เกิดอะไรขึ้นกับกีฬา มนต์เสน่ห์ของชีวิตลูกผู้ชาย

ถ้าลูกหลานของเรา มีความสามารถในการเล่นกีฬามากเท่าใด พ่อแม่ก็ยิ่งต้องป้องกันเขา อย่าให้กีฬาทำร้ายเขา ได้โปรดอย่าเอาความสำเร็จของลูกมาสร้างแค่ความพึงพอใจให้ตนเองเถิด

เกิดอะไรขึ้นกับกีฬา มนต์เสน่ห์ของชีวิตลูกผู้ชาย ในเวลานี้ ทั่วทุกมุมโลก ทุกตัวเมือง ทุกหมู่บ้าน เด็กๆส่วนใหญ่ กำลังหัวเราะ ตะโกน เล่นกีฬากันอย่างสนุกสนาน กีฬาและนักกีฬาชื่อดังทั้งหลายกำลังมีอิทธิพลมาก ภาพลักษณ์ของนักกีฬาทำให้เด็กๆไฝ่ฝันอยากจะเป็นนักกีฬามีชื่อบ้าง โดยเฉพาะเด็กผู้ชาย

พ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกเล่นกีฬา โดยหวังว่าพลังของกีฬาจะสร้างสรรค์ให้ลูกเป็นคนดียิ่งขึ้น แต่ก็หวังแค่ให้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ และให้ร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง แต่บางที กลับกลายเป็นว่า เด็กๆผู้ชาย มักหลงใหลในกีฬาที่ตัวเล่น โดยบางที ให้ความสำคัญเหนือการเรียนเสียอีก ตัวอย่าง เช่น

หลานชายดิฉันเอง เขาชอบเล่นบาสเก็ตบอลมาก เพราะรูปร่างสูงมาตั้งแต่เด็กๆ และเล่นได้ดี เป็นนักกีฬาเด่นของโรงเรียน ไปแข่งกับโรงเรียนอื่นได้ถ้วยกลับมาหลายหน ก็ยิ่งภาคภูมิใจไม่เป็นอันทำอะไร นอกจากซ้อมกีฬา พ่อแม่หนักใจมาก แต่ไม่กล้าดุว่ารุนแรงเพราะกลัวลูกเสียใจ และจะสูญเสียความภาคภูมิใจในตนเองไป การเรียนแค่พอผ่าน แม้ว่าความหนักใจจะไม่ใช่มาจากความประพฤติไม่ดี แต่พ่อแม่ก็หวังจะให้ลูกเก่งในด้านการเรียนมากกว่า

การกีฬาสมัยนี้เปลี่ยนไปมาก ไม่ใช่จะมีสิ่งดีๆที่เป็น --กีฬาๆ เป็นยาวิเศษ แก้กองกิเลส ทำคนให้เป็นคน -- เสมอไป จริงๆแล้ว กลับมีสิ่งไม่ดีปนอยู่เป็นจำนวนมาก เราเห็นเด็กวัยรุ่น

นักกีฬาบางคน โตแต่ตัว แต่จิตใจยังไม่พัฒนาไม่น้อย แม้แต่ในวงการกีฬาอาชีพ เราจะเห็นความรุนแรง ความเห็นแก่ตัว ขาดการควบคุมอารมณ์ พูดหยาบคาย หรือเหยียดสีผิว ทำร้ายกรรมการของนักกีฬา ส่วนคนดู ก็มีการตะโกนหยาบคาย ขว้างปาสิ่งของ เป็นต้น

เด็กผู้ชายอาจเรียนรู้ความกล้าหาญ ความแข็งแกร่ง ในการเล่น แต่เขาก็จะได้ ของแถมที่ไม่ดีมาด้วยเช่นกัน

สนามกีฬาเป็นที่ๆซึ่งทำใหผู้ชายและเด็กผู้ชายมาพบปะกัน ตั้งแต่เด็กตัวน้อยๆจนถึงวัยรุ่น และเริ่มเรียนรู้บทเรียนสำคัญๆในชีวิต จากการกีฬาได้หลายข้อ

· เรียนรู้ที่จะมีน้ำใจนักกีฬา รู้แพ้ รู้ชนะ

· เมื่อเป็นผู้ชนะ ไม่หยิ่งลำพอง เอาแต่ใจ

· เรียนรู้ที่จะเป็นส่วนหนึ่งของทีม มีความร่วมมือกันเป็นอย่างดี

· เรียนรู้ที่จะทำให้ดีที่สุด หมั่นฝึกซ้อม และใช้ความพยายามอย่างสุดความสามารถ

· เรียนรู้ในการตั้งเป้าหมายระยะยาว ทุ่มเทด้วยความอุตสาหะ เพื่อผลสำเร็จ

· เรียนรู้ว่า ทุกอย่าง สามารถพัฒนาได้ทั้งนั้น ถ้าหมั่นฝึกฝนเอาจริง เอาจัง

ดิฉันอยากจะเห็นผู้นำทางด้านกีฬา ไม่ว่า จะเป็นครูฝึก โค้ช และผู้เกี่ยวข้องทุกคน จะต้องเป็นผู้มีวุฒิภาวะ และต้องสั่งสอนเด็กๆทุกคนทุกวัน ว่า กีฬาคือ เกม กีฬามีแพ้ชนะเป็นของธรรมดา

วัยรุ่นมักรับและกลืนทุกสิ่งที่เขาเห็นโดยไม่กลั่นกรอง เขาจะเลียนแบบนักกีฬาที่เขาชอบ ทั้งความประพฤติ การพูดจา ทัศนคติ เราจะเห็นว่านักกีฬาคือ หุ่นเพื่อโปรโมทสินค้าด้วย

หลุมพรางของกีฬาคือ ถ้าเล่นแพ้ จะมีความรู้สึกล้มเหลวและพ่ายแพ้ แต่ถ้าชนะ เขาจะเป็นที่ชื่นชมสนใจ เริ่มจะไต่บันไดกีฬาไปสู่ฝั่งฝัน แต่ถ้าเขาเกิดเล่นแพ้บ่อยๆ จนเครียดและต้องฝึกหนักจนเกินกำลังหรือใช้ยาช่วย ผู้ใหญ่จะเริ่มไม่เห็นด้วยกับวิธีของเขา บางทีแสดงความผิดหวัง คำชื่นชมกลายเป็นคำปฏิเสธ ชีวิตเด็กหนุ่มๆหลายคนถูกทำลายไปหรือตกอับไปเพราะเหตุนี้

เขียนใน GotoKnow โดย Sasinand
ใน Good Living

คำสำคัญ (Tags): #การกีฬาเปลี่ยนไป#กีฬา#นักกีฬา#วัยรุ่นกับกีฬา#เรื่องเล่า

หมายเลขบันทึก: 108671เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2007 22:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 16:20 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

Sasinand