ตอนแรกตกใจแทบแย่นึกว่าทำอะไรผิด หรือถูกระบบยกเลิกการเป็นสมาชิก G2K ไปซะแล้ว ที่ไหนได้คุณเอก จตุพร.. (ชายหนุ่มผู้เป็นเสมือนนักฝันจากดินแดนไกลโพ้น) ให้เกียรติมา tag และเป็นไฟต์บังคับที่ต้อง "เปลือยตนเอง" ออกสู่ "สาธารณะ" ...
ผมไม่รูว่าจะ tag ซ้ำได้มั๊ย... แต่คลิก ๆ ดูแล้ว วาระ tag ช่างเป็นวาระแห่งชีวิตของเราชาว G2K เป็นไหน ๆ เพราะนำพาให้เราได้สัมผัส (ลึก) ในบางเรื่องราวที่เราต่างไม่เคยเอ่ยและเฉลยมาก่อนในบันทึกที่ผ่านมา
............................ สำหรับผม.........................
๑. เป็นลูกอีสานโดยแท้ แต่ไม่กินกบ กินเขียด กินอึ่ง กินงู กินหนูตอนเล็ก ๆ เคยกินบ้าง โตขึ้นเป็นไงไม่รู้ ไม่กล้ากิน แต่ก็ไม่ใช่รังเกียจ แถมยังกลัวและไม่กล้าจับเลยด้วยซ้ำไป รวมถึงไม่กินก้อยดิบ ลาบดิบ ซกเล็กดิบ ๆ (กินบ่เป็น) หากแต่ชอบกินซุบหน่อไม้เป็นชีวิตจิตใจ กินได้เป็นเดือน ๆ โดยไม่เบื่อ
๒ ไม่เกลียดแต่กลัวงูทุกชนิด จิ้งจก ตุ๊กแก กะปอม กิ้งก่า คางคก แย้ รวมถึงปลาบางชนิด กลัวมากถึงขนาดเจอซากศพของสัตว์เหล่านี้ก็แทบจะวิ่งกระเจิงลงทุ่ง หรือไม่ก็วิ่งจนป่าราบเป็นหน้ากลอง
๓. เคยได้รับการขนานนามในสมัยเป็นนิสิตว่าเป็น "มาเฟียกิจกรรม" จอมบงการ , ผู้มีอิทธิพล , คนเถื่อน , คนป่า (เพราะชื่อผมก็แปลว่าป่า อยู่แล้ว) , คนดิบ , คนชายขอบ, กบฎ สารพัดที่จะเรียกขาน เพราะหมกมุ่นอยู่กับวิถีกิจกรรมเพื่อสังคม เหตุดี เหตุร้ายใด ๆ ในมหาวิทยาลัย ผมมักจะถูกพาดพิงถึงเสมอ ทั้งที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้อง ล่าสุดมีคนทักแซวว่าเป็นผู้มีบารมีนอกรัฐธรรมนูญ มมส และมีเพื่อนฝูงเป็นนิสิต
๔. ตีกลอง ร้องรำ ไม่เป็น : นี่คือโศกนาฏกรรมของผมโดยแท้ .. เขินอายที่จะแสดงออกในเรื่องพรรค์นี้และไม่เป็นเอาซะเลย (แสดงออกได้แต่ภายในเท่านั้น) ถ้าถูกเชิญให้ร้องเพลงก็หลีกหลบเป็นกล่าวแทนการร้องเพลง ถ้าช่วงเปิดฟลอร์เต้นรำ ผมจะร่ายคาถาหายตัวไปสักระยะเวลาหนึ่ง จากนั้นค่อยจำแลงกายกลับมาอีกหน...และชอบเพลงลูกทุ่งเป็นชีวิตจิตใจ แต่เน้นเฉพาะเพลงที่มีจังหวะและท่วงทำนองช้า ๆ
๕. แปลกแยกและแตกต่าง : ผมเป็นคนที่ใครต่อใครมักท้วงทักว่าเป็นคนที่มีบุคลิกแปลกแยกและแตกต่างจากภาพลักษณ์ภายนอกมาก จนบางครั้งดูด้วยสายตาจะยากต่อการเข้าถึง อาทิ ดูเคร่งขรึม แต่อ่อนไหว, ดูใจดี แต่โมโหร้าย , ดูเรียบง่าย ๆ แต่เจ้าหลักการ, สันโดษ แต่ไม่หนีสังคม, ดูเป็นคนอดทน แต่ใจร้อน, ดูโรแมนติค แต่เย็นชา, ใบหน้าแก่ แต่อายุอ่อน ประมาณนี้ ฯลฯ
และขอ tag ไปยังกัลยาณมิตรท่านอื่นๆ คือ อ.ปวีณา ธิติวรนันท์ นายบอน - กาฬสินธุ์ อ.อัมพร อรุณศรี อ.เมตตา อ.กฤษณา สำเร็จ
ยินดีครับอาจารย์ขจิต
แต่อาจเป็น 17 - 18 นะครับ...
ต้องเตรียมอะไรไปฝากเด็ก ๆ บ้างครับ
เรียนคุณแผ่นดิน
เพิ่งทราบนะคะเนี่ย ว่าชายหนุ่มบุคลิกเคร่งขรึม ซ่อนเร้นหลายหลายอารมณ์ และเรื่องราว ให้น่าค้นหา
ด้วยความเคารพค่ะ
^__^....ตื่นเช้ามาแอบอ่านค่ะ....ตอนนี้เป็นโรคคลั่ง blog tag แอบล้วงความลับค่ะ....
ชอบความลับสุดท้ายค่ะ..."หน้าแก่ แต่อายุอ่อน"...ตรงข้ามกับกะปุ๋มเลยค่ะ...5555....ได้แซวคนตอนเช้าแล้วนี่อารมณ์เบิกบานยิ่ง...
(^_______________^)
เพราะ Blog tag บางสิ่งไม่เคยรู้ก็รู้ และไม่เคยคิดก็ทราบ
สิ่งหนึ่งที่ เป็นตัวเชื่อมระหว่างมิตรภาพ คือ การรับรู้เรื่องของกันและกัน รับรู้ตัวตนของกันและกันมากขึ้น
เหมือน Gotoknow ที่ให้เปิดเผยตัวตนตั้งแต่ทีแรก หากที่จะเรียนรู้ซึ่งกันและกัน และแน่ใจได้ว่า "จริงใจ" ความรู้นั้น พร้อมที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้ สิ่งที่สำคัญคือ "การแสดงตัวตน"
..................................................
คุณแผ่นดิน หลากหลายบุคลิกมากครับ...
คิดว่าน่าจะเป็นการเปิดเผย"ความลับ" ครั้งแรกๆของคุณแผ่นดินนะครับ
โห...คุณแผ่นดิน อ่านไปอ่านมาดูเป็นเหมือนนักรบโบราณที่ห้าวหาญ ...เมื่อเจอศัตรูจะเอางูโยนเข้าใส่ แล้ววิ่งหนีฝุ่นตลบ
ฮิฮิ
ฝากสวัสดีสาวหน้าอ่อนแต่อายุแก่ข้างบนด้วยนะคะ (555 เห็นช่องได้แซวตอนเช้า เบิกบานเช่นกัน ฮิฮิ)
^____^
คุณแผ่นดินค่ะ
ไม่อยากจะบอกเลยว่า บุคลิกแบบนี้แหละคะ เป็นที่ฝันและใฝ่ ของบรรดาสาว ๆ ทั้งหลาย มีครบทุกรสชาดแบบนี้แหละคะ สาว ๆ ชอบนัก เพราะจะทำให้เขารู้สึกอบอุ่นได้ตลอดเวลา ที่นึกถึง
ว้าว เขียนไปได้งัยเนี่ย
มาเยี่ยม...
งง...กับ...Blog tag...ครับ...ช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยครับ...
หมุนตนไม่ทัน...ตั้งสติก่อนนะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
เรียนท่านอาจารย์
เขียนเืมื่อ 10 ม.ค.2550 ครับ
แล้วยัง tag พี่พนัสไว้ตั้งนานแล้วด้วย อิอิอิ
เธอเข้าใจฉันบ้างในบางสิ่ง
สิ่งทุกสิ่งก็ดูจะมีค่า
เธอเข้าใจฉันบ้างบางเวลา
เวลาทุกเวลาก็ดูจะเบิกบาน
อาจารย์รัตติยา
|
พอกันครับ เรื่องไม่เกลียดแต่กลัว
แต่จิ้งจก ตุ๊กแก ผมเจอประจำเลยครับ
ใบหน้าแก่ แต่อายุอ่อน
เออ ใช่หรอ..........
คุณ Kawao |
คุณ Kawao |
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน