มีน้องที่น่ารักคนหนึ่ง forward เรื่องนี้มาให้ค่ะ อ่านแล้วอยากนำมาให้ท่านอ่านด้วยค่ะ อ่านให้ได้นะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า.....
ชายคนหนึ่งเคยลงโทษลูกสาววัย 5 ขวบของเขา
เพราะนำเงินไปซื้อกระดาษห่อของขวัญสีทองม้วน
หนึ่งซึ่งมีราคาแพง
ในขณะที่การเงินที่บ้านฝืดเคือง
และเค้าก็อารมณ์เสียอีกครั้งเมื่อลูกสาวของเขานำกระดาษสีทองราคาแพงนั้น มาห่อกล่องของขวัญ
แต่กระนั้น...ลูกสาวตัวน้อยก็ได้มอบกล่องของขวัญนั้นให้พ่อของเธอในเช้าวันรุ่งขึ้น และพูดว่า “นี่สำหรับพ่อค่ะ”
พ่อของเธอกระอักกระอ่วนกับอาการที่ได้แสดงออกไปก่อนหน้านี้
แต่แล้วความโกรธก็ได้พุ่งพล่านขึ้นอีกครั้งเมื่อ
เขาพบว่ามันเป็นเพียงกล่องเปล่า
เขาพูดด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราดว่า
“ลูกไม่รู้จริงๆอย่างนั้นหรือว่าการจะให้ของขวัญใคร
มันจะต้องมีอะไรอยู่ในกล่องของขวัญด้วย?”
เด็กน้อยมองไปที่พ่อของเธอด้วยน้ำตา และพูดว่า
“โอ...พ่อจ๋า มันไม่ใช่กล่องเปล่าเลย หนูเป่าจูบเข้าไปจนเต็ม”
ชายคนนั้นสะอึก ตัวชาด้วยความเสียใจ
เขาทรุดตัวลงแล้วโอบกอดลูกสาวไว้แน่น
เขาขอให้ลูกสาวยกโทษให้เขา
กับท่าทางโกรธเกรี้ยวเกินเหตุของเขา
ต่อมาไม่นานอุบัติเหตุก็ได้คร่าชีวิตลูกสาวของชายคนนั้นไป
และว่ากันว่าเขาเก็บกล่องของขวัญสีทองล้ำค่านั้น
ไว้ข้างเตียงตลอดชีวิตของเขาเลยทีเดียว
และเมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกท้อแท้ใจ
หรือต้องเผชิญกับปัญหาที่ยากเย็นแสนเข็น เขาจะเปิดกล่องใบนี้
เพื่อหยิบจูบในจินตนาการขึ้นมาหนึ่งจูบ
แล้วรำลึกถึงความรักของลูกน้อย ที่ได้ใส่จูบนั้นไว้ให้เขา
ในความเป็นจริง ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง พวกเราทุกคนล้วนได้รับกล่องของขวัญสีทองซึ่ง บรรจุด้วยความรัก ที่ปราศจากเงื่อนไข และรอยจูบจาก ลูกๆ ครอบครัว และ เพื่อนๆ
ไม่มีสมบัติใด ล้ำค่าไปกว่านี้อีกแล้ว
เมื่อใดที่เราเริ่มคิด หรือรู้สึกไม่ดีกับสิ่งใด ลองหามุมที่ดีของสิ่งนั้น หรือคนนั้นนะค่ะ เพราะคนที่ทำร้ายเราก็คือความคิดในแง่ลบของเราเองค่ะ
ดิฉันก็มีของขวัญมอบให้ทุกท่านเช่นกันค่ะ
สวัสดีด้วยความระลึกถึงยิ่งค่ะ อ.แป๋ว
เรื่องเล่าน่ารักจังเลยค่ะ (ถึงแม้จะเศร้าอยู่สักนิดก็ยังน่ารัก) เห็นชื่อบันทึก positive thinking ก็รู้สึกดีแล้วอะค่ะ ขอบพระคุณสำหรับของขวัญที่ อ.แป๋วเอามาฝากด้วยนะคะ กระดาษห่อของขวัญเท่จังเลย แบรนด์เนม เคเคยู.ด้วย ชอบจังค่ะ อยากให้ที่โรงเรียน (คือที่ยู.แอมแปร์) : ) มีแบบนี้มั่งจัง
สวัสดีค่ะอาจารย์
ก่อนอื่น ขอบอกว่า รูปใหม่สวยน่ารักมาก จริงๆค่ะ
เรื่องนี้ ของอาจารย์ เศร้าค่ะ
เพราะ ตลอดชีวิต ไม่เคยคิดแง่ลบกับลูกเลย คนเราคิดอย่างนี้กับลูกได้ไงคะ
หรือแม้แต่คนอื่น เรายังไม่ทันฟังความเลย แต่ก็ดีค่ะ เป็นแง่คิด ที่ดีมากๆค่ะ
พี่เป็นคนใจแข็งเรื่องงาน ใจอ่อนเรื่องความรู้สึกแบบนี้ค่ะ สรุป ค่อนข้าง emotional กับเรื่องจิตใจค่ะ
ขอบคุณสำหรับของขวัญที่บรรจุความปรารถนาดีของอาจารย์ไว้ในนั้น อย่างเต็มเปี่ยมค่ะ
อาจารย์ครับ แอบเข้ามาอ่านหลายครั้งแล้ว ชอบมากครับ ได้ข้อคิดและเกล็ดความรู้ใหม่ๆ ดีครับ และก็อบอ่นกับ comments จากพี่ ๆ น้องๆ
ขอบคุณนะครับที่แนะนำให้เข้ามาอ่าน
ด้วยความเคารพ
สวัสดีค่ะอ.แป๋ว
เรื่องนี้ราณีเคยอ่านค่ะ เรื่องของขวัญล้ำค่าที่สุดในชีวิตมนุษย์ เมื่อคืนนี้เองค่ะ ในบล๊อกของคุณ GERAMY http://gotoknow.org/blog/geramy/134270
อ่านแล้วอึ้งเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ของอย่างนี้ตีค่าเป็นเงินไม่ได้จริง ๆค่ะ
สวัสดีครับ... อ.แป๋ว
ผมเชื่อว่า ใครก็ตามที่อ่านบันทึกนี้ ทั้งมีลูกแล้ว หรือแม้แต่ยังไม่มีก็ล้วนแล้วแต่สะเทือนใจกับเหตุการณ์นี้แน่...
ผมพูดอะไรไม่ได้มาก...
แต่ก็ขอบคุณนะครับที่นำเรื่องราวดี ๆ ... มาแบ่งปัน - เตือนสติ ..
สวัสดีครับ อ.แป๋ว
สวัสดีครับอาจารย์
สวัสดีค่ะพี่แป๋ว
ยอมรับเลยค่ะว่าผู้ใหญ่ส่วนใหญ่มีแนวคิด negative thinking เยอะเลย โดยเฉพาะในโลกหรือสังคมที่มีแต่การแข่งขัน ตัวเองก็ยังเป็นเลยค่ะ อิอิ
ดีที่มีคนคอยเตือน หรือบางทียังมีสติอยู่บ้างค่ะ ทำให้ negative ลดลงเป็น neutral และกลายเป็น Positive ได้ในที่สุด ^ ^
ตุ๋ยส่งหนังสือไปให้พี่แป๋วที่ภาควิชา (ตามที่อยู่ใน gotoknow) เล่มหนึ่งนะคะ เป็นหนังสือที่ดีมากค่ะ ลองอ่านดูนะคะ ^ ^
สวัสดีค่ะคุณแป๋ว
ครูอ้อยมาตามอ่านบล็อกยอดฮิตค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณกับเรื่องราวของ รอยจูบที่ไม่มีวันจาง......
เคยเจอจังๆ กับคนรู้จักกัน..โชคดีที่เธอตั้งลำทัน ใน การเกิดใหม่ของชีวิต ค่ะ.....ความสุขและทุกข์ของคนมันเรื่องเดียวกันนะคะ...จะสุขมากทุกข์น้อยหรือทุกข์มากสุขน้อยเท่านั้นเอง
อ.แป๋วค่ะ บันทึกนี้ก็เป็นกล่องของขัวญอันล้ำค่าคะ ขอบคุณคะอ.แป๋ว
เคยอ่านเจอที่ไหนก็ไม่รู้ เขาว่า " ความสุขของคนเราขึ้นอยู่กับความคิดของคน ๆ นั้น " และก็..ท่าจะจริงแฮะ
ความคิดมีอิทธิพลต่อการใช้ชีวิตของมนุษย์เราเหลือเกินนะคะ และจะด้วยธรรมชาติของเราหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่จะมีปริมาณของความคิดด้านลบมีมากกว่าความคิดด้านบวก
พรุ่งนี้ อ.คงจะไปตะลุยเมืองลาวสนุกแล้วนะคะ ^_^
สวัสดีค่ะป้าแดง ... ขอบคุณค่ะที่มารับกล่องของขวัญค่ะ ... ยินดีมอบให้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูดวงพร...ยินดีค่ะ เชิญเปิดทันทีเลยค่ะ...มี surprise....พบอะไรบอกด้วยนะค่ะ....อิอิอิ
สวัสดีค่ะน้องแอมแปร์ ...พี่อ่านทีแรก จุกๆที่คอค่ะ เศร้า ... แต่ก็เตือนตัวเองได้ดีมากๆค่ะ ... เลยอยากนำมาเล่าต่อ
เป็นกระดาษห่อของขวัญที่มหาวิทยาลัยให้นักศึกษาออกแบบ ประกวดแข่งกันกัน ซึ่งลายนี้เป็นลายที่ได้รับรางวัลชนะเลิศค่ะ มหาวิทยาลัยก็นำมาใช้ผลิตเป็นกระห่อของขวัญค่ะ .... ลองทำดูซิค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
ขอบคุณมากค่ะ รูปใหม่นี้เป็นฝีมือการถ่ายภาพของน้องโก้ ตากล้องระดับเซียนประจำ G2K ค่ะ
แป๋วอ่านก็เศร้าค่ะ จุกที่คอหอยเลยค่ะ อยากร้องไห้ สงสาร ... กับลูกก็ไม่เคยคิดในแง่ลบค่ะ มีแต่ห่วงเค้ามากมาย... แต่อ่านแล้วก็ได้แง่คิด เตือนสติ เลยคิดว่า เอามาโพสต่อก็ดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะที่พี่รับของขวัญกล่องนี้ด้วยความยินดีอย่างเต็มเปี่ยม ดีใจมากๆค่ะ
หวัดดีค่ะ อ.บัวชูฝัก
เป็นยังไงบ้างค่ะ เพชรบูรณ์ฝนตกมั้ยค่ะ ที่ขอนแก่นตกหนักมากค่ะ แต่ตอนนี้หยุดๆ บ้างแล้วค่ะ แต่ไม่แน่ใจอาจตกมาอีกค่ะ
บางครอบครัวอาจมีอย่างนี้จริงๆค่ะ เพราะเสณษฐกิจฝืดเคือง แต่เด็กอาจจะกลัวไปจนไม่กล้าทำอะไรซึ้งๆแบบนี้ไปเลยก็ได้ค่ะ หรืออาจไม่กล้าแสดงความรักต่อ พ่อ แม่ คนในครอบครัวไปเลยค่ะ อ่านแล้วเก็บไว้เตือนตัวเองได้ดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ เปิดดูของขวัญยังค่ะ มอบให้อย่างเต็มใจค่ะ
ไปพรุ่งนี้ครับ ออกจากขอนแก่น 6.30 น ตื่นไหวรึปล่าวไม่รู้เดี๋ยวตอบบล็อกครบก็จะไปนอนแล้วค่ะ
สวัสดีครับพี่แป๋ว
เดินเวียนอยู่สามรอบแล้วครับในบทความนี้นะครับ
มารอบนี้ขอเขียนนะครับ
ในสังคมปัจจุบันที่มีแนวทางการมองอะไรเป็นวัตถุเหนือนามธรรมสำหรับส่วนหนึ่งของสังคม การมองอะไรล้วนนำไปสู่การจับต้องได้ ยิ่งมองอะไรในสิ่งที่ต้องการสัมผัสก็ยิ่งห่างไกลสิ่งที่เป็นนาม ทั้งๆ ที่สิ่งสำคัญหรือไส้ในของชีวิต (แก่น) นั้นสำคัญที่นามธรรม รูปธรรมนั้นเอาไว้ห่อนามธรรมอีกที
เป็นไปตามกล่องของขวัญของพี่และในเรื่องนั้นเปะเลยครับ
ขอบคุณมากครับ สำหรับกล่องของขวัญที่เปี่ยมไปด้วยมิตรภาพภายในและมีความจริงใจห่ออยู่ภายนอก
ขอให้เดินทางและปฏิบัติภารกิจต่างๆ ลุ่ล่วงสำเร็จดังปรารถนานะครับ
น้องชายนายเม้งครับ
สวัสดีจ้ะอู้ก
ขอบคุณมากจ้ะที่แวะมาอ่าน รับของขวัญไปด้วยน๊าาา
ที่นี่มีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องที่น่ารัก เราแลกเปลี่ยนทั้งความรู้ ประสบการณ์ และจิตใจจ้ะ
อู้กละ เมื่อไหร่จะเปิดบล็อกเขียนบันทึกบ้าง อู้กมีประสบการณ์ ความรู้เกี่ยวกับงานที่ทำเยอะแยะน่ามาเล่าสู่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ฟังด้วยซิค่ะ เวลาไปทำงานคล้ายกับอู้ก จะได้อาศัยบันทึกอู้กเรียนรู้ด้วย...ที่นี่มีนักพัฒนาชุมชนที่มาเขียนบันทึกหลายท่าน อู้กสามารถเรียนรู้และแลกเปลี่ยนด้วยได้เป็นอย่างดีจ้ะ
สวัสดีค่ะน้องราณีคนสวย
ขอบคุณมากค่ะ พี่ได้รับ forward มาเต็มๆอย่างที่น้องราณี link ให้ค่ะ แต่ที่ซึ้งและกินใจมากคือส่วนนี้ค่ะ เลยเอามาแค่ครึ่งเดียว
พี่ก็มีของขวัญมาให้น้องราณี ในภาพค่ะ ... ขอบคุณสำหรับหนังสือที่มอบให้นะค่ะ ตรวจข้อบเสร็จ คงได้อ่านแน่ๆ.....
สวัสดีค่ะคุณหมอ...อุ้ยๆๆๆ เผลอปล่อยลิปสติก ออกไปด้วยค่ะ เช็ดด้วยนะค่ะ...อิอิอิ
สวัสดีครับ
พี่รู้ว่าน้องแผ่นดินอ่านแล้วต้องสะเทือนใจจนพูดอะไรไม่ออก และอาจจะน้ำตาซึมด้วยแน่ๆ
วันนั้นตอนนั่งรถกลับจากพิษณุโลกได้ยินน้องแผ่นดินพูดกับลูกๆ ทั้ง 2 คน ... เราก็รู้ได้เลยค่ะ ว่าบันทึกเปลือยความสุข ที่เป็นเรื่องของครอบครัวนั้น คือความสุขที่สุดของน้องแผ่นดิน
สวัสดีค่ะพี่ยาว (ขอเรียกพี่ก่อนนะค่ หากภายหลังพบว่าพี่ยาวเป็นน้องค่อยเปลี่ยนใหม่...อิอิอิ)....ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ
ใช่เลยค่ะ สิ่งที่เห็น สิ่งที่คิด สิ่งที่เชื่อ อาจไม่เป็นตามที่คิด ที่เห็น ที่เชื่อก็ได้...สิ่งที่แน่นอน คือความไม่แน่นอน ใช่มั้ยค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะน้องสีทันดร
ขอบคุณมากค่ะ...."ในดีมีเสีย ในเสียก็มีดี" ปรัชญามากเลยค่ะ .... ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
ขอบคุณมากค่ะ...ยินดีมอบกล่องของขวัญให้พี่ที่แสนดีของน้องๆ ค่ะ ... เป็นกำลังใจให้สำหรับการปั่นรายงานนะค่ะ....ขอบคุณค่ะ อยากไปดงหลวงแล้วค่ะ.....
สวัสดีค่ะพี่อ้อยคนสวย
ขอบคุณค่ะ...แวะมาอีกนะค่ะ...พี่อ้อยรับกล่องของขวัญไปด้วยนะค่ะ มอบให้ค่ะ....^_____^
สวัสดีค่ะ อ.สร้อยขา
สบายดีนะค่ะ...ขอบคุณค่ะอาจารย์..."ความสุขและทุกข์ของคนมันเรื่องเดียวกันนะคะ...จะสุขมากทุกข์น้อยหรือทุกข์มากสุขน้อยเท่านั้นเอง"
พรุ่งนี้อาจารย์ไปปายกับพ่อครูและน้องอึ่งด้วยมั้ยค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณใบบุญ....เป็นกำลังใจสำหรับทุกๆคน ค่ะ ในกล่องนี้ความปราถนาดีเต็มเปี่ยม พร้อมกำลังใจล้นกล่องค่ะ....ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมูคนสวย น้ององุ่นคนงามแต้เจ้า
ของมอบของขวัญให้กับ 2 ท่านค่ะ เรามีนัดตั้งวงส้มตำที่ดงหลวงนะค่ะ
ใช่แล้วจ้ะน้อง อยู่ใกล้คนคิดลบ คิดหาร เราอาจจะติดเชื้อได้แล้วทำให้เราหมดความสุข หรือมีทุกข์มากสุขน้อยก็ได้เน๊าะ
สวัสดีค่ะน้องต้อม
ขอบคุณมากค่ะ พรุ่งนี้ไปลาว พานักศึกษาไป ลปรร ค่ะ ไปนำเสนอรายงานและวิทยานิพนธ์ค่ะ
ความคิด และจิต ต้องแยกออกจากกันค่ะ อ.วรภัทร สอน พี่ก็ยังทำไม่ได้ค่ะ..." ความสุขของคนเราขึ้นอยู่กับความคิดของคน ๆ นั้น " จริงๆค่ะ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะน้องโก้
ซึ้ง และเศร้าจริงๆ ค่ะ อ่านแล้วจุกจะร้องไห้
แล้วน้องโก้จินตนาการว่าของในกล่องนี้เป็นอะไรละค่ะ....ยิ้ม ยิ้ม
เปลี่ยนภาพใหม่ น่ารักดีครับ
ขอบคุณครับน้องชาย
เป็นอย่างไรบ้างสบายดีนะค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แวะไปเยี่ยมที่บล็อกน้องสายลมเลย ... ขอโทษนะค่ะ ...อ้อ น้องสายใจเป็นอย่างไรบ้าง เห็นเงียบไปเลย
สวัสดีค่ะพี่เอก
ขอบคุณมากค่ะ ยินดีมอบกล่องของขวัญนี้ให้ด้วยความเต็มใจมากค่ะ ขอบคุณมากๆ สำหรับหนังสือที่พี่เอกมอบให้ค่ะ
16-18 พย พี่เอกติดงานอะไรมั้ยค่ะ อยากชวนพี่เอกไปร่วมกิจกรรมเฮฮาศาสตร์ 3 ที่ดงหลวงค่ะ
ขอบคุณน้องเม้งมากครับ...คำอธิบายลึกซึ้งมากเลยค่ะ...."กล่องของขวัญที่เปี่ยมไปด้วยมิตรภาพภายในและมีความจริงใจห่ออยู่ภายนอก"
"ยิ่งมองอะไรในสิ่งที่ต้องการสัมผัสก็ยิ่งห่างไกลสิ่งที่เป็นนาม ทั้งๆ ที่สิ่งสำคัญหรือไส้ในของชีวิต (แก่น) นั้นสำคัญที่นามธรรม รูปธรรมนั้นเอาไว้ห่อนามธรรมอีกที"...ตรงนี้ขอเอาไปคิดอีก 2 วันนะค่ะ ....
ไปนอนก่อนครับ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ไปลาว กลับมาแล้วค่อยคุยกันนะครับ
สวัสดีค่ะ ภาพใหม่ของอาจารย์ดูสดใสมาก ที่จริงก็สดใสด้วยรอยยิ้มทุกภาพนะคะ
เรื่องที่นำมาฝากนี้ให้ข้อคิดที่เรามักมองข้ามกัน สิ่งเล็กๆจะมีความหมายก็ด้วยหัวใจที่มีความละเอียดพอที่จะรับ ไม่จำกัดว่าจะเป็นคนยากจนหรือคนร่ำรวยใช่มั้ยคะ
รีบกลับจาก กทม. มารับของขวัญจาก อ.แป๋วค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ ภาพนี้ถ่ายโดยช่างภาพมืออาชีพ ที่งาน มหกรรม KM ภูมิภาคที่พิษณุโลกค่ะ ชอบมากค่ะ
ใช่เลยค่ะอาจารย์ ขอเพียงแค่คิดถึงหัวจิต หัวใจ และความรู้สึกของคนอื่นบ้าง เราก็จะสามารถรับความรู้สึกอันละเอียดอ่อนได้ค่ะ ... ปัญหาเพราะตอนนี้เรามักจะคิดถึงแต่ตัวเอง ...
สวัสดีจ้ะน้องหนิง
โอ้โห....ชีพจรลงเท้าไม่ต่างกันกับพี่เลยนะค่ะเนี่ย ... วันนี้พี่อยู่ที่เวียงจันทน์ค่ะ มาพักบ้านของอาจารย์ ม.แห่งชาติ ที่เคยเป็นลูกศิษย์พี่ที่ มข. เขาแต่งงานกับลูกสาวเจ้าของโรงงานผลิตสายไฟฟ้าที่ใหญ่ที่สุดในลาว เลยมีตึก มี office ให้พี่มาใช้ internet ได้ เพราะตอนนี้เขาย้ายมาพักอยู่กับภรรยา
ทุกครั้งที่ได้ร่วมเดินทางไปกับ อ.แป๋ว..
เป็นความอบอุ่นใจ...เสมอ
และอาจจะจริงดังที่ อ.แป๋ว ตั้งข้อสังเกตว่า บันทึกเปลือยความสุข ที่เป็นเรื่องของครอบครัวนั้น คือความสุขที่สุดของน้องแผ่นดิน
ขอบคุณค่ะน้องแผนดิน
ที่ยืนยันความสุขนะคะ .... จริงๆแล้วเราสามารถสัมผัสความสุขของน้องแผ่นดินจากตัวอักษาที่เรียงร้อยกัน
อ.แป๋ว จะไปร่วมด้วย ที่ดงหลวง จะนั่งเครื่องไปขึ้นรถที่ขอนแก่นด้วย และจะให้พาไปเยี่ยม อ.สุมน ด้วย