ตะโก้! ที่บางพระ
เคยถามตัวเองบ้างไหม ว่าเรามีความเข้าใจ ใส่ใจกับสิ่งรอบข้างขนาดไหน โดยเฉพาะถิ่นที่อยู่อาศัยในปัจจุบัน บางครั้งเราอาจผจญกับภัยอันตราย โดยไม่รู้ตัว วันนี้ขอเล่าเรื่องตะโก้ สิ่งที่เป็นอันตรายและน่าสะพรึงกลัวของชาวบางพระ
ตะโก้ไม่ใช่ขนมที่เราๆ ท่านๆ ชอบทานกัน ตะโก้เผือก ตะโก้แห้ว สารพัดจะประดิษฐ์ประดอยทำกัน แต่ตะโก้คำนี้ที่เผอิญพ้องรูปพ้องเสียงกับขนม เป็นสิ่งที่สร้างมาคู่กับชาวฝั่งทะเล ที่ต้องประสบชั่วนาตาปี ไม่อาจหลีกเลี่ยง
ผู้เขียนได้ไปเดินเล่นที่ริมฝั่งทะเลเกือบทุกวัน และครั้งนี้ดูน้ำทะเลขึ้นจนปริ่มฝัง กลบโขดหินให้จมหายไป ได้อย่างมิดชิด ผ่านร้านไก่ย่างชายหาดทุกวันวันนี้เลยหยุดทักทาย ว่าน้ำมากจัง ฯลฯ แล้วก็สนทนากันไปเรื่อย จนมาถึงตะโก้ สิ่งที่น่าหวาดกลัวของพวกเขา โดยเฉพาะผู้ที่อยู่ริมหาดอย่างเขา
เขาเล่าว่า ตะโก้ เป็นปรากฏการณ์ ธรรมชาติ จากห้วงทะเลอันแสนไกล เวลาตะโก้มาจะมีลักษณะลมฝน ฟ้าแลบแปลบปลาบ น่ากลัว ความทะมึนดำของเมฆ มองดูเหมือนผีร้าย ที่จ้องจะจู่โจม อากาศจะเปลี่ยนอย่างฉับพลัน เย็นยะเยือกอย่างกระทันหัน และที่น่ากลัวที่สุดคือ พวกเขาจะมีเวลาเตรียมตัว หลบภัยจากตะโก้ เพียงแค่ได้รู้ตัวได้เห็น ได้สัมผัสความยะเยือกนั้นแค่ 2 นาที เท่านั้น พวกเขาต้องทิ้งสัมภาระ แล้วแจวกันอย่างเดียว ต่อจากนั้น ก็ปล่อยให้ตะโก้ อาระวาด เต็มกำลัง บางครั้ง หอบเอาทรายมากองบนถนนสูงถึงเข่า เรือที่จอดอยู่ในเส้นทางตะโก้ก็จะถูกทำลาย หักพัง ทุกคนกลัวการเกิดตะโก้ ยกเว้นเรา เพราะไม่เคยแม้แต่ได้ยินมาก่อน นี่ถ้าตะโก้มาในขณะที่ไม่มีคนพื้นบ้านอยู่ เราก็คงได้ชิมตะโก้ จนอาจเอาชีวิตไม่รอดก็ได้ ทั้งๆที่เขาบอกว่า ไม่มีใครตายหรอกหนีทัน และไม่ร้ายแรงเหมือนสึนามิ แต่สำหรับเรา วันนี้ นอกจากจะมองทะเลด้วยความสาวยงามจับใจแล้ว เรายังส่งสายตาไปแสนไกล เพื่อเฝ้าระวังตะโก้อีกต่างหาก
ชาวบางพระ เป็นตัวอย่างของคนที่อยู่กับความกลัวจนเคยชิน และปรับตัวให้รับสถานการณ์อย่างปลอดภัยมาตลอด เราในฐานะสิ่งแปลกปลอมของท้องถิ่น ที่แอบคิดว่า ทำไมไม่มีใครเล่าเรื่องแบบนี้ให้รับรู้บ้างเลย ความบกพร่องของเขา หรือการขาดความใส่ใจที่แท้จริงต่อสิ่งแวดล้อมของเรากันแน่
วันนี้ตะโก้ที่นี่ไม่หอมหวานเหมือนที่คิด แต่สิ่งหนึ่งหลังจากเกิดตะโก้ก็คือ ชาวประมงจะได้ปูปลาจากน้ำทะเลลึก ที่มากับตะโก้ อย่างอุดมสมบูรณ์ เจ้าของร้านไก่ย่างบอกว่า ตะโก้จะเกิดได้ตั้งแต่ เดือน 5-10 เดือนหน้าก็จะไม่มีปรากฏการณ์นี้แล้ว และชาวบ้านก็จะไม่ค่อยมีสัตว์น้ำให้จับด้วย
อีกมุมหนึ่ง ที่จะเตือนให้เราไม่ให้อยู่ในความประมาท ใส่ใจสิ่งรอบข้างให้ดี สวัสดีค่ะ
ความเห็น (16)
- เพิ่งเคยได้ยิน
- แปลกดีครับ
- แต่ถ้าเป็นขนม
- ชอบกิน
- ตะโก้เผือก
- ไม่ชอบแห้ว
- กินแล้วระแวงอย่างไรไม่ทราบ
- อิอิอิๆๆๆ
อ่านชื่อเรื่องตอนแรกคิดว่าขนมค่ะ
ไม่เคยได้ยินปรากฏการณ์ ตะโก้ มาก่อนเลยค่ะ ฟังจากที่บรรยายแล้วน่ากลัวอยู่เหมือนกันนะคะ
เพราะแค่เคยนั่งเรือออกทะเล ตอนช่วงฝนตก ท้องฟ้านี่มืดครึ้มเชียว คลื่นทะเลก็ใหญ่ แค่นี้ก็น่ากลัวแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ แหม รีบเข้ามาอ่านนึกว่าจะแนะนำตะโก้เจ้าดังของบางพระ แต่กลับดีกว่านั้นอีก ได้เรียนรู้สิ่งที่ไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน
จริงอย่างที่คุณตันติราพันธ์ตั้งข้อสังเกต เรื่องภัยธรรมชาติในท้องถิ่นนั้น ควรมีการสอนเด็กในโรงเรียน เตือนนักท่องเที่ยว หรือบอกเล่าให้ความรู้นี้คงอยู่ เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ได้มาจากการมีชีวิตอยู่ตรงนั้น และเรียนรู้ที่จะอยู่อย่างเข้าใจธรรมชาติ เอาชีวิตรอดได้ด้วยรู้จังหวะของธรรมชาติ โดยเฉพาะการเรียนในโรงเรียนสมัยนี้ เขาเรียนรู้โลกกว้าง เว้นไว้คือท้องถิ่นของตนเอง น่าเสียดายนะคะ
สวัสดีค่ะ
นึกว่าเป็นขนมค่ะ
ในความเป็นจริงคนที่อยู่กับธรรมชาติแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก เขาจะเข้าใจปรากฏการณ์แบบนี้เป็นอย่างดี บางทีเราก็ไม่ทราบมาก่อนเลย เราได้เรียนรู้จากเขาค่ะ
- เป็นคนชอบทะเลคะ
- ทั้งๆที่ว่ายน้ำไม่เป็น
- ไม่เคยเจอเรื่องที่ต้องไปลอยคอกลางสายน้ำเลยคะ
- เคยไปกลางเต้นริมหาดแหลมสน...บรรยากาศสวยมาก
- คืบก็ทะเล..ศอกก็ทะเล...ยังเป็นสิ่งที่ต้องระวังเสมอคะ
- ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ๆนะคะ
สวัสดีค่ะ
นี่ถ้าตะโก้ไม่มา อาจารย์ขจิต ก็คงไม่เข้ากระทู้นี้แล้ว ไม่ได้เอาขนมมาลอนะ วันนี้ตอนเย็นไปเดินริมทะเลอีก เห็นฟ้ามืดๆ เมฆทะมึน ไม่รู้ว่าใช่ตะโก้ไหม เลยรีบกลับบ้านก่อน วิทยานิพนธ์เสร็จหรือยัง สู้ๆนะ
สวัสดีค่ะ
คุณchabu
มันคงน่ากลัวเหมือนกัน คนขายไก่ย่างเล่าว่า คนที่กำลังนั่งกินอาหารของแก ถึงกับเผ่นแทบไม่ทันกำแล้วตะโกนว่า จะมาจ่ายเงินวันหลัง ลุงเองก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะก็เผ่นเหมือนกัน ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นุช
ที่พักของดิฉันอยู่เลยขึ้นไป ไม่ติดทะเล ไม่ได้รับผลกระทบ อาจเป็นส่วนหนึ่ง ที่โยนให้เป็นผู้อยู่ติดชายทะเลรับชะตากรรมไป แต่เห็นบอกว่า ไม่ได้ทำให้เสียหายมาก นอกจาก โต๊ะ ถัง กระโดด ไปอยู่ฝั่งตรงข้าม แล้วก็หอบเอาสรรพสิ่งจากทะเล มากองอวดมนุษย์เท่านั้นเอง แต่ทุกคนก็รู้สึกกลัว และถ้ามีการเกิดเมื่อไหร่ จะรายงานให้ทราบค่ะ
สวัสดีค่ะพี่
เป็นประสบการณ์ชีวิตค่ะ ได้แลกเปลี่ยเรียนรู้กับชุมชนต่างๆ น่าสนใจ ล้วนมีทั้งดี และร้ายค่ะ ขอบคุณพี่มากค่ะ
สวสดีค่ะ
ทะเลยามสงบสวยงาม ล้ำลึก แต่ยามพิโรธ น่ากลัว เป็นคน ไม่ชอบอยู่ใกล้น้ำเท่าไหร่ค่ะ มีโอกาสแวะมาเที่ยวได้ค่ะ ยินดีต้อนรับ
สวัสดีครับ น้องหมอ
- กะว่าจะเข้ามากินตะโก้ของดีเมือชล
- กลายเป็นลมหัวด้วนทะเล (ถาม อ.ขจิตดูรู้จักลมหัวด้วนหรือเปล่า)
- เป็นการศึกษาเรียนรู้ธรรมชาติของคนทะเล
- ลองไปสืบดูใครเป็นคนตั้งชื่อตะโก้
สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลา
แล้วทำไมไม่บอก ไม่เตือนกันบ้าง ให้ไปเดินรอลมหัวด้วนทุกวัน ตอนนี้ขอนินทา อาจารย์ขจิต ไม่รู้เรื่องลมอื่นแล้ว เพราะมีแต่ลมออกหู วิทยานิพนธ์ก็รู้สึกจะยังไม่เสร็จ ห่วงบล็อกอีก แล้วก็ฯลฯ อย่าไปบอกแกเชียวนา เดี๋ยวคนเล่าจะเดือดร้อน
- สวัสดีครับคุณตันติราพันธ์
- เข้ามาเก็บเกี่ยวอีกครั้งครับ
- ดีจังเลยครับ เป็นความรู้ใหม่
- ขอบคุณมากนะครับที่ให้โอกาสแบ่งปัน
สวัสดีเช่นกันค่ะ
เผื่อมาเที่ยวทะเล เห็นท่าไม่ดี จะได้หนีทันไงคะ เรารู้พร้อมๆกันค่ะ ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะสำหรับความรู้ใหม่
- ไม่เคยรู้มาก่อน น่าสงสารชาวทะเลนะคะ
- ชอบบรรยากาศชายทะเลค่ะ
- ชอบดูพระอาทิตย์ขึ้นและตก
- แต่กลัวคลื่นว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ
สวัสดีค่ะ
คุณ
น่าเสียดายชลบุรี ไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้นค่ะ เห็นได้แต่พระอาทิตย์ตก ช่วงนี้เก็บไว้หลายภาพ แล้วจะนำเสนอในโอกาสต่อไปค่ะ ขอบคุณค่ะ