เป็นเรื่องน่าเศร้ามากๆ
พี่ยาวคะ....สภาพที่เห็นนี่...เหมือนตอนที่โรงเรียนบ้านลำไพล (โรงเรียนที่หมู่บ้านแอน) ถูกเผาเหมือนกันเด๊ะเลยค่ะพี่....รู้สึกไม่ต่างกันเลย...เฮ้อ...แล้วรัฐบาลท่านสมัครจะคิดเห็นประการใดล่ะเนี่ย
สวัสดีครับ ผศ. พญ. ปารมี
สวัสดีครับ ป้าแดง
สวัสดีครับ ครูแอน
ขอให้กำลังใจและขอให้ทุกสิ่งทุกอย่างสงบสุขโดยเร็ว พี่เคยไปยะลาไปทานข้าวอาหารอร่อยมาก ภูมิทัศน์สวยงามและมีเอกลักษณ์ตนเองชัดเจน อยากให้เป็นเหมือนเดิมคะ
พี่หม่า
สวัสดีค่ะ...คุณเกษตรยะลา
สาวหละปูนเจ้า
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา
เห็นแล้วเหนื่อยใจ...แหลงไม่ออก...ไม่รู้เขาทำไปทำไหร...ทำไปก็แค่นั้นแหละ...ไม่มีใครยอมใครง่าย ๆ หรอก
ทนสักหีดนะครับ
เหนื่อย ๆ ล้า ๆ OOHOOH เจอ blog นี้เข้ายิ่งล้าเข้าไปอีก เฮ้อ ! เมื่อไหร่จาสงบสุขซ๊าที ! ว่าแต่..คุณตาทวด..วางเพลิงเสร็จ..รีบวิ่งไปถ่ายรูปอ๊ะป่าว..อิ..อิ..
สวัสดีค่ะพี่ยาว ( ขออนุญาตเรียกพี่นะคะ )
เบิร์ดตามอ่านเงียบๆมาตลอด และมั่นใจแบบที่พี่ยาวกล่าวนั่นแหละค่ะว่าแนวร่วมเค้ามีมาก..แต่ไม่เคยท้อใจนะคะ เพราะรู้สึกว่ายิ่งก่อเหตุเท่าไหร่โอกาสที่จะพลาดก็มีสูงมากขึ้นเท่านั้น ขอเพียงเก็บรายละเอียดทุกช็อต ทุกเม็ดที่เกิดขึ้นให้หมด.. เราน่าจะเห็นอะไรๆที่โยงเป็นเครือข่ายชัดขึ้นเท่านั้นนะคะ
เวลาอาจดูดกลืนสรรพสิ่ง..แต่เวลาก็คืนทุกสิ่งกลับมาได้เหมือนกันค่ะ
สวัสดีครับ..พีหม่า
สวัสดีครับ..สิงห์ป่าสัก
สวัสดีครับ น้องประหยัด
สวัสดีครับ นายช่างใหญ่
หวัดดี หลานโอ๋
สวัสดีครับ หมอเบิร์ด
สวัสดีครับ ครูรักษ์
take care นะค่ะ
หมอเจ๊
ขอบคุณมากครับ