บริษัท ๔ กลุ่มคนในพระพุทธศาสนา ได้แก่ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก และอุบาสิกา ซึ่งชาวพุทธฯ โดยมากก็พอรู้... โดย อุบาสก ใช้สำหรับฝ่ายชาย เรียกกันสั้นๆ ว่า ประสก (ปักษ์ใต้ลดเหลือ สก พยางค์เดียว) ส่วน อุบาสิกา ใช้สำหรับฝ่ายหญิง เรียกกันสั้นๆ ว่า สีกา ...
อุปาสก และ อุปาสิกา แปลว่า ผู้นั่งใกล้ หมายถึง ผู้นั่งใกล้พระสงฆ์ หรือ ผู้นั่งใกล้พระรัตนตรัย นั่นเอง...โดยแยกศัพท์ออกมาเป็น อุปะ บทหน้าแปลว่า ใกล้ ....ผสมกับ อาสะ รากศัพท์แปลว่า นั่ง ...ส่วนที่เหลือเป็นปัจจัย (อุปะ+อาสะ+ก = อุปาสก) ...(อุปาสก+อิกา = อุปาสิกา)
วจนัตถะ รตนตฺตยสฺส สมีเป อาสตีติ อุปาสโก วา อุปาสิกา วา ผู้ใดย่อมนั่งใกล้พระรัตนตรัย ดังนั้น ผู้นั้น ชื่อว่า อุบาสก หรือ อุบาสิกา (ผู้นั่งใกล้พระรัตนตรัย)
นัยความหมายข้างต้น อาจขยายความต่อไปได้ว่า ...ผู้นั่งใกล้พระรัตนตรัย ก็คือชาวพุทธฯ นั่นเอง ...ผู้นั่งใกล้พระสงฆ์ คือผู้อุปฐากบำรุงพระสงฆ์หรือพระศาสนา ..ส่วนความหมายเชิงลึกขึ้นไป หมายถึง ผู้มีคุณธรรมใกล้เคียงพระอริยสงฆ์...เป็นต้น
คำสอนในพระพุทธศาสนาได้จำแนกคุณสมบัติของอุบาสกและอุบาสิกาไว้ ๕ ประการ คือ
๑. ถึงพร้อมด้วยศรัทธา
๒. มีศีลบริสุทธิ์
๓. เชื่อกรรม ไม่เชื่อมงคลตื่นข่าว
๔. ไม่แสวงหาบุญนอกพระพุทธศาสนา
๕. บำเพ็ญบุญอยู่ในบวรพุทธศาสนา
....เรื่องคุณสมบัติของอุบาสกและอุบาสิกานี้ ผู้เขียนค่อยเปิดประเด็นคุยในบันทึกสนทนาธรรมต่อไป