ใต้ฟ้าเดียวกัน
ช่วงที่ดอกไม้นานาชนิดพากันบาน ผู้เขียนจะชอบไปเที่ยวเดินดูต้นไม้ ดอกไม้ใกล้ๆ ให้ได้กลิ่นหอม ให้เห็นสีสันความสดสะพรั่ง โดยเฉพาะ หลังดื่มกาแฟและได้อารมณ์สมาธิยามเช้าพอสมควร ก็จะถือกล้องลงไปเดิน ไม่อยากจะเรียกว่าเดินในสวน เพราะส่วนพื้นดินข้างบนระดับเดียวกับบ้าน แม้มีต้นไม้ ดอกไม้หลายอย่าง แต่ก็ไม่ได้จัดเป็นสวนสวยงาม และทางลงท่าน้ำก็มีพืชผักกินได้ปลูกตามแต่ที่เราซื้อพันธุ์มาให้และที่ป้านวลคนทำสวนจะไปหามาหรือขอปันจากบ้านใกล้เรือนเคียง
มาอยู่ที่นี่ได้เห็นอะไรน่ารักหลายอย่างในชีวิตแบบชนบทที่ยังพอมีเหลืออยู่บ้าง เช่นที่บ้านเรามีกล้วยหอมที่พันธุ์ดีมาก เครือใหญ่ หวีงามมาก ลูกใหญ่ รสก็หวาน เนื้อแน่น ไม่สวกๆหรือเละๆ เป็นที่ขึ้นชื่อ เพราะเวลาออกเครือแต่ละครั้ง เราจะกินไม่ทันต้องแจกๆกันไป ยังเคยเอาไปให้ที่ศูนย์เลี้ยงเด็กที่โรงเรียนตรงวัดแคที่อยู่ใกล้บ้าน คุณครูต้องตัดครึ่งลูกให้เด็กๆทาน
เวลาแขกมาบ้าน นอกจากต้องคิดทำขนมจากกล้วยหอมเลี้ยงแขก ก็จะต้องตัดแบ่งให้แขกเอากล้วยหอมกลับบ้านด้วย
มีป้าคนหนึ่งจำชื่อไม่ได้แล้ว แกจะพายเรือผ่านบ้านเราบ่อยและทักทายกับป้านวลเป็นประจำจนคุ้นเคยกัน ป้านวลเคยแบ่งกล้วยหอมให้แกด้วย แกทานแล้วติดใจก็ขอปันหน่อกล้วยไปปลูก บ้านเราชอบทานข้าวโพด บ้านป้าคนนี้แกปลูกข้าวโพดหลายชนิด แกก็เอาพันธุ์ข้าวโพดมาให้เรื่อย บางทีแกพายเรือผ่านมาป้านวลยังไม่ได้ลงไปดูผักที่ท่าน้ำ แกก็จะเอาพันธุ์ข้าวโพดใส่ถุงผูกไว้ให้ที่ท่าน้ำ แบบว่ารู้กัน
ปีนี้หน่อกล้วยหอมที่กู้เก็บไว้จากน้ำท่วมครั้งที่แล้วก็เอาลงดินแล้ว ไม่รู้ว่าจะให้ผลดีอย่างที่เคยเป็นมาหรือเปล่า
อย่างที่เคยเขียนมาหลายครั้งว่า ท่ามกลางความเงียบสงบตรงนี้ มีชีวิตชีวาของผู้คนที่หลากหลาย ซึ่งที่ไม่ดี ไม่ถูกใจเราก็มี แต่ต้องเจริญสติ ว่าทุกอย่างย่อมเป็นไปตามเหตุปัจจัย
เช่น เดินลงไปดูต้นไม้ดอกไม้วันหนึ่ง ระหว่างกำลังเพลินๆ ก้มๆเงยๆ ถ่ายภาพดอกไม้สวยๆจะนำมาฝากท่านสมาชิกบล็อก เงยขึ้นมาอีกที จ๊ะเอ๋กับ...
นางพญางูเขียวปากจิ้งจก(เห็นสวยเฉิดโฉมเลยยกว่าเป็นผู้หญิง) ซึ่งชูคอ เชิดหน้าอย่างสง่า เฉิดฉายมาก เราตกใจอยู่แป๊บหนึ่ง แล้วแผ่เมตตาให้ไป เธอก็อยู่เฉยๆ ไม่ขยับมากเพียงแต่หันมามองเรานิดหนึ่ง ปากแหลมเชียว เราค่อยๆขยับตัวแล้วถ่ายภาพ เธอก็อยู่นิ่งให้ถ่ายราวนางแบบมืออาชีพ
ต้องเล่าว่าตนเองก่อนที่จะได้มาปฏิบัติธรรม เจริญสติ จะเป็นคนตกใจง่ายมาก และกลัวสัตว์ พวกงู แมงป่อง ตะขาบ เจอละก็จะต้องร้องกรี๊ด รู้สึกขนลุกขนพอง ทำให้คนที่อยู่ใกล้ๆต้องวิ่งมา และตีสัตว์เหล่านี้ หรืออย่างเบาะๆก็ไล่ไปด้วยความกลัว แต่หลังจากที่เราลดอัตตาของตัวเองลงได้ ทำให้มองเห็นชีวิตของสัตว์เล็กน้อย เห็นความเป็นชีวิตร่วมโลกเดียวกัน จากความกลัว เป็นความมีสติที่จะระมัดระวังตนแทน และสามารถคิดอย่างมีเมตตาได้
จะคิดแบ่งแยกอะไรกันนักหนา อยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน ร่วมโลกเดียวกันแท้ๆ
ความเห็น (24)
- สวัสดีค่ะ คุณ คุณนายฯ ..
ถ้าเป็นต้อม เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเจอนางพญางูเขียวปากจิ้งจก ตัวที่ว่า .. ต้อมคงแน่นิ่งไปเลยค่ะ แฮ่ะ ๆ ๆ แบบว่า ไม่ใช่เพราะมีสติหรือผ่านการปฎิบัติธรรม อะไรมาหรอกค่ะ แต่ช็อก!!
ที่บ้านก็มักจะเจอตัวแปลก ๆ บ่อย ๆ ชวนให้ขนลุก เพราะอยู่ในสวน แต่ไม่รู้จะเข่นฆ่าหรือทำร้ายกันไปทำไม ทำไม่ลงค่ะ ทำไม่ได้ เพราะด้วยเขาก็เป็นอีกชีวิตหนึ่ง ชีวิตใคร ใครก็คงรักนะคะ
เมื่อเจอกันตรง ๆ ก็มักจะแผ่เมตตาให้พวกเขาเหล่านั้น จงอยู่อย่างเป้นสุขเถิดแต่ช่วยออกไปให้ไกล ๆ หน่อยได้ไหม เพราะคุณไม่ไป ฉันก็จะอยู่อย่างไม่เป็นสุข อ้าววว ไม่ไปเหรอ เออ ก็ได้ ฉันเป็นฝ่ายเลี่ยงไปเสียเอง
^_^
สวัสดีครับ
- เข้ามาอ่านบันทึกและฝากรอยทิ้งไว้ให้ติดตามครับ
สวัสดีค่ะคุณพี่คุณนายดอกเตอร์
นางพญางูเขียวปากจิ้งจกที่คุณพี่ถ่ายรูปมาให้ดูเนี่ย สวยมากเลยนะคะ ท่าทางจะเป็นนางแบบจริงๆ นั่นแหละ.. ^ ^ ดิฉันเป็นพวกไม่ค่อยกลัวสัตว์เหล่านี้เท่าไหร่ แต่แพ้แมลงสาปเสียมากกว่าค่ะ ยิ่งประเภทที่บินได้เนี่ย โอ้โห น่ากลัวมากค่ะ กลัวมันมาเกาะค่ะ 555
แต่พอมาเจริญสติแล้ว เดี๋ยวนี้ถ้าเจอแมลงสาป ก็จะปล่อยให้เขาเดินไป หรือเก็บไปปล่อยที่อื่นค่ะ แต่ถ้าเป็นพวกงูก็จะนิ่งๆ ให้เขาไปก่อนค่ะ สมัยก่อนเคยเจองูเหมือนกันค่ะ ตัวตุ๊กแกก็เหมือนกันค่ะ ก็มองหน้ากันไปแล้วก็ต่างคนต่างไปค่ะ 5555
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่าทั้งมนุษย์และสัตว์เล็กสัตว์น้อยเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ใช้พื้นที่เดียวกัน ดังนั้นต้องแบ่งปันกันค่ะ สัตว์เหล่านี้บางประเภทมีประโยชน์ที่กินซากสัตว์ หรือกำจัดขยะของเราด้วย ต่างคนต่างมีหน้าที่ค่ะ เกิดมาแล้วก็ต้องรับกรรมกันคนละรูปแบบ แต่มนุษย์โชคดีกว่าเยอะที่สามารถคิดและเจริญปัญญาได้ น่าเสียดายที่บางคนไม่ได้ใช้โอกาสนี้ให้ดี
เขียนไปเขียนมาเหมือนบ่นยาวยืดเลยค่ะ พอก่อนดีกว่า ^ ^
ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆ มาแบ่งปันกันนะคะ
สวัสดีคะ
- อ่านบันทึกของคุณพี่ จินตนากำลังบรรเจิดไปถึงบรรยากาศสมัยก่อน ที่บ้านเรื่อนผู้คนใกล้ชิดธรรมชาติ คุณพี่ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้ ที่ยังได้เป็นเจ้าของและมีโอกาสได้เสพธรรมะจากธรรมชาติได้ในทุกชั่วโมงของชีวิต
- เพลิดเพลินได้ไม่นาน เหตุไฉนจึงหักมุมได้เด็ดนัก "แม่นางพญางูเขียวปากจิ้งจก" โอ คุณพระช่วย ทำไมมีสติได้เพียงนี้ (เป็นหนูล่ะ โกยไม่นับแล้วเจ้าค่ะ)
- แต่ต้องขอชมว่า ภาพที่จับมาให้เห็นนั้น ฝีมือเหลือประมาณ ( national geographic เรียกพี่)
อ่านเพลินและเห็นภาพด้วยค่ะ
อยู่กับธรรมชาติ จิตสงบค่ะ ดีกว่าอยู่ในเมืองค่ะ รถก็ติดแถมมีแต่เรื่องน่าเครียด
เรื่องกล้วยหอมนี่ แสดงว่าพันธ์ดีจริงๆนะคะ ปกติแล้วมักลูกเล็กหน่อยค่ะ
เคยคิดจะนำกล้วยหอม exportไปยุโรป แต่แล้วต้องเปลี่ยนใจค่ะ กล้วยหอมของเรา เปลือกบาง สีสวยไม่ทน แล้วก็ดำ ไม่เหมือนของที่ชาวฝรั่งเศสไปปลูกที่Colonyต่างๆ เช่นยี่ห้อ Chigata เปลือกหนา สีทองสวยนาน เป็นเจ้าตลาดที่ยุโรปค่ะ
อร่อยอย่างเดียวไม่พอ ต้องสวยนานด้วย
ชื่นชมธรรมชาติด้วยค่ะ วันหล้ง พี่จะขอไปเยี่ยมบ้างนะคะ จะติดต่อไปก่อนค่ะ พักนี้ ยุ่งมากเลยค่ะ
- เดินในสวนหน้าฝน แม้เรามีเจตนาที่ดี มีจิตใจบริสุทธิ์ แต่ก็อาจเผลอไปรบกวนสัตว์มีพิษเข้าได้โดยไม่เจตนา แล้วเขาก็จะขบกัดเราตามสัญชาตญาณได้
- ควาญช้างที่เลี้ยงช้างมาแต่อ้อนแต่ออด ประมาทไปนิด ไม่ทันสังเกตอารมณ์ของสัตว์ ก็ยังเจอช้างตัวเองทำร้ายเอา ยังไงก็อย่าประมาทนะครับ
- เห็นอสรพิษแล้ว ถ้าสังเกตอารมณ์ของเขาเพิ่มอีกเล็กน้อย เช่น ตอนนี้เขาผ่อนคลาย หรือตกใจ หรือโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ก็จะทำให้เรารู้จักซึ่งกันและกัน และเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับเขามากขึ้นครับ
- คุณนายล่ะครับ (ความจริงไม่อยากใช้คำนี้) คิดว่า ต้นไม้มีอารมณ์ไหม?(ชวนให้เขียนบันทึกนะครับ)
สวัสดีค่ะคุณต้อม
บ้านที่มีต้นไม้เยอะ บ้านสวน หรือบ้านที่อยู่ท่ามกลางความสมบูรณ์ มีความหลากหลายทางธรรมชาติสูง เป็นเรื่องธรรมดาที่เราจะเจอสัตว์(และพืช)แปลกๆ แต่ไม่ใช่สัตว์ประหลาดแน่นอน ^ _^
ไม่ใช่ว่าไม่กลัวสัตว์ร้ายเหล่านี้นะคะ ยังมีทั้งความตกใจและความกลัวอันตรายที่จะเกิดขึ้นได้ แต่ไม่ใช่รู้สึกเหมือนเมื่อก่อนที่เห็นแล้วกรี๊ด วิ่งกระเจิง หรือทำร้ายมันด้วยความกลัว
เมื่อก่อนมาอยู่บ้านนี้ใหม่ๆ มีแมงมุมตัวใหญ่ๆเยอะมาก กลัวมากเลยเวลามันอยู่ในห้องเดียวกับเรา ตกใจและเกลียดกลัว เคยพลั้งมือตีตายไปหลายตัวเวลาไล่อย่างเอาเป็นเอาตาย เรานี้ช่างร้ายมาก แค่ความไม่มีสติอย่างเดียว ทำชั่วได้ปานนั้น ขออโหสิกรรมด้วย เมื่อก่อนคนเรา(ตัวเอง)ยังโง่อยู่ค่ะ
ปกติเวลาจะลงไปเดินชมดอกไม้ มักจะทำเสียงดังนำไปก่อน คิดว่าสัตว์ทั้งหลายก็ใช่ว่าอยากจะเผชิญหน้ากับเรา อย่างคุณต้อมว่าล่ะค่ะ แผ่เมตตาให้ ขอให้ต่างคนต่างอยู่อย่างเป็นสุข ไม่เบียดเบียนกัน
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน และได้รู้จักกัน ได้ตามไปอ่านบล็อกคุณแล้วเช่นกัน ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ สวัสดีค่ะอาจารย์กมลวัลย์
นางพญางูเขียวปากจิ้งจกนี้ ก็เพิ่งจะเห็นโฉมเธอเป็นครั้งแรกที่บ้านเช่นกัน เป็นเช้าที่อากาศเย็นสบายเธอคงอยากผึ่งกายรับอากาศยามเช้า
หน้าฝน หรือเวลาที่อากาศชื้นก็จะเห็นงูบางชนิด บางครั้งเห็นคราบที่มันลอกไว้ แต่มักไม่ค่อยได้เห็นตัวค่ะต้องบอกป้านวลให้ระมัดระวังตามที่รก และตามซอกมุม ให้ส่งเสียงเอาไม้เคาะพื้นไปก่อน
แมลงสาปก็ทำให้พี่ขนลุกเหมือนกันค่ะ เพราะนึกไปถึงความสกปรกของมัน กลัวมันเกาะแล้วเอาเชื้อโรคมาโดนเรา ที่บ้านเลยพยามทำบ้านไม่ให้รกด้วยของ และหมั่นเอาข้าวของออกมาดู มาทำความสะอาดเรื่อยๆ พี่มันพวกบ้าความสะอาด และความมีระเบียบ พยายามไม่ให้มันมากเกินพอดี คิดว่าความสะอาดเป็นมงคลของชีวิตประการหนึ่ง
สรุปว่าการเจริญสตินี่ช่วยทำให้มีความเป็นมนุษย์ มีธรรมของการเกิดเป็นมนุษย์ หรือ มนุษยธรรม เป็นชีวิตที่สมบูรณ์นะคะ
ชอบให้อาจารย์เขียนยาวๆ ไม่รังเกียจเลยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแก่นจัง
เห็นนางพญางูเขียวปากจิ้งจกแว่บแรกคิดเหมือนน้องแก่นจังเลยค่ะว่าสีช่างเหมือนใบตองเหลือเกิน
ตกใจแต่ไม่กลัว งูตัวนิดเดียว และชนิดนี้ไม่ใช่งูพิษ ไม่ดุร้าย หากเรามีความรู้แล้วไม่ปรุงแต่งอารมณ์ที่ตกใจและกลัว เราก็ไม่ต้องวิ่งหนี หรอกนะคะ ค่อยๆขยับตัวจากมาอย่าให้เธอตกใจ
ยังไม่เคยเห็นงูไล่ใครเลยค่ะ หากไม่เข้าใกล้และมีท่าทีเป็นภัย เขาคงไม่ไล่ อย่างมากก็ขู่ สงสัยน้องแก่นจังดูหนังเรื่องอนาคอนดามากไปหน่อยหรือเปล่าคะ^_^
สวัสดีค่ะคุณoddy
ขอบคุณที่มาเยี่ยมและแสดงตัวให้ได้รู้จักกัน ดีใจยิ่งขึ้นที่ทราบว่าอยู่กศน.
โชคดีที่สุดคือการมีโอกาสตัดสินใจ"เลือก"ชีวิตแบบนี้ ค่ะ ได้อะไรหลายอย่างที่คุ้มค่าแก่ชีวิต ยิ่งกว่าเงินทอง (โชคดีมีคนเป็นธุระให้) หรือชื่อเสียง เกียรติยศ
จริงค่ะทีการใกล้ชิดธรรมชาติทำให้ได้เข้าใกล้ธรรมะยิ่งขึ้น
ภาพที่จับมาได้ต้องยกความดีให้นางแบบ ที่เธอไม่กระดุกกระดิกให้ภาพไหวเลย ปกติฝีมือจริงๆตัวเองไม่ค่อยจะได้เรื่องหรอกค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์ ดีใจจังที่คุณพี่สนใจจะมาเยี่ยมเยือนกัน รับรองไม่เอานางพญางูเขียวปากจิ้งจกออกมาต้อนรับให้ตกใจค่ะ
กล้วยหอมที่ได้มาไม่ทราบพันธ์อะไร ฝากคนงานไปซื้อค่ะ เขาไปซื้อจากไหนก็ไม่ทราบอีก เข้าใจว่าดินและน้ำที่นี่คงพอดี ถูกใจกัน จึงงอกงามดี กล้วยหอมของชาวบ้านแถบนี้ไม่เห็นงามอย่างของเรา และไม่หวานอย่างของเราด้วยค่ะ เราไม่ได้ใส่ปุ๋ยเคมีหรือยาฆ่าแมลงเลยค่ะ ทานได้อย่างอร่อยและสบายใจ
กล้วยหอมเมืองนอก สวย ทน แต่ไม่อร่อยเท่าของบ้านเรา เคยทราบว่ามีบางหมู่บ้านเขาปลูกกล้วยหอมออร์แกนิคส่งญี่ปุ่น ผลิตไม่พอ ไม่มีขายในตลาดเมืองไทยค่ะ
กล้วยน้ำว้าเราก็งามดีเช่นกัน กำลังค่อยๆโตยังไม่ออกเครือเลยค่ะ ตอนนี้มะละกอออกลูกหลายต้น
รอต้อนรับอยู่ด้วยความยินดีค่ะ
สวัสดีค่ะน้องยอดดอย
ไม่ต้องเรียกคุณนายค่ะ เรียก"พี่นุช"ได้เลยค่ะ
ใช่ค่ะเจตนาดีไม่ได้แปลว่าปลอดภัย หากเราจะถูกขบกัด ก็เป็นไปตามเหตุปัจจัย เข้าไปใกล้ไม่ให้สุ้มให้เสียงเขาก็ตกใจขบกัดเราเข้าได้ตามสัญชาติญาณอย่างที่น้องยอดดอยว่านะคะ
การมีสติจะทำให้เรารู้จักสังเกตอารมณ์เขาได้ คือรู้ว่ากำลังหงุดหงิดก็อย่าไปกวน แม้น้องหมาที่เราเลี้ยงบางทีเขาก็หงุดหงิด อารมณ์เสียเป็น อิจฉากันเป็น การที่คนเลี้ยงมีความสังเกต ก็ทำให้ไม่มีปัญหา
เชื่อว่าต้นไม้มีอารมณ์เหมือนกันนะคะ ดูง่ายๆเช่นเขาโตอยู่ดีๆ เราอยากย้ายที่ปลูก กระทบกระเทือน ไปอยู่ที่ใหม่ก็เฉาไปหลายวัน บางทีถึงกับไม่รอดก็มี เอาไว้จะรวบรวมความคิดเขียนเรื่องนี้บ้างค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเรื่อยๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ขอบพระคุณที่เข้าไปเยี่ยมในบันทึก
- ดีใจจังที่โลก(เสมือน)กลม ทำให้มารู้จักคนที่เคยอยู่ กศน.
- เคยเห็นคุณพี่ครั้งแรกในงาน มหกรรม KM เมื่อปีที่ผ่านมา รู้สึกประทับเมื่อแรกเห็น เพราะผ้าถุงที่ใส่ บ่งบอกถึงรสนิยมอันประณีตของคนเลือกเป็นเจ้าของ
- ถ้าคุณพี่ชอบผ้าไหมคุณภาพดี ขอเชิญมาเที่ยวที่สุรินทร์ซิคะ (ความจริงคุณพี่คงมีข้อมูลเยอะอยู่แล้ว เพราะเชี่ยวเรื่องภูมิปัญญา)
- เคยได้อ่านงานวิจัย ที่ อ.นพ.วิจารณ์ ให้คำนิยม วิพากษ์ ยังทึ่งอยู่เลยค่ะ
ตามมาเยี่ยมค่ะ
บรรยากาศสวยงามมากค่ะ
เขาเป็นเพื่อร่วมโลกเรา ต่างคนต่างต้องการมีชีวิตอยู่ ไม่เบียดเบียกันดีที่สุด เอื้อกันและกัน
ชอบวิถีแห่งการอยู่ร่วมกัน ทั้งคุณป้า กล้วย ข้าวโพด งูเขียวที่เป็นนางพญา ธรรมชาติ อิจฉาขึ้นมาเลยหละ เอ้า..ระงับเสีย ดับเสีย...
ชอบครับ
สวัสดีครับอาจารย์
เราคุยถึงอาจารย์ในวันที่ประชุมเตรียมงานสัมมนาจัดการความรู้ที่เชียงใหม่ เลยอาสามาชวนอาจารย์มาเยี่ยมพวกเราที่เชียงใหม่ครับ
"การสัมมนาการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาเครือข่ายเรียนรู้ระดับประเทศ" เชียงใหม่
Bonjour ค่ะ
แวะเข้ามาชื่นชมกับข้อคิดและถ้อยคำของพี่สาวที่แสนสวยและแสนดีของเราด้วยคนค่ะ
อาจารย์ยุวนุชเป็นอย่างไรบ้างเอ่ย...ยุ่งงงงงเช่นเคย?
แบ่งเวลาเขียน blog เพิ่มหน่อยนะคะ แฟนคลับเรียกร้องมาค่ะ ...S'il vous plait....
สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณoddy เราคงมีโอกาสได้เจอกันในงานมหกรรมการจัดการความรู้ครั้งหน้านะคะ เห็นกันแล้วช่วยทักหน่อยนะคะ ตาไม่ค่อยดีรูปในบล็อกกับตัวจริงอาจไม่เหมือนกันนัก
ผ้าไหมสุรินทร์นั้นสวยงามมีคุณภาพดีมาก ชื่นชมความงามแต่ไม่ค่อยมีความรู้หรอกค่ะ ฝันว่าคนในท้องถิ่นแต่ละที่ที่มีสิ่งดีๆอยู่จะสามารถสืบทอดความรู้ไว้ได้ และสามารถสื่อสารกับสังคมข้างนอกถึงสิ่งที่ตนมีอย่างภูมิใจอย่างมีศักดิ์ศรี ช่วยกันทำให้สิ่งที่มีอยู่มีชีวิต
หากชอบอ่านอะไรที่เขียนแบบแปลกๆ อยากให้อ่านหนังสือเล่มใหม่ "มหัศจรรย์แห่ง KM เบาหวาน กรณีศึกษาโรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลก" ด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอุบล
ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันอยู่เรื่อยๆ พอทราบว่ามีคนสนใจตามอ่าน ทำให้มีกำลังใจ คิดอยากนำเรื่องต่างๆจากบรรยากาศรอบตัวมาเขียนเล่าอีก
หากผ่านมาทางอยุธยา บอกกันบ้างนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ไพศาล
อิ อิ ขำคนพยายามระงับความอิจฉา ที่จริงเชื่อว่าที่พี่อยู่ต่างจังหวัดเหมือนกัน ก็คงมีสิ่งคล้ายๆกัน เพียงแต่ไม่ได้มีชีวิตแบบริมน้ำ
น้องยินดีให้มาร่วมชื่นชมธรรมชาติ บรรยากาศบ้านที่เหมือนวัด บวกสถานพักผ่อนกาย เมื่อใดก็ได้ที่มีเวลา หรือผ่านมา ยินดีต้อนรับทั้งครอบครัวและเพื่อนๆของพี่ไพศาลด้วยค่ะ จะตัดตะไคร้มาทำข้าวอบตะไคร้ให้ทานด้วยล่ะ
สวัสดีค่ะคุณจตุพร
ขอบคุณมากเลยค่ะที่นึกถึงกันและให้เกียรติชวนมาร่วมงานที่น่าสนใจนี้ เสียดายจริงๆที่มีเรื่องที่ต้องทำให้ต้องไปกรุงเทพด้วยซ้ำ ไม่ได้อยู่บ้านค่ะ
เชียงใหม่น่ะชอบไปอยู่แล้ว คุณแม่กับพี่สาวก็อยู่ที่นั่นค่ะ นี่ถ้าไม่ได้ติดงานที่รับปากเขาไปแล้วจะไปแน่ๆ หวังว่าคงมีโอกาสหน้านะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ทิพวัลย์
พี่ว่าเรานี่ยุ่งสลับกัน สวนกันไป สวนกันมาเรื่อยเลย
ก็พยายามหาเวลาเขียนเพราะชอบเล่าเรื่อง แต่เดือนนี้ประหลาดมากเลยมีคนจากต่างๆหน่วยงาน ขอให้ไปบรรยายและร่วมทำเวิร์คชอป มีงานต้องเข้ากรุงเทพทุกอาทิตย์เลยค่ะ
เมื่อไหร่จะได้คุยกันตัวเป็นๆซักทีน้อ