ญี่ปุ่นดินแดนอาทิตย์อุทัย ปัจจุบันประเทศเริ่มเสียหาย

ที่นี่มีอะไรให้ศึกษามากๆ

วันนี้ชั่วเวลาห้าชั่วโมงก็ย้ายที่อยู่มาที่โตเกียว  ครั้งนี้มาญี่ปุ่นเป็นครั้งที่ 4 แต่กว่าจะมาได้ขอบอกว่าจองตั๋วกันกว่าจะได้นั้นยากเย็น  ลุงเอกมาได้ก่อนเดินทางสี่วัน  ศรีภรรยาไม่ต้องบอกมาได้ก่อนขึ้นเครื่องสิบนาที  พูดเป็นเล่นไปลุงเอก  ก็เครื่องมันเต็มปิดจองมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว  พอดีลูกสาวอยู่การบินไทย  ซื้อตั๋วตามสิทธิ์ให้แม่เขา  เจ้าหน้าที่จองบอกให้ไปเกาะเคาเตอร์เอา 

สุดท้ายประกาศขึ้นเครื่องก็ยังไม่ได้  เลยต้องโทรไปหากัปตันใหญ่ให้หาที่นั่งให้  แม้ใน Cockpit ของนักบินสองที่ยังเติม  แหมแต่โชคดีของแม่ทูลหัว  มีเก้าอี้ชั้น Business ว่างหนึ่งตัวเขาไม่ขายเพราะมันเสียเอนไม่ได้  ตรงรองขาก็ไม่ทำงาน  ก็เลยได้นั่งมาด้วยกัน

ขานั่งมาเจอแหม่มนั่งข้างๆนิ้วกระดิกตลอดเวลา  หันหน้ามามองเรื่อยลุงเอกก็ไม่ทักสักที  แหมถ้าสาวๆก็ทักไปนานแล้ว  พอดีอายุไล่เรี่ยกัน  แต่กระไดเขาจะหาว่าไม่มีมารยาท  เลยเปิดฉากคุยจึงได้รู้ว่าเป็นนักเปียโน  ถึงว่านิ้วกระดิกตลอด  มาเล่นออเครสตร้า ที่เมืองไทย  ที่วิทยาลัยการดนตรีของมหาวิทยาลัยมหิดล  เป็นชาวรัสเซีย  แต่มาอยู่ที่เยอร์มันแปดปีแล้ว

ง่วงนอนแล้ว  แล้วจะมาเล่าต่อว่ามาทำอะไร

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ขอให้ลุงเอกเดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ...

คาดว่าไปครั้งนี้จะมีเรื่องราวดีๆมาฝาก น้องพี่ Gotoknow อีกเพียบ และดอกซากุระที่เริ่มบาน น่าจะสวยมากๆนะครับ

[Sasinand]

แหม เป็นการเดินทางที่น่าใจหายใจคว่ำ เหลืออยู่แค่ที่เดียว

[ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์]

เป็นการเดินทางที่ต้องลุ้นเลยครับ อย่างนี้ต้องติดตามอ่านแน่นอนครับ

[ยูมิ]

มาเยี่ยม

ชีวิตคือการเดินทาง...

มารบ่มีบารมีบ่เกิดนะครับ...

อย่างนี้ได้ไปสมความตั้งใจจริง..

[มะปรางเปรี้ยว]

เข้ามาลงชื่อรออ่านต่อคะ :)

[จารุวัจน์ شافعى]

แวะมาเยี่ยมครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• เดินทางปลอดภัยนะครับ
• ห้ามทำอะไรแหม่มนะครับ
• เดี๋ยวคนข้างๆๆทุบ
• อิอิๆๆ

[ลุงเอก]

เอก  ขอบคุณก็จะเล่าไปบ่นไปนะ

พี่Sasinandaในชีวิตเป็นอย่างนี้บ่อยครับเขาเรียกว่ากรรมเก่าครับ

อาจารย์ธวัชชัยครับพิมพ์ไม่เก่งมันแก่แล้ว

อาจารย์umiขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ

ขอบคุณมะปรางเปรี้ยวรออ่านได้ครับ

 อาจารย์จารุวัจน์ ครับขอบคุณ

ขอบคุณขจิต  หาแแหม่มทำยายากแถวนี้