ท่ามกลางชุมชนแลกเปลี่ยนเรียนรู้ออนไลน์ GotoKnow.org


สวัสดีครัีบทุกท่าน

        สบายดีนะครับ กระผม นายสมพร ช่วยอารีย์ ได้มีโอกาสเป็นสมาชิกชุมชนแลกเปลี่ยนเรียนรู้ออนไลน์ที่ชื่อว่า GotoKnow.org มาเป็นเวลาเกือบ 3 ปี แต่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับสังคมไทยก็จริงๆ ก็เพียงประมาณปีเศษๆ เท่านั้น โดยเขียนไว้ที่ http://gotoknow.org/mrschuai (มิสเตอร์ ช่วย) นับเป็นโอกาสดีที่ได้พบเจอสังคมออนไลน์กับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนทำงาน ในความหลากหลายของสาขาอาชีพตั้งแต่คนทำงานระดับนักวิชาการในองค์กรการศึกษา องค์กรเอกชน องค์กรของรัฐ องค์กรอิสระ ไปจนถึงคนทำงานหรือนักวิชาการในระดับชุมชน และชาวบ้าน  ตรงนี้เป็นข้อดีมากๆ ที่ทางองค์กร สสส. และ สคส. ได้ให้มีการสนับสนุนการพัฒนาต่อยอดระบบเว็บบล็อก เป็นชุมชนเชื่อมโยงความหลากหลายเหล่านี้เข้าไว้ด้วยกัน

เป้าหมายที่ผมเห็นและมุ่งหวังในการเข้ามาสังคมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มี 4 ประเด็นดังนี้ คือ

1.      เข้ามาเพื่อศึกษาคน (ศึกษาตัวเองด้วย) คือศึกษาสมาชิกและผู้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้นั่นเอง

2.      เข้ามาเพื่อปรับความคิดของผมก่อนจะกลับประเทศไทย เพื่อศึกษารับรู้ปัญหาในส่วนต่างๆ ของสังคม

3.      เข้ามาเพื่อหาเครือข่ายญาติพี่น้องในสาขาต่างๆ เหมือนคนคอเดียวกัน เพราะอนาคตจะมีโอกาสทำงานร่วมกัน

4.      เข้ามาเพื่อมาร่วมกันนำความรู้ที่เรามีหรือได้จากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ นำลงไปสู่ชุมชนจริงๆ

 

ในเบื้องต้นที่เข้ามาผมหวังเพียงข้อเดียวครับ เพราะตอนแรกเข้ามาแบบมึนๆ แค่คำว่าเว็บบล็อกคืออะไร KM คืออะไร และคำต่างๆ มากมายครับ เพราะคำเหล่านี้เป็นสิ่งที่ใหม่สำหรับผม แต่พอลงลึกไป ก็พบว่าสิ่งเหล่านี้มีการใช้กันมาก่อนแล้ว ตั้งแต่เราเรียนวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ ว่าด้วยข้อมูลและการประมวลผล

การเขียนบันทึกในยามที่ว่างๆ หรือผ่อนคลายสมองจากการทำงาน นับว่าเป็นเรื่องที่ดี เป็นอาหารสมองอย่างหนึ่ง ผมชอบแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และผมชอบการเรียนรู้จากผู้ใหญ่ เพราะผมคิดว่าเป็นสิ่งสำคัญมาเราควรจะรับฟังและนำการเสนอของผู้ใหญ่ในบ้านเมืองมาใช้ มาปรับประยุกต์ให้เข้ากับบริบทปัจจุบัน และแน่นอนผมเป็นเด็กกว่ามุมมองและชั่วโมงบินนั้นยังต่ำมากครับ ดังนั้นตรงนี้จึงเป็นโอกาสที่สำคัญของผมเลยครับ ผมอาจจะลองขออนุญาตยกตัวอย่างบุคคลที่ผมได้แลกเปลี่ยนด้วยนะครับ จริงๆ ท่านเหล่านี้ก็คงทราบดีว่าผมเป็นคนอย่างไรแต่ผมจะบอกว่าผมได้มุมมองอะไรหลักๆ จากท่านเหล่านี้บ้าง

·       ท่านครูบาสุทธินันท์   ปรัชญพฤทธิ์  คนที่ผมให้เกียรติเป็นเสมือนพ่อ แต่ผมเรียกว่าท่านครูฯ ได้แลกเปลี่ยนเรื่องหลักๆ ทางด้านเกษตรในชุมชน เรื่องที่ถกกันหนักได้แก่ เรื่องการปลูกยูคาลิปตัส และการเกษตรในชุมชน กระบวนการเรียนรู้แบบยุทธวิธีต่างๆเช่น หมั่นไส้ศาสตร์ (ฝึกอารมณ์เหตุผลผ่านบันทึก) เฮฮาศาสตร์(ฝึกเรื่องของใจ)  และอื่นๆ นับถือในฐานะพ่อลูก

·       อาจารย์แฮนดี้ หรือ อ.พินิจ  ในบันทึกลานปัญญา  มีโอกาสแลกเปลี่ยนและเข้าใจอะไรหลายๆอย่างของสังคม และเรื่องคำสอนหรือธรรมะ ตลอดจนการคิดค้นและทำอะไรง่ายๆ เพื่อให้ใช้ได้ในบ้านเรา นับถือในฐานะ พี่บ่าวน้องบ่าว  ตลอดจนโยงไปถึงพี่บ่าวขจิต ฝอยทอง เช่นกันครับ

·       พี่เหลียง สิทธิรักษ์ หรือหมีแพนด้าจากเชียงแสน ผมได้เรียนรู้กระบวนการต่างๆ เรื่องฐานคิด เรื่องการกลายพันธุ์ เรื่องการต่อสู้ในระดับชุมชน ตลอดจนการร่วมคิดในการเก็บตะกอนและช่วยเก็บมาให้ตลอด นับถือในฐานะพี่ชายน้องชาย

·       คุณคอนดักเตอร์ ผมได้รับรู้กระบวนการคิด การนำเสนอหลายๆ อย่างแบบตรงไปตรงมา ที่น่าสนใจ ตลอดจนเรื่องไอที เทคโนโลยีต่างๆ และเรื่องการเตือนภัยพิบัติ และการช่วยเหลือผู้ได้รับภัย นับถือในฐานะพี่น้อง

·       อาจารย์ธวัชชัย เป็นโอกาสดีมากๆ ที่ได้แลกเปลี่ยนกับ อ.ธวัชชัย ผมประทับใจในการคิดและทำจริงในระดับการสร้างเครื่องมืออำนวยความสะดวกในโลกแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จริงๆผมได้เขียนไว้ในบันทึก ต้นไทรสายใยโกทูโนว์ ตอนที่ 1 แล้วคงอธิบายอะไรได้พอสมควรครับ ผมได้มีโอกาสถกและแลกเปลี่ยนกับอาจารย์ ตลอดจนการนำเสนอแนวคิดบางอย่างให้ อาจารย์เก็บไว้ทำในยามที่มีโอกาสและอาจารย์ก็นำไปแล้วเอาออกมานำเสนอให้เป็นของเล่นเป็นระยะๆ  นับถือในฐานะพี่น้อง  หรือเพื่อน

·       ลุงเอก ผมได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนหลายๆ อย่าง และชื่นชมในการทำงานที่สถาบันพระปกเกล้า เน้นเรื่องการสร้างสังคมสันติสุข เพราะจะทำให้นึกถึงหมู่บ้านอยู่ดีมีสุข และนโยบายแผ่นดินธรรมแผ่นดินทองสมัยที่ผมยังเด็กๆ อยู่ครับ นับถือในฐานะลุงหลาน(ตามชื่อครับ)

·       ท่านเอกอัครราชทูตพลเดช วรฉัตร ผมมีโอกาสได้เรียนรู้ธรรมะจากท่าน ตลอดจนการได้รับเกียรติในการร่วมบุญในกิจกรรมหนังสือ ร่วมกับพี่หมอบุญรุ่ง (ตันติราพันธุ์) ได้ข้อคิดทางธรรมมาปรับใช้ในการฝึกอารมณ์ การมองให้รอบด้าน นับถือในฐานะคนรู้ธรรมะจริงๆ กับผมผู้เรียนรู้

·       อาจารย์แสวง รวยสูงเนิน  สุดๆ ของ ดร.เดินดิน ที่น่ารักน่านับถือท่านหนึ่งเลยครับ ทำจริงปฏิบัติลองผิดลองถูกเองในการทำนาอินทรีย์ตามแบบที่บอกว่า ไม่ไถ ไม่หว่าน ไม่ดำ และอาจจะพัฒนาไปถึงระดับไม่เก็บเกี่ยว (ผมแซวอาจารย์ไปว่าสงสัยต้องสอนให้นกช่วยขนมาเก็บไว้ในฉางข้าว อิๆ) เรียนรู้กับอาจารย์เสมือนเป็นคู่ถก คู่แหย่ และอีกหลายๆ อย่าง  นับถือในฐานะเสมือนพ่อลูก หรือ เพื่อนคู่คิดครับ (เป็นความรู้สึกที่ได้รับ) อาจารย์ให้เกียรติผมเป็นเพื่อน ใครไม่เคยคุยด้วยหรือกลัวไม่กล้าเข้าหา ลองปรับแนวคิดดูได้นะครับ

·       พี่บางทราย (ดงหลวง) เป็นพี่ชายอบอุ่นใจดี มีเหตุผล หาข้อมูล ท่านนี้สอนให้ผมได้เข้าใจว่าการลงสู่ชุมชนนั้น ควรทำอย่างไร ในฐานะการเป็นนักวิชาการ ซึ่งอยู่ในเป้าหมายหลักของผมประการหนึ่งครับ ยิ่งได้คุยด้วยแล้วสบายใจครับ  นับถือในฐานะพี่ชายน้องชาย

·       พี่หลินฮุย  (พี่พรรณี) เป็นพี่สาวใจดีที่มีแต่ให้ พี่ส่งของขวัญที่มีชีวิตไปให้ที่บ้านปลูก นับเป็นโอกาสที่ดี พี่บอกว่าเวลาเม้งกลับไป จะได้กิน  ตอนนี้ที่บ้านปลูกต้นทับทิมไว้แล้ว งอกประมาณ สามสี่สิบต้นครับ ให้คำปรึกษาทางด้านพืชสมุนไพร ทำให้มองคล้องกันว่า ไม่มีวัชพืช มีแต่สมุนไพร  นับถือในฐานะพี่น้อง

·       พี่อึ่งอ๊อบ ผมดีใจมากๆ ที่ได้มีโอกาสพุดคุยและแลกเปลี่ยนแนวคิดต่างๆ ด้วยกัน ทำให้เข้าใจหลายๆ อย่างในเรื่องของการให้ การช่วยเหลือ การทุ่มเทกับงาน นับถือในฐานะพี่สาวน้องชาย  ตลอดจนถึงพี่แป๊ดด้วยครับ

·       พี่หมอบุญรุ่ง ผู้ที่เปิดประเด็นเรื่องการให้ข้ามเขตแดน นับเป็นการช่วยเหลือโดยการลงไปสู่การปฏิบัติจริงในพื้นที่ อย่างวัดกุสินารา ตลอดจนการร่วมบุญ และพูดคุยธรรมะ นับถือในฐานะพี่สาวน้องชาย

·       พี่ขจิต ฝอยทาง  คนนี้ไม่ธรรมดา นักกิจกรรมเก่าเร้าพลังเลยล่ะครับ เป็นเรื่องที่ดีมากๆ ที่มีคนแบบนี้ในสังคมไทย ผมเห็นการให้ในตัวพี่บ่าวคนนี้ชัดมากครับ  นับถือในฐานะพี่บ่าวน้องบ่าว

·       คุณหมอสุธี(คนชอบวิ่ง) เป็นเรื่องที่ดีมากที่ได้เห็นการจัดการเรื่องบริหารจัดการองค์กร ที่มีคุณภาพของเมืองพิษณุโลก แม้ผมเองจะไม่ได้ไปจริงๆ แต่ความรู้สึกที่ผมคิดเห็นที่ได้จากการพูดคุยเหมือนพี่น้อง ทำให้รู้สึกถึงอะไรได้หลายๆ อย่าง ผมชอบเรื่องการแย้งเพื่อให้มองให้รอบคอบ การมองในประเด็นอื่น ตลอดจนแนวทางในการแก้ปัญหาที่น่าสนใจมาก การบริหารจัดการ

·       ป้าจุ๋ม เป็นผู้ใหญ่ใจดีอีกท่านครับ ผมสัมผัสได้จากการที่ได้รับอีเมล์จากป้าจุ๋มที่จะมอบต้นเอกมหาชัย ให้ไปปลูกครับ ตอนนั้นผมขอป้าจุ๋มไป ประมาณสิบเมล็ด ป้าจุ๋มบอกว่า จะส่งไปให้ 100 เมล็ดจะได้ทดลองปลูกและแบ่งปันกับเพื่อนบ้านด้วย ตอนนี้ทางบ้านได้รับแล้วพร้อมตื่นเต้นที่จะดูว่าต้นเป็นอย่างไรครับ เป็นเรื่องที่ดีที่จะได้ขออนุญาตทดลองคู่ขนานไปด้วยกับท่านอื่นนะครับ นับถือในฐานะป้าหลาน (ตามการตั้งชื่อ)

·       คุณลุงพูน(เฒ่าหน้าเหมน)  คุณครูนง(เมืองคอน) พี่ครูวุฒิ(โคกเพชร) พี่สุ(พิษณุโลก) พี่อัมพร(ม.อ.) อ.วิบุล (ม.อ.) พี่โอ๋อโณ (ม.อ.)  พี่ไมตรี (ยะลา) อ.พี่สร้อย อ.พี่แป๋ว พิมพ์อธิบายหมดไม่ไหวนะครับ อิๆๆ  ไว้โอกาสหน้าจะแถลงใหม่นะครับ  ว่าแล้วน่าจะเขียน บันทึกเลียนแบบ ท่าน หมอวิจารณ์ พานิช (เคยได้พูดคุยตอนมีงานประชุมวิชาการที่เยอรมันหลายปีก่อนครับ) เรื่องผู้ใหญ่ใจดีวันละท่าน นะครับ

·       ยังมีอีกหลายๆ ท่านที่ได้แลกเปลี่ยนร่วมกัน ผมคงเขียนไม่ครบหมดแน่ครับ  หลายๆ คนที่ทำงานอยู่ทางเหนือ  ทางอีสาน ใจกลางเมืองหลวง ตะวันออกและตก ถึงรอบบริเวณ และภาคใต้  หากกดดูในแผนที่ของ sitemap ใน บล็อกมิสเตอร์ช่วยคงเห็นจุดที่นั่งของแต่ละคนแน่ๆครับ ตลอดจนเพื่อนๆ และน้องๆ หลายๆ คนที่มีโอกาสได้คุยกับบ้างแล้วครับ ตรงนี้ต้องขออภัยที่ไม่สามารถเขียนได้ครบทุกคนไม่งั้นบทความนี้คงไม่จบใน วันนี้แน่นะครับ

กราบขอบพระคุณมากครับ

เม้ง

หมายเลขบันทึก: 192390เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2008 19:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:53 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

           ค่ะที่ๆ..แห่งนี้  ได้เรียนรู้อะไรๆมากมาย

                         รู้สึกดีๆค่ะ  กับที่นี่

             

 

... อึ้ง...  ทึ่ง ... ซึ้ง ... กับบันทึกนี้ค่ะ ... พ่อหนุ่มคณิตศิลป์ไฮเทค  ...

... พูดไม่ออก บอกไม่ถูก  ... โอ วิชาการๆ ทั้งนั้นเลย ... ท่านทั้งหมด ที่กล่าวมาข้างบนโน้น ... ขอบพระคุณค่ะ  ...

  • สวัสดีค่ะ  คุณเม้ง..

ต้อมก็ชอบชุมชนแห่งนี้นะคะ   เป็นชุมชนที่ให้อะไรๆ กับใครๆ มากมาย  ให้พี่  ให้น้อง  ให้ความรัก  ให้ความรู้  ให้ความคิด ให้แนวทาง  และอื่นๆ อีกมากมาย

อยากจะบอกเหลือเกินว่า "ขอบคุณ"

สวัสดีค่ะคุณเม้ง

พี่ก็รู้สึกยินดี ที่ได้รูัจัก กับคุณเม้ง และทุกคนที่นี่

สิ่งที่พี่ไดกระทำลงไป แล้วนำมาเผยแผ่กันนั้น พี่คงทำไม่สำเร็จ ถ้าไม่มีคนในสังคม Gotoknow ช่่วยเหลือตลอดมา

พี่นิยมทุกๆคนในเว็บนี้

มีพลังที่ดีและอบอุ่นเสมอ

สิ่งใด ที่พี่จะช่วยในการรักษามิตรภาพของที่นี่ ขอให้เสนอแนะ

ความที่ทุกคนมีแต่ความคิดที่จะให้ โดยมิได้หวังผลตอบแทน นั่นก็เป็นสิ่งที่วิเศษมากแล้ว

และในส่วนตัว ก็ตั้งใจว่า จะทำในสิ่งที่ดีที่สุดค่ะ

ขอบคุณบันทึกนี้ ที่เปิดเผยความในใจ ที่มีต่อสถานที่นี้ ได้อย่างน่าประทับใจค่ะ

  • สวัสดีครับพี่  อิอิ
  • ผมว่าน่าจะมีภาค 2-3-4 +++ ต่อนะครับ
  • อิอิ  โดนใจโดนจัง โอมนะจังงัง โดนจังโดนจายยย

ที่นี่..ชุมชนนี้

มีแต่เรื่องดีที่เหลือเชื่อค่ะ

สวัสดีครับคุณ@..สายธาร..@

    ขอบคุณมากครับ สบายดีนะครับ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ครับ มุ่งหาตัวความรู้ได้ก็นับเป็นเรื่องที่ดีนครับ ในการแลกเปลียนและนำไปใช้ต่อนะครับ มีต้นไทรมาฝากนะครับ

ต้นไทร สายใยโกทูโนว์

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับคุณpoo

    สบายดีนะครับ รอบนี้ขอเป็นการชื่นชมประสบการณ์จากผู้ใหญ่ก่อนนะครับ ยังขาดอีกหลายๆ ท่านครับ จะชื่นชมเพื่อนกันเองก็กระไรอยู่นะครับ ได้ลงใต้มั้งหม้ายครับ ชีวิตฝั่งอันดามันพันพรือมั่งครับ คงต้องเตรียมตัวกันให้พร้อมครับ  การปรับตัวจากธรรมชาติเป็นเรื่องที่ต้องพึงเข้าใจละติดตามตลอดครับ

    ขอให้โชคดีนะครับผม  คุณปูก็มีอะไรที่เป็นวิชาการมากมายครับ มีอยู่ในตัวทุกๆ คนนะครับ

สวัสดีครับน้องต้อมเนปาลี

    สบายดีนะครับ ขอบคุณเช่นนะครับ จริงๆ แล้วมิตรภาพ ความจริงใจ ส่งผ่านได้ทุกช่องทางของการสื่อสารครัีบ เพราะสื่อที่ส่งตัวอักษรไปนี้ไม่ใช่แค่อักษรครับ แต่เป็นจินตนาการที่เราได้รับผสมกับความจริงใจจริงจากผู้ส่ง ใจคนปกติัสัมผัสถึงกันได้ครับ หากคลื่นใจอยู่ในระดับใกล้ๆ กัน ในระดับความถี่ใกล้ๆ กัน เช่นการปรับใจในการที่จะรับส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายนะครับ

    น้องต้อมเคยเล่นเกมส์์ให้อีกคนส่งเลขให้อีกคนรับไหมครัีบ แล้วใ้ห้ทายว่าเลขอะไร  บางคนเรียกว่าโทรจิตครับ เรื่องพวกนี้ก็เป็นการรับส่งพื้นฐาน บางคนอาจจะคิดว่าเป็นเพียงแค่สถิตินะครับ

ขอบคุณมากๆ นะครัีบ เขียนเรื่องดีๆ ออกสู่สังคมนะครับ

สวัสดีครัีบพี่รุ่งตันติราพันธ์

    ขอบพระคุณพี่มากๆ เลยนะครัีบ กัลยาณมิตร กัลยาณบุญ ครับคำที่เคยพูดกันไว้ครับ ต้องขอบคุณกิจกรรมดีนะครับ พระธรรมชาติท่านเคยบอกกับผมว่า

ทำดีให้เห็นนั้นเย็นใจ มัวทุกข์ทำไมใจมันร้อน

ครับ ท่านบอกว่าเจ้าลองไปคิดๆ ต่อเพิ่มเติมดู มนุษย์ในก่อนที่เราสร้างมาิจิตใจดี.........

เรื่องดีๆ จริงๆ เราสร้างได้เสมอนะครับ  อคติมากก็ทุกข์มาก ทุกข์ก็เหมือนมะเร็งเนอะพี่ มันก็กินใจเราเอง โดยเฉพาะสิ่งที่เราสร้างเองมันก็จะกินใจเรา ดังนั้นเรายิ้ม กับธรรมชาติ ดีใจที่ได้มีอากาศหายใจ ดีใจที่ดินน้ำลมไฟ ยังไม่แตกดับ ว่านึงก็ต้องจากไป

ผมจึงดีใจที่ได้มีโอกาสเรียนรู้จากพี่จากผู้ใหญ่ที่ดีหลายๆ ท่านครับ บทเรียนเหล่านี้ไม่มีสอนในปริญญาเอกครับ เราต้องรู้จักเข้าถึงมันเองครับ

    ขอบคุณพี่มากๆ เลยนะครับ

หู้ว....

  • น้องเม้งเข้าใจพูดถึงผู้หลักผู้ใหญ่แต่ละท่านละเมียดละไมจริงๆครับ
  • แต่ละท่านที่พี่รู้จัก  ก็เห็นด้วยในลักษณะเดียวกับน้องเม้ง
  • เราได้อะไรๆดีๆจากท่านเหล่าอย่างเหลือคณานับ
  • ก็คงต้องขอบคุณ สสส. และ อ.ธวัชชัย  ผู้พัฒนาระบบ G2K ให้เราได้ใช้  เป็นกรณีพิเศษนะครับ ขอบคุณครับ ๆ ๆ ๆ ....
  • และขอบคุณน้องเม้งมากครับ  ที่ให้เกียรติพี่ครูวุฒิปรากฏชื่อในบันทึนี้ของน้องเม้ง
  • แล้วจะรออ่านในตอนต่อๆไปนะครับ
  • สวัสดีครับ

สวัสดีเจ้าค่ะ พี่เม้งจ๋าๆๆ

คิดถึงงงงงงงงงงงงง กอดดดดดดดดดดดดด พระเจ้าพรุ่งนี้สอบอังกฤษ พี่เม้งถอดวิญญาณมาสิงน้องจิก่อน คิคิ คิดถึงนะค่ะ พี่สุดหล่อ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ

เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^

สวัสดีครับน้องสายลม อักษรสุนทรีย์

    สบายดีนะครับ วันก่อนส่งเพลงมาชอบมากๆ นะครับ ชอบหนอนผีเสื้อจังครับ เจียมตัวนอบน้อมต่อธรรมชาติต่อสิ่งที่ตนเคารพและศรัทธาครับ

    ตอนต่อๆ ไปยังไม่ได้ออกหรอกครับ อาจจะค่อยๆ ออกครับ มาช่วยกันเขียนเรียนรู้เรื่องราวจากผู้ใหญ่ใจดีกันไหมครับครับ เราเป็นเด็กนะน้องต้องเรียนรู้รับฟัง ปรึกษาครับ พี่เองว่าพี่นั้นยังด้อยประสบการณ์มากนัก เวลาญาติบางท่านบอกว่าเรียนสูงแล้วมันทำให้พี่อยากจะไปมัดทะเลโคลนเลยครับเพื่อจะบอกว่าผมยังโง่อยู่เลยครับ ต้องเรียนรู้อีกเยอะ ความรู้ในรู้ปลาตีนยังไ่ม่มีเลย จะไปหาความรู้ที่ดาวอังคารไปทำไมครับ

    ว่าแล้วไว้ค่อยหาโอกาสเขียนเครือข่ายปลาตีนก็น่าจะดีนะครับ อิๆๆๆ

กราบขอบพระุคุณผู้ใหญ่ใจดีครัีบ  ขอบคุณทุกท่านครับ

ครูแอนก็เป็นคนหนึ่งที่ติดตามอ่านบันทึกพี่เม้ง แต่ไม่ค่อยได้แสดงความคิดเห็นมากนัก เพราะค่อนข้างเห็นด้วยกับบันทึกที่พี่เขียน ก็ต้องขอชื่นชมยิ่งโดยเฉพาะเรื่องที่จะพัฒนาด้านการศึกษา พัฒนาคน ข้อคิด ปรัชญา ศาสนา  เป็นกำลังใจให้ค่ะ ..ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับพี่Gutjang

    สบายดีไหมครัีบ  พี่กั๊ตให้ภาพของการทำเกษตรอินทรีย์ในโรงเรียนได้ดีมากเลยครับ เป็นการสอนให้เด็กคิด เป็นการสร้างภูมิคุ้มกันปลูกฝีให้กับเด็กๆ โดยใช้วัสดุในชุมชน เด็กจะคิดแล้วนำไปทำที่บ้านได้ครับ การสอนแบบฝึกปฏิบัติใ้ห้เค้าบริหารปลูก บริหารจ่าย บริหารใจในการทำงานนั้นเป็นเรื่องที่ดีมากๆ ครัีบ  การบริหารใจนั้นสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดครับ หากไม่ได้ใจแล้วทุกอย่างก็พังพินาศไปกับตาครับ

    การจะได้ใจคนจึงต้องให้ใจเราก่อนและใจเราจะต้องกว้างที่จะให้คนอื่นเห็นว่าจริงๆแล้วมีอะไรบ้าง โดยเฉพาะการให้ครับ

    ทำต่อไปนะครับพี่ ผมรู้สึกดีเสมอครับ กับการทำของพี่และดีใจที่พี่ได้นำสิ่งดีๆ มาเสนอครัีบ

ขอบคุณมากๆ นะครับ

สวัสดีครับพี่ครูครูวุฒิ

    สบายดีนะครับ จริงๆ ผมควรจะเขียนเกี่ยวกับพี่ใ้ห้ละเอียดแทนจะเขียนชื่อไว้สั้นๆ นะครัีบ ผมได้เรียนรู้เรื่องการทำนา  การสอนเด็กทำนา  การสร้างป่าข้างนา ใ้ห้อยู่ด้วยกัน ใ้ห้ปลูกต้นไม้เพื่อเอาใบ แล้วให้ไส้เดือนย่อยใบไม้ และปลวกร่วมด้วย  เอาปุ๋ยธรรมชาติไปใ่ส่นา  ฝนตกชะล้างปุ๋ยส่วนหนึ่งลงที่นา ซึ่งเป็นการทำให้เกิดวัฏจักรที่ดีในนิเวศครับ

    การสร้างคันนาใหญ่ๆ เพื่อเก็บกักน้ำ ให้อยู่ น้ำจะอยู่ข้าวจะสมบูรณ์เพราะข้าวต้องการน้ำ ปุ๋ยแสงแดดที่เพียงพอ หากไ่ม่พอเมล็ดข้าวก็ลีบอีกครับ  สิ่งเหล่านี้สำคัญที่จะฝึกใ้ห้เด็กในชุมชนได้คิดครัีบ

    สำหรัีบโครงการเตรียมไว้นะครับ กันยานี้จะจัดส่งงบประมาณให้นะครับ ดีใจมากๆ เลยนะครับ ที่ได้มีส่วนส่งเิสริมครับผม

ขอบคุณมากๆ นะครัีบ

สวัสดีครับน้องสาว โก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^!

    จะสอบอีกแล้วเหรอครัีบ  สบายดีไหมครับ  อย่าคิดว่าสอบซิครับ คิดว่าเป็นแค่ถุงพลาสติิกก็พอ (มุกแป๊กมากเลย  สอบหรือกระสอบนะครัีบ) ทดสอบนั่นล่ะดีแล้ว เป็นการลับสมองเตรียมตัวพร้อม ข้อสอบมาไงก็ไม่ใช่สำคัญอะไรครับ มองเป็นการลับมีดนะครับ แล้วตั้งมุมให้ดีว่าจะลับแบบไหนมุมไหนดีในแต่ละข้อ พอบ่มได้แล้วก็ตอบไปเลยครับ

    ภาษาปะกิต คงต้องฝึกฟัง อ่านนะครัีบ ยิ่งมีเน็ตน้องจิสบายอยู่แล้วครับ อย่ากดดันตัวเองมากนะครัีบ เพราะกดมากก็ดันมาก จิตใจพังเสียก่อนครับ  จึงเรียนแบบสบายๆ นะครับ เพราะว่าเรียนจบแต่ไม่จบนะครับ คือไม่มีใครเรียนจบสักคนในชีวิตนี้ครัีบ หากเป็นโลกแห่งการเรียนรู้จริงๆ นะครัีบ

    รักษาสุขภาพใ้ห้พอเพียง อ่านหนังสือพอเพียง ออกกำลังกายพอเพียง(เตือนพี่ด้วยนะครับ ตอนนี้พุงลง ลงพุงครัีบ) พักผ่อนพอเพียง กินพอเพียง บริหารอารมณ์พอเพียง  (อารมณ์โกรธนี่ก็ไม่ใช่เป็นโทษอย่างเดียวนะครับ ช่วยขับให้เลือดลมวิ่งดีนะครับ ควรใ้ห้มีบ้างแต่คุมสติให้ได้  สติหากหาไ่ม่เจอ ก็ไม่ต้องหานะครับ แค่คิดว่า ทำอย่างนี้แล้วเกิดอะไรขึ้นบ้างทบทวน สติมันจะมาเองขอให้มีเหตุผลครัีบ)

    โห...เทศน์น้องสาวหรือเปล่าเนี่ย....ไ่ม่หรอกครับ เพราะเป็นห่วงจึงแลกเปลี่ยนนะครัีบ

รักษาสุขภาพนะครัีบ

สวัสดีครัีบน้องครูแอน

    สบายดีนะครับ พี่อยากจะบอกว่า ทุกคนที่เป็นครูไกลปืนเที่ยง เป็นครูที่เสียสละมากครับ โดยเฉพาะการทำงานเพื่อการให้กับเด็กในชุมชนที่ด้อยโอกาสนั้น สำคัญมากๆ นะครับ จริงๆ พี่อึดอัดเรื่องเหล่านี้มานานนะครัีบ อึดอัดกับการศึกษาทุนนิยมของเราที่เน้นการผลิตปริมาณเป็นหลัก เรียนเพื่อทำงานเพื่อหาเงินและแสวงหาสิ่งที่ตนรักชอบมาให้เป็นของตนนะครับ ให้จะมีใครหันไปสนใจทำงานเพื่อเด็กๆไกลๆ ยอดดอยป่าเขากันบ้างหนอ...  ทำให้พี่มองว่าการศึกษาจริงๆ เราต้องให้ฟรี เพื่อใ้ห้เด็กรับรู้ว่า เธอๆ ได้เงินจากประชาชนนะ จากคนทั่วประเทศที่ส่งเธอเรียน พอเรียนจบแล้วเค้าก็คิดที่จะคืนกลับให้กับเด็กๆ ที่ด้อยโอกาสครับ โอกาสอย่างนี้ล่ะครับ ที่พี่คิดว่าสังคมไทยเรายังขาดและต้องการ คือต้องการบันฑิตที่มีจิตสาธารณะ 

    ทำงานกับเด็กๆ บนพื้นที่ไ่ม่พร้อมนั้นจึงต้องมีศรัทธา และรักในงานเป็นตัวนำ ไ่ม่งั้นทำไม่ได้นานครับ มองเห็นเด็กน้ำมูกไหลด้วยความรัก มองเห็นเด็กเสื้อขาดด้วยความเอ็นดู บางโรงเรียนไม่มีประตูห้องครับ หลังคาก็ไ่ม่พร้อม บางที่มีแต่หลังคา  สิ่งเล่านี้ ใครจะเห็นบ้าง ใครจะใ่ส่ใจกันบ้าง  พี่รู้จักน้องๆ ทางเหนือส่วนหนึ่งที่ทำงานกับเด็กๆ ตลอดจนมีน้องๆฝรั่งคนเยอรมันไปอยู่แถว แม่สายครับ นี่ขนาดเด็กหนุ่มจากต่างทวีปนะครับ ให้ความสำคัญ  เค้าทำเพื่ออะไรหนอ?  ในขณะที่ส่วนหนึ่งของประเทศกำลังคิดอีกแบบหนึ่งครัีบ แน่นอนว่าเราไม่สามารถที่จะให้ทุกคนเหมือนกันได้หรอกครับ แต่ทำอย่างไรให้การอยู่ในระดับพื้นฐานมันมีที่ยืน ที่หายใจ ที่นอนพัก บ้าง ที่นอนได้โดยไม่ต้องมีน้ำค้างหยดใ่ส่ ฝนตกไม่ต้องเอาถังมารองรับน้ำที่รูรั่วตกลงบนฟากไม้ครัีบ

    จงภูมิใจไว้เถอะน้อง ยิ่งเป็นพื้นที่บ้านเราเองด้วยแล้วนั้นยิ่งทำได้ดีและเป็นตัวอย่างที่ดีกับรุ่นน้องๆ ที่ได้พบเห็นครับ

ขอบใจน้องมากๆ นะครัีบ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

  • มาร่วมยืนยันค่ะ
  • ว่าผู้คนในนี้ล้วนมีน้ำใจ
  • เป็นมิตรภาพไร้พรมแดนจริงๆนะคะ

P สวัสดีจ้า เม้ง

  • ป้าจุ๋มทราบข่าวหลานและติดตามเม้งมานานแล้วจากท่านครูบา(เพื่อนบุญธรรมป้าจุ๋มเอง)  จากดร.แสวง จากลุงเอก ที่ได้แนะนำให้เข้ามาอ่านถ้าเจอblogดีๆน่าสนใจ   ป้าจุ๋มได้แอบอ่านก็ภูมิใจและชื่นชมในความสามารถและช่างคิด  แต่ยังหาโอกาสเชื่อมโยงไม่ได้   และก็ต้องขอฝากชื่นชมคุณพ่อลำดวนและคุณแม่ด้วยที่ท่านได้ให้กำเนิดและเลี้ยงลูกได้คุณภาพคับแก้วให้แก่ประเทศชาติอีกหนึ่งคน   ตอนนี้เราเป็นป้า-หลาน แล้วน๊ะ มีอะไรก็คุยกันได้สบายๆจ้า ทำดีต่อไปจ้า  เรียนจบแล้วจะได้กลับมาช่วยๆกัน
  • ป้าจุ๋มเห็นเม้งเขียนอะไรดีๆตั้งมากมายให้พวกเราได้อ่านมีความรู้และเพลิดเพลิน  ทำให้ป้าจุ๋มอยากนำประสบการณ์ที่ดีๆมาเขียนบ้าง  แต่บริหารเวลาไม่เก่ง ศักยภาพพอมี แต่ประสิทธิภาพไม่ค่อยดี   ไม่รู้ว่าทำไมวันๆที่มี 24 ชั่วโมงหมดเร็วจัง   มีๆเทคนิคดีๆช่วยชี้แนะป้าด้วยจ้า
  • ชาวG2Kหลายท่านเขียนได้น่าอ่านมากๆ อย่างท่านบางทรายอีกท่านหนึ่ง ที่ป้าจุ๋มได้ติดตามแอบอ่านมาตลอด ประทับใจท่านเขียนได้เป็นธรรมชาติมาก เนื้อหาดี ภาพก็สวย  มีความละเมียดละไม ต้องบอกว่าเขียนด้วยจิตวิญญาณมั๊งหรือเป็นพรสวรรค์   วันหลังป้าจุ๋มต้องขอเป็นลูกศิษย์เรียนรู้วิธีเขียนจากท่านบางทรายบ้าง  อย่าง อ.Handyและดร.กมลวัลย์ ล้วนดีๆทั้งนั้น  อ่านแล้วก็ได้ความรู้  ได้สติอย่างดี และอีกหลายท่านที่ล้วนเขียนได้ดีๆ
  • อย่าลืมแนะนำป้าจุ๋มน๊ะ ทางe-mailก็ดีจ้าจะได้เขียนยาวๆ อธิบายละเอียดหน่อย ห้ามบอกว่าเป็นความสามารถเฉพาะตัว เลียนแบบไม่ได้น๊ะ โกรธจริงๆด้วย อิ.อิ
  • ขอให้โชคดี คิดถึงจ้า
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท