จากบันทึกชีวิตกับความพอเพียงตอนที่ 1 ตอน
ทบทวนตัวเอง บันทึกนี้จะเขียนต่อว่า หลังจากที่ได้เริ่มปรับเปลี่ยนแนวคิดจากการทำการเกษตร (ทำสวน) เพื่อหวังว่าจะมีรายได้ และผมได้ปรับเปลี่ยนเป้าหมายเพื่อการสร้างป่าทั้งไม้ผล-ไม้ยืนต้น-พืชอาหาร เพื่อการพึ่งพาตนเองในอนาคต
แม้ว่าทุกวันนี้ยังดำรงชีวิตใน 2 แบบ คือในวันธรรมดาก็จะเข้ามาอยู่บ้านพักราชการในเมืองเพราะว่าใกล้ที่ทำงานและใกล้ที่เรียนของเด็กๆ ส่วนนี้จะอยู่แบบคนเมือง สำหรับวันหยุดก็จะเข้าไปอยู่ในสวนเพื่ออยู่กับธรรมชาติ พร้อมทั้งพึ่งพาตนเองให้มากที่สุดโดยเฉพาะในด้านอาหารการกิน
บันทึกนี้ก็เลยขอนำตัวอย่างหนึ่งของผมที่ได้อาหารพื้นบ้านด้วยการอาศัยผลผลิตจากสวนของตนเองมาบอกเล่า เพื่อเป็นเครื่องยืนยันว่า หากเราลงมือปลูกต้นไม้และเลี้ยงดูเขา ในวันหนึ่งข้างหน้าเขาก็จะตอบแทนเราด้วยการให้อาหาร สิ่งใช้สอย ได้อย่างแน่นอน ทำมาก-ปลูกมาก ก็จะมีผลตอบแทนให้เราได้บริโภคมากเป็นเงาตามตัว มีความสุขไปอีกแบบหนึ่งนะครับ
ลองดูซิครับว่าช่วงหน้าฝนนี้ ที่สวนผมมีอะไรบ้าง นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งนะครับ
แกงหน่อไม้เมนูอร่อยๆ
- ผักหวานบ้าน มีอยู่ 4-5 กอ นำมาต้มหรือลวกกินกับน้ำพริกอร่อยอย่าบอกใครเชียว
เมนูนี้ต้มผักหวานบ้านครับ
- ช่วงหน้าฝนนี้ฝักเพกามีให้ทานได้ตลอด(ทานไม่ทันครับ) เพกานี้ผมไม่ได้ปลูก แต่ว่าเขาจะขึ้นเอง เพียงแต่เราเว้นไม่ไปตัดเขาทิ้งตอนตัดหญ้า เพียงย่างเข้าปีที่ 2 ก็มีฝักให้เราได้ทานแล้วครับ
ผัดฝักเพกาครับ
ยังมีอีกหลายเมนูครับที่เป็นผลพลอยได้จากการปลูกต้นไม้-ทำสวน อาจจะไม่มากและหลากหลายเหมือนหลายๆ สวนที่เขาได้ทำมานานแล้ว แต่ก็เป็นสิ่งที่ผมภาคภูมิใจว่าผมได้นำแนวทางของความพอเพียงมาปฏิบัติแล้ว เพียงเล็กน้อยก็ยังดีในอนาคตต่อไปคงจะได้อาศัยพึ่งพาธรรมชาติที่เราสร้างขึ้นมากับมือได้มากกว่านี้
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกับความพอเพียงในประเด็นของการกินอย่างง่ายๆ ที่ผมนำมาแลกเปลี่ยนครับ
วีรยุทธ สมป่าสัก 07 ก.ย. 50
