รถโบกี้ประทับกลางวันและโบกี้ประทับกลางคืน
จาก..กรรมกร.. คนหนึ่งซึ่งได้มีโอกาสถวายงาน คิดว่าน่าจะเป็นครั้งเดียวในชีวิตการทำงานก็คงจะพูดได้
บันทึกนี้ ขอเอาใจแฟนๆ ของผมที่ชื่นชอบเรื่องเล่าเกี่ยวกับรถไฟไทย(แฟนพันธุ์แท้) หน่อยนะครับ
อยากเริ่มที่โบกี้รถไฟที่บางคนอาจจะเคยเห็นภาพในสมัยอดีต หรือในปฏิทิน นั่นคือ โบกี้ประทับกลางวัน และ โบกี้ประทับกลางคืน
ซึ่งในอดีต การเสด็จพระราชดำเนิน ทางรถรถไฟเพื่อเสด็จไปประกอบพระราชพิธีสำคัญๆ ยังคงมีให้เห็น แต่ปัจจุบันคงหาชมได้ยาก หรือบางคนอาจจะไม่เคยเห็นเลย
บันทึกนี้จึงขอเล่าเหตุการณ์ที่ผมคงต้องจดจำและเป็นเกียรติประวัติแก่วงศ์ตระกูลเป็นอย่างยิ่ง เมื่อได้มีโอกาสรับใช้ถวายงานด้านเทคนิคบนขบวนรถพระที่นั่งขบวนประวัติศาสตร์นี้
จาก"กรรมกร" คนหนึ่งซึ่งได้มีโอกาสถวายงาน คิดว่าน่าจะเป็นครั้งเดียวในชีวิตการทำงานก็คงจะพูดได้
เมื่อปลายปี 2543 จำได้ว่าตรงกับวันเพ็ญเดือนสอบสอง กลับมาถึง กทม. มีงานลอยกระทงในยามค่ำคืน
ภาพถ่ายจำลองรถพระที่นั่งประทับกลางคืนและประทับกลางวัน
เมื่อครั้ง... สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารีฯ ทรงเสด็จโดยขบวนรถไฟ ซึ่งการรถไฟแห่งประเทศไทยจัดถวาย เพื่อนำนักเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าทัศนศึกษาเมืองกาญจนบุรี และเส้นทางรถไฟสายมรณะ ในฐานะพระอาจารย์ โดยขบวนรถไฟพระที่นั่งได้ทำขบวนส่งเสด็จจนถึงสถานีน้ำตก ต่อจากนั้นทรงพระราชดำเนินโดยทางรถยนต์ต่อเพื่อนำนักเรียนนายร้อย ไปทัศนศึกษายังสถานที่ๆรถไฟไปไม่ถึง...
จากการเสด็จโดยทางรถไฟในครั้งนี้ ... สร้างความปลาบปลื้มแก่พสกนิกรสองฝากฝั่งทางรถไฟและเจ้าหน้าที่การรถไฟที่ติดตามขบวนเสด็จในครั้งนี้ อย่างหาที่เปรียบมิได้
ผู้เขียนถ่ายภาพกับรถพระที่นั้งประทับกลางวันที่สถานีน้ำตก
สำหรับ"รถโบกี้ประทับกลางวัน"และ"รถโบกี้ประทับกลางคืน" ปัจจุบันยังใช้งานได้ดี และเก็บบำรุงรักษาไว้ ณ โรงงานมักกะสัน เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร หากท่านใดต้องการเยี่ยมชมหรือศึกษา ลองโทรติดต่อไปยังกองประชาสัมพันธ์การรถไฟโดยตรงนะครับ
หมายเลขบันทึก: 121862เขียนเมื่อ 24 สิงหาคม 2007 20:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 04:39 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (15)
- สวัสดีค่ะคุณสะมะนึกะ
- ภาพถ่ายจำลองก็สวย
- ภาพถ่ายจริงก็เท่ค่ะ
- ว่าแต่รถไฟขบวนสุดท้ายออกไปหรือยังคะ
- มีคนรอขึ้นอีกเพียบเลยค่ะ
สวัสดีครับคุณครู 
RAK-NA
- ภาพถ่ายจำลองถ่ายไว้ตั้งแต่วันที่ 29 มี.ค.50 ในการจัดนิทรรศการรถไฟไทยครบ 110 ปี สถานที่กลางโดมที่นั่งพักผู้โดยสาร สถานีหัวลำโพงครับ
- ขอบคุณครับ รถไฟขบวนสุดท้าย จะขึ้นเมื่อไหร่ก็บอกนะครับ จะให้ชวน อ.ดร.ขจิต ไปด้วย
- สวัสดีค่ะ คุณ สะมะนึกะ
- ขอบคุณมากเลยค่ะ ที่มีเรื่องเล่าดีๆค่ะ
แต่ขำนู๋รักษ์อ่ะจ๊ะ รอรถด่วนขบวนสุดท้าย อยู่ หรอจ๊ะ
คุณสะมะ ยังแถม ให้ อ.ขจิต อีกแน่ะ อิอิอิ
ป้าแดง คุณสะมะนึก คะ
- รักษ์หนะไม่ได้รอหรอกค่ะ
- แต่ถามเผื่อคนอื่น ๆๆ
- เห็น อ. ขจิต มารอตั้งนาน อิอิ
- แม๋ๆๆนู๋รักษ์
- ป้าแดงได้ยิน สีข้างใครคะ ดัง แค๊กๆๆๆ
สวัสดีครับคุณ 
pa_daeng
- ถ้าหากจะให้จัดรถด่วนขบวนสุดท้ายสงสัยต้องพ่วงเต็มพิกัดเลยนะครับ
- อ.ขจิต..อ.ลูกหว้า..น้าอึ่งอ๊อบ..อ.ราณี..น้องสายลม...น้องออต..น้องย่ามแดง...น้องมะปรางค์เปรี้ยว...น้องเอก(จตุพร)...ฯลฯ และยังนึกไม่ออกอีกเยอะครับ
- ใครอยากจะจองที่นั่งก็เชิญจองได้นะครับ...เดี๋ยวตั๋วเต็มจะหาว่าไม่บออกนะครับ
ขอบคุณป้าแดงครับ
- ฮือๆๆๆ อุตส่าห์ตามมาดูว่าจองตั๋วรถไฟอะไรให้เรา แหม...
- ขอบคุณค่ะพี่ พอดีหว้ายังไม่พร้อมกับขึ้นรถขบวนนี้หรอกค่ะ อิอิ..ไม่ทันจริงๆหนูนั่งเครื่องบินก็ได้
- รถไฟเที่ยวนี้หว้าเคยนั่งสมัยเด็กๆค่ะ คุณตา คุณลุงทำงานรถไฟค่ะ
- จำได้ว่าตามคุณลุงไปเที่ยวเมืองกาญ ชอบมากเลย ไม่ทราบพี่ทันรู้จักคุณลุงหว้าหรือเปล่าท่านอยู่หัวลำโพงชื่อ บุญเริง ผ่องลำเจียกค่ะ
- หว้าชอบตามลุงไปเที่ยวเวลาไปตรวจงานเป็นประจำค่ะ
- รุ่นผมไม่ทันแล้วครับรถไฟ
- สงสัยต้องเครื่องบิน
- ขอขอบคุณอาจารย์รัก ป้าแดง พี่สมนึกและน้องลูกหว้าที่อยากชวนไปขบวนสุดท้ายกันเหลือเกิน
- ฮือๆๆๆ ซึ้งๆๆเลย
- สวัสดีครับ
- เสี้ยงงงงงง รถด่วนนน ขบวนนน สู้ดดดดด ท้ายยยยย แว่วดังฟังแล้วใจหาย เล่นเอาหัวใจแทนขาดดดดด
- พี่
และ 
ไม่แน่ใจว่าเพลงนี้ชื่อเพลงว่าอะไหรเหรอครับ .. อิอิ วานบอกที 55555
โอย....พี่น่ะไปตั้งแต่ขบวนแรกแล้ว อิอิ
สวัสดีครับคุณ อ.ลูกหว้า
- โอ๋ ๆ ๆ...อย้าร้องไห้ซิครับ ไม่ยอมขึ้นรถไฟขบวนสุดท้าย ... ดังนั้นนั่งขื่อไปก่อนก็แล้วกัน
- มีศักดิ์เป็นคุณลุงของคุณลูกหว้า ป่านนี้คงเกษียณราชการไปแล้วกะมังครับ
- เมื่อก่อนชอบตามลุง แล้วเดี๋ยวนี้ชอบตามใครครับ...อิอิ
ขอบคุณครับ
ฉึกกะฉัก รักรถไฟอยากจะไปเปิดวู๊ดๆๆ
ผมก็รักรถไฟมากครับ
อยากขับ อยากนั่งบนหัวรถ
อยาก อยาก อยาก มากกกก
- ขอบคุณมากครับน้อง
นายสายลม อักษรสุนทรีย์ - ไปนานแล้วกลับมาขึ้นใหม่ก็ได้นะครับท่านพี่
บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา) - ขอบคุณครับท่านพ่อ
ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ - ขอบคุณครับคุณหมอ
ธนพันธ์ ชูบุญ เมื่อได้เจอกัน ได้นั่งแน่ครับ เอ้า..ให้นั่งหลังคาเลยดีไหม