จากในห้องเราออกมากอดกันถึงในครัว.....งานนี้ไม่รู้ว่าฝ่าฝืนคำห้ามหรือเปล่า (ร้องเพลงในครัวยังถูกห้ามเลยค่ะ....นี่ไปกอดกันในครัว....จะเป็นยังไงนะ !!!!..….
ตื่นเต้นไม่แพ้น้องจิ (คนที่ทำเอาไมโครโฟนบุรีรัมย์เสียงเหน่อแบบลืมภาษาถิ่น..) หลังจากครูกั๊ตตัดสินใจไปหาชาวเฮฮาศาสตร์ ณ สวนป่ามหาชีวาลัยอีสาน
ไม่ต้องเตรียมตัวมากนัก...เพราะได้ยินพ่อครูฯ บอกว่าไม่ต้องเตรียมอะไรไป...เอาแต่หัวใจไปก็พอนี่คะ...อิ.อิ.
บ่ายสามโมงหลังจากตรวจสอบหัวใจเรียบร้อย เราออกเดินทางจากสุรินทร์ถิ่นช้างหลายมุ่งหน้าไปสวนป่ามหาชีวาลัยอีสาน ตอนบ่ายมากแล้ว ......ไม่นานนักก็ถึงปากทางเข้าสวนป่าฯ ซึ่งมีป้ายบอกทางเข้าชัดเจน....รับรองเที่ยวนี้ไม่หลงทาง/หลงป่าแน่นอน.....(ฮ่าๆ)
รถวิ่งผ่านป่ายูคาลิปตัสที่ยืนตั้งแถวต้อนรับผู้มาเยือนผืนใหญ่....ผ่านสวนยางพาราต้นพอกรีดแล้ว....
เลี้ยวซ้ายก็แล้ว...เลี้ยวขวาก็แล้ว....ผ่านป่ามาหลายแยก....
“เอ๊ะ....มาถูกทางหรือเปล่า ทำไมเข้ามาตั้งนาน ยังไม่ถึงสวนป่าฯ อีกนิ”
“เดี๋ยวถึงๆๆ....เคยมารอบหนึ่งแล้ว” ได้ยินคำตอบนี้จากพระเอกทำให้ใจชื้นขึ้นได้ค่ะ :)
ซักครู่เราก็เข้าถึงมหาชีวาลัยอีสานจนได้.....คณะเฮฮาศาสตร์ผู้เข้าอบรมวิทยากรกระบวนการกำลังง่วนกับการแบ่งกลุ่มกิจกรรมกันอยู่ เราเลยถือโอกาสแอบเดินชมสวนป่าไปทักทาย “คุณตาหวาน” ตามลำพัง
เราได้เห็นผืนป่า หรือ “ซุปเปอร์มาร์เก็ต” ที่เป็นแหล่งอาหาร นึกถึงสวนหลังบ้านมีขนาดเล็กกว่าหลายเท่า.....เรายังช้อปปิ้งได้ทุกวัน.....จึงคิดได้ว่ากลับไปคราวนี้จะขยายกิจการ “ซุปเปอร์มาร์เก็ต” หลังบ้านให้เพิ่มขึ้น....จะได้มีอาหารทานได้ตลอดปีไงคะ....
เราวนกลับเข้ามาที่หน้าอาคารหลังใหญ่ เพราะคงใกล้จะได้เวลาพักแล้วละค่ะ....เจอกับ อ.ขจิต เดินออกจากห้องพอดีค่ะ....เธอจูงมือเข้าไปในห้อง พร้อมกับประกาศ “ครูกั๊ตมาแล้ววววว”
เท่านั้นแหล่ะค่ะ.....สิ่งที่นั่งตื่นเต้นมาตลอดทางได้หายไปพร้อมๆ กับการกอดจากชาวเฮฮาฯ ครูพี่อึ่ง น้าอึ่งอ๊อบ น้องหนิง...ฯลฯ...อูยตาลายแล้วค่ะ...หันไปเจอน้องเบิร์ดคนสวยยืนรอกอดพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้อย่างใจเย็น.......
จากในห้องเราออกมากอดกันถึงในครัว.....กอดป้าแดง...ฯลฯ....งานนี้ไม่รู้ว่าฝ่าฝืนคำห้ามหรือเปล่า (ร้องเพลงในครัวยังถูกห้ามเลยค่ะ....นี่ไปกอดกันในครัว....จะเป็นยังไงนะ!!!!)….อิ.อิ.
ประทับใจชั่วโมงประกอบอาหารสี่ภาคมื้อเย็นค่ะ.....แต่ละกลุ่มแสดงฝีมือกันเต็มที่ ครูกั๊ตเองหลงไปเข้ากลุ่มภาคเหนือ......ช่วย อ.ลูกหว้า ผ่าขนุนและเรียนรู้การทำอาหารจาวเหนือค่ะ
แชมพู สบู่เหลว น้ำยาล้างจาน น้ำยาซักผ้า ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์แปรรูปจากน้ำหมักชีวภาพมะเฟืองและมะกรูดจากโรงเรียนเกษตรอินทรีย์บ้านจันรม เป็นของฝากให้พ่อครูฯ เอาไว้ทดลองใช้ในสวนป่า ครูบาบอกว่า “ของดี...กว่าจะมาถึงตั้งนาน” อิ.อิ.
อบอุ่น....สนุก...อิ่มท้อง.....หลังจากบายศรีสู่ขวัญและทานอาหารเย็นร่วมกันอิ่มหนำสำราญบานหัวใจกันแล้ว เวลาประมาณ 3 ทุ่มได้เวลาขอตัวกลับก่อนงานเลิกค่ะเพราะกลัวหลงป่าขากลับ….
ขอบคุณที่มีกิจกรรมเฮฮาศาสตร์ที่มหาชีวาลัยอีสาน นะคะ
>>>>>>>> หลงทางเสียเวลา.....หลงสวนป่าก็ “อดกอด” <<<<<<
คิดถึงค่ะ