ในห้วงความคิดคะนึง...หลังปาฐกถา อาจารย์ เกษม วัฒนชัย
เมื่อวันที่ 2-3 กรกฏาคม 2551 ที่ผ่านมา ผมได้ร่วมประชุม R2R ที่ โรงแรมมิราเคิล แกรนด์ เพื่อนำเสนอผมงาน ในช่วงท้ายของงาน ท่าน ศ.นพ.เกษม วัฒนชัย องคมนตรี ได้กล่าวปาฐกถาปิดงาน เรื่อง "คุณค่าแห่งการเรียนรู้"
หลังจากจบงาน ตอนแรกผมตั้งใจจะไปเดินห้าง central ลาดพร้าว แต่บังเอิญนั่งเหม่อจนเลยป้าย (บ้านนอกเข้ากรุงก็อย่างนี้ละครับ:) ต้องไปลงสวนจตุจักร พอผมมองเข้าไปในสวนที่มีบรรยากาศร่มรื่นก็เลยเปลี่ยนใจไปนั่งเล่น
อากาศยามเย็นประมาณ 16.00 น. แดดร่ม ลมตก ผมนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง ปล่อยใจตามสบาย รับรู้ถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในช่วงเวลาที่ฟังอาจารย์เกษม วัฒนชัย บรรยาย
อาจารย์พูดถึงการทำอะไรทุกอย่าง ต้องมี 3 หลัก คือ หลักคิด หลักวิชา และ หลักปฏิบัติ
หลักคิด คือ ต้องมีความคิดริเริ่มที่จะทำสิ่งดี มี "จินตนาการ" จินตนาการ หมายถึง ความคิดสร้างสรรค์อย่างที่มีเป้าหมาย มิใช่คิดฝันเพ้อเจ้อ
หลักวิชา คือ ความรู้ที่จำเป็นต่อการทำงานและบริบทนั้น
หลักปฏิบัติ คือ ความเชี่ยวชาญ ชำนาญในการทำงาน
เราไม่สามารถจะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ เช่น
มีหลักวิชา แต่ขาด หลักปฏิบัติ = ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
มีหลักคิด+หลักปฏิบัติ แต่ขาดหลักวิชา = งานก็จะไปได้ไม่ไกล
มีหลักคิด+หลักวิชา แต่ขาดหลักปฏิบัติ = ก็จะดีแต่คิด ไม่ได้ลงมือ
หลักวิชา +หลักปฏิบัติ แต่ขาดหลักคิด =งานจำเจ เป็นต้นครับ
สิ่งที่ผุดขึ้นมาในความคิดของผมคิดว่า "แล้วถ้าอยากมีชีวิตที่มีความสุขควรทำอย่างไร?"
หลักคิด = ควรมีสัมมาทิฐิ คิดมุ่งตรงไปที่ความสุขที่แท้จริง (เพิ่มศักยภาพแห่งการมีความสุข มากกว่า หา ความสุข) ใช้โยนิโสมนัสสิการ/คิดอย่างแยบคาย
หลักวิชา = เลือกเชื่ออย่างถูกต้อง (กาลามสูตร)
หลักปฏิบัติ = ใช้ต้องทำอย่างตั้งมั่นมีมานะ
ผมนั่งอยู่ที่นั่น จน 6 โมงเย็นในระหว่างที่คิดอยู่นั้น ผมแหงนหน้าขึ้นไปเห็นภาพบนตึกธนาคารทหารไทยก็พบ คำตอบเดียว ที่รวมนิยาม 3 หลักได้เป็นอย่างดีครับ
ทรงพระเจริญ
ความเห็น (3)
Live and Learn
(บอย โกสิยพงษ์ / กมลา สุโกศล)
อัลบั้ม: Millions Ways to Love Part 1
เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน
จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่
จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล
จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
อยู่ที่เรียนรู้.......ยอมรับมัน .........
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
ขอบคุณที่สรุปได้อย่างดีนะคะ
มาขอชื่นชมคนทำงานจริงค่ะ
ขอบคุณครับพี่แก้ว