ครูอ้อยขา...

• พอดีหว้าได้อ่านบล็อกของคุณบอนมาก่อนแล้ว   ความรู้สึกแรกที่ชาวบล็อกได้F2F กันหว้าก็รู้สึกมาก่อนแล้ว    ตื่นเต้นค่ะเหมือนญาติที่คุ้นเคยมาเจอกันทีเดียว
• ที่คุณบอนเขียนก็น่ารักแบบนี้เช่นกัน ดีใจด้วยค่ะ อยากเจอครูอ้อยบ้างจัง

สวัสดีค่ะน้องหว้า

มีอะไรหลายอย่างที่อยากเผาคน..แต่เก็บเอาไว้ก่อนค่ะ

• แล้วถ้าผมไปหาครูอ้อย จะมีใครเขินมั้ยครับ
• ว่างๆผมไปฝึกสอนที่โรงเรียนของครูได้มั้ยครับ
• ศรัทธา ขอบคุณครับ

• สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่เป็นมิตรภาพค่ะ......
• ความเป็นเพื่อนกันนั้นเกิดขึ้นง่ายมาก...หากมีความจริงใจในการพูดคุยและโต้ตอบกันเป็นธรรมชาติของเรา..
• ....มันจึงง่ายที่จะเข้าใจกันค่ะ.....
• ดีใจจริงๆค่ะที่เห็นมิตรภาพของเพื่อนรัก 2 คนที่เกิดขึ้นได้จริงๆ....ขอให้เป็นมิตรภาพที่ยั่งยืน..เป็นเพื่อนกันตลอดไปนะคะ...

ขอบคุณค่ะน้อง  บีเวอร์

• ที่โรงเรียนมีนักศึกษาฝึกงานจากมหาวิทยาลัยรามคำแหงค่ะ 
• ฝึกงานเกี่ยวกับโสตทัศนูปกรณ์ 
• มีน้องบีเวอร์อีกคนหนึ่ง  
• โรงเรียนต้องคึกคักน่าดูค่ะ

เรียนเชิญค่ะ

สวัสดีค่ะคุณติ๋ว  นาง กฤษณา สำเร็จ

• มิตรภาพ  คือ  มิตรภาพ
• เหลือแต่ว่า.....เราจะเก็บมิตรภาพไว้ได้  นานและแสนหวานแค่ไหน
• ครูอ้อยกับคุณบอน....มีตำนานใน G2K  หากสมาชิกเก่าๆได้เคยอ่านจะพบอยู่เสมอว่า  ครูอ้อย...ยี้ใส่เธอ  และเธอก็เขียนบันทึกถึง  พาดพิงถึงครูอ้อยบ่อยมาก...สนุกดีค่ะ
• คุณบอนให้ข้อคิดในการเขียนบันทึก  ข้อคิดในการทำงาน  ข้อคิดในการประพฤติปฏิบัติ  ที่ครูอ้อยเก็บเกี่ยวมากมาย  รวมทั้งสถิติ  และการเรียนต่อค่ะ  ยังมีอีกที่ไม่ได้กล่าวถึง
• ไม่ใช่เพียงแต่ทักทาย  หรือคุยสนุกสนานไปเพียงวันวันเท่านั้นค่ะ
• การต่อยอดในการตอบบันทึกทุกครั้งที่จะต้องเขียนในคราวต่อไป  เกิดขึ้นเสมอ  เมื่อได้เขียนในการแสดงความคิดเห็นกับ.....คุณบอนค่ะ

ขอบคุณค่ะ  สำหรับกำลังใจ  และคำอวยพร

อิอิ.....ขำขำ....แต่ไม่มี.....ยี้

สวัสดีค่ะคุณบอน  นายบอน!-กาฬสินธุ์

• ครูอ้อยก็พูดว่า  เผา  ก็ต้องเผาให้สำเร็จ
• รออ่านต่อไปก็แล้วกัน...หายท้องเสีย  ก็เรียนเชิญเป็นหวัดต่อไปค่ะ
• เสียดายไม่ได้ภาพตอนนั่งกินข้าวในโรงอาหารที่แออัดนะคะ

อิอิ.....ขำขำ.....แต่ไม่มี.....ยี้

• ครูอ้อยผิดไปแล้วค่ะ...บอกแล้วไง..แม้แต่คำถามที่สงสัยที่อยากจะถามยังลืมได้
• และก็รู้เสียด้วยว่า..เช้านั้น  ครูอ้อยก็เพิ่งจะได้กินนมเปรี้ยวขวดนั้นก่อนคุณบอนแป๊บเดียว

เจ๊ากันค่ะ......ขออภัยเป็นคำตอบสุดท้ายค่ะ