ฝากความรัก ความคิดถึง ซึ้งตรึงจิต
ฝากความคิด ห่วงหา ทุกคราฝัน
ฝากความเอื้อ อาทร น้อมจำนรรจ์
ฝากไอฝัน วันรัก ไปบอกเธอ….
- - - -^_^- - - -
ฝากดวงดาว พราวพร่าง อยู่กลางฟ้า
ฝากนภา ผืนใหญ่ แผ่ไพศาล
ฝากไปบอก กับเธอ ถึงวันวาน
ค่าผ่อนบ้าน ผ่อนโทรทัศน์ ผลัดอีกเดือน...เด้อค่า...
- - - -^_^ - - - -
(เสียงคร่ำครวญเหน่อๆของ...ครูตุ๊กแก...)
สัปดาห์นี้...รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ สบายสมอง
เลยต้องหาอะไร...ขำขำ...ให้ได้มองให้ได้อ่าน
อะฮ้าเจอแล้ว..บันทึกเล่มเก่าของวันวาน
ต้องเปิดอ่านกันสักหน่อย...นะกลอยใจ
- - - - ^_^ - - - -
55 เอิ๊ก…เอิ๊ก...และ 555 (บ้าหรือเปล่านี้เรา)
ลอกกลอนนี้มาจากขายหัวเราะเสนาะใส
อ้าว...ไม่คิดจะแต่งด้วยตัวเองเองบ้างหรือไง
เขียนทีไรลอกเขามาน่าไม่อาย(ทุกทีเลยครูตุ๊กแกนี่.....)
แต่งเองไม่เป็นก็ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงๆก็เลือกกลอนเพราะๆมาให้ได้ก็แล้วกันค่ะ
คิดฮอดหลายเด้อ..
สวัสดีค่ะพี่Sasinanda
แต่งเองไม่เป็นก็ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงๆก็เลือกกลอนเพราะๆมาให้ได้ก็
แล้วกันค่ะ
เย้...มีกองเชียร์ให้ลอกของคนอื่นแล้ว...(แต่บางทีก็รู้สึกอายๆเหมือนกันนะคะที่ลอกเขา..)
เคยลองแต่งเองแล้วมันดูวนไปวนมายังไงไม่รู้ค่ะ...
เห็นของคนอื่นแล้วถูกใจเลยขอยืมมาดีกว่าค่ะ..คริ..คริ
ขอบพระคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย..ด้วยความเคารพค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูแอ๊วคนสวย
เด็กๆของคุณครูสอบหรือยังคะ....
ไม่อยากให้ปิดเทอมเลย(กรอด..ด.ด. กัดฟันน่าดู)
เพราะปิดเทอมแล้วครูตุ๊กแกคงคิดถึงลูกๆน่าดู..ไม่รู้จะรบกับใคร..คริ..คริ
คึดฮอดหลายคือกันเด้อค่า....
สวัสดียามดึกค่ะคุณครู ... RAK-NA ...
ครูตุ๊กแกก็กำลังนั่งออกข้อสอบอยู่เหมือนกัน แต่ว่ายังไม่ได้สักข้อเลย มัวแต่เล่นอยู่(น่าตีจริงๆ)
ครูรักษ์คะ อย่าเผลอเอาค่าผ่อนบ้านกับโทรทัศน์ไปออกข้อสอบสังคมฯ นะคะ คริ..คริ (แซวคนอื่นระวังตัวเองนั่นแหละจะเผลอ ..อ้าว)
เดี๋ยวเรามานั่งพิมพ์ข้อสอบด้วยกันนะคะ ครูรักษ์ และ ครูตุ๊ก สู้ๆ...
สวัสดีค่ะน้องสาว ครูตุ๊กแก
กลางคืน ฉันยืน น้ำค้างชื้น
จิตชื่น รื่นใจ ในเหินหาว
ฉันเย็น เห็นจิต พิชิตดาว
อกอะคร้าว ร้าวใจ ทุกคืนวัน
โอ้ชีวิต คิดไป ไฉนนี่
มีชีวี รันทด อดสูมั่น
ต้องมาให้ ให้ให้ ทุกคืนวัน
สุดจำนรรจ์ อกไหม้ ไส้ขมจริง
รักและคิดถึงเสมอ......ครูอ้อย แซเฮ
ความคิดถึงมีปีกเสรีภาพ.
โบกโบยออกจากหัวใจไปสู่หัวใจ
จงให้อิสระกับความคิดถึงอย่างเต็มที่
ดีกว่ากัดขังไว้ ..
แล้วทุกข์ทรมาน
ครับ...ครูตุ๊กแก
...ฝากดวงดาว ดวงนั้น ที่ฉันเห็น...
...ให้ช่วยเป็น สื่อกลาง ระหว่างกัน...
...คอยส่งผ่าน ความคิดถึง จากใจฉัน...
...มอบให้เธอ ทุกคืนวัน นิรันดร...
ขอบคุณครับ...
ฝากความ คิดถึงไป กับสายลมหนาว
ฝากหัวใจขาวๆ ไปกับดาว นับร้อย
ความห่วงใย ฝากไปด้วย ไม่ใช่น้อย
ให้คนคอย ที่โค้งฟ้า นั้นฝันดี...
นานๆจะเห็น อ.ขจิต เจ้าบทเจ้ากลอนสักที หวานไม่ใช่เล่น คริ..คริ
ลอกกลอนเขามาคิดไม่นานค่ะ แต่คิดกลอนตอบอาจารย์ คิดนานจริงๆ 55 เอิ๊ก..
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย..คนเสียงเหน่อๆ
มีความสุขกับการทำงานนะคะ ^_^
ครูพี่อ้อยคะ...
ความคิด...ถึงส่งถึงกันได้ทุกวัน
แม้ในวันที่เมฆหมอกมืดมัว
ความคิดถึง...ไม่เคยกลัวและหวั่นไหว
ความคิดถึง...ยังคงเดินทางได้ไกลแสนไกล
ไปช่วยปลอบหัวใจ ที่หวั่นไหว ให้หายดี....
คิดถึงครูพี่อ้อยจังเลยค่ะ
สบายดีนะคะ อ่านกลอนครูพี่อ้อยแล้วเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจเลย(หรือหนูคิดไปเอง)
ขอบพระคุณค่ะที่แวะเข้ามาทักทาย
มีความสุขกับการทำงานนะคะ ด้วยความเคารพค่ะ
ความคิดถึง...มีปีกเสรีภาพ
โบกโบย...ออกจากหัวใจไปถึงหัวใจ
ความคิดถึง...สามารถเดินทางได้ไกล
และเดินทางได้ทุกวัน โดยไม่ต้องการการพักผ่อน...
สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน...
จงให้อิสระกับความคิดถึงอย่างเต็มที่ดีกว่ากักขังไว้ ..แล้วทุกข์ทรมาน
ชอบจังเลยค่ะประโยคนี้
ขอบพระคุณนะคะที่เข้ามาทักทาย มีความสุขกับการทำงานค่ะ
จงให้อิสระกับความคิดถึงอย่างเต็มที่ดีกว่ากักขังไว้ ..แล้วทุกข์ทรมาน
ขอบคุณ ดาวบนฟ้า ที่ฉันเห็น
เจ้าคอยเป็น สื่อกลาง ให้ใจฉัน
ส่งผ่าน ความคิดถึง ทุกคืนวัน
ให้หัวใจ ของฉัน ติดปีกบิน....
สวัสดีค่ะ Mr.Direct
ขอบพระคุณค่ะที่แวะเข้ามาทักทาย มีความสุขกับการทำงานนะคะ...
สวัสดีค่ะคุณครูข้างถนน
งานเขียนของครูตุ๊กแกส่วนใหญ่ได้แรงบันดาลใจมาจากคนอื่นทั้งนั้นแหละค่ะ อ่านเจอแล้วชอบก็นำของเขามาเขียน
นานๆ จะเขียนด้วยสมองกลวงๆของตัวเองสักที (ว้า อายจัง...)
ขอบคุณคุณครูที่แวะมาทักทายค่ะ
มีความสุขกับการทำงานในวันพรุ่งนี้นะคะ ^_^
คิดถึงค่ะ..จึงมาหา
คิดถึงทุกเวลา..ห่างตา..ใช่ห่างใจ
ความคิดถึง..เดินทางไกล..จากเชียงใหม่..ถึงสุพรรณ
ฝากดวงดาว...ฝากตะวัน..ส่งความคิดถึงของฉัน..นั้นให้เธอ
เพราะคิดถึงค่ะ..
ขอบคุณ..สายลมแห่งกาลเวลา...
ที่นำพา .. ความคิดถึง..จากแดนไกลมาให้ฉัน
วันนี้..ความคิดถึง..ยังคงเดินทางไกล เช่นทุกวัน
ฝากความคิดถึงของฉัน...ไปส่งให้ใครคนหนึ่ง..ที่ปลายทาง
เพราะคิดถึง..เช่นกันค่ะ
lสวัสดีจ๊ะ
- ดีใจด้วยนะมีคนที่คิดถึงแล้ว
อาจารย์ย่าเจ้าขา......
คนที่คิดถึงหนูน่ะ..อาจารย์ใช่ไหมเอ่ย คริ..คริ..^_^
ปล.หนูมองหาอาจารย์ย่าที่โรงเรียนวัดไผ่แต่ไม่เจอ..กะว่าจะกระโดดกอดซะหน่อย 555...
สวัสดีครับ... มิน่าเล่าถึงได้ยินเสียงตุ๊กแกแว่วๆทุกคืน.. มีคนชื่อตุ๊กแกแอบอ่านเรื่องผีล้านนานี่เองแหละ
*เห็นบ่นไม่สบายก็เลยมาอวยพรว่า " สัพพะทุกขา ภยาโรคาวินาสสันตุ..เพี้ยง..."
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน..พรหมมา
สวัสดีเจ้าค่ะลุงหนาน พรหมมา
ดีใจสุดๆที่ลุงหนานแวะมาทักทาย
" สัพพะทุกขา ภยาโรคาวินาสสันตุ..เพี้ยง..." รับพรแล้วสบายใจที่สุดเลยเจ้าค่ะ ขอบพระคุณค่ะ
แล้วครูตุ๊กแกจะแวะไปเยือนผีล้านนาบ่อยๆนะเจ้าคะ
ขอบพระคุณด้วยความเคารพเจ้าค่ะ
สวัสดีครับ
- ...เด้อค่า...นี่สำเนียงสุพรรณหรือครับ...นึกว่าสำเนียงบ้านผมเสียอีก...
- เข้ามาเยี่ยมครูทีไรได้ใจเบิกบานกลับไปทุกที...ขอบคุณครับ
ริมระเบียงห้องเรียน ยินดีต้อนรับค่ะ
รู้สึกว่าในชีวิตประจำวันมีเรื่องวุ่นวายมากมายพอแล้วใช่ไหมคะ ก็เลยขอแอบเฮฮาแบบไม่เน้นเนื้อหาสาระแฝงไว้ที่ ริมระเบียง...ห้องเรียนนี่แหละค่ะ
เด้อค่า..แต่สำเนียงสุพรรณ เป็นคำพูดติดปากครูตุ๊กแกค่ะ ที่มาก็แซวๆกันในหมู่พี่ๆครูที่โรงเรียนที่สงสัยจะมีภูมิลำเนาอยู่แถวๆบ้านคุณดินดอน แหละค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
ครูมิมจ๋า...
ฝันดีนะคะ
ครูตุ๊กแกค่ะ
นึกว่าแอบนอนไปแล้ว..
กินยุงนี่แหละค่ะ ตัวเล็กๆจะได้ไม่อ้วน ที่บ้านครูมิมมีเยอะจับใส่ขวดส่งมาสุพรรณด้วยนะคะ..อ้าว ตกลงเป็นอะไรกันแน่เนี่ยเรา
คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณครูตุ๊กแก...