ขอบคุณข้อมูล
แม่หอบ
มวลกรรเชียง
ผ่านบูรพา ไปได้อย่างไร ไม่แวะทักทายกันเลยนิท่าน
เผลอแป๊บเดียวถึงเวลาจากกันแล้วเหรอ....
มีพบมีพรากมีจากมีลาเป็นธรรมดาของโลกเนาะ อิๆๆๆ
แต่พี่สงสัยตรงที่ว่านำเด็กนั่ง" สมาชิก " นี่มันเป็นยังไงน้อ....
-สวัสดีครับอาจารย์..
-ตามมาบอกว่า "link ของ "มะเขือกินใบ" เปิดไม่ได้จริง ๆ ด้วย....ครับ
-ลองไขแล้ว..ยังไม่สำเร็จ..
-คงต้องหาวิธีการ/ขอเวลา....ให้ข้าน้อยด้วย....555
-ขอบคุณครับ
นั่นแน่ คราวนี้ข้ามน้ำข้ามทะเลไปโน่นเลยนะครับ
เอาผักรู้นอนมาฝากด้วยครับ
ขอบคุณค่ะ..เป็นกิจกรรมที่สร้างสรรมากๆ..สุขสดชื่นทั้งครูและนักเรียนจริงๆนะคะ..อย่าบอกว่าจะไปเกาะช้างครั้งสุดท้ายนะคะ.."Never say never again" (จำมาจากชื่อหนัง 007 )
ชอบภาพแรกน่ากินและชอบภาพสุดท้ายเหมือนรุ่นเดียวกัน^__^
เรียนท่านอาจารย์
สวัสดีค่ะน้องอาจารย์
เด็กๆ ค่อยๆ มีพัฒนาการขึ้นมาตามลำดับครับ อาจารย์ เด็กบางคน อยู่ในห้องเรียน ไม่กล้าพูด ไม่กล้าแสดงออก ก็ได้มาพัฒนาการคิด การแสดงออก ทีนี่ละครับ ท่า่น ผอ.ปรีชา ก็ขื่นชมกิจกรรมที่พัฒนาเด็กครับ ท่านเพิ่งไปดูงานที่โรงเรียนลำปลายมาศมา ท่านเชื่อมโยงกิจกรรมของอาจารย์ กับการพัฒนาเด็กที่ลำปลายมาศครับ
วันเสาร์ เชิญอาจารย์ไปสุพรรณ ด้วยกัน นะครับ
ขอบคุณครับ
พี่อยากไปเที่ยวเกาะช้าง ไม่เคยไปเลยค่ะ ถ้าได้ไปแล้ว จะหาข้าวกระเพราไข่ดาวหน้าตาดี ทานด้วยค่ะ
มาติดตามความเคลื่อนไหวครับ
อ.ขจิตงานเข้าเหมือนเดิมนะครับ
ดู"วิทยากรกระบวนการ"ของเรา จะซาบซึ้งยิ่งกว่าเด็กๆซะอีกนะครับ ฮาๆๆ
สวัสดีครับอาจารย์
-เห็นผัดกระเพราไก่ดาวราดหน้าข้าวสวยรู้สึกหิวตั้งแต่เช้ามืด
-เด็กที่เกาะช้างน่ารักทุกคนครับ
-เด็กได้เรียนรู้เรื่องของพื้นที่ตนเองนับเป็นเรื่องที่ดีมากครับ
-เด็กได้นำเสนอสิ่งที่ทำมาในเวทีใหญ่...ทำให้เด็กมีความกล้าแสดงออกและเป็นผู้เด็กgนำในอนาคต
-เด็กจะเป็นตัวแทนของประเทศต่อไป
ดีใจกับอาจารย์นะครับที่ได้ทำงานยิ่งใหญ่ครับ
ตามมาให้กำลังใจนะครับ