เมื่อต้องวิเคราะห์ตัวเองว่า"เจ้าเป็นไผ"
ดิฉันเคยเขียนเล่ามาแล้วว่าการเข้ามาใน gotoknow นั้นมีสาเหตุมาจากงานในหน้าที่ แต่พอเขียนไปเขียนมา้เรื่องที่เขียนกลับกลายเป็นเฮฮาศาสตร์ของชีิวิต เขียนเฮฮาศาสตร์ตามฉันทะ และจริต จนได้พบกัลยาณมิตร ได้ต่อยอดความรู้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับชาวเฮฮาศาสตร์ ณ gotoknow เรื่อยๆ มา
ถามว่าจุดยืนอยู่ตรงไหน...ก็ต้องตอบว่าจุดยืนของดิฉันเป็นทางสายกลาง และอยู่กับการมีสติ ณ ปัจจุบัน ไม่ว่าจะทำอะไร ไม่ชอบทำอะไรมากไป หรือน้อยเกินไป ไม่อยากขาดสติ ถ้าเป็นไปได้จะเน้นการทำทุกอย่างให้เกิดประโยชน์ต่อผู้อื่นมากกว่าตัวเอง เพราะรู้สึกว่าตัวเองได้โอกาสที่ดีมากมายในชีวิต ควรจะแบ่งให้คนอื่นๆ ได้บ้างแล้ว แต่ถ้าทำแล้วไม่เกิดประโยชน์ก็ไม่ค่อยอยากทำ
เพราะฉะนั้นถ้าถามว่า กำลังจะไปไหน กับดิฉันเมื่อหลายปีก่อน อาจจะยังไม่มีคำตอบ เพราะเคยคิดถามตัวเองเสมอว่าเกิดมาทำไม.. ตอนนี้ตอบตัวเองได้แล้วว่าเกิดมาทำไม.. จัดได้ว่าสถานการณ์ดีขึ้น ^ ^
ตอนนี้ก็กำลังเดินทางสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ เป็นเป้าหมายทางธรรมไปสู่"ความไม่มี" เห็นยอดเขาอยู่ข้างหน้าแล้ว แต่เส้นทางจะเป็นอย่างไร จะเดินทางถึงไหม ยังไม่รู้ เพียรพยายามฝึกปฏิบัติสู่เส้นทางนี้อยู่ ตอนนี้ใจชื้นเพราะ่อย่างน้อยก็เห็นเป้าหมายแล้ว แต่ก็ต้องไม่ประมาท
สรุปแล้วถ้าถามว่า "เจ้าเป็นไผ" อาจกล่าวได้ว่าเป็นคนสวนกระแสโลก(ของคนส่วนใหญ่)ได้บ้างเหมือนกัน เมื่อวานอ่านหนังสือธรรมะเรื่อง"การฝึกจิตให้คลายจากทุกข์" ของ อ.ถาวร คงปาน ปกในเขียนสรุปไว้เกี่ยวกับ"โลกกับธรรม" และ "มีกับไม่มี" ไว้ดีทีเดียว ดังต่อไปนี้ค่ะ
ทางธรรมจากความมี สู่ความไม่มีี
ทางโลกจากความไม่มี สู่ความมีี
ขอบคุณอ.ขจิตและพี่อึ่งอ๊อบที่ได้กรุณาทวงตามการบ้านของพ่อครูบาฯ ขออภัยที่ส่งการบ้านให้ชาวเฮฮาศาสตร์ค่อนข้างช้ามากๆ นะคะ ^ ^
ความเห็น (33)
- สวัสดีครับ...
- บางครั้งผมก็มองดูและค้นหาทางสายกลางของตนเองเหือนกัน
- แต่ก็ยากยิ่งเหลือทนกับการดุ่มเดินไปในสายนั้น
- ชีวิตส่วนใหญ่ขณะนี้ .. จมหายไปกับการงานเสียมาก
- .....
- แต่ทุกอย่างก็รื่นรมย์เสมอ ... อ่อนล้าบ้างเป็นบางครั้ง
- แต่นั่นก็เป็นธรรมชาติของชีวิต ..ใช่ไหมครับ
- ...
- เย้ๆๆๆ
- พี่เราเขียนมาแล้ว
- ดีใจๆๆๆ
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะน้องแผ่นดิน
การค้นหาเส้นทางแต่ละคน จะว่ายากก็ยากทีเดียวค่ะ แต่พอพบเส้นทางแล้ว ย้อนกลับไปมอง ก็จะเห็นว่าบางทีก็เส้นผมบังภูเขานิดเดียว ^ ^
เส้นทางที่เดินอยู่นี้ ไม่ได้ปรับเปลี่ยนไปจากที่เคยเป็นอยู่มากนัก คือยังทำงานตามเดิม ใช้ชีวิตคล้ายเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือสิ่งที่เกิดในใจ
สภาวะเดิม การทำงานมักจะรู้สึกว่ามีความกดดันสูง แต่พอปรับจิตใหม่ ในสภาวะใหม่ ก็จะพบว่ามัน"ไม่มี"อะไร.. ก็ทำไป รับผิดชอบตามหน้าที่ แต่ไม่เครียดใจ (แต่อาจมีเครียดกายหรือป่วยบ้าง ตามการใช้งาน ^ ^) เหมือนกับที่น้องแผ่นดินเขียนไว้ว่า ...
- แต่ทุกอย่างก็รื่นรมย์เสมอ ... อ่อนล้าบ้างเป็นบางครั้ง
- แต่นั่นก็เป็นธรรมชาติของชีวิต
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
การบ้านค้างนานรู้สึกอายค่ะ ต้องรีบทำ ^ ^
พอดีคืนนี้ก็จะยุ่งๆ อีก มีเวลาเมื่อตอนบ่ายนี้ ก็เลยรีบเขียนเลย
ขอบคุณสำหรับคำทวงและกำลังใจค่ะ ^ ^
- สวัสดีครับอาจารย์
- ชอบอ่านบันทึกของอาจารย์เพราะคมด้วยความคิด หอมด้วยกลิ่นธรรมะ อ่านแล้วได้ประโยชน์มาก
- อีกอย่างที่ชอบคือพวกสัญลักษณ์เช่น ^ ^ ดูแล้วรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้คุยกับอาจารย์ แต่เหมือนคุยกับพี่ๆ มากกว่า ทำให้ไม่ตึงเครียด
- ขอบคุณครับ สำหรับบันทึกดีๆ
ตามอ่านย้อนหลังค่ะ
การศึกษาและปฏิบัติธรรมช่วยให้วิเคราะห์ตนเองได้อย่างสบายใจนะคะ และมองเห็นทางเดินของชีวิต ในการได้เกิดมาเป็นมนุษย์
มารู้จักอาจารย์เพิ่มขึ้นครับ
เป็นการหันหน้าเดินทางสู่เส้นทางที่ยั่งยืนแล้วจริงๆ อนุโมทนาครับ
ยืนบนยอดเขามองเห็นทุกสรรพสิ่ง
สวัสดีค่ะคุณ 
สุดทางบูรพา
ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ ^ ^ ยิ้มแป้นเลย
อย่าไปคิดว่าเป็นอาจารย์เลยค่ะ คิดว่าเป็นพี่ร่วมโลกคนหนึ่งน่ะดีแล้วค่ะ ไม่อยากทำให้ผู้อ่านตึงเครียดเลย แต่ก็ยังรู้สึกว่าตัวเองเขียนเรื่องหนักๆ อยู่บ้างค่ะ
ตอนนี้เห็นเรื่องอะไร ก็เห็นเป็นธรรมะไปเสียเยอะ บันทึกอื่นๆ เลยมีโอกาสเกิดน้อยไปหน่อย แ่ต่ก็ตามวาระและโอกาสค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามและเข้ามา ลปรร เสมอนะคะ ^ ^
สวัสดีครับ อาจารย์กมลวัลย์
- เหมือนไม่ได้พบอาจารย์นานนะครับ
- แวะมาอ่าน "การบ้าน" ที่หลาย ๆ คนทำในเว็บนี้
- อาจารย์ก็ทำกับเค้าด้วยเนาะ
บุญรักษา .. ครับ
ค่ะพี่นุช คุณนายดอกเตอร์ การศึกษาและปฏิบัติธรรมนั้นทำให้เห็นคุณค่าของการเกิดมาเป็นมนุษย์จริงๆ ^ ^
ฟังดูเหมือนจะแปลกนะคะ แต่สำหรับตัวเอง...รู้สึกกับเรื่องนี้ชัดแจ้งค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะพี่ 
บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
การเิดินทางในเส้นทางนี้ต้องมีปัจจัยหลายๆ อย่างประกอบค่ะ กว่าจะเข้าใจก็ใช้เวลาอยู่พอสมควรในการทดลองทางต่างๆ สุดท้ายเมื่อปฏิบัติดูแล้วหลายๆ อย่าง ก็จะพบค่ะว่าทางไหนเป็นทางที่ใช่ ^ ^ สำหรับตัวเองแล้วถ้าไม่ทดลองแล้วได้ผล ก็คงไม่เิกิดศรัทธาขนาดนี้ค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ ^ ^
สวัสดีค่ะคุณ ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง
ถ้าเปรียบเทียบเป็นการปีนเขา ก็ต้องบอกว่าตอนนี้อยู่ไกลเขาลูกนี้ แต่มองเห็นเป้าแล้ว อย่างน้อยก็เห็นในทิศทางหลักๆ ^ ^ ระหว่างทางคงต้องปฏิบัติอีกมาก จินตนาการว่า เมื่อถึงยอดเขาแล้ว ถึงเห็นทุกสรรพสิ่ง ก็คงไม่มีความหมายนักค่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน ^ ^
อ.ตุ๋ยเคยบอกพี่เหมือนกันว่า ให้เรียก "ตุ๋ย" เฉย ๆ พี่บอกเรียกได้ แต่ความเป็นครู เป็นอาจารย์ ที่มีในตัวน้องได้สอนพี่ในหลาย ๆ อย่าง ผ่านตัวอักษร ผ่านบันทึกดี ๆ ซึ่งรวมถึงกำลังใจที่ส่งให้กันอย่างสม่ำเสมอ รวมไปถึงการปฏิบัติต่อบุพการีอย่างสวยงาม สิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้รู้สึกว่านี่คือ ครู นี่คืออาจารย์ ที่สอนให้เรียนรู้ชีวิตจากการปฏิบัติ แล้วอย่างนี้จะให้น้อยกว่านี้ได้ไงคะ อิอิอิ
ทางธรรมจากความมี สู่ความไม่มีี
ทางโลกจากความไม่มี สู่ความมีี
อ่านหลายรอบมาก ไว้เตือนตนเองค่ะ
สวัสดีค่ะ อ. Wasawat Deemarn
คล้ายๆ กับว่าจะไม่ได้พบกันนาน แต่ก็ไม่นานหรอกค่ะ ตัวเองก็ไม่ค่อยได้เขียนบันทึก แต่เขียนทีก็เขียน ๒ บันทึกในหนึ่งวันเลย..แล้วแต่โอกาสค่ะ แต่บันทึกนี้เกิดขึ้นเนื่องมาจากโดนทวงค่ะ ^ ^
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
สวัสดีค่ะพี่อึ่งอ๊อบ 
Miss somporn สมพร poungpratoom พวงประทุม
ชมกันแบบนี้ก็เขินแย่สิคะ ^ ^ ไม่ค่อยคิดว่าตัวเองเป็นอะไร ตำแหน่งอะไร สักเท่าไหร่ค่ะ พยายามปลดอัตตาให้ลดลงเรื่อยๆ ค่ะ สรุปแล้วจะเรียก ตุ๋ย หรือ อ.ตุ๋ย หรือหนูตุ๋ยเหมือน อ.พิชัยก็ได้ค่ะ อิอิ
อาจารย์ถาวร คงปานเขียนเรื่องโลกกับธรรมไว้ได้สั้น กระชับ และตรงใจดีค่ะ พอดีเพิ่งอ่านเมื่อวานซืนเอง เลยได้โอกาสนำมาลงพอดี
ขอบคุณพี่อึ่งอ๊อบสำหรับความเป็นพี่ผู้โอบอ้อมอารีเสมอมานะคะ ^ ^ ขอบคุณที่โทรมาทวงด้วยค่ะ อิอิ
เข้ามาทักทายครับ . . . เข้ามาเติมความเบิกบานให้กับหัวใจครับ
17. 
สวัสดีครับอาจารย์
มาเรียนรู้ครับ
ได้สิ่งที่ดีๆเสมอเหมือนเดิม และได้สติครับ
ตอนนี้อาจจะไม่ได้แยกความคิดหรือจิตออกมาฝึกให้ชัดเจนมาก เพราะงานเข้ามามากครับ
แต่ก็พยามมุ่งที่งานครับ รู้สึกสงบ นิ่งและมีปีติกับงานที่เราทำครับ
เพราะตอนนี้เหมือนมีครูอีกคนมาอยู่ใกล้ๆครับ คือท่านสมคบ http://gotoknow.org/profile/somkob1 เป็นพี่หมอซึ่งย้ายมาเป็นผอ.คนใหม่ครับ
สวัสดีค่ะ น้องหมอสุพัฒน์ 
kmsabai
งานเยอะ ก็ต้องพักผ่อนกายบ้างนะคะ รักษาสุขภาพน่ะค่ะ
ขอบคุณที่แนะนำสมาชิกใหม่ให้รู้จักนะคะ ได้แวะไปดูแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้ทักทายอะไร แต่ก็ยินดีที่ได้รู้จักกัลยาณมิตรคนใหม่เพิ่มค่ะ ^ ^
- สัจธรรม ล้ำลึก ให้ตรึกคิด
- เห็นด้วยจิต อันว่าง กลางตัณหา
- สมาธินิ่ง..ชัด..วิปัสสนา
- มัชฌิมา..แยบยล..กมลวัลย์
อ. 
หนังสือน่ารักมะพี่ อ่านแล้วขำอ่ะ เขียนการ์ตูนได้ตลกดีจริงๆ แถมได้รู้ถึงสังคมของญี่ปุ่นเขาด้วยนะ
สวัสดีจ๊ะศิษย์น้อง
เห็นหายไปหลายวัน นึกแล้วว่าต้องงานยุ่ง แต่นึกไม่ถึงว่าจะยุ่งขนาดนี้ ตอนแรกยังคิดว่าไปตีแบดวันพุธอยู่เลย แต่ขยันจัง productive มากเลย อย่างนี้ต้องได้โบนัสเยอะๆ ^ ^ เอากอดไปหลายๆ ทีก่อนก็แล้วกันนะ อิอิ แล้วก็หาเวลานอน พักผ่อนบ้างนะ ดื่มน้ำเยอะๆ ไม่งั้นเดี๋ยวเดี้ยงตามกันไปหมด ไม่ดีๆ
ขอบคุณมากเรื่องหนังสือกับ CD เพลง อ่านไปหน่อยๆ แล้ว น่ารักดี เห็นภาพตัวเองบ้างเหมือนกัน ขำดี อิอิ บางเรื่องสาวญี่ปุ่นเขาอาย แต่เราไม่อายแฮะ 555
หวังว่าคงไปนอนแล้วนะจ๊ะ ^ ^
ทางธรรมจากความมี สู่ความไม่มี
ทางโลกจากความไม่มี สู่ความมี
ขอบคุณค่ะ ได้สติจากบล๊อกนี้ค่ะ
จะชวนพี่ไปอ่านบล๊อกของยัยแกะดำผู้ล่าช้าค่ะ http://gotoknow.org/blog/ranee/145135
สวัสดีค่ะน้องราณี
ขอบคุณที่ที่งค่ะ ^ ^ ประทับใจ"เจ้าเป็นไผ" ของน้องมากเช่นเดียวกันค่ะ เป็นคนที่เ่ก่งมากเลย ส่งตัวเองเรียนหนังสือ ทำให้คุณพ่อคุณแม่สบายขึ้น เป็นลูกกตัญญูน่ารักมากๆ ค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม และชวนไปเที่ยวที่บันทึกนะคะ ^ ^
เมื่อวันพุธก็ยังไปตีแบดอยู่ ได้ดูเด็กวัฒนาซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ด้วยล่ะ ซ้อมจริงจังกันมากเหมือนจะประกวดออกทีวีอย่างนั้นแหล่ะ เก่งด้วย เต้นแบบสไตล์บอร์ดเวย์เลยนะ ที่เต้นกับเก้าอี้ ไม้เท้าและหมวกอะไรแบบนั้นแหล่ะ ดูเพลินจนลูกแบดตกใส่หัวเลยอ่ะ ^ ^
หนังสือที่ให้ไปชอบช่วงทำกับข้าวกับที่ไปซื้อของซุปเปอร์มากเลย ตลกดี คือศิษย์น้องรู้สึกว่าคล้ายตัวเองเล็กน้อยเหมือนกัน ขำๆ คิดว่าพี่อ่านแล้วต้องจี้แน่ เพราะตัวการ์ตูนเขาเขียนได้อารมณ์มาก แถมคนแปลก็บรรยายได้ดี ทำให้คนไทยเข้าใจได้ง่าย เก็บไว้อ่านแก้เครียดแล้วกันนะพี่ (อาจจะมีกลิ่นไม่พึงประสงค์เล็กน้อยเพราะเดิมมันอยู่ในห้องมาหลายวันก่อนจะไปถึงมือพี่อ่ะ) : P
ศิษย์น้อง 
นอนดึกเช่นเคยนะจ๊ะ แต่ไม่ตีหรอก เพราะรู้ว่าเป็นเด็กดี จำเป็นต้องทำงาน ไม่งั้นก็คงไปนอนแล้วใช่ไหม ^ ^
พี่ก็เริ่มตีแบดบ้างแล้ว ตอนนี้กำลังปวดแขนอยู่เลย ตีเมื่อวันพุธกับเมื่อวานเย็น
ฟังน้องเล่าถึงเด็กวัฒนาฯ พี่ว่าเดี๋ยวนี้เด็กๆ เก่งนะ แต่รู้สึกว่าเป็นเฉพาะบางคนจริงๆ คนเก่งก็เก่งมาก แต่คนที่ไม่เอาแบตเตอรรี่(ถ่าน) ก็เหมือนเดิม ...
สำหรับเรื่องหนังสือ พี่ก็อ่านตรงแถวๆ การช๊อปที่ซุปเปอร์เหมือนกัน ขำอ่ะ ปีแรกบรรยากาศโรแมนติก ซื้อดอกไม้มาประดับบ้าน ปีหลังๆ ต้องคิดหนักว่าจะซื้อผักมากินดี หรือซื้อดอกไม้ดี.. อันนี้เกิดขึ้นกับพี่เองจริงๆ 5555
ขอบคุณมากๆ อีกครั้ง แต่เอ..ยังไม่ได้กลิ่นตุๆ ในหนังสือนะ.. อิอิ
สวัสดีค่ะ พี่กมลวัลย์
แวะมารับธรรมดี ๆ ในการครองตน จากบันทึกนี้ค่ะ
อ้อ แวะมารับการบ้านด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง รัตติยา เขียวแป้น
ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมเยียนและรับการบ้าน (ที่ส่งช้ามาก) นะคะ ^ ^
อยากได้หนังสือวิธีการปฎิบัติธรรมเพื่อคลายทุกข์ ของ อ.ถาวร และ อยากพิมพ์แจกเป็นวิทยาทาน ติดต่อได้ที่ไหนคะ เคยได้อ่านหนังสือที่ห้องสมุดอารีย์ แต่ไม่มีเบอร์ติดต่อค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอัญชลีย์
ดิฉันก็มีเพียงหนังสือเหมือนกันค่ะ ไม่เคยติดต่อเพื่อจัดพิมพ์เหมือนกัน แต่ยังไม่ได้ไปค้นหาดูว่ามีรายละเอียดการจัดพิมพ์หรือติดต่อในหนังสือนั้นหรือไม่ค่ะ แล้วจะดูให้นะคะ พอดีตอนนี้หนังสือไม่ได้อยู่ที่นี่ค่ะ
ไม่ทราบว่า ท่านใดได้เคยไปสนทนาธรรมกับท่านอาจารย์ถาวร โดยตรงหรือยัง ถ้ามีอยากทราบว่า ท่านจะมากรุงเทพฯเมื่อไหร่ และหากท่านมาสามารถจะไปพบท่านได้ที่ไหนครับ สนใจแนวทางที่อาจารย์แนะนำไว้ในหนังสือครับ
ขอบคุณครับ