พ่อพยายามเรียนวิธีการเขียนของแม่


ครูอ้อยตื่นแต่เช้าวันนี้  และเริ่มจากการอ่านบันทึกนี้ก่อน...อ่านแล้วก็ยิ้มไปมา  ตามประสาความสุขมากๆที่ได้จากการกระทำ  

รางวัลนี้เป็นเหมือนรางวัลชีวิตทีเดียว   ที่ในแต่ละวันนั้น   คู่ชีวิตของครูอ้อยได้กระทำ  

เธอชอบการอ่าน  และอ่านอย่างตั้งใจ  เพราะเธอเป็นคนตั้งใจ  มีความมุ่งมั่น  ฝ่าฟัน  

ให้นึกถึงย้อนไปในอดีต   ที่ทุกคนคงอยากจะอ่านว่า...ครูอ้อยเป็นคนกรุงเทพฯ และรู้จักกับเธอได้อย่างไร..ก็เพราะความเพียรพยายามนี่ล่ะ..ถึงทำให้เรา..ได้รู้จักกัน  

จึงเป็นตัวอย่างแห่งชีวิตของเราได้อย่างดีว่า   ...ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความสำเร็จย่อมอยู่ที่นั่น 

เมื่อวานตอนเย็น  ครูอ้อยทำงานอยู่ที่โรงเรียนอย่างคร่ำเคร่ง  คุณขจิตเป็นผู้สื่อข่าวโทรศัพท์มาบอกครูอ้อย   ครูอ้อยรีบคลิกเข้ามาดูให้เห็นความจริง 

และรีบโทรศัพท์บอกเธอ...ตัวเธอเองก็แทบไม่เชื่อ..ในใจคิดแต่ว่า...ครูอ้อยจะได้รับรางวัลนี้อีกหรือ...

พอครูอ้อยรีบกลับมาบ้าน  เธอยิ้มแย้ม และรีบมาเปิดประตูรับครูอ้อย...เพราะน้องขวัญยังไม่กลับบ้าน 

เธอสวมกอดและหอมแก้มครูอ้อยด้วยความดีใจ   ครูอ้อยถือกระเป๋าอยู่ 2 มือ จึงไม่ได้โต้ตอบอะไร  แต่ก็หันมายิ้มให้เธอ...และบอกกับเธอว่า...ความพยายามไงล่ะ  ที่ทำให้เธอประสบกับความสำเร็จ  

พอน้องขวัญมา  ครูอ้อยเล่าให้ลูกฟัง  

เธอ...ยังมีคำพูดออกมาจากใจเธอว่า...พ่อพยายามเรียนวิธีการเขียนของแม่...

ครูอ้อยล่ะ..มีความสุขที่สุด..ที่ได้ฟังกลุ่มคำนี้..

คำสำคัญ (Tags): #พ่อบ้าน#ครูอ้อย
หมายเลขบันทึก: 116237เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2007 03:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)
  • สวัสดีครับครูอ้อย
  • ขอแสดงความชื่นชมต่อครอบครัวคนเก่งของชาวบล็อกที่คว้ารางวัลสุดคะนึงมาชื่นชมได้อีกครั้ง
  • เคล็ดลับที่ไม่ลับก็คือการเรียนวิธีการเขียนของครูอ้อยใช่ไหมครับ... ผมจะได้ "เรียน"  ให้ "รู้" บ้าง
  • .....
  • เช้าที่ยังไม่เช้าของวันนี้อากาศดีมากเลยครับ.. ไม่มีฝน, ลมโรยตัวผ่านช่องหน้าต่างอย่างแผ่วเบาและต่อเนื่อง...

ยินดีด้วยค่ะ

ทำยังไงหน้า...ถึงได้รางวัลตลอด..

ว้าว.......ท่านพ่อสมนึก...ก็เก่งเหมือน ท่านแม่ครูอ้อย อะแหละเจ้าค่ะ...เก่งกันทั้งครอบครัวเลย.....ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะเจ้าค่ะ........อยากได้รางวัลมั่งจัง 555555555++++ 

          เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^

(เข้ามาแล้วได้ฟังเพลง..โดเรมอน...สนุกสุดๆ หนูชอบเจ้าค่ะ) 555++

ยินดีด้วยครับ

ตามมาอ่านจึงรู้ว่าครูอ้อยตื่นเช้า

น่าชื่นใจที่เห็นคู่ชีวิตประสบความสำเร็จ

และเป็นความสำเร็จคู่เสียด้วย

การใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกัน ต่างคนต่างได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน

เป็นการเรียนรู้และเลียนแบบ

บางคู่เรียนและเลียนจากสิ่งที่เลวของกันและกัน

แต่สองตายายคู่นี้ เรียนและเลียนสิ่งที่ดี จนมีเอกลักษณ์แตกต่างกันครับ

Congratulations!!!

จาก พิชะยะ หนุ่มเจียงใหม่

สวัสดีค่ะน้องชาย...แผ่นดิน

  • ครูอ้อยนั่งคิดถึงความหลังนะคะว่า...ทำไม  ทำอะไร  ถึงได้มา...
  • ครูอ้อยได้อะไรมาแต่ละอย่าง..แบบไม่เคยคาดคิดค่ะ  แล้วมักจะได้
  • แต่ละอย่างที่ครูอ้อยได้มานั้น..ต้องผ่านกระบวนการมากมาย  รวมทั้ง ความพยายามค่ะ
  • คนใกล้ชิดของครูอ้อยก็เช่นกันค่ะ...จะเข้าใจและภูมิใจกันและกันเสมอ   ทั้งนี้  เกิดจากความศรัทธาในความคิดกันและกันค่ะ
  • ครูอ้อยได้ ทำ KM กับคนในครอบครัวค่ะ  อิอิ
  • สุขสดชื่นสมหวัง  จงเป็นของพวกเราค่ะ

ขอบคุณค่ะ

  • สวัสดีตอนเช้าค่ะ

ยินดีกับครอบครัวครูอ้อยด้วยนะคะ

แวะเข้ามาหาคนขยันอย่างครูอ้อยตอนเช้าแล้ว  ทำให้มีกำลังใจอยากไปทำงานค่ะ

 

สวัสดีค่ะน้องอุบล...อุบล จ๋วงพานิช

  • ทำทุกอย่างให้เต็มที่  ทำออกจากใจ  จากความรู้สึกนึกคิดที่ดี  แล้ว...ทุกๆอย่างที่เราไม่คาดคิดจะตามมาค่ะ
  • ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจให้อย่างสม่ำเสมอค่ะ

เย็นนี้เรา..จะไปฉลองกันค่ะ...

สวัสดีค่ะน้องจิ....นางสาว จิราภรณ์ น้องจิ กาญจนสุพรรณ

  • ดีใจที่ชอบเพลง โดเรมอน  เพราะพ่อนึกเป็นคนเลือกให้ครูอ้อยค่ะ..อิอิ..

ขอบคุณค่ะ...คนเก่ง

gotoknow เป็นมากกว่าการเขียนบันทึกและเรียนรู้ร่วมกัน เป็นความสุขใจครับที่ได้รับรู้ชีวิตครอบครัวกุ่ย กระโทก จากบันทึกนี้

ตื้นตันใจครับ

 

"เธอสวมกอดและหอมแก้มครูอ้อยด้วยความดีใจ   ครูอ้อยถือกระเป๋าอยู่ 2 มือ จึงไม่ได้โต้ตอบอะไร  แต่ก็หันมายิ้มให้เธอ...และบอกกับเธอว่า...ความพยายามไงล่ะ  ที่ทำให้เธอประสบกับความสำเร็จ " 

ผมเป็นครูอ้อย เมื่อได้ยินคำนั้น ก็ตื้นตันใจ เป็นที่สุดเหมือนกัน หรือนี่คืออีกผลสัมฤทธิ์ของ G2K ที่สองท่านเข้ามามีบทบาท

เอ้า..ฉลองกันหน่อย..จุ๊บ..จุ๊บ.

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์...พิชัย กรรณกุลสุนทร

  • ครูอ้อยจะเรียนให้ทราบว่า  หนังสือที่มาถึงโรงเรียน ใช้ไม่ได้นะคะ...ไม่มีชื่อระบุไว้  ว่าเชิญครูอ้อยค่ะ
  • ครูอ้อยต้องเขียนบันทึกขออนุญาตอีกครั้งค่ะ  แต่จะเรียนซ้ำว่า..พ่อบ้านซื้อตั๋วรถไฟไว้แล้วค่ะ 
  • อิอิ..จะนอนคุยกันไปจนถึงเชียงใหม่เลยเจ้า...

อย่ามาอิจฉา...นั่น ตาร้อนเชียวววว.

ดีใจจริงครับที่ได้ข่าวดี

ขออภัยด้วยครับที่เด็กไม่ได้ใส่ชื่อ...

อย่างไรก็ตามการนั่งรถไฟคู่กันมาเป็นรางวัลชีวิตที่น่าชื่นชมมากกว่าอิจฉาครับ

เป็นการฉลองที่โรแมนติกมากครับ

มาถึงกี่โมงครับ...จะให้คนไปรับครับ

สวัสดีค่ะน้องเอก...

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ...บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)

  • กิจกรรมที่ดี  ก็ยังดำเนินการต่อไปค่ะ  สิ่งที่ได้ทำมาเป็นเวลา หนึ่งปี่กว่าๆ  ก็ยังคงดำเนินต่อไป
  • ความสุข ก็ตามมา หลังจากที่เรา...ได้ตั้งใจทำงานค่ะ

ขอบคุณค่ะกับกำลังใจ

ยินดี ด้วยค่ะ

เก่งจัง ทั้งบ้าน ไม่ใช่แต่เก่งนะคะ

ดี๊ ดี อีกต่างหาก

เข้ามาอานหลายรอบแล้วครับ
    นึกภาพตาม เห็นชัดแจ๋วเลยว่า น้องชายผมมีสีหน้า ท่าทางอย่างไร .. ครูอ้อยด้วยนั่นแหละ
    นี่คือความสวยงามแห่งชีวิตครับ  ไม่ต้องลงทุน  เงินมากมายก็มิอาจซื้อหาได้

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์พิชัย...พิชัย กรรณกุลสุนทร

  • ครูอ้อยเคยอ่านบันทึกของท่านบ่อยค่ะ  เกี่ยวกับงานศิลปะ   ซึ่งเป็นงานที่ครูอ้อยชอบมาก  แต่ไม่มีความรู้   เลยไม่ได้แสดงความคิดเห็นค่ะ
  • ตกลงว่า...ครูอ้อยกับสุดคะนึงคนล่าสุด  จะไปเชียงใหม่โดยรถไฟ  คงจะถึงเชียงใหม่ในเวลาเช้า  ยังไม่ได้คิดเลยค่ะว่า...จะไปโรงแรมอย่างไร   คงมีรถรับจ้างไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ  พบกันที่เชียงใหม่ค่ะ

ครูอ้อยครับ

ทางเจ้าภาพจะมีรถไปรับครูอ้อย พร้อมพี่สมนึกที่สถานีรถไฟครับผม

ครูอ้อยไม่ต้องกังวลนะครับ

สวัสดีค่ะน้องเอก....จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

  • ความปลื้มใจมากมายกว่า  ตอนที่ครูอ้อยได้รับรางวัลอีกค่ะ..ยังสงสัยว่า  กรรมการท่านไม่รู้ว่า..สองคนนี้ความเกี่ยวข้องกันมั้งคะ  ...บังเอิญจริงๆค่ะ...อิอิ...ขำขำ  พบกันที่เชียงใหม่ค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท