ฉันเห็นคนพูดถึงการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...TUNA Model ...ลปรร...KM…KS…KA…ฯลฯ ฉันกล้าท้าเลย....ท่านลองลงไปถามผู้ปฏิบัติดูซิ.....เขารู้จักไหม...จ้างให้...ฉันท้าจริงๆ….
คนที่จะรู้ความหมายของคำเหล่านี้จริงๆ.....รู้ให้ถ่องแท้และเข้าถึงกึ๋น...คือผู้ที่จะทำให้เกิดและได้สิ่งที่ต้องการ...คือ"คนคุณภาพ"อย่างเป็นรูปธรรม...ไม่ต้องมากหรอก...ขอเจ๋งๆซักทีม(ตามขนาดองค์กร)ก็พอแล้วฉันว่า....แล้วส่งไปตามหน่วยงาน..ไปควานหา...ความรู้ฝังลึกขององค์กร
ผู้ปฏิบัติทุกคน.....ไม่มีความจำเป็นต้องรู้ความหมายหรือวิธีการอย่างลึกซึ้งนักก็ได้(ถ้าทำได้มันก็ดีแหละ)..แต่ฉันว่า "ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ"...ซะมากกว่า...อบรมแล้วก็เงียบหาย...หายไปกับกาลเวลา...อ้างว่า...ไม่มีเวลา...
บอกไปให้เขางงกันเล่นเปล่าๆมากกว่ามั้ง...และก็ไม่ได้แปลว่า...ถ้าเขาไม่รู้แล้วเขาจะไม่ได้ทำ KM… พูดแล้ว...เขารู้สึกไม่รู้เรื่องยิ่งทำให้บางคนต่อต้าน...
“เอาอะไรมาให้ทำกันอีก....(วะ).... QA..HA…แล้วอะไรอีกล่ะ...ใครสั่งคนนั้นก็มาทำเอาเองก็แล้วกัน"...
.......ช้ำใจไหมล่ะ...รู้ว่าจะช้ำแบบนี้แล้ว...จะทำแบบนั้นทำไม....
ฉันเห็นผู้ปฏิบัติเก่งๆหลายคนทีเดียว...ในห้องผ่าตัด...มีเทคนิคดีๆ...จับเครื่องมือผ่าตัดแบบคลาสสิก...ควงกรรไกรตัดไหมที่ต้องใช้บ่อยๆเข้าอุ้งมือได้อย่างงดงาม...ลงมีดผ่าตัดได้สวย...ตรง...ง่ายในการปิด....ลงมีดเลาะแผลเป็นเดิมให้เย็บปิดได้ง่ายๆ...ล้วงช่องท้องอย่างนุ่มนวล...ไม่รุนแรงจนเกิดภาวะแทรกซ้อนของการที่ทำให้ความดันเลือดตก หรือ หัวใจเต้นช้า...สามารถถ่ายทอดเทคนิคและแนวคิดที่ง่ายต่อการเข้าใจ...แม้แต่ฉันซึ่งไม่ได้ผ่าตัดด้วย...ยังปิ๊ง..ในขณะที่บางคนทำไม่ได้.....
..... อย่างนี้ซิ......น่าถอดความรู้ออกมาให้คนอื่นได้สัมผัส......
ถ้าเป็นลูกศิษย์กับอาจารย์ ก็คงพอจะบอก พอจะสอนกันได้บ้าง...แต่นี่ระดับมืออาชีพด้วยกันแล้ว...คงไม่คิดที่จะบอกหรือไม่คิดที่จะอยากรู้อยากเห็นของกันหรอก.....ด้วยเกียรติ ศักดิ์ศรีที่มีอยู่ของแต่ละคน.....อัตตามันมี....ก็สุดแท้แต่เขา...ก็ต้องให้เครดิตกันไป....เทคนิคของใครก็ของมัน....
แต่ฉันยืนอยู่หัวเตียง(ผ่าตัด)เกือบทุกวันมาเป็นเวลานาน...ฉันรู้...ฉันเห็น..ความแตกต่างที่ปรากฎ.....นี่แหละผู้ปฏิบัติที่ประสบการณ์โชคโชน...ที่เป็นความรู้ฝังลึก.
...ฉันเห็นเขาทำงานอย่างมีศิลปะ..หัตถการแนบเนียน...ทำอย่างไรจะให้เขาถอดประสบการณ์ออกมาแบ่งปัน..เรียนรู้กัน...โดยไม่ต้องรู้ว่านี่เป็นการทำ KM…ก็ด๊าย....ให้มันซึ่งเนียนอยู่ในเนื้องานนั้นๆแล้วน่ะแหละ ..ถูกถอดออกมาเองอย่างเต็มใจ...
ไม่ใช่พอรู้แล้ว....นอกจากจะไม่ยอมถอดให้อย่างเดียว...ต่อต้านไม่ให้ใครถอดซะด้วย...ของของเขา...สั่งสมมานาน...ใครจะบังคับเขาได้...ถ้าเขาไม่เต็มใจ....
เสียดายความรู้ฝังลึกจากประสบการณ์เหล่านี้นี่แหละ...ที่มันจะสูญหายไปกับกาลเวลา...และอายุขัยของผู้นั้น....
ฉันเห็นผู้ปฏิบัติเก่งๆ...ไม่ใช่นักพูด...ไม่ใช่นักเขียน...ยิ่งให้เขามาพิมพ์หรืออยู่กับ Comp.....ฉันว่า...เขาไม่เอาหรอก...ผู้ปฏิบัติเก่งๆ....ชอบปฏิบัติจริงๆ....โปรดเข้าใจ...
อยากได้อะไรในตัวเขา..ก็หาเทคนิคดีๆมาถอดเอาซิ...
ทำเถอะ...ฉันอยากให้ทำ..ก่อนที่ประสบการณ์ดีๆจะหายสาบสูญไป...พร้อมๆกับเขาและกาลเวลา
good note!
I agree with you.Even taking off your cloth has KM to make it look sexy or urgy.
Cheers!
คุณกฤษณา ถอด (ความคิด) ได้ถูกใจดิฉันมากเลยค่ะ ขณะนี้ คนในองค์กร จะมีอยู่ 3 ประเภท คือ
ถ้าองค์กรมีคนประเภทที่ 3 ก็ถือว่าเป็นโชคดีขององค์กรไป แต่ถ้าองค์กรมีคนประเภทที่ 2 คือ มีความรู้ในเนื้องาน แต่ขาดการจัดเก็บความรู้นั้น และขาดการถ่ายทอด ก็จะทำให้ความรู้นั้น เกิด และตายไปพร้อมกับคน ๆ นั้น แต่ถ้าองค์กรได้มีแรงกระตุ้น แรงเสริม แรงสนับสนุน ให้คนประเภทที่ 2 ได้มีการจัดเก็บความรู้ของเขา ไม่ว่าจะในรูปแบบไหน หรือ องค์การหาเครื่องมือในการสกัดความรู้ของเขาออกมา และหาวิธีการถ่ายทอดความรู้ของเขา จะทำให้ได้เกิดความรู้ที่ต่อยอดเพิ่มมากขึ้น อันนี้หละคะ คือสิ่งที่ท้าทายสำหรับองค์กร
ส่วนความรู้เรื่อง KM นั้น ดิฉันคิดว่า เพียงแต่เราสามารถมีแหล่งเรียนรู้ และแหล่งข้อมูลให้เขาไว้ใช้ศึกษาด้วยตนเอง ก็น่าจะเพียงพอแล้ว
สำหรับตัวเอง มีความเห็นเป็นแบบนี้ค่ะ
ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นค่ะ
คุณ ไม่แสดงตน
คุณไมโตคะ
คุณรัตติยาคะ...
อ.Paew คะ...
ท่าน อ.JJ คะ....
คุณ seangja คะ...
คุณใบบุญคะ...
คุณ กฤษณา ถอดความคิด ประสบการณ์ ความรู้สึกของตัวเองออกมาเป็นตัวหนังสือได้เนียนอย่างยอดเยี่ยมเลยค่ะ
โจทย์ที่ให้คุณไมโต จริงๆ ก็เพราะประสบปัญหาด้วยตัวเองด้วยค่ะ อ่าน แต่ไม่ค่อยได้ให้ความเห็น ไม่รู้จะให้ความเห็นความเห็นอะไร อยากมีคนช่วยชี้แนะ ก็เลยให้โจทย์เขาไป เพราะความเห็นของคุณไมโต เรียกว่า เป็นเหมือนบันทึกได้เลย เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และ ต่อยอดโดยแท้
เรียน..อ.ปารมีค่ะ
ดิฉันเห็น "ทีมคน..ของมอออ"....ล้วนคุณภาพทั้งสิ้น...น่าภูมิใจในองค์กรยิ่งค่ะ
คุณnidnoid คะ...จริงอย่างว่าค่ะ