ทำอะไรต้องทำด้วยใจ ถึงจะยั่งยืน


มุมมองของอาจารย์ อยากให้พนักงานทำด้วยใจ จึงต้องกล่อมเกลาจิตใจกันก่อน จนเขามีใจพร้อมให้บริการด้วยใจ

แม่คะ

 

             หนูเพิ่งกลับจากการไปทานข้าวกับอาจารย์วิทยากรค่ะ อาจารย์หมอนิวัฒน์ ลีวงศ์วัฒน์ จะมาช่วยที่ทำงานหนูให้มีใจใฝ่บริการ ยิ้มแย้มแจ่มใส ไปลามาไหว้ สร้างความประทับใจให้แก่ผู้พบเห็นและผู้รับบริการ

 

              อาจารย์บอกว่า การอบรมเรื่องบริการสู่ความเป็นเลิศ หลังๆอาจารย์ไม่อยากอบรมให้แล้ว เพราะอบรมแล้วก็ไม่ได้นำไปใช้อย่างจริงจังและยั่งยืน  

              ส่วนหนึ่ง อาจารย์พบว่า หลายที่จะอบรมให้แต่เฉพาะระดับปฏิบัติ ส่วนระดับหัวหน้าไม่เข้าอบรม ทำให้หัวหน้าไม่เป็นแบบอย่างหรือเป็นแบบอย่างไม่ได้

              แต่เนื่องจากเห็นความตั้งใจของผู้อำนวยการที่จะทำอย่างจริงจังและให้ยั่งยืน จึงรับปากจะช่วย แต่ต้องอบรมให้ระดับหัวหน้าเสียก่อน  พรุ่งนี้เราเลยต้องจัดประชุม/อบรมให้กับระดับหัวหน้ากันก่อน ก่อนที่จะจัดประชุม/อบรมให้กับระดับปฏิบัติ

 

               วัตถุประสงค์ในการจัดโครงการนี้ ทางฝ่ายพัฒนาบุคลากร อยากให้อาจารย์มาช่วยแนะนำเลยว่า ต้องทำอย่างไรบ้างในการสร้างความประทับใจ หากจะเปรียบเทียบก็เหมือนหุ่นยนต์เลยก็ว่าได้ เหมือนพนักงานเซเว่น ที่พูดช้ำๆๆเดิมๆว่า "ขอบคุณค่ะ/ครับ โอกาสหน้าเชิญใหม่ รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ/ครับ"

 

                แต่มุมมองของอาจารย์ อยากให้พนักงานทำด้วยใจ จึงต้องกล่อมเกลาจิตใจกันก่อน จนเขามีใจพร้อมให้บริการด้วยใจ

                 อาจารย์ถามว่า รู้สึกอย่างไร ที่เห็นแอร์โฮสเตท ยืนพนมมือไหว้ส่งผู้โดยสาร แต่หน้าหันไปคุยกัน นานๆที ค่อยหันมาพูดว่า สวัสดีค่ะ

                 น่านนะสิ บางทีก็นึกสงสารเขาเหมือนกัน ที่ต้องทำอะไรพร้อมกันหลายๆอย่าง กับเพื่อนก็อยากคุย กับภาระหน้าที่ก็ต้องทำ

 

                  พรุ่งนี้ ไม่รู้ว่า อาจารย์จะกล่อมเกลาเหล่าหัวหน้าอย่างไร แต่อาจารย์และคณะ เคยทำให้ ผู้อำนวยการปล่อยโฮออกมาแล้ว เมื่อครั้งที่จัด OD

 

                   หนูแซวอาจารย์ว่า พรุ่งนี้ต้องให้เตรียมผ้าขาวม้าไปเช็ดน้ำตาไหม เล่นเอาอาจารย์หัวเราะ บอกว่าคงไม่ต้องเตรียมหรอก เพราะผ้าขาวม้าก็คงไม่พอ มีผ้าอะไรที่ผืนใหญ่กว่านี้อีกมั้ย

 

                   พรุ่งนี้หนูจะคอยขโมยมุขและเทคนิคการสอนจากอาจารย์ค่ะ เพราะอาจารย์มีเทคนิคและมุขที่ดีมาก เวลาบรรยายไม่มีใครหลับเลย แม้จะเป็นวิชาการที่หนักก็ตาม

                   เพราะฉะนั้น นอกจากหนูต้องเป็นแบบอย่างเรื่องบริการแล้ว หนูต้องเป็นนักพูดที่ดีด้วย เพราะช่วงนี้หนูรับเรื่องที่ต้องเป็นคนพูดและสร้างความเข้าใจให้แก่พนักงานหลายเรื่อง หนูหลีกเลี่ยงในการใช้คำว่า วิทยากร และการบรรยายค่ะ เพราะคิดว่าฝีมือยังไม่ถึงขั้นนั้น

 

ฝันดีจ๊ะแม่

ลูก

17 มีนาคม 2551 : 0.21 น.

 

คำสำคัญ (Tags): #esb#od#diary#letter#mummy#my mom
หมายเลขบันทึก: 171217เขียนเมื่อ 17 มีนาคม 2008 00:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

โอ้โห่ ทำงานจนดึกดืนเลยนะครับ ระวังคนที่บ้านงอนนะครับ

มาฝากกอดอุ่น ๆ ให้กำลังใจน้องแดงคนเก่งคะ

ทักทายยามดึกครับเอื้อย

อาวกะเฮดเวียกอยู่ครับ

เมืองไทยฮ้อนหลาย

แต่วิทยุกะลังเปิดเพลง "สักวาหน้าหนาว" ของแดง จิตรกร ครับ

จะรอติดตามอ่านเรื่อง บริการสู่ความเป็นเลิศ  นะคะป้าแดง

สวัสดีค่ะ อ.จารุวัจน์

  • ปีสองปีสามปีแล้วที่ ที่ทำงานป้าแดง มีแต่อบรมๆๆๆๆจนไม่ได้ทำงานให้เป็นชิ้นเป็นอันค่ะ
  • เทียวรับเทียวส่ง วิทยากร จนหลับตาเดินทางที่สนามบินจะได้อยู่แล้วค่ะ

สวัสดีค่ะ อ.พี่หมู

  • ขอบคุณสำหรับการอดอบอุ่น อบอุ่นจริงๆด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ อาวปาลี

  • บ้านแม่ป้า กะฮ้อนๆหนาวๆ เมื่อวานฝนตก มื้อนี้เย็ฯจักน่อย
  • มื้อใด สิกลับ หงสา น้อ บุเรงนอง :-))

 

สวัสดีค่ะ อ.อุบล

  • ผอ.ท่านชอบ การบริการที่ประทับใจค่ะ
  • แต่เรากลับกังวลเรื่องทางคลินิก
  • ทำไม ความคิดจึงมักสวนทางกับผู้บริหารอยู่เรื่อยๆก็ไม่รู้
  • วันนี้เย็ฯจะเอาเนื้อหามาลงค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

 

 

สวัสดีค่ะ

  • มาเยี่ยมและเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆค่ะจากบล๊อก
  • ขอบคุณค่ะ

" ทำอะไรต้องทำด้วยใจ ถึงจะยั่งยืน "

มาชื่นชมคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท