ประทับใจจัง(สตางค์อยู่ครบ)
ตอนนี้กำลังวุ่นวายกับงานเลยมีเวลาอ่านงานของทุกๆๆคนน้อยไปหน่อย วันนี้อ่านแล้วประทับใจเรื่องของคุณครูหญ้าบัว ในบันทึกนี้ หลังจากเด็กน้อยเต๋าหายไป แล้วคุณครูตามหาอยู่ตั้งนาน เมื่อตามพบก็นำไปส่งบ้าน ไม่นานคุณครูหญ้าบัวก็ตามไปเยี่ยมบ้าน ไม่ขอเล่าหมด เดี๋ยวไม่สนุก ตามไปอ่านเองนะครับ ในบันทึกนี้
อีกบันทึกหนึ่งเป็นของคุณครูน้องสาวที่น่ารักชื่อคุณครูแอนในบันทึกนี้ ผู้เขียนเองชอบการจัดกิจกรรมให้เด็กๆๆ มีทั้งชุมชนและผู้ปกครองมาร่วมกิจกรรม ตามไปอ่านเองนะครับ รับรองว่าต้องชอบ
จากเหนือแล้วลงไปใต้บ้าง คุณครูท่านนี้ชื่อคุณครูพี่แอน เป็นรุ่นพี่ผู้เขียนหนึ่งปี ตอนเรียนปริญญาตรี ภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยศรีนรินทรวิโรฒ สงขลา ลองไปอ่านบันทึกนี้นะครับ คาดว่าต้องชอบ
นั่นเป็นสิ่งที่ผู้เขียนเห็นคุณค่าของการสอน การจัดกิจกรรมให้ผู้เรียน ในภาษาอังกฤษการที่เราเห็นคุณค่า เรียกว่า appreciation (n.) เป็นคำนาม อ่านว่า อะพรี’ ชีเอ’ชั่น แปลว่า เห็นคุณค่า
ภาษาอังกฤษง่ายๆแปลว่า pleasure you feel when you realize something is good , useful or well done.
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify">ตัวอย่างประโยคง่ายๆๆเช่น</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"></p><p align="justify"> It helps children to develop an appreciation of poetry and literature. </p><p align="justify"></p><p align="justify"> มันจะช่วยให้เด็กๆมีการพัฒนา การเห็นคุณค่าของกวีนิพนธ์และวรรณคดี </p><p align="justify"></p><p align="justify"> Appreciation of art is an important part of education. </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify">การเห็นคุณค่าของศิลปะเป็นส่วนที่สำคัญของการศึกษา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"></p><p align="justify"> ตอนนี้ผู้เขียนอยากให้เราเห็นคุณค่าของสิ่งแวดล้อม เห็นคุณค่าของการปลูกต้นไม้ เห็นคุณค่าของการพัฒนาการศึกษา การศึกษาบ้านเราเป็นเหมือน ยาขมหม้อใหญ่จริงๆๆ ถ้าเรายังมีระบบการบริหาร การประเมินผลงานของคุณครูแบบในปัจจุบัน แบบที่ไม่ค่อยได้เห็นคุณค่าของความเป็นมนุษย์… ใครเห็นด้วยยกมือขึ้น…โย่ๆๆๆ….</p><p align="justify"></p>
ความเห็น (25)
กาเหว่า_สวย
เอ่า!.... เห็นด้วยก็ได้
- ขอบคุณคุณกาเหว่าคนสวย
- ฮ่าๆๆ
- คนอะไรไม่เข้าระบบอีกแล้ว
- สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
- อ่านแล้ว อภิเชษมากเลย
- ยกมือด้วยก็ได้ แต่ยกสูงไม่ได้ กลัวคนข้างๆเป็นลม อิอิอิ
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณมากครับป้า
- บอกแล้วให้ใช้สารส้มก็ไม่เชื่อ
- ไป มน จะเอาไปฝาก พร้อมหมากหนึ่งทะลาย
- อิอิอิๆๆ
- คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้างครับ
- ยกสองมือเลย โย้ๆๆ
- น่านสิคะคุณ..ทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยมีใครเห็นคุณค่าตัวฉันเลย..อุตส่าห์ทำตั้งหลายอย่าง ทั้งเลี้ยงลิงทั้งล้างห้องน้ำ...ยังโดนหาว่าทำงานแบบบ้านๆอีก...ไม่เป็นไรคะ...ใครไม่เห็นแต่พระเจ้าเห็น...
- ฮ่าๆ...คุณขา...อ.หนึ่งเขาจำฉันได้คะ...แค่บอกเขาว่าคนที่ชอบเที่ยวคนเดียวนะเขา ต้องร้องอ้อ
- แต่คุณนะสิ...เราเดินสวนกันบ่อยๆบนสะพานข้ามคลองแสนแสบ..กับบนรถไฟฟ้าคุณกลับไม่รู้จักฉัน.
- .อิอิ..โจทย์เยอะค่าต้องปลอมตัวต่อไป ฮ่าๆ
- ขอบคุณพี่องุ่นคนสวยมากครับ
- จำรูปใหม่ไม่ได้
- ว๊าว พระเจ้าช่วย กล้วยย่าง
- ขอบคุณคุณ
- มากครับ
- จะบอกให้
- เราเคยพบกันตอนอยู่บนสะพานแสนแสบแน่ๆๆ
- เลยที่ประสานมิตรแน่ๆๆ
- ว่าแต่ว่าคุณนั่งอยู่มุมไหนของสะพาน
- มีคนให้เงินไหม
- ฮ่าๆๆๆ
- จำได้แล้ว คนนั้นเอง
- สวัสดีค่ะอาจารย์..
- ขอบคุณค่ะ ท่านกามนิตหนุ่ม รวดเร็วจริงๆค่ะ พอบอกปุ๊บ โผล่ที่นี่เลย สุดยอดจริงนะค่ะอาจารย์
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณคุณครู
- มากครับ
- มาตามปกติ
- ว่าจะเปลี่ยนชื่อเป็น กามนิตหนุ่มดีไหมครับ
- ใครๆๆก็เรียกชื่อนี้
- ว่าจะไปทำงานไม่ได้ไปสักที
- อิอิอิๆๆ
- อิอิ..ดีใจค่า...คุณขจิตจำฉันได้แล้ว
- แหมเราเคยทะเลาะกันเรื่องที่ดินทำกินไง
- ฉันเลยยกพื้นที่บนสะพานข้ามคลองแสนแสบให้คุณสัมปทานไง...ทำเป็นจำไม่ได้..นี่คุณผลประโยชน์ที่บอกจะแบ่งให้ไม่เห็นได้สักที
- ฉันเลยต้องรับจ็อบเป็นเด็กเสริฟ แถวซอยคาบอยไง..อิอิเป็นแค่เด็กเสริฟนะคุณ..บ่ได้เป็นอย่างอื่น
ครูวันนี้บางท่านไม่มีจิตวิญญาน ยังติดรูปแบบ โดยเฉพาะติดกับดักอยู่กับเอกสารรายงานคุณภาพการศึกษาเลยไม่มีเวลาพัฒนาตนเอง สอนอย่างไรก็เลยไม่สนุก เกิดทุกข์ทั้งผู้เรียนผู้สอน ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูทั้งหลายครับ ให้มีความอดทนและสุจริตในอาชีพครับ
- ดีใจที่คุณจำได้
- ผมเอาผลประโยชน์ทั้งหมดมาไว้ในนี่ไง
- เอามาเรียนแล้วเผยแพร่ให้คนอื่นๆๆ
- เอหรืออยากได้ผลปรธยชน์จริงๆๆ
- ไปเป็นเด็กเสริฟอย่างเดียวหรือ!!!!!
- ผมไปทำงานบาร์เกย์ โอโห สนุกมาก
- ฮิๆๆๆ
- ขอบคุณคุณ
- มากครับ
- คุณครูดีๆๆเรามีทั่วเมืองไทยครับ
- แต่งงว่าทำไมกระทรวงเราหาไม่พบ
- วัยรุ่นเซ็งเลย...
ชื่มชมด้วยค่ะ
สวัสดีบ่ายวันอาทิตย์ค่ะอาจารย์น้องขจิต
- ตามมาบอกว่าเราหายกันแล้วคะ
- อิอิ..ผลประโยชน์ลงตัวแล้วฮ่าๆ
- จุ๊ๆคุณอย่าเอ็ดไปสิ...เดี๋ยวเจ้านายฉันได้ยิน
- ตามไปเล่นมาแล้ว..โดนแขวนคอเที่ยวนึงกว่าจะจับทางได้..แหมคุณภาษาถ้าไม่ใช้ก็ลืมสิคะ(แก้ตัวน้ำขุ่นๆ)
- แถมได้เพลงใหม่ด้วย จะร้องให้ฟัง
- The weather is always changing
- -------------------------------
- Sometime is raining
- เอคุณ เย็นวันนี้ฝนจะตกไหมคะ(ก็บ้านคุณตกทุกวันนี่)
- คุณขจิตขา..ไม่เห็นเชียร์บล็อกฉันบ้างเลย..อิอิหาว่าบล็อกฉันไร้สาระ ใช่ไหม งานการไม่ทำเอาแต่เที่ยวคนเดียว..ฮ่าๆ
มาหาด้วยความคิดถึง..ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วงและไปถามใถ่
- ห่างหายไปนาน ก็ได้เวลากลับมาแล้ว...ยังยุ่งอยู่เหมือนเดิมเลยนะคะคุณน้อง
- พี่แหววสบายกายและสบายใจดีค่ะ...Net ล่ม กะ ชีพจรลงเท้าออกนอกพื้นที่บ่อย...ช่วงนี้ต้องไปร่วมเครือข่ายตามแนวทางชีวิตรักบ้านเกิด ไม่ค่อยมีเวลา แต่คิดถึง g2k อยู่ตลอดนะ...จาบอกให้
- ขอบคุณคุณพี่สร้อยมากครับ
- วันนี้สบายดีไหมครับ
- เห็นเงียบๆๆไป
- ขอบคุณคุณ
- มากครับ
- ดีใจที่ผลประโยชน์ลงตัว
- บันทึกคุณไม่ต้องเชียร์ก็ดัง
- แค่ส้วมอย่างเดียวก็เหม็น เอยดังไปไกลแล้ว
- แถมมาเลี้ยงลูกหลานพระพายเทวัญอีก
- คุณเขียนสนุกออกชอบอ่าน
- ว่าแต่ว่าวันนี้น้องต้อมกับคุณหมีเชอร์รี่หายไปเนอะ
- วันก่อนเข้าไปไม่โดนแขวนคอด้วย
- เอาตัวรอดได้ เหมาะสำหรับให้เด็กๆเล่น
- ขอบคุณพี่
- มากครับ
- นึกว่าป่วยไข้ครับ
- เพราะหายไปนานมาก
- เป็นที่ระบบหรือ
- ดีจังที่ยังได้ข่าวอยู่
- ขอให้พี่มีความสุขกับการทำงานครับผม
สวัสดีค่ะอ.ขจิต
ได้เดินทางไปบุรีรัมย์ เมื่อวานนี้ ผ่าน มทส. และตั้งใจว่าขากลับจะแวะเอาของฝากจากเมืองชลไปให้ในวันนี้ ทำให้ตัวเองได้ตระหนักถึงคำว่า ตามหา คิดว่าเข้าไปแล้วฝากของไว้ เดี๋ยวอาจารย์ก็มารับเอง แต่มันไม่ง่ายเหมือนที่คิด เริ่มแรกเข้าไป ที่มทส. แล้วก็ถามยามว่า ที่โคราชนี่ มีมหาวิทยาลัยที่ชื่อลงท้ายว่าสุรนารีแห่งเดียวใช่ไหม ยามบอกมี 2 แห่ง อีกแห่งไม่มีเทคโนโลยี่ อยู่ในเมืองโน่น เลยไม่แน่ใจ เพราะไม่ได้จดที่อยู่มา เลยเข้าเมืองไปขอเขาเช็คเน็ต อ้าว อาจารย์อยู่ มทส.นี่เลยย้อนกลับมาใหม่ (ความตั้งใจสูง) แต่ใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมงก็หาอาจารย์ขจิตไม่เจอ จนท. ตรงป้อมยาม เอารายชื่ออาจารย์มาเปิดกางก็ไม่มี จะฝากไว้แล้วกลับมาโพสบอกไว้ ก็กลัวจะไม่ได้ของฝาก จนใจ เข้าG2K เห็นอาจารย์ขจิตลงว่า เป็นนักศึกษาปริญญาเอกฯ เท่านั้นเองการค้นหาก็ยุติลง เพราะยามที่เข้าเวรบอกว่า ต้องรอวันทำการให้ จนท.ค้นหาให้ ทางComp.
ขอโทษนะที่ต้องเอาของกลับ ไม่รู้จะตามที่ไหนแล้ว นี่ขนาดเกิดมาร่วมชาติ ยังหาไม่เจอ นับประสาอะไร กับการพลัดกันหลายๆชาติแล้วจะหากันเจอ แต่ถ้ายังอยากได้ของที่ตั้งใจนำไปฝาก ก็มาเอาที่ชลบุรีก็แล้วกัน จะเก็บไว้ให้ 7 วัน
- น่าสงสารพี่รุ่ง
- ขอบคุณมากครับ
- จริงๆๆแล้วในประวัติจะมีเบอร์โทรศัพท์ครับผม
- นี่ไง
-
E-mail [email protected]
มือถือ 087 1574342
- ต้องเข้ามาที่โรงแรมสุรสัมมนาคารถึงมีคนรู้จัก
- ยามหน้ามหาวิทยาลัยเป็นยามบริษัท เขาไม่รู้จักใครหรอกครับ
- ขอโทษที่ที่ทำให้ตามหานานมาก
- ไม่เป็นไรครับ
- คาดว่าพี่จะได้รับของฝากจากผมเร็วๆๆนี้
- ถ้าจะมาครั้งหน้าต้องโทรศัพท์มาก่อนครับ
- ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณค่ะพี่ชาย..แหมมีพี่ชายดีดีมาช่วยเชียร์บล็อกงี้รักตายเลย อิอิอิๆๆ ขอบคุณที่เห็นคุณค่าในบันทึกครูแอนค่ะ
วุฒิชัย สังข์พงษ์
- มาแย้ว! ไม่ได้หายไปไหนเลยค่ะ
- ไปล่ะ..คิคิ
- ธุค่า ท่านพี่ขจิต โจ บา เอ..
อ่ะ ๆ ๆ อย่านินทานะ ได้ยิน ๆ ฮึ่มมม ๆ ๆ
เมื่อกี้ พี่บุรุษไปรษณีย์เอาซองสีน้ำตาลมาส่งค่ะ และก็..ขอขอบพระคุณนะคะ ได้รับหนังสือเป็นที่เรียบร้อยดีค่ะ ^_^ ขอบพระคุณจริง ๆ
