ประวัติย่อ

       เป็นสาวช่างฝัน    รักศิลปะ  ชอบวาดรูป  วาดการ์ตูน  ตอนเรียนประถม  เคยวาดตุ๊กตาแต่งตัวชุดสวยๆ  เพื่อนอยากได้ จึงขอซื้อด้วยเงิน  2.50  บาท  ดีใจ...รีบเอาสตางค์ไปให้แม่  แอบภูมิใจว่าฝีมือเรา  สามารถทำเงินได้  ใฝ่ฝันอยากเข้าเรียนเพาะช่าง   อยากเป็นมัณฑนากร  อยากเป็นนักออกแบบ  แต่ไม่สมหวังเพราะไม่ตรงใจพ่อ  พ่อวาดหวังให้ลูกสาวเป็นนักธุรกิจ  ปัญหาที่เกิด   ช่างหนักหนาสากรรจ์นักกับเด็กที่มีความฝันแต่ยังต้องพึ่งเงินพ่อแม่  แต่โชคดีที่มีพี่สาวช่วยเหลือ   ชีวิตจึงหักเหมาเรียนครู  โดยเลือกเรียนวิชาเอกภาษาอังกฤษที่เคยมีครูให้ความรู้วิชานี้มาตั้งแต่เรียนอยู่ระดับประถมศึกษา คุณครูทัศนีย์  รัศมิทัต    ผู้ซึ่งเป็นต้นแบบการออกเสียงภาษาอังกฤษแบบฝรั่ง  เราเรียนครู  เราได้เป็นครูเหมือนแม่ครูของเรา

      แล้วชีวิตการเป็นครูก็เริ่มต้นที่ดินแดนที่ราบสูงของไทย  ณ จังหวัดมหาสารคาม  เป็นการจากบ้านที่ไกลที่สุดและยาวนานที่สุด  ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตที่แร้นแค้นของชาวอิสาน ความเป็นอยู่ที่เรียบง่ายและจริงใจ  บวกอารมณ์ขันที่น่ารัก  ภาษาถิ่นที่น่าสนใจน่าเรียนรู้  จนครูไทยคนนี้ต้องแอบฝึกฝนเพื่อจะได้สื่อสารกับนักเรียนตัวน้อยหรือปรับตัวให้กลมกลืนกับความเป็นอยู่ที่นั่นให้ได้  ได้ลิ้มลองอาหารแปลกๆที่หามาจากหนองน้ำใกล้ๆ  ดักแด้...ตัวไหมที่ครั้งแรกเห็นแล้ววิ่งหนี  แต่เมื่อได้ลองชิมแล้ว  คือแซ่บแท้.......   

      ปัจจุบันรับใช้ชาติอยู่โรงเรียนใกล้บ้าน  เพื่อดูแลบุพการีอันเป็นที่รักและครอบครัวที่แสนอบอุ่น   มีความภาคภูมิใจในอาชีพครู  ที่ให้ทั้งความรู้  ความคิด และ คุณธรรมแก่เด็กไทย  แม้ว่าสิ่งแวดล้อมในปัจจุบันจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรก็ตาม

       งานอดิเรกในวัยนี้ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องการปลูกต้นไม้และการเลี้ยงสัตว์   ซึ่งได้ทั้งประโยชน์และความเพลิดเพลิน  ต้นไม้ให้ความร่มรื่น  ให้อ๊อกซิเจนแก่มนุษย์และลดการใช้พลังงานไฟฟ้า   ส่วนสัตว์เลี้ยงมีเพียงชนิดเดียว  คือ  สุนัข   ความน่ารักอยู่ที่แววตา  กิริยาของเขา    เขาสื่อให้เรารู้ได้ว่าเขากำลังมีความรู้สึกอะไร  ความจงรักภักดีที่เขามีต่อเรา  เขารู้บุญคุณที่เราเลี้ยงเขาจึงตอบแทนโดยการเฝ้าบ้านให้เรา เขาไม่เคยโกรธเราแม้บางครั้งจะถูกเราดุหรือทำโทษก็ตาม  มีเขาเป็นเพื่อนเวลาเราเหงา  เป็นยามดูแลบ้านเวลาเราหลับ  เป็นความสุขเวลาเราเซ็งๆ  เขาและเรามีชีวิตเหมือนกัน  มีคุณค่าเท่ากัน  แต่ต่างกันตรงหน้าที่ ....เท่านั้นเอง