ผมคงเป็นรายหลังๆแล้วหละมั้งที่เขียนถึงงานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 3 ว่าไปแล้วได้อะไร ไม่ได้อะไรเพราะเหตุใด
ผมอยากจะเริ่มตรงที่พิธีิเปิดงานว่ายิ่งใหญ่จริงๆครับ วีซีดี 30 นาทีที่บรรจุ KM ของมูลนิธิข้าวขวัญ KMของ กรมส่งเสริมการเกษตร เป็นต้น น่าสนใจมากๆ ในฐานะของครูนอกโรงเรียนคนหนึ่ง ปิ้งอะไรขึ้นมามากมายที่จะต่อยอดกิจกรรมที่ทำอยู่ได้
ในระหว่าง 2 วัน ก็ทำหน้าที่เป็นนักเรียนผลุบเข้าผลุบออกห้องเสวนาต่างๆแต่ ก็บอกตรงๆว่าได้ไม่ครบทุกห้องครับ นอกจากจะมีห้องมากมายมีหลากหลายเนื้อหาแล้ว แต่ละห้องก็มีกิจกรรมการเรียนรู้ที่ลึกซึ้งมากมายต้องใช้เวลาเรียนรู้อีกต่างหาก ผมพูดในช่วง AAR ก่อนปิดงานในทำนองว่ามีห้องเรียนรู้มากมาย ไอ้นั่นก็อยากได้ ไอ้นี่ก็อยากเอา อยากตักตวงให้มากเข้าไว้ แต่ในที่สุดก็ไม่ค่อยได้อะไร ก็ถูก ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ผู้ดำเนินรายการแซวว่าถ้าลองว่าโลภมากอย่างนี้ก็จะไม่ได้อะไรจริงๆ ต้องวางแผนการเรียนรู้อย่างดี ว่าจะลงลึกในเรื่องอะไร จึงจะได้อะไรๆ ผมว่าอาจารย์น่าจะสมนำ้หน้าคนแบบผมด้วยซ้ำไป (แซว ๆ อาจารย์ครับ) อันนี้คงจะเป็นบทเรียนสำหรับวางแผนช้อปปิ้งในงานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 4 ระหว่างวันที่ 1-2 ธันวาคม 2550 ปีหน้าครับ จะไม่ให้พลาดอีกแล้ว
สุดยอดมากสำหรับผมคือ อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม รมต.กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ในช่วงบรรยายนำในวันที่ 2 (2 ธ.ค.)ของงานครับ ท่านแจ้งให้ทราบว่าเรื่องจัดการความรู้ที่เราท่านทั้งหลายทำกันจุดเล็กจุดน้อยนั้นท่านจะได้ทำหรือขับเคลื่อนเป็นเรื่องใหญ่เรื่องระดับประเทศ ในไม่ช้านี้โดยท่านแจ้งให้ทราบว่าหัวปลาใหญ่คือสังคมที่ดีงามและอยู่เย็นเป็นสุข ผมว่าบรรยายของท่านทำให้หลายคนสุขใจได้ไม่น้อย ที่ระดับรัฐมนตรีฯมาการันตีในสิ่งเล็กๆน้อยที่ที่พวกเราทำกันไปทำต่อให้มันมีพลังมากขึ้น ทำไปสู่หัวปลาเดียวกัน สาระที่ท่านพูดมีมากมายครับ ผมว่าคนที่นั่งข้างๆผมไม่ว่าจะเป็นน้องสิงห์ป่าสัก หรือคุณชาญวิทย์ สมศักดิ์ คงจะเก็บไปได้เยอะทีเดียว เพราะพกครื่องมือเรียนรู้ไปเพียบ
สิ่งที่ประทับใจคือทีมงาน สคส.ครับ ที่เห็นเขาทำงานกันคุณภาพจริงๆ ทันต่อทุกเหตุการณ์ทุกเรื่องราวทุกกรณี แม้แต่ถามว่าเดินทางเป็นอย่างไร ถึงที่พักแล้วยัง เป็นประเด็นเล็กๆก็จริงแต่สร้างความรู้สึกอบอุ่นให้ได้ครับ
สิ่งที่ได้ค่อนข้างน้อย คือการพบปะกับบล็อกเกอร์ในgotoknow ของเราครับ หมายมั่นปั้นมือว่าจะได้รู้จักกับคนนั้นคนนี้ก็ไม่ได้รู้จักเพิ่มเลย เพราะความยุ่งเหยิงของแต่ะละคน ผมจึงต้องกลับมารู้จักแบบ B2Bกันต่อ ก่อนออกจากไบเทคได้ร่ำลาคุณหมอนนทลี และคุณศรีวิภา ทีม KM จากกรมอนามัยว่ามันน่าจะได้พบปะเรียนรู้อะไรจากข้างในของแต่ละคนกันมากกว่านี้
กลับถึงบ้านทำให้ผมนึกถึงการประชุมครบรอบ 1 ปี gotoknow ที่ สคส.จัดขึ้นเมื่อปีที่แล้วขึ้นมาทันทีครับ ว่าการประชุมแบบนั้น ง่ายๆสบายๆ แต่ได้รู้จักกันและได้ความรู้และความรู้สึกที่เป็นหัวเชื้อในการทำงานได้ดีทีเดียว
ครับสำหรับผมแล้ว งานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 3 ขับเคลื่อนเครือข่าย KM ประเทศไทย ผมได้อะไรมากจริงๆ สร้างความสุขใจให้มากครั้งหนึ่งในชีวิต
ใช่เลยค่ะครูนง ครบรอบ 1 ปี G2K ก็เหมือนอยู่เมืองคอน คนกันเองทั้งน้าน แต่พอเข้าเมืองหลวง ไปงานมหกรรม จค. 3 คนมากงานก็มาก เรื่องราวก็หลากหลาย สัมผัสไออุ่นได้ไม่มาก (เพราะควันพิษเยอะ) ก็คงต้องแลกกันว่า ได้ภาพกว้าง แต่ไม่ลึก คงต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง
อย่างไรก็ดี ครูนงคงได้หลายสิ่งหลายอย่างจากงานมหกรรมฯ เราทำดีแล้วค่ะสำหรับวันนี้ และ วันพรุ่ง ที่จะมาถึง เพื่อขับเคลื่อน KM ฉบับขวานทองของไทยนะคะ สู้ สู้ ค่ะ
ผมบันทึกได้เพียงหน้าเดียวครับ (ลิงค์)
อ.ปภังกร
ผมอ่านงานของอาจารย์แล้วรู้สึกว่าได้ประโยชน์มากกับการทำงาน กศน.ของผม เมื่อไหร่ผมจะได้เจอตัวเป็นๆอาจารย์สักครั้งหนึ่งก็ไม่รู้....แต่ไม่เป็นไรไม่ได้เจอกัน gotoknow ก็สามารถทำให้เราได้ใกล้ชิดกันอยู่แล้ว ขอบคุณอาจารย์มากเลยที่ปรารถนาผมมาตลอด
ข้อความข้างบน ของผมเองครับ อ.ปภังกร
คุณเมตตา
คุณ หมอนนทลี
ใช่เลยครับ B2B แล้วก็สลับ F2F สำหรับ F2F ได้ 24 ชั่วโมง (ถ้า gotoknow ของ อ.จันทวรรณ และ อ.ธวัชชัย ไม่มีปัญหา)
น้องสิงห์ป่าสัก
นะ! น่าจะมีแบบจิบน้ำชาพาสู่ฝันบันเจิดนะ
คุณแกบ
ยอมรับว่าได้ภาพกว้างแต่ไม่ลึก(ซึ้ง) ครับ ...ขอบคุณกำลังใจ จะชวนพรรคพวกต่อไปให้มาร่วมเป็นคนคอเดียวกันขับเคลื่อนขวานทองครับ
น้องสิงห์ป่าสัก
ได้ไปอ่านลิ้งค์ของน้องนะ เยี่ยมมาก
อ.น้องขจิต
คงมีวันได้เจอกันอีกแน่นอน....แต่อย่าเดินมากนัก พี่เดินตามไม่ทัน
พี่เม่ย
ขอบคุณครับ
อ.แพนด้า
ครับหน้าที่ต้องมาก่อน ขอบคุณครับ
อยากบอกว่า รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของครูนงมากเลยค่ะ วันที่เรานั่งแท้กซี่กลับด้วยกันจากงานครบรอบ 1 ปี GotoKnow ครูนงดูท่าทางยังไม่ค่อยมี"พลัง"มากเท่านี้ และยังเหมือนไม่ค่อยมีความหวังกับสังคมไทย (ประเมินเอาจากการพูดคุยกันในรถ)
แต่มาวันนี้ ได้เห็นครูนงและสิ่งที่ครูได้ทำในปฏิบัติการ"ใต้ดิน"ที่ครูพูดถึงแล้ว รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจแทนสคส.เลยนะคะว่า ได้ใช้ศักยภาพที่มีอย่างล้นเหลือในตัวครูนงให้เป็นแรงขับเคลื่อนการศึกษานอกโรงเรียนได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้อย่างที่สุดเสมอค่ะ
คุณโอ๋ ครับ
คำพูดของคุณโอ๋ทำให้ผมมีพลังต่อสู้เพิ่มขึ้นมากมายก่ายกอง........แสดงว่าคุณโอ๋อ่านผมขาดเลยครับ ขอบคุณที่เติมหัวเชื้อให้ผมเรื่อยมา ไม่ได้วิสาสะกะคุณโอ๋เลยในงานมหกรรมฯเที่ยวนี้ หนึ่งหรือสองประโยคคงไม่เกินละมั้ง...ขอโทษด้วยนะครับ แต่มิตรไมตรีเพิ่มทวีเหมือนเดิม
เรียน อ.จำนง
สืบเนื่องมาจากการถูกพาดพิง อย่างที่ท่าน สิงห์ป่าสักบอกครับ หลายท่านจับประเด็นมาได้ดีแล้วครับ
เรียน คุณชาญวิทย์-นครศรีฯ
ผมซุบซิบถึงคุณชาญวิทย์ในบันทึกนี้ ลิ้งค์กรุณาตามไปอ่านด้วยนะครับ