คิดเรื่องงาน (13) : ความเงียบทางความคิด (อย่าทำเรื่องเดิม ๆ ราวกับไม่มีประวัติศาสตร์...)


เราทำงานราวกับเรื่องที่กำลังทำอยู่ในขณะนี้ เป็น “งานใหม่” ที่เพิ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก

บ่อยครั้ง,  ผมสังเกตเห็นว่าการทำงานในแต่ละครั้งมุ่งไปสู่ อนาคต  โดยไม่เคยที่จะศึกษาข้อมูลอันเป็นเสมือน ประวัติศาสตร์ ที่ผ่านมาของเรื่องนั้น ๆ เอาเสียเลย  งานประจำ   หลายอย่างถูกผลิตซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับเป็น งานใหม่  เพียงเพราะขาดการศึกษาเรียนรู้จาก เนื้องาน  เดิมที่เคยทำในครั้งที่ผ่านมา

  

เมื่อไม่นานมานี้ผมได้เสวนากับทีมงานถึงการงานที่ผ่านมา,   ผมตั้งข้อสังเกตว่าเราเสียเวลากับการประชุมเตรียมงานอย่างยาวนานเพื่อพูดถึง ปัจจุบัน  และ อนาคต  แต่กลับไม่ใคร่มีใครนำข้อมูลอันเป็นเนื้องานใน อดีต  มานำเสนอเพื่อบูรณาการกับวิถีแห่งงานที่กำลัง จะทำ  เท่าใดนัก  

ซ้ำร้ายไปกว่านั้น   เมื่อถามว่า ปีที่แล้วทำอะไรบ้าง ?  หรือแม้แต่ครั้งที่แล้วมีข้อเด่นข้อด้อยอะไรบ้าง ?”   คำตอบที่ได้รับคือ  ความเงียบ !    

ความเงียบที่ผมกล่าวถึงนั้น  เป็น ความเงียบทางความคิด  ที่เกิดจากการไม่เคยจัดเก็บข้อมูลในการทำงาน, ไม่มีการสรุปบทเรียนเพื่อเตรียมการ ต่อยอดทางความคิด  ไปสู่อนาคต  และอนาคตที่ผมกล่าวถึงนั้นก็คือ วันนี้  นี่เอง !

ด้วยเหตุเช่นนี้กระมัง,  บ่อยครั้งเราจึงทำงาน  ประจำ  ราวกับเป็น งานใหม่  อยู่ร่ำไป   เมื่อเป็นเช่นนี้   คลื่นลมในทะเลความคิดจึง  (ได้ทีขี่แพะไล่) หัวเราะเยาะเราอยู่อย่างขบขัน   เพราะนั่นคือ  เรากำลังพายเรือวนอยู่ในทะเลความคิดโดยปราศจากวี่แววที่จะขึ้นฝั่ง -    ซึ่งภาพสะท้อนดังกล่าว คือ ปรากฏการณ์  ที่ฉายให้เห็นการซ้ำแล้วซ้ำอีก ..  วนแล้ววนอีก ...  เกิดขึ้นและดำเนินไปอย่างไม่มี พัฒนาการ ..    

ปรากฏการณ์เช่นนี้,  สะท้อนให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า  ทำไม  เรายินยอมให้ประวัติศาสตร์ที่นำความเจ็บปวดมาสู่เราเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าได้มากมายถึงเพียงนี้ ? ...  และทำไม   เราถึงทำงานราวกับเรื่องที่กำลังทำอยู่ในขณะนี้ เป็น งานใหม่  ที่เพิ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในโลกแห่งการทำงานของเรา !  ...   

ที่สุดแล้ว,  เราก็สรุปกับแบบง่าย ๆ  สั้น ๆ  ตามประสาชุมชน คนนักปฏิบัติ   ว่า  เสร็จแต่ละงาน  เรามานั่งสรุปงานกันเป็นยก ๆ กันเถอะ   และจัดเก็บข้อมูลงานนั้น ๆ ไว้เป็นเล่ม ๆ เลยดีกว่า   ปีหน้า,  จะได้ไม่ต้องเกิดภาวะความเงียบทางความคิดอีกต่อไป  และที่สำคัญก็คือ  จะได้ไม่ต้องรู้สึกว่างานที่กำลังทำอยู่นี้ไม่มีประวัติศาสตร์เอาซะเลย..

  
หมายเลขบันทึก: 116241เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2007 05:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)
  • สวัสดีครับ  บ่าววีร์
    P
  • ถ้าเป็น KM  ได้ก็ดีสิครับ... คงมีอะไรดี ๆ ขึ้นบ้าง
  • ผมเองก็เพิ่งกลับมาทำงานในงานเหล่านี้เมื่อสัก 5 เดือน  กำลังศึกษา, ต่อยอด.. 
  • แต่ปัญหาหลักที่พบก็คือ  สังคมการทำงาน   เราไม่ค่อยมีการส่งต่อทางความคิดที่ดีนัก  เพราะเราไม่ค่อยสร้างวัฒนธรรมของการ "จัดเก็บผลึกความรู้" อย่างเป็นรูปธรรม
  • ที่สุดแล้ว  เราจึงดูเหมือนเริ่มต้นในเรื่องเดิม ๆ อยู่ร่ำไป
  • ...
  • ขอบคุณครับ
  • ครูแผ่นดิน...สู้ๆเจ้าค่ะ.....เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ.......อนาคตที่สดใส รอเราอยู่ 555555555555++

             เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----------> น้องจิ ^_^

     

    ผมว่าเป็น km หละครับ. อย่างน้อยๆก็ในนิยามของผม. ที่เล็บที่ผมสังกัดก็พยายามจะบันทึกอะไรทำนองนี้เหมือนกันครับ. บางทีก็เป็นเพียงวิธีการใช้โปรแกรม และแนวคิดของคนทำโปรแกรม. (ใช้ wiki เป็นหลัก) ก็พบว่าการสืบทอดผลงานแม้จะกระท่อนกระแท่นแต่ก็ตามที :-). อีกสิ่งที่พบความอดทนการจะทำใจรับโปรแกรมคนอื่นมาทำต่อโดยเฉพาะโปรแกรมที่เขียนเพื่อเรียนจบ ต้องใช้ความอดทนมากเหมือนกัน. แต่ถ้าไม่ทนก็ต้องทำใหม่ (ซึ่งในบางโอกาสก็อาจจะดีกว่าก็ได้).

    แก้คำผิดครับ(เล็บ/แล็บ)   

    สวัสดีค่ะน้อง  แผ่นดิน

    เย็นนี้ พ่อบ้าน จะฉลองความสุขกันค่ะ...อิอิ

    สวัสดีครับ  บ่าววีร์

    P

    อีกสิ่งที่พบความอดทนการจะทำใจรับโปรแกรมคนอื่นมาทำต่อโดยเฉพาะโปรแกรมที่เขียนเพื่อเรียนจบ ต้องใช้ความอดทนมากเหมือนกัน. แต่ถ้าไม่ทนก็ต้องทำใหม่ (ซึ่งในบางโอกาสก็อาจจะดีกว่าก็ได้).

    • ข้อความอันเกิดจากการสังเกต - เรียนรู้ข้างต้น  สะท้อนให้เห็นภาวะของการเก็บรายละเอียดของตนเองได้อย่างน่ายกย่อง
    • และยังฉายชัดถึง "วิถีขบถ"  ของบ่าววีร์  ซึ่งในที่นี่ผมหมายถึง  พลังสร้างสรรค์ที่พร้อมจะเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งใหม่ ๆ เสมอ  และในน้ำเสียงนั้น   ก็หาใช่จะปฏิเสธต่อวิถีเดิมในขนบนั้นเสียทั้งหมด
    • เรา หรือแม้แต่สังคม  จำต้องเฝ้าฝันถึงการวิวัฒน์ไปสู่สิ่งที่ดีกว่าอยู่เสมอ ...  ซึ่งหมายถึงการเรียนรู้จากวันนี้และเมื่อวาน ...
    • ...
    • ขอบคุณครับ
    • มาคารวะวิญญาณของนักกิจกรรม
    • เด็กน้อยหายป่วยหรือยัง
    • มาทักทายด้วยความเป็นห่วง
    • ถ้าวันที่ 6-7 ไปแถวๆๆมหาวิทยาลัย
    • จะได้พบไหมครับ
    • ขอบคุณครับ

    สวัสดีครับ  น้องจิ

    P
    • ขอบใจมากนะที่ส่งต่อกำลังใจมาให้อย่างสม่ำเสมอ
    • ส่วนทางนี้ก็ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกัน
    • สิ่งที่ คุณแผ่นดิน กำลังคิดคำนึง ถึง คือ KM ธรรมชาติ ครับ
    • แต่สำหรับ ฅ KM ที่คุ้นเคยวิธีการหน่อย ก็จะบอกว่า คุณแผ่นดินกำลัง คิดเรื่อง AAR (After Action Reveiw) อยู่ครับ
    • ลองดู คำถาม 5 ข้อของ AAR
    • หรือลอง
    • http://gotoknow.org/post/tag/aar

    สวัสดีค่ะ

    • แวะตามมาขอบคุณค่ะ
    • "เราทำงานราวกับเรื่องที่กำลังทำอยู่ในขณะนี้ เป็น “งานใหม่” ที่เพิ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก" ใช่ค่ะ เห็นด้วย  ทั้งๆ ที่งานที่เราทำอยู่ปัจจุบัน ก็คืองานที่ทำอยู่เป็นประจำทั้งที่ผ่านมาเมื่อปีที่แล้ว จนปัจจุบัน ปัญหาอุปสรรคที่เจอ ก็เคยผ่านมาแล้ว  แต่บางครั้งเรากับลืมมันไป ทั้งๆ ที่เราก็เคยเจอมาแล้ว แล้วแก้ปัญหากับมันมาแล้ว แต่พอมาเจออีกครั้ง กับจนด้วยเกล้าเสียงั้นไป อิอิ ประเภทปลาตายน้ำตื้นเอาดื้อๆ เลยล่ะ
    • สวัสดีครับพี่แผ่นดิน
    • เมื่อเช้าผมอ่านบันทึกนี้ของพี่
    • แต่ว่าจะทักทายแต่คิดคำไม่ออกต้องขออภัยด้วยครับ
    • เบลอ ๆ นิด ๆ น้อย ๆ เพราะหัวใจซานซม
    • 5555555

     

    • สวัสดีครับ  ครูอ้อย
      P
    • การงานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต  ซึ่งหมายถึงการงานเป็นกลไกสำคัญของการสร้างความสุขให้กับชีวิต นะครับ
    • ......
    • เย็นนี้ขอให้ฉลองความสำเร็จอย่างอบอุ่นและมีความสุขอย่างมหาศาล นะครับครูอ้อย
    • ชื่นชม, ครับ !
  • สวัสดีครับ อ.ขจิต
    P
  • ตอนนี้เจ้าจุกไปพักฟื้นที่กาฬสินธุ์... อาการดีขึ้นและน่าจะหายในวันสองวันนี้
  • ส่วนน้องดิน หายขาดแล้วครับ  ตอนนี้อยู่กับผมที่มหาวิทยาลัย  ส่วนแม่บ้านไปราชการ
  • (ตอนนี้เป็นพ่อบ้าน - พ่อลูกอ่อน)
  • ....
  • ยินดีที่จะได้เจอ อ.ขจิต
  • และยินดีที่จะพลีตนช่วยเหลือในทุกกรณี
  • ...
  • นี่คือตารางชีวิต ครับ
  • 4 สิงหา  (ไปเป็นวิทยากรที่ขอนแก่น) .. เย็นมีงานชมรมอาสา,  และอาจจะเดินทางไปดูค่ายที่ อ.แกดำ ..
  • 6  สิงหา  มี ม.เทคโนโลยีราชมงคลอีสานมาดูงาน
  • 7  สิงหา  มี. ม.นครพนม  มาดูงาน
  • 10  สิงหาพัฒนามหาวิทยาลัย
  • 10 - 11  สิงหา,  สัมมนา
  • 14 - 17  สิงหา  จัดเวทีรณรงค์ลงประชามติ
  • ....
  • อันนี้แต่เพียงสังเขป นะครับ
  • แต่อุทิศตนช่วย อ.ขจิต เต็มร้อยครับ -
  • ....
  • เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ
  • สวัสดีครับ อ.แพนด้า

    P
    • ดังที่ผมเรียนเสมอว่า  ผมไม่สันทัดว่าด้วยศาสตร์แห่ง "KM"
    • แต่ก็ได้อาจารย์นี่แหละครับ  ช่วยเติมและย้ำว่าสิ่งที่ผมเขียน หรือสะท้อนอยู่นี้ว่ามันคือ  KM  ธรรมชาติ
    • กว่าจะวิ่งได้เร็ว หรือทันท่านอื่น ๆ  ก็คงยังต้องปรับและเรียนรู้อีกเยอะครับ
    • ตอนนี้จึงได้แต่ค่อย ๆ เดินตามไปติด ๆ หรือแม้แต่ห่างไกลบ้างก็ยังมีความสุขที่จะเดินต่อไป
    • ....
    • ขอบพระคุณอาจารย์มากครับ

    สวัสดีค่ะ

    คุณปู่คุณย่าช่วยได้มากๆนะคะ เห็นเอาลูกไปฝากอยู่ประจำเลย แต่เด็กๆก็รักคุณปู่คุณย่ามากด้วย

    สมัยที่บริหารที่โรงงาน เราเอาวิธีของญี่ป่นมาใช้ ได้ผลมากๆค่ะ  เอาต้นแบบมาจากโรงงานฮอนด้า พี่ไปดูงานมา

    ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีวินัย  การฝึกคนไม่ยาก และมีการทำต่อเนื่อง  ฝรั่งนำไปปรับใช้กันมากเลย

    พนักงาน เช้างานเป็นกะ  แต่ 8.00น .....

    ทุกคนต้องมาเข้าแถว ร้องเพลงชาติไทย  ถ้าป็นวันพระ  นิมนต์พระมาเทศน์ครึ่งช.ม.

    ต่อจากนั้น ผู้จัดการโรงงาน ขึ้นเวที สรุปปัญหางานเมื่อวาน  ทั้งงานรับวัตถุดิบ  การผลิต การควบคุมคุณภาพ และ logistic และส่งท้ายด้วย การปรับปรุงงานสำหรับวันนี้ อย่าให้มีผิดซ้ำซากอีก( โดยไม่ได้ตำหนิใคร)

    ส่วนระดับหัวหน้า เข้ามาสรุปงานกัน ในห้อง และผู้จัดการโรงงาน จะทำรายงานเสนอพี่ทุกวัน โดยfax มาที่กรุงเทพ

    ทำอย่างนี้ทุกวัน จนเราได้ ISO  และได้รางวัลโรงงานอุตสาหกรรมดีเด่นจากกระทรวงอุตสาหกรรม สมัยคุณพรเทพ เตชะไพบูลย์เป็นร.ม.ต

    ชื่นชมความคิดสร้างสรรค์ของคุณพนัสค่ะ  ดีมากๆแต่ ต้องมีการทะอย่างต่อเนื่องทุกวัน จึงจะได้ผลค่ะ

    • สวัสดีครับ
      P
    • งานที่ผมกำลังดูแลอยู่ในขณะนี้ก็ถือว่าเป็นงานใหม่   หากแต่ความเป็นจริงผมก็ห่างหายไปกว่า 3  ปี
    • ครั้นพอตามงานกับเจ้าหน้าที่แต่ละท่าน  บ่อยครั้งกลับรู้สึกว่า  แต่ละท่านไม่ได้จัดเก็บบทเรียนและข้อมูลใด ๆ ไว้อย่างที่ควรจะเป็น
    • จากนี้ไปเชื่อว่า  ความเงียบทางความคิดน่าจะลดน้อยถอยลงบ้าง ...
    • และเดินไปบนพื้นฐานที่มั่นคงและมีองค์ความรู้มากกว่าที่เป็นมา
    • ....
    • ขอบคุณครับ

    สวัสดีครับ น้องสายลม

    P

    ระยะหลังพี่พยายามเขียนบันทึกในช่วงเช้า ๆ ... เพราะเป็นช่วงที่ชีวิตสดชื่น ...

    และหวังว่าน้องสายลมจะมีเช้าชื่นแห่งชีวิตเสมอ ๆ นะครับ

    สวัสดีครับ พี่ศศินันท์

    P

    ขออภัยนะครับที่ตอบบันทึกล่าช้า...

    ผมค่อนข้างประทับใจในกระบวนการที่นำมาใช้ และเกิดผลสัมฤทธิ์อย่างเป็นรูปธรรม   โดยเฉพาะกิจกรรมเหล่านี้ผมถือว่าสำคัญมาก คือ

    พนักงาน เช้างานเป็นกะ  แต่ 8.00น .....

    ทุกคนต้องมาเข้าแถว ร้องเพลงชาติไทย  ถ้าป็นวันพระ  นิมนต์พระมาเทศน์ครึ่งช.ม.

    รวมถึง..

    ต่อจากนั้น ผู้จัดการโรงงาน ขึ้นเวที สรุปปัญหางานเมื่อวาน 

    ส่วนระดับหัวหน้า เข้ามาสรุปงานกัน ในห้อง และผู้จัดการโรงงาน จะทำรายงานเสนอพี่ทุกวัน โดยfax มาที่กรุงเทพ

    ....

    สิ่งเหล่านี้  ถือเป็นวิสัยทัศน์ที่ต้องปรบมือให้ ..

    ขอบพระคุณครับ

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท