มีโอกาสต้อนรับ แผ่นดิน บอน หนูนิด สมาชิกG2K มากับนักศึกษา
เมื่อวาน เด็กรักป่า มีโอกาสต้อนรับ แผ่นดิน บอน หนูนิด สมาชิกG2K มากับนักศึกษา
เพื่อคุยกันเรื่อง สนับสนุนงานกิจกรรมหาหนังสือมอบให้ห้องสมุดโรงเรียน ที่ร่วมกับชมรมศึกษา
ผลงานวิทยากร เชียงกูล และการสำรวจพื้นที่สนับสนุนการเรียนการสอนของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก
น้องหนูนิด และน้องบอน นำทางเข้ามาเด็กรักป่า ( ไม่หลงทาง ) ทำหน้าที่เป็นไกด์ เพราะมาหลายครั้งแล้ว ส่วน น้องแผ่นดิน มาครั้งแรก ก็ต้องรับน้องใหม่ ซะหน่อย
แหะๆ รับน้องใหม่ ด้วย " ต้มยำปลาทู "
น้องแผ่นดิน เล่าว่า " แม่ผม ชอบใช้ปลาทู เป็นเมนูอาหาร เหมือนกัน แม่ผมทำอาหารให้โรงเรียน
สมัยก่อนนะ "
พาเดินรอบๆเด็กรักป่าและคุยแลกเปลี่ยนเรื่องกิจกรรม
นักศึกษาที่มาด้วย ก็มาจาก มหาสารคาม และสุรินทร์ เป็นสมาชิกชมรมต่างๆก็ฟัง และแสดงความคิดเห็นเป็นระยะๆ
พาไปเยี่ยม ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กที่อยู่ใกล้ๆเด็กรักป่า และโรงเรียน 3 โรงในระดับตำบลที่อยู่ในโครงการ
รับหนังสือสนับสนุน
คุณครู ดีใจ ต้อนรับอย่างดี ที่ รร.บ้านสำโรง กำลังปรับปรุงฝ้าเพดานห้องสมุด และเตรียมจัดห้องสมุดใหม่ ที่นี่ มีตารางการใช้ห้องสมุดเพื่อให้เด็กรู้จักการค้นคว้าเป็นการแนะนำการใช้ห้องสมุดในทุกชั้นเรียน
เจอกับน้องแผ่นดิน เป็นรอบที่สอง รอบแรก น้องไปเยี่ยมที่ รพ.ศรีนครินทร์ ไปกับ น้องดิน คุยกันนิดหน่อย มาคราวนี้ เจอกันอีกก็ไม่ได้มีเวลาคุยมากนัก แต่ก็เหมือนว่าเข้าใจกิจกรรมทั้งหมดได้ดี เห็นภาพ
และก็เล่าเรื่อง กิจกรรมนักศึกษา และก็คุยกันไปตลอดทาง
นักกิจกรรม อยู่ที่ไหนก็มี แนวคิด มีความง่ายต่อความเข้าใจ
มีความมุ่งมั่นที่จะสนับสนุนทั้งแรงกาย แรงใจ
อีกทั้ง คุยกับ น้องๆนักศึกษา ก็สนุกดี น้องๆดูมีความสุขกับการรียนและการทำกิจกรรม
" อยู่ปี 4 แล้ว ผมยังไม่อยากจบเลยครับ ทำกิจกรรม สนุกมาก " น้องสมปอง เอกภาษาไทย
จาก มมส.
นึกถึงตัวเอง ตอนปี 4 ทำกิจกรรมสนุกยังไง ก็อยากจบเร็วๆ เพราะมีกิจกรรมที่เราอยากไปเรียนรู้
รออีกเยอะ แต่นี่ น้องๆคงมีความสุขกันจริงๆ
ขอบคุณ นิด บอน แผ่นดิน ที่มายี่ยมกันถึงบ้านคราวนี้ อีกทั้งยังได้ร่วมแนวทางสร้างสรรค์กิจกรรมที่เป็นประโยชน์ต่อผู้คนรายรอบมากมาย
งานที่มิใช่งานในหน้าที่โดยตรง
แต่เป็นงานที่คิดถึงผู้อื่น
ย่อมเป็นงานที่ย้อมหัวใจ
ให้ใจเป็นสุข
และเราก็กำลังร่วมหัวใจเดียวกัน
ความเห็น (25)
มาแสดงความยินดี กับกิจกรรมดีๆที่คนดีๆจัดขึ้นและมอบให้กันค่ะ
มาเยี่ยมชมกิจกรรมค่ะ
เป็นกิจกรรมเล็กๆเท่าที่ช่วยกันได้ น่ะคะ
พบปะพูดคุย เยี่ยมกันด้วยคะ
ขอบคุณคุณครูที่มาเยี่ยมที่นี่นะคะ
พี่แก้วคะ นึกถึงพี่แก้ว อยู่เลย
พี่แก้ว ไม่ลืมเรื่องหน่อย ใช่มั้ยคะ
แต่หน่อยไป ศรีนครินทร์ 22 ก.ค. น่ะ
สวัสดีคะ อาจารย์ประจักษ์
อยากให้คุณครูทุกท่านมีความสุขมากๆคะ
พี่หน่อยครับ
ด้วยความคิดถึงครับ ฝากความคิดถึงไปกับคุณพนัส ไม่ทราบได้รับหรือเปล่า คิดว่าคุณพนัส ไม่เอาไปตกที่ไหน
พูดถึงเรื่อง "ปลาทู" นี่เป็นเรื่องราวที่ผมประทับใจมาก อดีตบ้านผมยากจนมาก ปลาทูเป็นอาหารที่หาทานได้ ในราคาไม่แพงนัก ผมเองเติบโตมาพร้อมปลาทู...กินทุกวัน แต่ไม่เบื่อ จนมาเป็นผมทุกวันนี้
ผมโตมาได้ ต้องขอบคุณปลาทูด้วยครับ :)
สวัสดีครับ....หน่อยครับ...ส่งเมลล์มาให้ถึงหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่คิดว่าน่าจะถึงครับ..กิจกรรมยังสนุก น๊ะ ขอถามนิดหนึ่งเพราะกำลังจะไปร่วมงามกับทาง ปตท.ที่เกี่ยวกับงานชุมชน ไม่แน่ใจว่า หน่อย เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ปตท.ทำโครงการอยู่หรือเปล่า เห็นจนท.บอกว่า สุรินทร์ก็มี แถว ปราสาท ไม่แน่ครับ ทำเรื่องปลูกหญ้าแฝกอย่างเดียวเหรอ.....ฝากความคิดถึงทุกคนในค่ายเด็กรักป่าครับ
หวัดดี น้องเอก
คิดถึงด้วยเช่นกัน การเจอกัน ก็ไม่ได้คุยกันมากเท่าอยู่ในบล็อกนะ เพราะเวลาน้อย ก็คุยเรื่องแผนงาน สิ่งที่ช่วยกันได้
แต่พี่ก็รู้สึกดีมาก ถ้าเราได้ทำในสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ร่วมกัน
และที่สุดก็สนุกด้วย
" ปลาทู " เหรอ เรื่องนี้ฮิต นะ คุยกันได้ยาว ตำนานกล่าวขาน
แต่เดี๋ยวนี้ ปลาทู ไม่ใช่ถูกๆ แล้วนะ
หวัดดีพี่พงศ์
ไม่ได้รับเมล์เลย เปิดดูแล้ว สงสัย fail นะ
โครงการหญ้าแฝก แถวสุรินทร์ หน่อยไม่แน่ใจ น่าจะอยู่แถวชายแดน เหมือนกันนะ บัวเชด สังขะ ยังไงถ้ามีข้อมูลเพิ่มเติมจะเมล์ไปนะพี่
กิจกรรมที่นี่ก็เรื่อยๆคะ จืดก็สบายดี และหน่อยด้วย
เมื่อเช้า ตลกดี หน่อยวาดรูปดอกไม้กับผีเสื้อ วาดเสร็จเอาไปตากแดด มีผีเสื้อตัวจริงมาเกาะด้วยล่ะ จืดยังถ่ายรูปไว้เลย
พี่สบายดีนะ
สวัสดีครับ....หน่อย ครับ มีคนบางคนอยากให้อ่าน " ปี 2553 จุดจบประเทศไทย" ครับ ลองอ่าน แล้วดู เมลล์ว่าที่พี่เขียนเป็นอย่างไร? บ้าง "วิสาหกิจชุมชน"จะลบคำทำนายได้หรือไม่?.....
ปี 2553 จุดจบประเทศไทย ...ถ้ายังเป็นคนไทยอยู่ช่วยอ่านด้วย
เรื่องนี้คนไทยทุกคนควรที่จะได้รู้... ประเทศต่าง ๆ ในโลกนี้มีเกิด มีดับ ตลอดเวลา ....ประเทศไทยก็ไม่พ้นวิถีนี้เช่นกัน
สืบเนื่องจากการบรรยายของคุณนิติภูมิ ซึ่งเป็นสื่อมวลชน จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยมอสโค
ซึ่งเป็นสถาบันที่สตาลินสร้างขึ้นเพื่อสร้างภูมิปัญญาหวังครองโลกในสมัยหนึ่ง
เมื่อหลายปีก่อนคุณนิต! ิภูมิ ได้ทำนายไว้ว่า ประเทศอินโดนีเชียจะแตกเป็น 6-14ประเทศ
ซึ่งในตอนนั้น นักรัฐศาสตร์ในมหาวิทยาลัยต่าง ๆ หัวเราะจนฟันกระเด็น
แต่ต่อมาพอปี 2542 เหตุการณ์เริ่มเป็นจริง! ประเทศอินโดฯได้เริ่มแตกเป็น ติมอร์
และตอนนี้ก็กำลังจะเกิดประเทศอาเจะ และอีกหลายประเทศที่จะเกิดตามมา
ในวันที่ 11 ธันวาคม 2543 ที่ผ่านมาที่งานคนดีศรีสังคม ณ หอประชุมวัฒนธรรมฯ
คุณนิติภูมิได้บรรยายว่า ประเทศไทยจะต้องแตกเป็นประเทศใหม่อีก 4 - 6 ประเทศ แน่นอน!
ทั้งนี้ไม่ใช่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ แต่เกิดขึ้นอย่างมีกระบวนการ โดยสถานการณ์จะเริ่มชัดขึ้นในปี 2553
ซึ่งเป็นปีที่ข้อตกลง GATTs จะเริ่มมีผล! สมบูรณ์ การค้าเสรีจะมีผลสมบูรณ์
สินค้าเกษตรต่าง ๆ จากต่างประเทศจะทะลักเข้ามาในประเทศไทยจำนวนมหาศาล
ในขณะที่เกษตรกรของไทยจะไม่กินสินค้าเกษตรของไทยด้วยกัน
และสินค้าเกษตรของไทยก็จะขายไม่ออกเนื่องจากมีต้นทุนที่สูงกว่าสินค้าเกษตรจากต่างประเทศ
ประกอบกับการที่การพัฒนาการเกษตรของไทยได้พัฒนาอย่างผิดทิศทาง
เป็นการพัฒนาแบบปลูกพืชเชิงเดี่ยว ทำให้คนปลูกลำใยไทยก็จะปลูกแต่ลำใย
จะกิ นข้าวก็ต้องซื้อข้าวเวียดนามมากิน คนปลูกข้าวไทยก็ต้องไปซื้อหอมกระเทียมจากจีนมากิน
คนปลูกหอม กระเทียมจะไม่ซื้อลำใยจากไทยแต่จะไปซื้อจากเกาหลีมากิน
เป็นวงจรอย่างนี้ทำให้สินค้าเกษตรของไทยขายไม่ได้
เพราะแม้แต่เกษตรกรไทยด้วยกันก็ยังไม่ซื้อของเกษตรไทยด้วยกันมากิน
เนื่องจาก สินค้าของต่างประเทศมีต้นทุนถูกกว่าสินค้าเกษตรของไทยมีต้! นทุนที่สูงกว่า
เพราะใช้ปัจจัยการผลิตปุ๊ยของต่างประเทศ พันธุ์พืชก็ต ้องนำเข้าจากต่างประเทศ
เนื่องจากในอีก 10 ปีข้างหน้าพันธุกรรมท้องถิ่นจะถูกทำลายจาก GMOs
และเมื่อเกษตรกรไทยซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ร้อยละ 80 ของประเทศอยู่ไม่ได้
วิกฤตที่มหาโหดสุดก็จะเกิดขึ้นกับประเทศไทย รัฐบาลไทยจะไม่มีปัญญาที่จะแก้ไขปัญหาได้
เพราะมาตรการทางการเงินก็จะใช้ไม่ได้ เนื่องจากธนาคารไทยกลายเป็นของต่างประเทศหมดแล้ว
ไฟฟ้าก็แพงขึ้น น้ำมันก็แพงขึ้น โทรศัพท์แพงขึ้นเนื่องจากวิสาหกิจเหล่านี้กลายเป็นของต่างชาติหมดแล้ว เขาสามารถตั้งราคา ได้ตามใจชอบถ้ารัฐบาลไปขอให้ลดราคาก็จะได้รับคำตอบว่า เขาจะไม่มีกำไร
ธุรกิจจะอยู่ได้ด้วยกำไร! เท่านั้น ถ้าเขาไม่มีกำไรเขาก็จะตัดน้ำ ตัดไฟ ตัดโทรศัพท์
คุณเลือกเอาว่าจะยอมจ่ายในราคาที่แพงหรือว่าจะยอมไม่มีใช้
ดังนั้น รัฐบาลในอนาคตจะได้แต่นั่งทำตาปริบ ๆ ๆ เมื่อเกษตรกรไทยอยู่ไม่ได้
การขายที่ดินราคาถูก ๆ และจำนวนมหาศาลจะตามมา คนที่มีกำลัง ซื้อก็คือชาวต่างชาติ
ซึ่งปัจจุบันก็ปรากฏแล้วว่าที่ดินบริเวณภาคตะวันออกได้ถูกต่างชาติกว้านซื้อไปเป็นจำนวนมากแล้ว
เกษตรกรไทยที่ขายที่ดินได้ ก็ไม่ามารถนำเงินที่ได้ไปลงทุนให้เกิดรายได้ได้
เพราะธุรกิจอื่นได้ตกอยู่ในกำมือของต่างชาติแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการค้าปลีกก็ตกอยู ่ในมือของ Big C, Lotus, Carrefour,ธุรกิจอาหารก็ตกอยู่ในมือของ KFC, Pizzahat, McDonal,สิ่งทอเสื้อผ้าก็ข! องพวกฝรั่งเศส ฯลฯ
ดังนั้น เงินตราของไทยก็มีแต่จะถูกดูดออก เหมือนกับคนที่เลือดไหลไม่หยุด...
เมื่อคนจนอยู่ไม่ได้... รัฐจะอยู่ได้ฤา ?
4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ จะเป็นแห่งแรกที่จะขอแยกตัวออกจากประเทศไทย
เนื่องจากความแตกต่างที่เห็นชัดเจนและความแตกต่างทางวัฒนธรรม ในปี 2553
คนไทยภาคใต้จะเห็นด้วยกับการแยกประเทศ เพราะเห็นความล้มเหลวของรัฐบาลไทย
การเมืองไทย การคัดค้านจะน้อยลง การสนับสนุนให้แยกจะทวีความรุนแรงขึ้น
จนรัฐบาลไทยไม่ส! ามารถควบคุมได้ถ้ารัฐบาลใช้กำลังทหาร ก็จะถูกต่างชาติ
ส่งทหารมาต่อต้านกองทัพไทย ซึ่งแน่นอนกองทัพไทยไม่มีปัญญาไปต่อสู้อยู่แล้ว
การแยกตัวจะสำเร็จได้ในไม่นาน
จากนั้น ภาคตะวันออก บริเวณจันทบุรี ตราด ระยอง ฉะเชิงเทรา จะขอแยกตัวตามมา
เนื่องจากที่ดินแถบนั้นกลายเป็นของต่างชาติหมดแล้ว
เนื่องจากที่ดินบ ริเวณดังกล่าวถูกใช้เป็นแหล่งพันธุกรรมของต่างชาติ ทั้งสมุนไพร อาหารต่าง ๆ
เมื่อรัฐบาลไทยเป็นอุปสรรคของต่างชาติ การขอแยกตัวก็จะทำได้ไม่ยาก
นั่นหมายถึง การซื้อประเทศไทย คล้ายกับที่สหรัฐอเมริกาซื้อรัฐ Alaska จาก Russia
ถ้าไทยต่อต้าน เจอทหารต่างชาติแน่
เราจะเตรียมรับมือกับวิกฤติในอนาคตอย่างไร ?
ผมติดตามงานเขียนคุณนิติภูมิ มาหลายปี และสิ่งที่เขียนในไทยรัฐหน้า 2 เกือบทุกวันนั้น
ไม่น่าเชื่อเลยว่า หนังสือพิมพ์ต่างประเทศจะเอาข้อมูลงานเขียนของนิติภูมิ
ไปแปลลงหนังสือพิมพ์ต่างประเทศ ในการวิเคราะห์
บ่อยครั้งที่นิติภูมิ มองการค้า การเมือง สังคมไปพร้อมกัน
รวมทั้งประวัติศาสตร์เขามอง อาเจนติน่า ก่อนล่มสลายทางเศรษฐกิจ
ก่อนล่มจริง...เขาทำนาย การเกิดสงคราม อเมริกากั! บอิรัค ข้อคิด รวมทั้งอนาคตชาวเชเชนไว้น่าสนใจ
ผมว่า สิ่งที่เขาพูดเป็นไปได้นิติภูมิ ทำให้ผมต้องกลับมาซื้อของโชห่วยของคนไทย
แทนที่ไปเดิน big-c, lotus, careflour, เพราะผมบอกแม่บ้านและลูก ๆ ว่า
เราซื้อของร้านโชห่วย ข้างบ้าน ไม่ต้องไปห้างใหญ่อีกเพราะอะไร
เพราะเราไป คาร์ฟู เงิน 100 บาทที่เราจ่ายไปจะไปสู่ฝรั่งเศส 86 บาท เหลือให้คนไทย 14 บาท
เพราะของต่างชาติเกือบ 100 เปอร์เซนต์ บิกซี โลตัสเหมือนกัน
นิติภูมิเคยเอาเปอร์เซนต์ที่ต่างชาติถือหุ้นมาลงให้ดู ของ 3 ห้างดัง
ผมตกใจมาก และตัดสินใจซื้อน้ำปลาข้างบ้านตั้งแต่วันนั้น
เพราะว่าต่างชาติถือหุ้นกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ แล้วบางห้าง 86 ปอร์เซ็นต์
สอนลูกว่ามันจะแพงกว่าห้าง 3 บาท ก็ซื้อที่นี่มันจะแพงกว่า 5 บาทก็ซื้อที่นี่
เพราะมันจะเป็นภาษีคนไทย กลับมาหาลูกเอง ผมคิดแบบนี้จริง ๆ ๆ
ถ้าซื้อจากห้าง 1,000 บาท มันไหลไปต่างประเทศ 900 บาท
ที่เหลือ 100 บาท
ที่เห็นจ่ายค่ายามเฝ้าห้างไง มองอาเจนติน่าง่ายนิดเดียว
ห้างต่างชาติบุกไปตั้งมากกว่า 400 ห้าง ทั่วประเทศ
คนอาเจนติน่าจึงทำเงินส่ง คาร์ฟู ส่งห้างต่างชาติ เกือบ 100 เปอร์เซ็นต์
เงินคนทั้งชาติของชาวอาเจน จึงไหลไปหมด ในประเทศจึงไม่เหลืออะไร
ทางสุดท้ายที่ไม่น่าเชื่อเลยว่าทำได้ ผมพาลูกผมหัดทานขนมกรอบให้น้อยลง
เลิกกิน kfc !
จ้าพี่หน่อย
เหนื่อยนะแต่ก็สนุกมีความสุขค่ะ..เมื่อสัมผัสเห็นแววตาและรอยยิ้ม..เค้าสุขเราก็สุขนะพี่นะ
เดินทางตลอดเลยตั้งแต่ศุกร์-อาทิตย์ ไปกทม.จันทร์ไปเด็กรักป่าอังคารมาทำงานนั่งหน้าจอคอมฯปวดตาจัง..พี่หน่อยระวังสุขภาพ
ด้วยนะจ๊ะ
หัวปลาทู คือ ยาชูกำลังค่ะพี่หน่อย ทุกวันนี้หนิงก็ยังชอบกินหัวปลาทูทอดกรอบค่ะ
จะบอกพี่หน่อยว่า ขอโทษนะคะ ไม่ได้ไปด้วยนะคะ เพราะหนิงจะมีโครงการอบรมทักษะอักษรเบรลล์ภาษาญี่ปุ่นเบื้องต้น ในวันที่ 27-28 มิย.2551 เหมือนกันค่ะ
เราต่างมีกรรม(ต่างวาระ) อิอิ
เทอมนี้ โครงการฯของ DSS@MSU เยอะมากค่ะ เกือบทุกส/อ เลย เมื่อเสาร์ 7 มิย.นี้ก็เพิ่งจัดโครงการเล่าสู่กันฟัง ไปค่ะ
จ้า น้องหนิง
หัวปลาทูทอดกรอบ...ก็ต้องแย่งกันซิ....ไม่แย่งดอก ให้น้องหมดเลย
.....................
เรียนหลายภาษา อิจฉาจัง
วันก่อนพี่ดูหนัง เรื่อง สายน้ำที่ไม่ไหลกลับ หนังฝรั่งน่ะ เป็นการล่องแก่งของครอบครัวนางเอกกับลูก และมีเหตุที่ต้องมีโจรมาร่วมล่องแก่งเพื่อจะหนีภัยด้วย
มีตอนที่ นางเอกส่งภาษามือ กับ ลูก ( เพราะครอบครัวนางเอกมีพ่อที่ต้องใช้ภาษามือ ) เยี่ยมเลยนะ
โจรไม่รู้เรื่อง เพราะ นางเอก บอกลูกว่า จะคว่ำเรือ ตอนไหน เพื่อหนีโจร
ประทับใจภาษามือน่ะ
สวัสดีครับคุณหน่อยดอกแก้ว
เสียดายที่อยู่ไกลกัน และหาเวลาว่างยากมากๆ
ถ้าเป็นสมัยทำงานอยู่เขตอีสาน คงได้แวะไปเยี่ยมบ่อยๆ
ฝากความคิดถึงพี่จืดและทุกๆคน
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
คิดถึงครูอ้อยและพี่สะมะนึก เสมอเลยคะ
สวัสดีค่ะพี่หน่อย
พี่หน่อยดูเรื่อง บันทึกน้ำตา 1 ลิตร ทางช่อง ไทย PBS ไหมคะ วันจันทร์-อังคาร ช่วงหลังข่าวเย็นค่ะ ประมาณ 2 ทุ่ม เป็นเรื่องของเด็กสาวที่ป่วยด้วยโรคเส้นประสาทกระดูกสันหลังอ่ะค่ะ เลยทำให้พิการ ชีวิตจากวัยรุ่นนักบาสเกตบอลของโรงเรียน กลายเป็นคนพิการ ให้ข้อคิดเยอะเลย หนิงพยายามติดตามดูเสมอ แต่มีขาดบ้างบางตอน ก็คิดว่าจะหาวีดีโอซีดี เก็บไว้ดูและสอนเด็กๆอาสาสมัคร ด้วยค่ะ
ชวนพี่หน่อยดูด้วยกันนะคะ
ใช่ น้องหนิง มีรุ่นพี่เล่าเรื่องนี้ให้ฟังเหมือนกัน ฟังแล้วน่าสนใจดี
ขอบใจจ้า
สวัสดีครับ
นักกิจกรรม อยู่ที่ไหนก็มี แนวคิด มีความง่ายต่อความเข้าใจ
มีความมุ่งมั่นที่จะสนับสนุนทั้งแรงกาย แรงใจ
อีกทั้ง คุยกับ น้องๆนักศึกษา ก็สนุกดี น้องๆดูมีความสุขกับการรียนและการทำกิจกรรม
" อยู่ปี 4 แล้ว ผมยังไม่อยากจบเลยครับ ทำกิจกรรม สนุกมาก " น้องสมปอง เอกภาษาไทย
จาก มมส.
นึกถึงตัวเอง ตอนปี 4 ทำกิจกรรมสนุกยังไง ก็อยากจบเร็วๆ เพราะมีกิจกรรมที่เราอยากไปเรียนรู้
รออีกเยอะ แต่นี่ น้องๆคงมีความสุขกันจริงๆ.....
***กิจกรรมสร้างคน คนสร้างกิจกรรม***
อ่านแล้วก็นึกถึงสมัยเรียนจังเลยครับ...
จะพยายามอย่างเต็มที่นะครับ มิ่งมิตรหลายท่านจากบล็อกก็โทรมาสอบถามและให้กำลังใจอยู่หลายคน
ถ้าเป็นไปได้ยังอยากชวนบล็อกเกอร์แถว ๆ สุรินทร์ มาช่วยกันเยอะ ๆ ....