่างก็อาจไม่ต้องการ คำตอบ ทุกครั้งไป...
พี่ก็ถือเอาว่า การนิ่ง ก็คือ คำตอบ แล้วกันนะครับ
รักษาสุขภาพให้หายหวัดเร็ว ๆ นะครับ :)
สวัสดีครับ มาเยี่ยมใกล้ช่วงปีใหม่ครับ เจอกันแล้วก็ขออวยพรก่อน ให้พี่มีความสุขมาก ๆ สำเร็จสิ่งที่ตั้งใจในเร็ววัน มีสุขภาพ กายใจ ที่ดี ...และรับแต่สุขสมหวัง สมใจ ตลอดปีใหม่และตลอดไป
หนังสอของคาริล ยิบราล มีไว้บนหัวเตรียง
ในถุงย่าม
บนโต๊ะที่ห้องทำงาน
อ่านแล้ว สร้งพื้นที่ส่วนตัวบ่อยครั้ง
อ่านแล้วทำให้คลื่นสมองต่ำได้
อ่านแล้ว....
สวัสดีค่ะพี่ผู้อำนวยการ วาสนา คชไกร
ต้องบอกว่า...ปลื้มใจมากค่ะที่พี่กรุณามาอ่านบันทึกของคนไม่มีราก ซึ่งไม่ค่อยจะมีสาระมากนัก...ชักจะละอายใจที่เขียนไปเรื่อยเปื่อยตามอารมณ์น่ะค่ะ....
แต่...ก็คงต้องขอบคุณในความกรุณาที่พี่ให้ค่ะ
(^__^)
พี่คนตัดไม้คะ
ใช่แล้วค่ะ ... บางสิ่งบางอย่างก็อาจไม่ต้องการ คำตอบ ทุกครั้งไป...
แล้ว ... การนิ่ง ก็คือ คำตอบ ค่ะ
(^__^)
ขอบคุณคุณนาย เอกราช แก้วเขียวค่ะ
ขอให้ มีความสุขมาก ๆ สำเร็จสิ่งที่ตั้งใจในเร็ววัน มีสุขภาพ กายใจ ที่ดี ...และรับแต่สุขสมหวัง สมใจ ตลอดปีใหม่และตลอดไป ...เช่นกันค่ะ
(^___^)
