" เขียนกวีทำไม " คำถามในสมุดบันทึกที่หายไป ของนายสายลม อักษรสุนทรีย์
กับคำถามที่เคยมีคนถามผมว่า " ยุคนี้ยุคใหม่ ทำไมต้องเขียนกวี " เป็นคำถามเมื่อนานมาแล้วที่มาตกตะกอนอยู่ในสมุดบันทึกที่หายไปของผม จากการกลับมาของบันทึกที่หายไป ทำให้ผมได้ตระหนักถึงความรู้สึกจากห้วงแห่งเวลาที่หลงลืม ในสมุดบันทึกนี้ จากบทกวีไม่มีชื่อ ได้สะท้อนอารมณ์และความรู้สึก แต่ที่มาสะดุดกับคำถามที่ดูเหมือนจะเรียบง่าย แต่การค้นหาคำตอบนั้นดูเหมือนจะยากมากเช่นกัน
.............................
ด้วยคำถามที่ว่า " เขียนกวีทำไม " ผมเองจะตอบอย่างไรดี
คงจะมีคำตอบที่หลากหลายในความแตกต่าง แต่ผมก็เชื่อว่าในคำตอบของหัวใจของกวี หัวใจแห่งนักกลอน หัวใจแห่งภาษา หัวใจที่รักความงดงามแห่งท่วงทำนอง จังหวะของตัวอักษร
และความจริงอีกประการหนึ่งคือ " เขียนเพราะอยากจะเขียน เขียนเพราะรักที่จะเขียน " และหากถามต่อไปว่า " เขียนเพื่ออะไร " ตรงนี้แหละครับ ผมคิดว่าคงจะมีคำตอบมากมายนับไม่ถ้วนรออยู่ อย่างน้อยผมก็รู้ว่า " เมื่อผมเขียนและอ่านบทกวี จังหวะและท่วงทำนองของบทกวีนั้นทำให้จิตใจของผมอุ่น นุ่ม ละมุลขึ้นอย่างเห็นได้ชัด "
ถ้าเข้ามาอยู่ในโลกแห่งอักษรสุนทรีย์แล้ว ผมเชื่อครับว่าเราจะมองเห็นคุณค่าของความงดงามในชีวิต
...............................................
เขียนกวีทำไม, หากใครถาม
เขียนด้วยความ รักกวี ที่ตอบได้
รักถ้อยคำ ความคิด สนิทใน
บันดาลใจ ให้เขียน เพียรกวี
รักค่อยหลอม เลี้ยงใจ ให้ซึมซ่าน
สู่วิญญาณ รู้สึก กวีศรี
เป็นส่วนหนึ่ง ในชีวิต อิสรีย์
หนึ่งมณี เนตรเนื้อ นพรัตน์
รัตนารมณ์ ผนึก อยู่ลึกล้ำ
กระแสโลก กระแสธรรม ร่วมสัมผัส
คลื่นแห่งการ เวลา ถาโถมซัด
ลมทุกข์ภัย กระพือพัด ให้จัดเจน
ให้จัดจ้าน จัดจ้า กล้าและแกร่ง
ให้สำแดง อุดมการณ์ อันโดดเด่น
สัจจาวุธ วรรณศิลป์ ไม่บิ่นเบน
เกื้อแต่ก่อ กฎเกณฑ์ ที่เป็นธรรม
จึงเขียนบท กวี เพื่อชีวิต
ที่ด้อยเปลี้ย เสียสิทธิ์ ระสายระส่ำ
เพื่อสังคม จะสมดุล คุณธรรมค้ำ
ไม่เพลี่ยงพล้ำ แก่พาล จนพ่ายพับ
หวังให้คำ กวี ที่ขีดเขียน
เป็นคำเฆี่ยน ใจคน อยู่ขวับขวับ
เป็นคำหอม ถนอมกมล คนแค้นคับ
เป็นคำรับ รู้ร้อย สร้อยหัทยางค์
เขียนกวี ทำไม หากใครรู้
เขาย่อมสู่ อาณาจักร นักสรรค์สร้าง
สร้างอาณาจักร กวี ที่รางชาง
กว้างกว่ากว้าง ไกลกว่าไกล เวิ้งใจกวี
เพียงหนึ่งคำตอบจากคำถามที่ว่า " เขียนกวีทำไม"
จากการกลับมาของบันทึกที่หายไป
จากบทกวีไม่มีชื่อ
..............................................
อยากฟังคำตอบที่หลากหลายจากหัวใจของคนรักกวีเหมือนกันครับ
ความเห็น (13)
- สวัสดีค่ะ คุณนายสายลม
- ป้าแดงคิดว่าตัวเอง เป็นอีกคนที่ชอบเขียนกลอนแปด
- ในยามที่เจ้านายว่าหัวหน้าดุ ก็มักจะระบายออกมาเป็นบทกลอน
- เวลาเห็นความน่ารักของ หญิง-ชาย ของเด็ก เห็นธรรมชาติ ท้องฟ้าที่งดงาม ก็มักคิดวาดฝันด้วยบทกลอน ที่อ่อนช้อยบ้าง แข็งๆทื่อๆบ้าง
- ขอบคุณสำหรับอักษรสุนทรีย์ค่ะ
- เขียนกวี ทำไม หัวใจสั่ง
ความรักหลั่งหลากล้นทนไม่ไหว
ขออาศัยกวีนี้ส่งไป
วางกลางใจคนที่กวีรัก..
อิอิ ..กวีกระวาดแต่เช้าเลยนะเจ้าลูกชาย
สวัสดีครับ
เป็นคนชอบบทกวีคนหนึ่งเหมือนกัน แต่ถ่ายทอดไม่ค่อยเก่ง
แต่ที่รู้คือ ทุกครั้งที่อ่านบทกวีจะมีอารมณ์คล้อยตาม บทเศร้าก็เศร้า บทสุขก็สุข
นึกแล้วเหมือนได้ทานก๋วยเตี๋ยว ปรุงได้ตามใจชอบ
- อาหารอร่อย เพราะเราชอบ
- รสมีหลายรส ชาติมีหลายชาติ
- ต่างชาติ ต่างภาษา รู้ภาษาก็เข้าใจ
- เขียนกวี เขียนทำไม ถามใจเรา (ที่เฝ้าถาม)
...อันนี้ไม่มีสัมผัส แต่สัมผัสได้...
- กวีมาแต่เช้า
- กระวาดขอไปทำงานก่อนนะน้อง
- มาให้กำลังใจในการทำงานครับผม
สวัสดีจ๊ะ
แวะมาเยี่ยม..และอยากจะบอกว่าไม่ชอบเขียนแต่ชอบอ่าน ..ถ้าจะเขียนก็คือทุกอย่างที่กลั่นออกมาจากความรู้สึกทั้งหมดซึ่งเหมือนกับเดี่ยวว่าน่ะแหละมันต้องตกผลึกจริงๆ สำหรับพี่
- สวัสดีครับป้าแดง
อิอิ - เค้าว่ากันว่า การเขียนบทกวี เขียนบทกลอน ก็เหมือนกับการมานั่งทบทวนตัวเองแหละครับ
- แล้วสื่อออกมาเป็นตัวอักษร ส่งผ่านไปยังผู้ที่เข้ามาเสพซึมซับ
- อิอิ ขอบคุณคร้าบบบ
- พ่อครับ
- อิอิ เขียนเพราะใจสั่งมา จริง ๆ ครับ
- กระวีกระวาด อืมมม เดี๋ยววันหลังผมจะเขียนกวีที่กระวาด ดีป่ะครับพ่อ อิอิ น่าสนุกดีครับ อิอิ
- สวัสดีครับ
คุณกระทกรกบ้าน - ชื่มชนและยินดีที่เห็นคนหนองคายมาอยู่ใน G2K ครับ
- บางครั้ง อาหารอร่อย เพราะหิว ก็มีนะครับ
- อิอิ555555555
สวัสดีคะ นายสายลม
ชอบอ่านกวี ชอบเขียน (แต่ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไร) คะ
เหตุผลในการทำทุกอย่าง
หนึ่งคือ ความพึงพอใจ
หาเหตุผลไม่ได้ แต่มีความหมาย
สอง คือ ความรัก
ประเมินค่าไม่ได้ แต่มีมูลค่าในความรู้สึก
นะคะ...
---^.^---
- หวัดดีครับพี่ขจิต
- อิอิ รีบครับรีบ ทำงานครับทำงาน
- กวี กระวาด อิอิ กระวาด กวี
ไอดิน..กลิ่นหญ้า
why?
นั่นสิ...
ไม่เคยถามตัวเองสักที...
มีอารมณ์อยากเขียนก็เขียน...ก็เท่านั้น
อย่าหาคำตอบกับบางสิ่งเลย...
ใจสั่งมามั้งเนาะ คนอะไร ช่างมีอารมณ์สุนทรีย์จริงๆเพื่อมเข้ามาให้กำลังใจมากมายเลย ไม่เหงาเนาะ และมีกำลังใจเขียนใช่ไหม