วันดีๆอีกหนึ่งวัน...เมื่อลมหนาวมาทักทาย


ลมหนาวอ่อนๆพาให้สดชื่นจัง เสียงใบไผ่ซัดส่ายตามลม รู้สึกกาแฟเช้านั้นมีรสชาติดีขึ้นเป็นกอง

เมื่อวันจันทร์ ตื่นนอนแต่เช้าหกโมงกว่าๆ เดินออกมาที่ศาลา ผิวหน้ารับรู้ถึงลมหนาวแรกที่มาสัมผัส ดีใจจังเลย เพราะชอบหน้าหนาวที่สุด ใช่นะ ฝนเริ่มทิ้งช่วงไปแล้ว ลมหนาวจากจีนมาไล่ฝนให้ลงใต้ไปเรื่อยๆ แม้จะมีข่าวว่า ช่วง ๑๗-๑๙ ตุลาคมนี้น้ำเหนือจะลงมาอีกระลอก และเป็นระลอกใหญ่ ก็ระมัดระวังอยู่ เช็คระดับน้ำทุกวันที่ท่าน้ำ เขาอยากจะระบายน้ำมาเขาก็ทำ ไม่เตือนหรอก ระวังเอาเอง

ที่ว่างทางขวามือเคยเป็นค้างถั่วพู และที่เห็นก้านบางๆเหนือน้ำคือต้นโสนที่ดอกสีเหลืองชุบไข่ทานกับน้ำพริกปลาทูอร่อยที่สุด

ลมหนาวอ่อนๆพาให้สดชื่นจัง เสียงใบไผ่ซัดส่ายตามลม รู้สึกกาแฟเช้านั้นมีรสชาติดีขึ้นเป็นกอง

ดื่มกาแฟเสร็จก็เดินเข้าเดินออก ขึ้นๆลงๆบ้านตามประสาคนไม่ชอบนั่งเฉยๆ ตอนอยู่ในบ้านได้ยินเสียงนกเซ็งแซ่แบบรื่นเริงบันเทิงใจมากที่บริเวณต้นไม้ที่(เคย)เป็นท่าน้ำ เลยต้องออกไปดู ว่าอะไรกัน เสียงนกต่างๆนานาชนิดนั้นมีเป็นประจำทุกเช้าอยู่แล้ว แต่เสียงนี้แตกต่างแปลกหูไปจากทุกวัน

เดินออกมาดูเห็นนกสีดำ มีแถบข้างๆสีขาว ราวสิบตัวเห็นจะได้ มีทั้งบินโผไปมา มีทั้งเกาะที่กิ่งไม้ มองไกลๆนึกว่านกกางเขนบ้าน แต่พอส่องกล้องดูคิดว่าไม่ใช่เพราะตัวอ้วนกลมกว่า ขนาดใหญ่กว่า และพอเกาะกิ่งไม้หางเขาก็ไม่ยกขึ้นเหมือนนกกางเขน เข้าใจว่าเป็นนกต่างถิ่น อยู่พักเดียวก็พากันไปหมด ถ่ายจากบนนอกชาน ได้แค่นี้แหละค่ะ วันนี้ไม่เห็นแล้วค่ะ

 

สายหน่อยป้านวลลงเรือเก็บฟัก มะละกอ ยี่หร่า มะเขือที่ต้นกำลังจมน้ำ น้ำขยับสูงขึ้นทีละนิด ทีละนิด เก็บซะเลยดีกว่า จะได้เอาแจกๆกันไปช่วยทาน ได้แจกคนทั้งที่อยู่ใกล้และไกล มีความสุขกับการให้สิ่งที่มาจากผืนดินของเราเอง

 

นอกจากเก็บพืชผลแล้วป้านวลยังทยอยอพยพพืชที่พออพยพไหว มีแต่แรงงานผู้หญิงค่ะ ป้านวลทำตะไคร้ซะสวยเตรียมไว้ลงใหม่หลังน้ำลด แบ่งหอบหนึ่งตัดล้างอย่างดีไปให้ร้านค้าปากทางเข้าบ้าน ให้เขาไว้ได้ขาย ของเล็กน้อยได้แสดงน้ำใจ เพราะลุงเบิ้มเจ้าของร้านดีกับที่บ้านมาก เช่นบางทีไฟฟ้าเขามาเก็บค่าไฟ พี่น้อยแกขี้ลืมเอาบิลไปซุกๆไว้จนลืมจนครั้งหนึ่งเกือบถูกตัดไฟ ลุงเบิ้มเขาเลยเป็นธุระรับบิลและจ่ายไปให้ก่อนแล้วค่อยมารับเงินที่เราภายหลัง ครั้งละหลายพันบาท แกทำอย่างนี้ให้ประจำ

 

เป็นวันที่ดีจริงๆ นกที่เคยมาก็มาให้เห็นใกล้ๆ เช่นนกกินปลี นกกะเต็น นกแซงแซวหางบ่วง ได้จังหวะเก็บภาพนกแซงแซวหางบ่วงได้ค่ะ

 

 

แม้แต่น้องหมาก็มีความสุข อืม.......สุขกันถ้วนทั่วทั้งคนและสัตว์น้อยใหญ่

 

 

ขอส่งความสุข และความสดชื่นที่มากับลมหนาวมายังผู้อ่านทุกท่านค่ะ

หมายเลขบันทึก: 139357เขียนเมื่อ 17 ตุลาคม 2007 13:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (50)

อ่านแล้วเพลิน น่าอยู่จริงเลยครับ น่าเยี่ยมเยียนด้วย ;)  ช่วงนี้ฟ้าครึ้มตลอด ตอนเย็นๆ ฝนตกมาก แต่ตอนกลางคืนอากาศเย็น นอนสบาย ยังไม่มีลมหนาว อากาศยังไม่แห้ง แต่คงจะใกล้หนาวเต็มที หลังออกพรรษา

รออ่านเรื่องเล่าแสนสุขอย่างนี้อีกครับ

สวัสดีค่ะ...พี่นุช

มาแย้มยิ้ม รับความสุข อันงดงาม...สะท้อนผ่าน "ใจ" ของผู้เขียน...

ไม่เคย...ผิดหวังจากความงดงามนี้

มีให้ได้สัมผัสทุกครั้งที่แวะมาเยี่ยมเยือน...และรับฟังเรื่องเล่าอันงดงามนี้เสมอ....

วิถี...คือ สิ่งที่เราเลือกได้ และขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกให้เราหรือไม่...หรือเราอาจจนแต้ม...เพราะเหตุแห่งความดำเนินไปทางความเจริญ...ของสิ่งภายนอกที่หมุนวนไป...

เราเท่านั้นเป็นผู้กำหนดเลือกให้เรา...หาใช่สิ่งอื่นมาบังคับไม่...

ท่ามกลาง...ความวุ่นวายรอบด้าน...หากเราสามารถมองหาความงดงาม แห่ง "วิถี...สู่ชีวิต นั้นได้.."

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านี้นะคะ

(^______^)

กะปุ๋ม

  • อ่าน และเห็นภาพแล้วมีความสุขครับ ที่บ้านผมก็พอมีนกมาบินเล่นอยู่บ้าง แต่ถ่ายรูปไม่ได้ซักที
  • ภาคใต้ไม่มีหน้าหนาวครับ มีแต่ฝนตกน้อยกับฝนตกมาก ยิ่งช่วงนี้ตกเกือบทุกวัน
  • คุณนุชคะ
  • ขอบคุณที่แบ่งปันความสุข ผ่านบันทึกนี้ค่ะ
  • ความรู้สึกที่ได้สัมผัสสายลมแรกของฤดูกาลนี่ช่างพิเศษนะคะ  ไม่ว่าจะเป็นสายลมเย็นชื่นของฤดูหนาว หรือลมอุ่นของฤดูร้อน
  • ฉันว่าความเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลก็เป็นเสน่ห์ ที่ทำให้ชีวิตของเราไม่ราบเรียบเกินไปนะคะ

บ้านเราแสนสุขใจ  ...เห็นแล้วอยากร้องเพลงนี้จังเลยค่ะ   ... บรรยากาศดี ๆ แบบนี้ อยากให้บ้านเมืองเราน่าอยู่  มีน้ำใจไมตรี   มีให้ มีรับ อยู่กันอย่างเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่   ... ชีวิตเราก็คงมีความสุขมากๆ เลย

เฮ้อ ...

อิจฉาหมาน้อย ท่าทางมีความสุขจัง  ^^"

อ้อ ..ไม่ค่อยชอบหน้าหนาว เพราะต้องตื่นเช้ามาอาบน้ำเย็นๆ  ~>.<~

สวัสดีครับ

เป็นวิถีชีวิตที่น่าสนใจและน่าปรารถนาครับ พอเพียงและเพียงพอ

ทำให้ผมนึกไปเมื่อสมัยไปเก็บองุ่นและแอบเปิ้ลในไร่แถวเมือง Pau ของฝรั่งเศส เป็นสภาพชนบท เขียวขจีเช่นนี้เอง คนฝรั่งเศสชนบทมีอะไรหลายอย่างคล้ายคนในชนบทของไทย เพียงแต่ระบบการจัดการของเขามาตรฐานสูง ชาวนาชาวไร่มีการศึกษาและมีความชำนาญในการผลิตตั้งแต่ต้นจนจบกระบวนการ ไร่องุ่นที่ผมเคยไปเก็บช่วงปิดเทอม ทำทุกอย่างตั้งแต่ปลูก เก็บ บรรจุขวด ติดสลาก จนออกมาวางขายในฟาร์ม เป็นอุตสาหกรรมในครัวเรือน ขายไวน์ในไร่ 1 โหล ซื้อข้าวได้เป็นหลายเกวียน.....นึกแล้วก็ 25 ปีกว่ามาแล้วครับ

ด้วยความปรารถนาดี

    แค่ Scroll ดูภาพทุกภาพก่อนเริ่มอ่านอย่างตั้งใจ ก็ซึมซับความงามของชีวิตได้อย่างมากมายครับอาจารย์ 
    ยิ่งได้อ่านถ้อยคำที่ ร้อยเรียงอย่างเรียบง่าย แต่ส่งตรงจากใจ  ยิ่งทำให้ อิ่มสุข กับคำว่า "ชีวิต" "ธรรมชาติ" และ "สัจธรรม"
    ขอบพระคุณมากครับ ที่แบ่งปันความสุขมาให้

สวัสดีค่ะอาจารย์

      เห็นบรรยากาศแล้วสดชื่นค่ะ ธรรมชาติเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้จิตใจสงบ อ่านบันทึกของอาจารย์ทุกครั้งมีความสุขกับการที่ได้อ่านค่ะ

สวีสดีค่ะคุณพี่

 เมื่อเช้าชลบุรีก็มีลมหนาวโชยมาแล้ว คงพัดมาต่อจากอยุธยา สายลมเช้านี้ จึงนำความสดชื่น อบอวลด้วยน้ำใจไมตรี ชอบบ้านเรือนไทย มีท่าน้ำ กอบัว กับอาหารโบราณๆ ในสวนก็มีท้องร่อง ผลไม้นาๆชนิด ออกลูกดกจนใช้มือเอื้อมเก็บกินได้ นกต่างถิ่นยังมีโอกาสมาเยือนบ้านคุณพี่ มีปีกบินได้เหมือนนกก็ดี จะได้ ไปแอบดู ความสุขของเจ้าของบ้าน แวะกินกล้วยน้ำว้าสุก(ของชอบ) สัก 2 ผล ค่อยบินกลับบ้านที่มีแต่ภูเขา กับทะเล

 

  • สวัสดีค่ะพี่นุช
  • ที่พิษณุโลกยังไม่ค่อยหนาวค่ะ   ฝนยังคงตกอยู่เลย
  • บางที่น้ำก็ยังไม่ลดค่ะ
  • ขอมาเก็บกลิ่นอายของบ้านริมน้ำแสนสบายท่าม
  • กลางธรรมชาติ   แค่อ่านก็สุขใจแล้วค่ะ  นี่แหล่ะค่ะบ้านในฝันของหว้าจริงๆเลยค่ะ
  • ปลูกพืชผักสวนครัวของเรา และแบ่งปันให้กับเพื่อนบ้าน  เห็นแล้วนึกย้อนถึงบรรยากาศเก่าๆในสมัยก่อนจริงๆเลยค่ะ
  • ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันบรรยากาศแห่งความสุขนี้
  • สวัสดีค่ะ อาจารย์
  • น้ำยังไม่ลดหรอคะ
  • ที่หนองคาย ก็เริ่มมีสัมผัสอากาศหนาวแล้วค่ะ
  • รักษาสุขภาพนะคะ
อ่านแล้วทำให้อยากไปเยี่ยมอีกเป็นครั้งที่สอง ...รอว่าเจ้าของบ้านจะเชิญอีกเมื่อใด ...ภาพบรรยากาศโค้งน้ำที่มองจากศาลาไทยยังติดตาตรึงใจเสมอมาครับ

สวัสดีค่ะ

ที่่ปทุมธานี ที่บ้าน ลมหนาว เิ่ชยมาแล้วค่ะ เย็นสบายมากค่ะ ที่บ้านมีต้นปีป2-3ต้น ดอกออกสะพรั่ง สวยมากค่ะ ร่วงลงดินทุกเช้า ขาวไปหมดค่ะ

เป็นบรรยากาศที่ชอบมาก

ขณะที่เขียนนี้้  อยู่ที่บ้านหลาน ในใจกลางเมือง มีแต่ตึก แต่ตามซอย ที่เป็นบ้านเก่าๆเขา็มีต้นไม้มาก สวยๆเหมือนกัน  แต่ไม่มีทางสวยอย่างบ้านริมน้ำค่ะ

ตอนนี้ เทียวไปมา ระหว่างปทุมธานีกับแถวอโศกค่ะ   กำกับดูแลคนเลี้ยงใหม่ค่ะ เหนื่อยไม่ว่า เรื่องเลี้ยงเด็ก เป็นเรื่องสำคัญที่สุด เพราะถ้าผิดพลาด เอาคืนไม่ได้

เลยตัดสินใจ ให้แม่ของหลานออกจากงานค่ะ บอกว่า อย่าเสียดายเงิน อย่าเสียดายตำแหน่ง หน้าที่เลี้ยงอบรมลูก เป็นงานที่สำคัญที่สุด ของการเป็นพ่อแม่  เอาไว้ลูกเข้าอนุบาล ค่อยทำธุรกิจเอง บอกเขาว่า  ประสบการณ์+connection มีพอแล้ว สามารถทำงานอิสระตามที่ใจเราอยากทำได้แล้ว

มกรา 51 พี่่ก็คงสบายขึ้้น  จะไปเยี่ยมอาจารย์ที่บ้านนะคะ

  • เข้ามาอ่านบันทึกคุณนุชทีไรรู้สึกสุขใจทุกครั้งเลยค่ะ
  • ขอบคุณที่นำความสุขมาแบ่งปันกันนะคะ
  • กรุงเทพฯตอนนี้ก็เริ่มเย็นๆ แล้ว  สัมผัสได้จากสายลมโชยค่ะ

สวัสดีค่ะ  พี่นุช..

 

อ่านบันทึกทีไร  ต้อมก็รู้สึกราวกับว่า โลกหมุนช้าลง และสัมผัสได้ถึงความละเมียดละไมในสิ่งที่พี่นุชนำมาบอกเล่า  แบ่งปัน กับทุก ๆ คน

 นี่ใช่ไหมคะ  ที่คือ ความสุข
  • คุณนุชขา..." ทะเลดาว " กับ " หมีเชอรี่ " เป็นคนๆ เดียวกันค่ะ  ก็มาจากรูปที่ Post ไว้เป็นรูปหมีสีออกแดงๆ ก็เลยกลายเป็นหมีเชอรี่ค่ะ  คุณครูP คุณนารีกับคุณขจิตก็เรียกแบบนี้ค่ะ
  • เขียนบันทึกไว้ทีนี่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/f-m 
  • เข้าไปคุยกับคุณครู P พูดเกี่ยวกับเรื่องดอกสาละ  ก็เลยนำรูปดอกสาละที่บันทึกคุณนุชไปฝากคุณครูค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณธวัชชัยP ฝนคงไล่ลงใต้ไปเรื่อยๆนะคะ ที่อยุธยาตอนนี้ความครึ้มเปลี่ยนมาเป็นครึ้มสลัวแบบหน้าหนาว แต่กลางวันแดดแรงมากจนแสบตาเลยค่ะ

หากมีโอกาสจะผ่านอยุธยาขอให้บอกซีคะ จะได้เชิญมาดื่มกาแฟที่บ้าน มาคุยเรื่องผ้าทอ ผ้าย้อมครามกัน

ไม่อยากบอกให้คนหมั่นไส้นะคะว่าพบเรื่องแสนสุขทุกวันเลยค่ะ พอมองชีวิตเป็นอะไรก็เป็นความสุข เช่น มีเรื่องให้โมโห พอมีสติได้ทันอารมณ์ ความโมโหดับไป ก็รู้สึกเป็นสุขทันที หรือแค่ได้เป็นผู้ให้ ก็รู้สึกมีความสุข ช่างโชคดีที่ค้นพบรหัสลับแห่งความสุขนี้ ไม่ใช่ความสุขที่ยิ่งใหญ่ แต่ความสุขไม่เคยไปไหนเลยค่ะ

สวัสดีค่ะน้องกะปุ๋มP เห็นน้องหายไปพักใหญ่ๆ คิดว่าคงงานยุ่งและเหนื่อย แต่พอทราบว่าสุขสบาย ถึงงานยุ่งยังสนุกกับการอบเค้ก ได้ออกกำลังบวกเจริญสติประจำ แล้วก็ดีใจค่ะได้เห็นความสดชื่นจากรอยยิ้ม

มีความสุขจากวิถี ที่เป็นผู้เลือกเองจริงอย่างนี้น้องกะปุ๋มกล่าวค่ะ การปฏิบัติธรรม เจริญสติช่วยให้มองเห็นทางเลือกนี้ มีความสุขจากการเข้าใจและยอมรับสิ่งต่างๆตามที่มันเป็น มองอะไรก็เลยเบาๆ สบายๆ

แถมได้มีชีวิตอยู่ในที่ที่มีความเป็นสัปปายะเช่นนี้ ยังจะต้องการอะไรมากไปกว่านี้ใช่มั้ยคะ มีเพื่อนๆหลายคนถามพี่ว่าที่คิดได้ เป็น และอยู่อย่างนี้น่ะทำบุญไว้ด้วยอะไร ตอบไม่ถูกเหมือนกันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณโสทร บ้านสวนพอเพียงP ที่บ้านสวนของคุณคงต้องมีนกหลายชนิดแน่ๆนะคะ ภาคใต้ชุ่มชื้น อุดมสมบูรณ์มาก ถ่ายภาพนกยากมากเลยค่ะ ยิ่งมือสมัครเล่น สายตาก็ไม่ค่อยจะดีอย่างดิฉัน กว่าจะคว้าแว่นและกล้องมาถ่ายได้ นกบินไปไหนๆแล้ว ส่วนมากที่เก็บภาพได้เพราะเขาเกาะนานหน่อย หรือมาเกาะแล้วบินไป แล้วกลับมาเกาะ บางทีเล็งรอตั้งนาน ไม่กลับมาซะนี่ มีหลายชนิดที่สวยมากๆ(ในสายตาของดิฉัน) แต่เขาไม่อยู่ในภาวะที่จะเก็บภาพได้ค่ะ

จากนี้ไปฝนทางใต้คงชุกขึ้นเรื่อยๆ หวังว่าที่คุณโสทรอยู่คงไม่มีอันตรายจากน้ำท่วมและแผ่นดินถล่มนะคะ

สวัสดีค่ะคุณดวงพรP ต้องขอบคุณที่ส่งลมหนาวลงมาค่ะ

สัมผัสแรกของฤดูนั้นพิเศษและมหัศจรรย์จริงๆด้วยค่ะ มันสร้างความรู้สึกดีใจ ตื่นเต้น การได้ต้อนรับอะไรซักอย่าง เหมือนปลูกอะไรแล้วเขาออกผล ออกดอกแรกเราก็จะตื่นเต้นนะคะ

ดิฉันว่าการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลที่เป็นเสน่ห์เพราะมันมีความหวังซ่อนอยู่ในนั้นด้วยค่ะ

ดีใจที่ทำให้ผู้มาแวะเยี่ยมมีความสุขค่ะ จะได้มาอีก ^_^

สวัสดีค่ะคุณจินตนาP ท่าทางเป็นคนชอบร้องเพลงนะคะ บ้านเมือง สังคมเราจะมีศานติสุขได้ก็เริ่มด้วยใจนี่แหละค่ะ การเอาใจเขามาใส่ใจเรา ทำให้ไม่คิดถึงแต่ประโยชน์ของตนเอง การมีน้ำใจเอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือเกื้อกูลกันจึงเกิดขึ้นได้

น้องหมา เขามีความสุขตามประสาหมาๆ น่าเอ็นดู ตัวที่เห็นนี่ชื่อ ถุงเงินค่ะ น้องเขาชื่อถุงทอง เป็นลูกของ กล้วยตาก

ไม่ชอบอาบน้ำเพราะหนาวหรือคะ นี่เลย ต้องอ่านเรื่องของชาวธิเบต ในชีวิตหนึ่งอาบน้ำแค่สามครั้ง!

สวัสดีค่ะคุณพลเดชP ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

ชีวิตชนบทนั้นหากรู้จักวิธีอยู่อย่างพอเพียงและเพียงพอ ก็จะมีความสุขได้ง่ายๆ ยิ่งเดี๋ยวนี้เทคโนโลยีทำให้สะดวกสบายในการติดต่อกับผู้คน จะเดินทางก็ไม่ต้องเลาะคันนากลางแดด อยู่ชนบทนั้นเป็นความสุขอย่างสงบดีค่ะ

...ระบบการจัดการของเขามาตรฐานสูง ชาวนาชาวไร่มีการศึกษาและมีความชำนาญในการผลิตตั้งแต่ต้นจนจบกระบวนการ...

นี่ควรเป็นนโยบายและเป้าหมายในการพัฒนาชนบทของบ้านเรานะคะ

ชอบชนบทฝรั่งเศสค่ะ น่ารักดี นอกจากคนชนบทฝรั่งเศสจะมีหลายอย่างคล้ายคนในชนบทบ้านเรา ดิฉันยังคิดว่าคนไทยกับคนฝรั่งเศสมีอะไรคล้ายกันหลายเรื่อง เช่น เรื่องของความละเมียดละไมในอาหารการกิน การชอบแต่งกายปราณีต

ขอบคุณที่เล่าเรื่องไปเก็บองุ่น แอปเปิล เห็นภาพเลยค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์P เปลี่ยนภาพใหม่อีกแล้ว รับลมหนาว ดูหนุ่มกว่าเก่าเลยนะคะเนี่ย

ขอบคุณค่ะที่อาจารย์ได้รับความอิ่มสุขจากเรื่องและภาพ ทำให้คนเขียนหน้าบานมากๆเลยค่ะ

นี่ละมังคะที่เขาว่ายิ่งให้ยิ่งได้ ไม่ได้ลงทุนอะไรเลยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณปริญากรณ์P ดีใจที่มาอ่านแล้วได้รับความสงบจากธรรมชาติ จะได้ช่วยผ่อนคลายความหนักจากการเรียนได้บ้าง ได้พักสมองและจิตใจซักครู่นะคะ

สวัสดีค่ะคุณบุญรุ่งP ส่งความสุขไปกับความหนาวกันเป็นทอดๆนะคะ

หน้าหนาวมันมีชีวิตชีวาไปอีกแบบหนึ่งเลยค่ะ หน้าหนาวเป็นช่วงที่ดีทีสุดที่จะต้อนรับแขกที่มาเยือน คือ อากาศดี ไม่ร้อน และแมลงรบกวนน้อยลงมากค่ะ

หน้าหนาวแบบที่เป็นภูเขากับทะเลก็คงเป็นอีกบรรยากาศนะคะ จะแวะไปชมสวนสมุนไพรซักวันค่ะ

ตอนนี้ยังไม่ว่างมาเยือน ก็ส่งใจมาก่อน ว่างเมื่อไหร่ขอเชิญได้ทุกเมื่อค่ะ

สงสัยลมหนาวจะทำให้บุญทองเศร้าคิดถึงแฟนนะค่ะ ดูสินั่งมองน้ำ เชียว

ปล. แหะๆ บุญทองนี่ตั้งเองนะค่ะ

สวัสดีครับคุณพี่นุช 

  • เมื่อวานผมและครูอ้อยเดินทางไปวัดโบสถ์ ต.โรงช้าง อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา งานพระราชทานเพลิงคุณแม่ของพี่สนิทสนมกัน ที่ทำงานรถไฟด้วยกันครับ
  • นั่งอยู่ในงานติดกับคลอง ลมเย็นสบาย น้ำไหลเชี่ยว คิดถึงคุณพี่  อยากแวะไปเยี่ยม แต่ไม่ทราบพิกัดและไม่ได้ขออนุญาตไว้ล่วงหน้า  
  • ไปถึงบ่ายโมง มีเวลาเยอะ จึงพากันเดินเล่น ชมหมู่บ้านและตลาดเล็กๆ ของตำบล
  • เห็นโรงสีไฟสมัยเก่าดำลังทำงานสีข้าว  หาดูได้ยาก  แต่สู้ฝุ่นรำข้าวไม่ไหว (ผมแพ้ฝุ่นละอองมากๆ เลยครับ)
  • แวะซื้อขนมหวาน มะตูมเชื่อม มาทานด้วยครับ
  • โอกาสหน้าคงได้แวะเยี่ยมเยือนคุณพี่นะครับ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์ลูกหว้าP ขอให้ฝนที่พิษณุโลกหยุดตกในเร็ววัน(ขอเทวดา) น้ำมากเกินพอแล้วนะคะ สงสารชาวบ้านที่น้ำท่วมเป็นรายทางลงมา ลำบากซ้ำซาก ปีที่แล้วยังไม่ฟื้นเลย ปีนี้โดนอีก และคงจะเป็นอย่างนี้ต่อไป หากการแก้ปัญหายังเป็นแบบแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และเน้นป้องกันเขตเศรษฐกิจ อิ อิ อาจารย์มาฟังผู้อาวุโสบ่น

อาจารย์ลูกหว้าก็มีบ้านไทยริมน้ำ มีญาติพี่น้องอบอุ่นครอบครัวใหญ่มากๆ พี่จำได้อ่านเรื่องที่อาจารย์เขียนไปทำบุญสงกรานต์ใช่มั้ยคะ แต่ด้วยภารกิจก็เลยยังไม่ได้ไปอยู่

ความสุขจากการแบ่งปันแม้สิ่งเล็กน้อยทำให้ชีวิตรื่นรมย์ค่ะ เมื่อวานซืนพี่ซื้อดอกขี้เหล็กมีดอกมากกว่าใบมาจากตลาดในกรุงเทพ(คุณนายฯชอบไปตลาดอตก. ตื่นตาตื่นใจดีค่ะ) ให้พี่น้อยแกง แกบอกว่าดอกมากไม่อร่อยหรอก แกไปขอใบขี้เหล็กจากเพื่อนบ้านมาเติม เจ้าของต้นขี้เหล็กพอทราบว่าบ้านเราชอบทานฝากมาบอกว่าทีหลังไม่ต้องไปซื้อ มาเก็บได้เลย น่ารักนะคะ เราแกงเสร็จก็ตักไปขอบคุณเขาถ้วยหนึ่ง ทำอย่างนี้แล้วคิดถึงคุณยายเพราะตอนอยู่ที่เมืองกาญจน์กับคุณตาคุณยาย เราคุ้นเคยมากกับการให้-รับ อาหารกับเพื่อนบ้านอยู่กันเหมือนญาติพี่น้อง

ขอบคุณที่มาแวะเรื่อยๆค่ะ

ขอบคุณคุณป้าแดงP ที่เป็นห่วงใยสุขภาพดิฉันนะคะ รักษาสุขภาพด้วยการทานผักที่เก็บๆมานี่ล่ะค่ะ ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง กินทุกอย่างที่ปลูก แต่ยังไม่ได้ปลูกทุกอย่างที่กิน

น้ำยังอยู่ในช่วงวิกฤตในสองสามวันนี้ต้องคอยติดตามเฝ้าดูค่ะ แต่ตรงบ้านแม่น้ำสายเดียว ในจังหวัดอยุธยาซีคะแย่หน่อย รวมทั้งอีกหลายๆอำเภอ ก็ประกาศเป็นเขตภัยพิบัติค่ะ

อีสานนั้นเวลาหนาว หนาวมากๆจากลมแรงใช่มั้ยคะ

รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ประพนธ์P แหม จะพูดว่าเราคนกันเอง ก็ดูจะทาบรัศมีอาจารย์ไปหน่อยนะคะ สำหรับอาจารย์และอาจารย์ผู้หญิง จะมาเมื่อไหร่ ประตูเปิดต้อนรับเสมอ หรือจะมาทางเรือ ก็รอน้ำลดท่าน้ำถึงจะโผล่ค่ะ มาครั้งต่อไปนี้ต้องทานอาหารฝีมือพี่น้อยซะหน่อยนะคะ เมนูหลากหลายมาก หรือว่าจะส่งรายการอาหารมาให้เลือกก่อนมั้ยคะ เตรียมรับรองเต็มที่ตามแบบชนบทริมน้ำค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์P ตอนนี้คุณย่าดอทคอมก็เหนื่อยหน่อยที่ต้องเทียวไปเทียวมานะคะ แต่เป็นเรื่องสำคัญจริงๆค่ะที่ต้องกำกับคนเลี้ยงเด็ก

นับถือในความเด็ดเดี่ยวในเรื่องคำแนะนำในการเลี้ยงดูลูก หน้าที่เลี้ยงอบรมลูก เป็นงานที่สำคัญที่สุด ของการเป็นพ่อแม่ 

ครอบครัวคุณภาพ สร้างคุณภาพให้สังคมออกมาจากภายในครอบครัวของตน น้อยคนที่จะคิดได้ และอยู่ในภาวะที่ทำได้

ดอกปีปสวยทั้งตอนอยู่บนต้น และเมื่อร่วงพราวบนพื้น ตื่นเช้ามาได้กลิ่นหอมละมุน ต้นที่อยู่ในบ้านไม่ดกแต่มีดอกอยู่เรื่อยๆค่ะ

ไชโย พ.ศ. ใหม่จะได้มีโอกาสต้อนรับคุณพี่ศศินันท์ นะคะ

สวัสดีค่ะคุณหมีเชอรี่P ดีใจที่มีคุณหมีเชอรี่เป็นแฟนบล็อกนี้อีกคน (เห็นมาบ่อยเลยทึกทักว่าเป็นแฟน) คนชอบธรรมชาติเหมือนกัน แถมยังพาเพื่อนใหม่มาให้ได้รู้จักอีกด้วย ขอบคุณค่ะ

เห็นหนังสือพิมพ์ลงว่าปีนี้จะหนาวมาก จริงหรือเปล่าก็ไม่ทราบ คนกรุงเทพคงไม่ค่อยรู้สึก เพราะมักจะหนาวแค่ตอนเช้าแป๊ปเดียวนะคะ

สวัสดีค่ะคุณต้อมP ได้ทานแกงเขียวหวานไก่และสปาเกตตี้ปลาเค็มเต็มที่อุ่นพุงรับความหนาวแล้วซีนะคะ ความสุขของคนชอบทำอาหาร

พี่เคยเขียนไว้ว่าความฟุ่มเฟือยในชีวิตอย่างเดียวที่มีในบ้านหลังนี้คือความรู้สึกว่าทำอะไรช้าได้ ชีวิตแต่ละวันมีจังหวะของตัวเองอยู่ค่ะ ตอนนี้ลืมไปเลยถึงความรีบเร่ง ว่าต้องทำนั่น ทำนี่ หรือยังไม่ได้ทำนั่นเลย บางวันไม่อยากทำอะไร ก็อ่านหนังสือธรรมะที่เพื่อนชอบเอามาให้ หรือดูตำราอาหารว่าจะลองทำอะไรแปลกๆทานดี โดยใช้พืชผักที่มี แค่นี้ก็มีความสุขจังค่ะ

อิ อิ หรือโลกหมุนช้าลงเพราะเข้าแดนสนธยา ก็ไม่ทราบนะคะ

 

โฮ้ง โฮ้ง น้องหมาประท้วงน้องแก่นจังP ที่ตั้งชื่อคุณเธอใหม่ราวตัวละครย้อนยุค เป็น"บุญทอง"

อยากรู้จัง ทำไมถึงตั้งชื่อใหม่เค้าว่าบุญทองนะ

อ่านแล้วขำดีค่ะ

น้อง"ถุงเงิน" หลับอย่างมีความสุข ไม่ได้เศร้าคิดถึงแฟนนะคะ ซนมาก คงเล่นซะเหนื่อย ชอบวิ่งไล่กัดลูกเจี๊ยบค่ะ

สวัสดีค่ะคุณสะ-มะ-นี-กะP ไว้โอกาสหน้าคงได้มาถึงอำเภอนครหลวง นะคะ มหาราชอยู่ไกลบ้านพี่เหมือนกันค่ะ ดีใจที่มีเวลาได้สัมผัสบรรยากาศริมน้ำชนบท

ทีหลังไม่ต้องเกรงใจเรื่องไม่ได้บอกล่วงหน้า แค่บอกล่วงหน้าชั่วโมงเดียวยังได้ หากอยู่บ้าน สวยทุกวัน อิ อิ ไม่ต้องลำบากลุกขึ้นมาโบ๊ะหน้าให้พอต้อนรับแขกได้ ^_^

มะกอกน้ำลอยแก้วไม่ได้โชว์ตัวเลยค่ะ

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะตามมาขอบคุณค่ะ
  • ลมหนาวอ่อนๆพาให้สดชื่นจัง เสียงใบไผ่ซัดส่ายตามลม รู้สึกกาแฟเช้านั้นมีรสชาติดีขึ้นเป็นกอง
  • แหม....อยากไปนั่งทานแกแฟกินบรรยากาศแถวนั้นด้วยคนจังเลย คงอร่อยน่าดูนะค่ะ อิอิ

คุณพี่นุชครับ

  • เมื่อวานออกจากบ้านตั้งแต่10 โมงเช้า ไปรับพี่อีกคู่หนึ่งที่หัวลำโพง ขอนั่งรถไปด้วย
  • มาเจอเมล์คุณพี่เอาวันนี้  ..ต้องขอโทษด้วยครับ
  • เสียดายโอกาสมากๆ ...เอาไว้โอกาสหน้าขอแวะชิมมะกอกลอยแก้ว นะครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับ

"สุขได้ถ้าคิดเป็น"แบบนี้ คงมีแต่วันดีๆอีกทุกวันครับ

ลอกมาจากหนังสือ ของ ดร. ชัยเสฏฐ์ พรหมศรีครับ

เถาฟักเขียวป้านวลกลายเป็นเถาผักบุ้งลอยน้ำแล้วใช่ไหมครับ เห็นในภาพแรก

วันนี้ท่านพี่บางทรายเอื้อเฟื้อให้ยืมหนังสือKMเบาหวานมาอ่านแล้วครับ ในฐานะที่ผมเป็นคนหวาน หวานมาก อยู่กับน้ำตาลใกล้ๆ300ตลอด

ถือโอกาสขอบคุณเจ้าของหนังสือด้วยครับ

  • แหะๆ บุญทองเห็นตัวทองๆน่ะค่ ชื่อมงคล แต่คิดว่าถุงเงินคงค้อนเอา ตั้งซะโบราณ แบบว่าอนุรักษ์ไทย อิอิ
  • สวัสดีค่ะคุณนุช
  • ตอนนี้ก็เป็นแฟนคลับของบล็อกนี้ไปซะแล้วค่ะ ชื่นชอบวิถีชีวิตแบบนี้ค่ะ  แต่ ณ ที่คุณหมีเชอรี่อยู่ปัจจุบันอยู่แต่ในเมืองซึ่งไม่มีอะไรแบบนี้ให้สัมผัส  จริงๆ แล้วก็เป็นคนต่างจังหวัดค่ะ  มีบ้านอยู่ริมน้ำเหมือนกันค่ะ  แต่ทำงานที่ กทม. เข้ามาอ่านบันทึกนี้ก็ทำให้นึกถึงบ้าน  นึกถึงคนที่บ้าน มีความสุขค่ะ 
  • บล็อกของคุณครู P เป็นบล็อกหนึ่งที่คุณหมีเชอรี่สนใจทั้งแนวคิดและวิธีการเขียนค่ะ   แล้วเมื่อวานก็ได้อ่านเจออีกบล็อกหนึ่งค่ะ  เพิ่งเข้ามาใหม่  อ่านแล้วรู้สึกว่าต้องติดตามตอนต่อไปค่ะ  http://gotoknow.org/blog/mekdem- km9/139644
  • ส่วนมากกรุงเทพฯ จะหนาวอย่างมากไม่เกินสัปดาห์ค่ะ  จะเรียกว่าหนาวก็ไม่เชิงนะคะ  แค่เย็นๆ  แต่ก็ชอบนะคะหน้าหนาว  หัวใจเบิกบานดีค่ะ

P ดื่มกาแฟแล้วมองสายฝนก็เป็นความรู้สึกพิเศษอีกแบบหนึ่งเหมือนกันนะคะ มีโอกาสเมื่อไหร่ ยินดีต้อนรับ ตอนนี้ขอส่งใจแบ่งความสุขที่สัมผัสให้ไปถึงถ้วยกาแฟคุณอ้อยควั้นเลยค่ะ

 P ไม่เป็นไรค่ะ คงเห็นแล้วว่าขับรถมาอยุธยาแป๊ปเดียวเอง วันหลังคงได้มีโอกาสพบกันที่อยุธยานะคะ

 P ดีใจจังที่คุณได้อ่านหนังสือ การมีชีวิตที่มีคุณภาพทั้งๆที่เป็นเบาหวานไม่ใช่เรื่องยาก ขนาดชาวบ้านที่ไม่ได้มีความรู้มาก ไม่ได้มีเงินมากก็ยังสามารถมีความสุขได้ ดังนั้นดูแลตัวเองอย่างตั้งใจจริงนะคะ จะได้แข็งแรงทำประโยชน์ให้บ้านมืองได้อีกมาก

เป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ "สุขได้ถ้าคิดเป็น"

ฟักเขียวก็เป็นไปตามวาระ น้ำท่วมโคนไปแล้ว รอให้เหี่ยวอีกนิดค่อยรื้อ ตอนนี้ยังมีลูกค้างอีกสองลูก เอาไว้ก่อนค่ะ

โชคดีที่ฟักทองต้นอยู่ข้างบน ป้านวลทำค้างให้เลื้อยลงมา ติดลูกเต็มเลยค่ะ แต่ไม่ทราบเป็นอย่างไร พอเริ่มจะโตดีๆ ก็เน่าร่วงซะอย่างนั้น

นี่อ่านบันทึกดอกไม้ป่า ดอกไม้ที่แทบจะจัดเป็นวัชพืชทำให้นึกถึงปราชญ์ด้านสมุนไพรท่านหนึ่ง ท่านกล่าวว่าไม่มีพืชใดที่ไม่มีประโยชน์ แล้วจะนำมาเล่าค่ะ

Pจริงๆค่ะที่ในภาพขนเขาดูเป็นสีทอง คงเพราะชื้น เธอชอบลงน้ำเป็นประจำ ลงไปว่ายหน้าตาเฉยแล้วก็ขึ้นมา หากเทียบกับน้องเธอ "ถุงทอง"จะมีสีเข้มกว่า ถุงเงินเขาจะขาวกว่า มีส่วนที่เป็นขนขาวนำตาลอ่อนเยอะ เลยได้ชื่อว่า"ถุงเงิน"ค่ะ

ชื่อบุญทองก็น่ารักดีไม่ใช่เล่นนะคะ ^_^

 P เพราะคุณหมีเชอรี่ จึงทำให้ได้อ่านเรื่องดีๆ และๆได้พบเพื่อนใหม่อีกหลายท่าน ขอบคุณค่ะ

ขอให้ทุกท่านสดชื่นกับอากาศและมีหัวใจเบิกบาน พรุ่งนี้ก็วันเสาร์แล้ว

P
ต่ออีกหน่อยค่ะ
ปีหน้า จะพาหลานไปเยี่ยมด้วยนะคะ ตอนนี้ ขวบ 4 เดือนค่ะ

ฉะหวัดดีกั๊บ ผมกำลังโทรหาคุณป้านุชกั๊บ
วันนี้ สะดุดหกล้ม 3 หนแล้วกั๊บ แต่ไม่ร้องไห้ คุณย่าบอก ลูกผู้ชาย หกล้มนิดหน่อย ไม่ร้องไห้กั๊บ
หลานคุณพี่ศศินันท์ไฮเทคเหมือนคุณย่าเลย แววดีแต่เด็ก น่ารักอย่างนี้มิน่าล่ะคะ คุณพี่ถึงต้องดูแลใกล้ชิด มาเลยค่ะทั้งคุณย่ายังสาวและคุณหลานสุดเท่
  • Hi !,  I'm escape to stay alone a while in self contained caravan cabin near a waterfall,Greater Mountains World Heritage Area,at 1060 meters above see level
  • breath-taking panorama view
    seeing the giant cliffs ,valleys,gorges,canyons and wind swept heath,
  • walk though Jurassic rainforest's
  • enjoyed the sounds of native birds
  • the majestic colours in Spring
  • sweet smell of flowers as far as you can see ,Japanese cherries.Warathas ,Rhododendrons...
  • I walk 10 Km return in cool climate(3-3'C) to use Internet cafe 2.6$ for 15 min
  • Miss you and G2K so much
  • See you soon at the end of the month na....ka

P คุณnaree suwan และคุณพี่ศศินันท์P 

เป็นคำทักทายจากความคิดถึงกันจริงๆ

ขอโทษนะคะที่หมู่นี้เข้ามาแบบลุ่มๆดอนๆ คือมามา หายๆ อินเทอร์เน็ตไม่เป็นใจค่ะ

จะรออ่านเรื่องและภาพตามที่คุณnaree suwanเล่ามา อืมมม....หลับตาเห็นภาพและสูดกลิ่นมวลดอกไม้ไปด้วยค่ะ

ได้เข้าไปอ่านที่คุณพี่เขียนtag แล้วรู้สึกเป็นเกียรติจริงๆค่ะ และกำลังพยายามจะส่งต่ออย่างที่คุณพี่แนะนำค่ะ

ขอบคุณทั้งสองท่านนะคะ ส่งความคิดถึงกลับไปพร้อมความสุขจากความหมดห่วงเรื่องน้ำท่วม น้ำลดลงอย่างมากแล้วค่ะ

เริ่มรู้สึกถึงลมหนาวได้แล้วเหมือนกันค่ะ แต่ไม่หนาวจริงเท่าไหร่ แค่รู้สึกแห้งๆ และกลิ่นไม่เหมือนหน้าฝน หุ หุ ที่บ้านบอกจมูกดีเหมือนน้องหมาเลย ใช้ดมบอกความรู้สึกเอา แต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ นะคะ ^ ^ แล้วบรรยากาศก็หงอยๆ ทำให้รู้สึกหดหู่ไม่อยากทำอะไรเท่าไหร่ เมื่อวานหยิบหนังสือมาอ่านเล่มนึง เคยอ่านแล้ว รอบแรกไม่รู้สึกเศร้าเท่าไหร่ แต่พออ่านรอบนี้แล้วมองไปนอกหน้าต่างรู้สึกเศร้าเพิ่มขึ้นแฮะ แปลกดี

บรรยากาศตามธรรมชาตินี่ทำให้คนรู้สึกได้หลากหลายจริงๆ เคยทำงานในออฟฟิศประเภทไม่เห็นตะวัน ไม่รู้สึกอะไรเลย ทำงานมันเข้าไป แต่พอตอนนี้มองจากห้องทำงานก็เห็นวิวข้างนอกเลยส่งผลให้พลอยขี้เกียจทุกครั้งที่ฟ้าหม่น นับเป็นข้ออ้างได้ดีในการอู้งานค่ะ ^ ^

น้องซูซานP จมูกดีจัง ที่จริงพี่ก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน คือกลิ่นของอากาศจะเปลี่ยนไปเลยค่ะ แล้วข้างในโพรงจมูกก็รู้สึกแห้งด้วย

อากาศเย็นๆ แห้งๆ แต่คงเรียกว่าหนาวได้ เพื่อนฝรั่งพี่ขำกลิ้งตอนเราบอกว่าหน้าหนาวของเราอุณหภูมิราวยี่สิบองศาเซลเซียส

อากาศหม่นๆ มัวๆนคะ วันนี้ไปกรุงเทพมา ไปส่งหลานสาวที่มาค้างวันหยุดแล้วเลยจ่ายของไว้ทำบุญตักบาตรเทโว ออกพรรษาวันเสาร์นี้ ที่วัดแค(อรัญญิก)ซึ่งใกล้บ้าน จะมีพระมาสามสิบรูปค่ะ เจอฝนโปรยละอองละเอียดๆนิดหน่อย บรรยากาศพาเศร้าจริงๆด้วยและคนโรแมนติกจะยิ่งชอบปรุงแต่งอารมณ์ให้ดิ่งลงไปอีกด้วยการฟังเพลงซึ้งๆ หรืออ่านหนังสือที่พาให้เศร้า ซึ่งหลายคนชอบที่จะรู้สึกแบบนี้ พี่ก็เคยเป็น แต่ตอนนี้ อินทรีย์แก่กล้าขึ้น อารมณ์อย่างนี้ลืมไปเลยค่ะ

แต่น้องซูซานคงรู้สึกเศร้าปนขี้เกียจเล็กๆได้แป๊ปเดียว พี่รู้นะ คนออกจะสนุกปราดเปรียว อยู่นิ่งได้ไม่นาน ใช่มั้ยคะ

  • คุณนุชคะ
  • น้ำลดหรือยังคะ 
  • วันก่อนแวะไปพักที่อยุธยาคืนหนึ่งค่ะ  ได้ดูบ้านดูเมืองไม่จุใจกันเลย  ตั้งใจว่าคงจะต้องมาเที่ยวแบบละเอียดในครั้งต่อไป
  • คุณนุชอยู่เมืองที่สวยจริงๆค่ะ

ครั้งหน้าถ้าคุณดวงพรP มาแวะอยุธยาแบบไม่บอกให้ได้มีโอกาสพบกันคงจะน้อยใจน่าดูเลยนะคะ

ในเมืองอยุธยานั้นก็สวยแบบหนึ่ง โดยเฉพาะโบราณสถานตอนกลางคืนเขาตามไฟดูขลัง อลังการต่างจากกลางวัน และความมืดยังช่วยปิดบังความเน่าและไร้รสนิยมในการจัดการความงามของเมืองระดับมรดกโลกไปได้มาก ตัวเองไม่ชอบเข้าตัวเมืองหากไม่มีธุระค่ะ บ้านที่อยู่อยู่นอกตัวเมืองออกมาอีก ขับรถประมาณยี่สิบนาที มีความสงบและธรรมชาติ แม้จะไม่มีอะไรตื่นตาอลังการของโบราณสถานหลวงอย่างในเมือง

ครั้งหน้าขอเชิญมาแวะที่บ้านนะคะ บอกล่วงหน้า จะส่งแผนที่ไปให้เลยค่ะ

น้ำลดแล้ว เบาหัวใจไปมาก ต้นไม้รอดหลายต้นค่ะ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท