ก่อนไปก็ต้องสอบถามกันก่อนว่าใครต้องการแบบไหน? เพื่อความสะดวกรวดเร็วเวลาบอกให้คนขายหยิบให้ดูค่ะ (ทำรีรอชักช้าเดี๋ยวเพื่อนดุให้หล่าว!...)
การเลือกซื้อของในตลาด เป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้วค่ะ ว่าต้องมีการต่อรองราคากันเล็กน้อยแต่ยาวนาน (คือลดได้เล็กน้อย แต่ใช้เวลานานกว่าคนซื้อกับคนขายจะยอมความกันได้)
ต่อราคากันมากๆเข้า คนขายก็แนะนำว่า "พี่เอาเป็นแบบเดียวกันยกโหลไปเลยสิ จะคิดราคาโหลให้"
แต่....พอคิดไปคิดมา....ไม่ได้อย่างเด็ดขาดค่ะ สำหรับพี่เม่ยแล้ว ทุกคนในบ้านสำคัญเท่ากันหมด ไม่มีเหตุผลที่เราจะต้องขัดใจใคร..เพื่อที่จะตามใจใคร
ยามมาเยือนค่ะ
แก้แล้วลบทิ้งได้เลยค่ะ พี่เม่ย
เห็นด้วยคะ ตระกูลเขียวแป้น จอง 1 โหล ไว้จะใช้บริการจากพี่เม่ยนะคะ (แต่ไม่รู้รอได้รึเปล่า)
อ้อ แล้วเรื่องการต่อรองราคา คุณแม่ทำไม่ได้เลยคะ เพราะจะถูกน้องฟาง ต่อว่าทันทีว่า "แม่ ไปต่อเขาทำไม ไม่สงสารเขาบ้างเหรอ"