ยังมีคนที่ต้องจดจำเหตุการณ์ สึนามิ
กำลังนั่งตกปลาหมึก อยู่ๆน้ำก็ลดลงอย่างเร็ว และก็มีคลื่นพาเรือของเขา ปะทะกับคลื่นที่ระรอกมาด้วยกัน กว่า 7 ลูกคลื่น เรือแตก
- สึนามิ ปรากฏเหตุการณ์คร่าชีวิตและทรัพย์สินของผู้คนมากมาย ณ เวลานี้ภาพเหตุการณ์ในวันนั้นยังมีผู้คนอีกมายที่ต้องจดจำมันอย่างลึกซึ้ง นายอับดลต่อเล็บ อาจหาญ เป็นอีกบุคคลหนึ่งที่ประสบภัย และรอดชีวิตกลับมาได้พร้อมกับภรรยาของเขา นางด๋า ผดุงชาติ ที่กล่าวกับเราด้วยน้ำเสียงที่สั่นกลัว เล่าว่า “ตอนนั้นตัวเขาอยู่กลางทะเล อยู่บนเรือประมงขนาดเล็ก กำลังนั่งตกปลาหมึก อยู่ๆน้ำก็ลดลงอย่างเร็ว และก็มีคลื่นพาเรือของเขา ปะทะกับคลื่นที่ระรอกมาด้วยกัน กว่า 7 ลูกคลื่น เรือแตก ..... นายอับดลต่อเล็บ และนางด๋า เล่าต่อว่า เขาพยายามวิดน้ำออกจากเรือและรีบเร่งพายให้ถึงฝั่งโดยเร็ว....แต่กระนั้นเขาก็รอดชีวิตมาจนได้....โดยเรือคู่ชีพของเขาลำนั้น ”
- เวลา…เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาพยายามลืมภาพเหตุการณ์ในวันนั้น ....แต่ที่ยังต้องจดจำก็เพราะว่า เรือที่เป็นเสมือนบ้านที่พักพิงและดำรงชีพได้นั้น ณ ตอนนี้เหลือเพียงซากเรือ ที่อยู่บนชายเลนเท่านั้น
- นายอับดลต่อเล็บ บอกว่าเขาได้รับการช่วยเหลือเช่นกัน จากทางภาครัฐ ..... เขานิ่งไป และพูดกับเราต่อว่า
- “ ผมไม่เข้าใจว่า คนที่ไม่ได้ทำอาชีพประมง แต่ตอนหลังสึนามิเขาได้เรือใหม่เลย แต่ผมทำเรื่องไปกรมประมงแล้ว ยื่นขอไปเรื่องเรือ ได้รับกลับมาเป็นเงิน 15,000 บาท ทีแรกผมขอไป 3 หมื่น เพราะกรมประมงบอกให้ได้แค่เงินค่าซ่อมเรือ - ผมก็ต้องยอม”
- และแล้วนายอับดลต่อเล็บ ก็ไปหยิบใบทะเบียนเรือมาให้เราดู “เรือของผมมีทะเบียนถูกต้องด้วย ....แต่ทางการให้เงินผมไปซ่อมเรือ หนึ่งหมื่นห้าพันบาท ..... คิดดูเรือผมก่อนจะโดนคลื่น มีอายุกว่า 10 ปี พอโดนคลื่นผมพยายามแล้ว พยายามนำเงิน หมื่นห้านั้นไปซ่อม ก็ใช้งานได้เพียง 6 เดือน เท่านั้น มันก็ปรากฏรอยแตกและรอยรั่ว จนผมไม่มีความสามารถพอแล้วที่จะซ่อมแซมเจ้าเรือคู่ใจลำนี้ เรือที่เป็นชีวิตของผม” .......สักพักเขาให้เราไปดูเรือ เพราะพี่เขากลัวว่าโกหก …..เราจึงนั่งซ้อนมอเตอร์ไซด์ไปยังที่ท่าเรือบางกล้วยนอก ตำบลนาคา กิ่งอำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง
- ระหว่างที่พี่กาเล็บพาไปดูเรือ เราเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของพี่เขา เขามองไปยังเรือของคนอื่นที่ได้รับมา ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอาชีพประมง
- เล่าถามพี่เขาต่อว่า แล้วไม่มีเรือพี่เขาทำงานอะไร ได้รับคำตอบว่า “ผมก็ต้องดิ้นรนสิ ผมไม่อยู่เฉยๆหรอก ทำงานรับจ้างก่อสร้างรายวันบ้าง บางคราวมีเพื่อนจะออกเรือ ก็อาศัยเรือเขาไปด้วย แต่ก็ลำบากที่เราต้องอาศัยเรือเขาทำมาหากิน ”
- “แต่อย่างไรละ ผมมีอาชีพประมงนะ อาหารการกินในบ้านไม่ต้องไปซื้อเขา ก็หาได้จากทะเลนี่แหละ จะให้ผมเปลี่ยนอาชีพ ทำงานรับจ้างเขาหรือก็ต้องทนถ้ายังไม่มีเรือใหม่ ผมเองอายุก็ปาไป 42 แล้ว ถ้าเป็นหนุ่มๆเหมือนก่อน ผมก็เคยมีประสบการณ์ขับรถรับจ้างสิบล้อด้วยนะ แต่ไม่ไหวหรอกเพราะต้องอดนอน”
- เรารู้จักกับ นายอับดลต่อเล็บ อาจหาญ เพราะเราได้ทำงานภายใต้โครงการศึกษาวิจัยเพื่อสำรวจสถานการณ์และศึกษาความเป็นไปได้ในการขจัดปัญหาการจดทะเบียนการเกิด และปัญหาสถานะบุคคลตามกฎหมายของประชาชนผู้ประสพภัยสึนามิ
- เนื่องจาก นายอับดลต่อเล็บ ไม่ได้ประสพภัยสึนามิเพียงเดียว เขามีบุตรสาวคนเล็กคนหนึ่งที่มีปัญหาด้านสถานะบุคคล นางสาวเพียงเพ็ญ เป็นบุตรสาวที่เกิดแผ่นดินไทย มีนายอับดลต่อเล็บ อาจหาญ ผู้เป็นบิดามีสัญชาติไทย แต่เพียงเขามีภรรยาที่เป็นคนไทยพลัดถิ่น ไร้รัฐ ไร้สัญชาติ ทำให้บุตรสาวของเขา กลายเป็นคนถูกตีตราว่าเป็น คนเถื่อน คนผิดกฎหมาย
- ทางโครงการฯ ที่ได้เริ่มต้นมาถึงแม้จะเป็นหลังเหตุการณ์สึนามิ เราได้ลงพื้นที่สำรวจชุมชน กว่า 5 จังหวัดสึนามิ ตั้งแต่จังหวัดภูเก็ต กระบี่ ตรัง พังงา และ จังหวัดระนอง ไม่ใช่เพียงครอบครัวของ นายกาเล็บเพียงครอบครัวเดียวที่รอดชีวิตในเหตุการณ์สึนามิ เขามีปัญหาสถานะบุคคลของบุตร และหนำซ้ำบางรายเป็นคนเกิดแผ่นดินไทย แต่ไม่มีเอกสารแสดงตนว่าเป็นคนไทย และเป็นผู้ประสพภัยโดยตรง จึงไม่ได้รับการช่วยเหลือจากรัฐแต่อย่างใด
- ในวันนี้เราได้เห็นชัดว่า ถึงแม้จะเป็นคนสัญชาติไทย พบว่า คนที่ประสพภัยจริงๆกลับไม่ได้รับการช่วยเหลือเท่าที่สมควร แต่คนที่ไม่ได้ประสพภัยกลับได้รับ ทั้งบ้าน และเรือ และอื่นๆมากมาย
- ยังมีบุคคลอีกมากมายที่ประสพภัยพิบัติทางธรรมชาติ สึนามิ ที่ยังคงต้องการความช่วยเหลือ ถึงแม้เราจะได้เห็นภาพข่าวเหตุการณ์ณ์การช่วยที่ ผู้คนจากหลายทิศ หลายภาคทั้งในประเทศไทย และนอกประเทศ เขามาทุ่มแรงกาย ทุ่มกำลังทรัพย์ ช่วยเหลือแล้ว แต่จริงๆแล้วถ้าไม่ได้สัมผัส หรือได้ตรวจสอบสถานการณ์ที่แท้จริง เราจะไม่ทราบเลยว่า สิ่งที่ท่านหวังดีส่งกำลังทรัพย์มาช่วยเหลือผู้คนนั้น ได้ถึงมือของคนที่ประสพภัยจริงๆหรือไม่
- บันทึก ณ จังหวัดระนอง / 29 กรกฎาคม 2549 /
หมายเลขบันทึก: 41572เขียนเมื่อ 29 กรกฎาคม 2006 22:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 12:11 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (4)
ฝนตกไม่ทั่วฟ้า
ฉันใดก็ฉันนั้น
เราต้องช่วยกัน
ร่วมมือแก้ไข
เพราะเชื่อว่า
ปัญหาทุกอย่าง
สามารถแก้ไขได้ค่ะ
- สวัสดีครับน้องนุช
- พี่มีแบบจำลองที่เริ่มทำมาหลังจากเกิดสึนามิ เริ่มทำเอาง่ายตั้งแต่วันที่ 6 ม.ค. 2005 ครับ ดูได้ที่ ทำความเข้าใจสึนามิด้วย โปรแกรม SiTProS
- ขอบคุณมากนะครับ ที่นำเสนอให้ทราบและน้องได้มีส่วนช่วยเพื่อนมนุษย์ครับ
อืม ...... ชอบแบบจำลองมากๆเลย
อยากทำเป็นบ้างจัง (กิเลส) นุชจะเอาไปให้ชาวบ้านดูด้วยละนะ
แต่..http://www.schuai.net/SiTProS/ มีแต่ภาษาปะกิด อ่านไม่ออกอะคะ ไม่เข้าใจเลยสักนิด
ขอบคุณคะที่แวะเข้ามาคะพี่ๆทั้งสองคน