สวัสดีค่ะ มีเรื่องปิติ ยินดีของพ่อแม่มาเล่าให้ฟัง ค่ะ
พ่อหลังออกจากโรงพยาบาล ผู้เขียนรับพ่อมาดูแลต่อที่บ้านพักใน มข. หลังโรงพยาบาล
ยังไม่ให้พ่อกับแม่กลับบ้านที่อุดร ตั้งแต่รับท่านมารักษาตัวในโรงพยาบาล เมื่อวันที่ 8 มิถุนายน 2551 อีกไม่กี่วันจะครบเดือน สาเหตุเพราะอาการของพ่อ แพทย์ยังนัดดูอาการต่อเนื่อง ยังรับประทานยาปฏิชีวนะ แม้ไข้ไม่มีแล้ว แต่ขายังบวม เดินได้ไม่คล่องตัว ต้องใช้ไม้เท้าค้ำยัน
พ่อไม่เคยอยู่ขอนแก่นนานอย่างนี้มาก่อน ไม่คุ้นชิน ท่านจึงคิดถึงบ้านที่อุดรมาก บ่นอยากกับแม่ว่าอยากกลับทุกวัน
อีกอย่าง พ่อมีนัดพบแพทย์อีกครั้ง วันที่ 9 กรกฎาคม และ 24 กรกฎาคม 2551 ซึ่งแม่ก็เกรงพ่อจะอ่อนเพลีย เหนื่อยจากเดินทาง จึงยังไม่ให้เดินทางไกล หรือกลับบ้าน ส่วนบ้านที่อุดร ก็จะฝากเพื่อนบ้านดูแลให้
วันนี้ แม่แวะไปดูบ้าน ไปจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าต่าง ๆ ขากลับจากอุดร มีเพื่อนบ้าน คือ น้าหม่อน เพื่อนบ้าน น้าแหล่ เป็นหลานชายพ่อ น้ายอด แฟนน้าแหล่ และลูกชาย ก็ตามมาส่งและได้แวะมาเยี่ยมพ่อด้วย
ดูพ่อท่านดีใจ จากนอนซม ก็ลุกขึ้นมานั่งทักทายต้อนรับ พูดคุยยิ้มหัวกัน ดูมีความสุข พ่อแม่ดีใจ แม่ลงมือทำอาหารเย็นเลี้ยงก่อนที่พวกญาติๆ เขาเดินทางกลับอุดร
เลยนะนำบรรยากาศตอนเพื่อนบ้าน แวะมาเยี่ยมอาการของพ่อถึงที่ขอนแก่น
อาหารแม่ทำ อร่อยอย่าบอกใคร มีทั้งอาหารไทย อาหารอิสาน ก็มีค่ะ
ลาบหมู
แพนงหมู
แกงบอนหวานใส่หน่อไม้และน้ำย่านาง
เอาล่ะ ได้เวลาตั้งวงทานข้าวกันแล้ว เชิญนะคะ
อิ่ม อร่อยมากค่ะ
ขออนุญาตนำมาบันทึกเก็บไว้ตรงนี้นะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ไก่ ... อาหารน่าทานมากเลยค่ะ อยากชิมจัง เลย หมดหรือยังคะ
สวัสดีครับ พี่ไก่
น่าอร่อยจังนะคะ พี่กัญญา
การบ้านที่ให้ทำ ที่เข้าใจ คือ เขียนความลับเฉพาะของตนเอง 5 ข้อ แล้วหาเพื่อน อีก 5 คน ให้เค้าเขียนต่อ ใช่ไม๊คะ แอบไปอ่านของคนอื่นๆเค้ามาค่ะ ^-^ ก็ยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่ค่ะ ยังงงๆอยู่ค่ะ
แล้วถ้าเขียนเฉพาะของตนเองแล้วไม่ส่งต่อ จะเป็นไรไม๊คะ
ยังไง ขอเวลาหน่อย นะคะ
มีความสุขกับทุกๆสิ่ง ในชีวิตนะคะ
น้องพอลล่า
พี่ไก่ ในรูปโฉมใหม่ ไฉไล กว่าเดิม อิอิ
สวัสดีค่ะ น้องสุธิดา
น้องโย่ง คนหน้าตาดี
สวัสดีค่ะ น้อง @..สายธาร..@
เรื่อง tag ไม่ต้องกังวลนะคะ พี่ทำ link ไว้ให้ ค่อยศึกษาไปนะคะ การเล่น tag เป็นกิจกรรมละลายพฤติกรรมอย่างหนึ่งค่ะ แล้วแต่จะกำหนดค่ะว่าจะทำ tag ประเด็นไหน เรื่องอะไร คนที่พาเล่น เขาคงอยากให้เราออกนอกกรอบมังคะ ให้มีอิสระในความคิด เปิดเผย รู้ตัวตน
การให้ข้อมูลก็ให้อยู่ในดุลยพินิจของเราเองค่ะ ว่าเราอยากเปิดมากน้อยแค่ไหน หรือไม่เปิดเลย ก็เป็นสิทธิของเราค่ะ
ถ้าหากเข้าใจ ก็ค่อยทำมานะคะ พี่ไม่รีบหรอกค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ค่ะ ท่าน ผอ. ประจักษ์
ไปพู่นกินปลา..
มาพี้กินข้าว
หนักเบา..ไม่ทิ้งกัน
....
อบอุ่นกับบันทึกนี้มากครับ..
สวัสดีค่ะ อ. แผ่นดิน