งานเกษียณ..ที่ไม่อยากให้มี..แต่ต้องมี
งานเกษียณ ปีนี้ จัดขึ้นเมื่อคืนนี้ โดยมีครูเกษียณอายุ 3 ท่าน
งานนี้ไม่อยากให้มีเลย หมายถึง ไม่อยากให้พี่ๆอายุ 60 ปีแล้วต้องจากงานราชการไปเลย ...
ครูปรีดา เพิ่มพิมล เป็นครูในกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ มาโดยตลอด สอนและเข้ารับการอบรมการสอนภาษาอังกฤษมาโดยตลอด
เนื่องจากท่านอายุจะ 60 ปีแล้ว ฝ่ายบริหารเห็นว่าท่านยังแข็งแรงอยู่ จึงเปลี่ยนเส้นทางเดินให้มาสอนวิชาที่สบายใจสบายกาย คือ พลศึกษาอนามัย..... ท่านก็ยินดี
แบบนี้ อีก 12 ปี ครูอ้อยต้องเปลี่ยนเส้นทางการสอนมาสอนพลศึกษาก่อนเกษียณ..หรือเปล่าหนอ
เพราะครูผู้สอนภาษาอังกฤษ ต้องทำแบบนี้...มา 2 ท่านแล้วล่ะ...มาดูภาพน่ารักกันดีกว่า..
|
ความน่ารัก ก็คือ ฉากนะคะ
ฉากนี้จัดทำโดย....ครูสมรรถ สุขเจริญ ทำบนเวทีนะคะ มีน้ำตกไหลบนเวทีด้วยค่ะ สวยงามน่ารักมากค่ะ..ส่วนสาวที่นั่งอยู่นั้น..คิดเอาเองค่ะ
|
ส่วนสาวดอยหลงมานี้ คือ ครูชฎา เขียวดี ครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ(ภาษาอังกฤษ) ...น่ารักไหมคะ
บรรจุมา 3-4 ปีแล้วค่ะ ครูธนาตา พีรกันทรากร เตรียมแต่งชุดหมั้นไว้แล้วค่ะ สอน ป.1 แทนครูอ้อยตามคำสั่งท่านฝ่ายบริหาร....ไงคะ
หากท่านผู้อำนวยการท่านนี้อยู่ต่อหลายๆปี ครูสุรวยพร พราววิโรจน์ ต้องได้เป็นหัวหน้ากลุ่ม แทนครูอ้อยแน่นอน เพราะเธอทำงานดี มีมนุษยสัมพันธ์ เป็นที่เชื่อมั่นศรัทธาจากท่าน...เหลือเกิน.... ขอส่งเสริมค่ะ...
|
ครูเกษียณอายุราชการ ทั้ง 3 ท่านเลย....อวยพรให้ครูอ้อย เป็น ซี 9 และ เป็น ดร.ในเร็ววันนี้ค่ะ
ความเห็น (6)
- ช่อกล้วยไม้ ชูดอก บอกคุณค่า
- ผู้สร้างสรรค์ การศึกษา มหาศาล
- ปลูกฝังทั้ง ตัวศิษย์ จิตวิญญาณ
- มายาวนาน จนถึงวัน ท่านพักลา
- เมื่อเรือจ้าง ลำน้อยน้อย ลอยถึงฝั่ง
- คนอยู่หลัง ยังรำลึก นึกหวนหา
- คุณความดี ที่สร้าง ไม่ร้างลา
- ขอบูชา ครูเกษียณ แสงเทียนเอย
สวัสดีค่ะพี่ชาย... พิสูจน์
- อีกไม่กี่ปีก็ถึงเราแล้วนะคะ
- เฮ้อ...การทำงานมันมีมามากมาย สับสน
- เมื่อวานนี้ ครูอ้อยก็ปิดงานตัวเองหลายเรื่องค่ะ
- ลบกระดานงานก็หลายเรื่องแล้วค่ะ
- งานใดที่ เป็นของคนอื่นไปแล้ว ครูอ้อยก็เก็บเรื่องไปแล้วค่ะ
- และเริ่มงานใหม่เขียนในแพลนงานใหม่ค่ะ พี่ชายเขียนเสนอเรื่อง ซี 9 หรือยังคะ..
- ขอบคุณค่ะ..ครูอ้อยส่งกำลังใจไปช่วยนะคะ
- สวัสดีค่ะ คุณครูอ้อย
- ไม่อยากให้มีเหมือนกันค่ะ
- ยินดีกับตำแหน่งใหม่นะคะ
- น้องเอาใจช่วยกับงานที่หนัก นะคะ
สวัสดีพี่อ้อย
- อาจาย์ขจิต บ่นว่ามากรุงเทพเจอแต่พี่สมนึกแต่ไม่เจอพี่อ้อย เมื่อคืนตอนถึงโคราช
- เพิ่งรู้ว่าหลบมางานเกษียณใช่ไหม
- ครูก็งานหนักงี้แหละว่างก็ยากวันนี้มาทำบุญด้วยกันไหมพี่.....ทำบุญให้ตัวเราเอง ทำไว้เพราะเกรงว่าคนอื่นจะไม่ทำให้
- ลอกกลอนมาฝาก...
ครูคือใคร ใครคือครูในวันนี้
ใช่อยู่ที่ปริญญามหาศาล
ใช่อยู่ที่เรียกครูหรืออาจารย์
ใช่อยู่นานสอนนานในโรงเรียน
ครูคือผู้ชี้นำทางความคิด
ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดอ่านเขียน
ให้รู้ทุกข์รู้ยากรู้พากเพียร
ให้รู้เปลี่ยนแปลงสู้รู้สู้งาน
ครูคือผู้ยกระดับวิญญามนุษย์
ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน
ครูคือผู้สั่งสมอุดมการณ์
มีดวงมาลย์พื่อมวลชนใช่ตัวเอง
ครูจึงเป็นนักสร้างผู้ใหญ่ยิ่ง
สร้างคนจริงสร้างคนกล้าสร้างคน
สร้างให้คนเป็นตัวของตัวเอง
ขอมอบเพลงนี้มาบูชาครู...............
**มีมือจะใช้มือประคองถือแท่งเทียนธรรม
ส่องทางสว่างนำสู่ความหวังสังคมไทย
มีเสียงจะเปล่งเสียงอย่างแท้เที่ยงและเกรียงไกร
มีใจจะเทใจผดุงนามแห่งความดี...
***ครูมิใช่ช่างปั้นอันวิจิตร
แต่ต้องคิดวาดวางกางแผนผัง
ครูมิใช่นายทุนหนุนกำลัง
ต้องเก็งทั้งขาดทุนดุลกำไร
ครูมิใช่พ่อค้านายพาณิชย์
ดีดลูกคิดคาดการณ์ด้านไหน ๆ
แต่ยังเป็นผู้ค้าอย่างเต็มใจ
ยอมขาดทุนตลอดไปชั่วนิรันดร์
ครูมิใช่นักปกครองช่ำซองศึก
แต่ก็คึกคะนองปกป้องขั้น
ครูมิใช่นักวิชาการเชี่ยวชาญครัน
แต่โชกโชนด้วยผู้พันในวิชา
ครูมิใช่นักแสดงโลกแสงสี
แต่สวมบททุกที่ด้วยอาจหาญ
ครูมิใช่ผู้กำกับผู้บงการ
แต่เฉียบขาดในแผนงานการบัญชา
ครูมิใช่นักพากย์ฝีปากจัด
แต่สัมผัสการพากย์ยากจะหา
ครูมิใช่ผู้ทรงศีลธรรมจรรยา
แต่เมตตาแผ่เผื่อเกื้อการุณย์
นี่แหละครูเป็นได้หลายสถาน
ทุกเหตุการณ์ช่วยฉุดช่วยอุดหนุน
ช่วยเผื่อแผ่แก้ไขช่วยเจือจุน
ผู้มีคุณเปี่ยมแปรอย่างแท้จริง..........
****บางครั้งรู้สึกเหนื่อยและเมื่อยล้า
บางครั้งอยากบอกว่าหมดกำลังใจ
บางครั้งท้อแท้กับศิษย์ที่ไม่เอาไหน
บางครั้งอยากร้องไห้กับศิษย์ซุกซน
บางครั้งครูคิดว่าจะไม่บ่น
คิดว่าจะไม่สน ไม่อยากอดทน แต่สับสนกับตัวเอง
แต่เกรงว่าวันหน้าศิษย์ไม่รู้
ทั้งผู้คนอาจลบหลู่และข่มเหง
จึงพยายามพร่ำสอนด้วยตนเอง
เพื่อรีบเร่งให้ศิษย์เป็นคนดี
ในวันนี้คิดใหม่เพื่อไทยและเพื่อชาติ
หากมัวขลาดให้ใครได้ข่มเหง
สถาบันแห่งนี้คงไม่มีคนเกรง
เราจะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง .......
*****ศิษย์รักคือความหวัง ดุจพลังอันโดดเด่น
พร่ำสอนทุกเช้าเย็น ถึงรำเค็ญก็สู้ทน
เพียงศิษย์เกิดปัญญา เพื่อวันหน้าไม่หมองหม่น
เหนื่อยนักหรือขัดสน ครูเฝ้าทนไม่ท้อถอย
อยากเห็นเจ้าได้ดี มีศักดิ์ศรีไม่ต่ำต้อย
ชีวิตครูไม่เลิศลอย หวังศิษย์น้อยก้าวหน้าไป
แต่เมื่อไหร่เห็นศิษย์เรียงรายไร้เดียงสา
อนิจจาเจ้าจะนึกรู้สึกไหม
เว้นพ่อแม่ผูกพันรักดังดวงใจ
จะมีใครรักเจ้าเท่าเทียมครู
ถึงจะเหนื่อยแสนเหนื่อยเหลือจะอ้าง
ใช่เหินห่างธรรมะหรอกนะหนู
เห็นศิษย์น้อยตาดำๆอยากค้ำชู
ถ่ายความรู้ให้ศิษย์ไม่ปิดบัง.....
*****
ดวงจิตของครูผู้สอนสั่ง ย่อมมุ่งหวังให้ศิษย์สำฤทธิ์ผล
ขจัดมืดโมหะในกมล เพื่อได้พลแสงสว่างเห็นทางไกล
มีเมตตาการุณาอุตส่าห์ ไม่เสเพลชี้แจงแถลงไข
เห็นศิษย์เลาเศร้าทรวงด้วยห่วงใย เห็นศิษย์ไววิทยา ปรีดาเอยฯ
*********
และในบรรดาพวกเธอที่นั่งอยู่ตรงนี้ ก็มีศิษย์ที่กตัญญูและเข้าใจ ต่อความรักความเข้าใจของครูที่มีต่อศิษย์ เธอคือ.............ขอพวกเธอจงรู้เถิดว่า ใจของครูนั้นรักศิษย์เท่าเทียมกัน ไม่ว่าศิษย์ของครูจะดีหรือว่าชั่วก็ตาม แต่ครูก็หวังดีต่อศิษย์เสมอ พวกเราทั้งหลาย ที่ได้ผิดพลั้งต่อครูบาอาจารย์ ไม่ว่าจะด้วยกาย วาจา ใจ ย่อมเป็นโทษต่อตัวของเรา เพราะผู้ล่วงเกินต่อครูผู้มีพระคุณนั้น เป็นผู้ที่มีบาป จะขาดความเจริญก้าวหน้า .....
สวัสดีครับ
สำหรับครูที่เกษียณ เรื่องราวแห่งความดีจะถูกกล่าวขานอย่างไม่รู้จบ
ส่วนครูอ้อย อีกไม่นานจะเป็น "ดร.." ....
ผมเอาใจช่วยและเชื่อเช่นนั้น นะครับ
- สวัสดีครับคุณครูพี่อ้อย
- ไม่อยากให้มีงานนี้เลยครับ อยากให้อยู่ด้วยกันไปนานๆ แต่ก็เป็นสัจจธรรมนะครับ เก่าไปใหม่มา แต่ที่ยังคงอยู่คือความประทับใจ ครับ
- ขอแสดงความยินดีกับตำแหน่งใหม่ทั้งสองอย่างของพี่สาวล่วงหน้าเลยนะครับ
- ขอบคุณพี่สาวที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าสู่กันฟังครับ