สายใยแห่งมิตรภาพ...ที่ก่อเกิดจาก GotoKnow


นึกไม่ออกเลยว่า เราจะพบและรู้จัก รักใคร่ เข้าใจกันแบบนี้ได้อย่างไรหากไม่มี GotoKnow

เมื่อเย็นที่ผ่านมา เป็นอีกวาระหนึ่งที่ทำให้รู้สึกรัก GotoKnow ขึ้นมาอย่างจับใจ เพราะเราชาวม.อ.หาดใหญ่ได้มีโอกาสนัดพบพูดคุย ทานอาหารเย็นกับคุณอึ่งอ๊อบ-สมพร สาวมหัศจรรย์อีกคนใน GotoKnow ที่มีเครือข่ายมากมาย เธอสามารถเผื่อแผ่ความอบอุ่น ความมีน้ำจิตน้ำใจ ความเข้าใจผู้อื่นจนเรารู้สึกได้ผ่านการสื่อสารใน GotoKnow รู้สึกเหมือนว่าเรารู้จักกันมาเป็นอย่างดี ทั้งที่เพิ่งเคยพบหน้ากันจริงๆในวันนี้เอง  

พวกเราอันมี คุณเมตตาและพี่ปลากับน้องแปม คุณรัตติยาและพี่ฟางน้องฟ้า คุณศิริ (ฉายเดี่ยว) คุณนิดหน่อย คุณไมโตฯและพี่ฝนน้องฟ้า พี่โอ๋-อโณและน้องฟุง ได้มาทานอาหารเย็นกับคุณอึ่งอ๊อบในบรรยากาศสบายๆ มีสถานที่กว้างขวางให้เด็กๆกระโดดโลดเต้นกันได้ตามอัธยาศัย เราได้กอดกันสมใจ (โดยเฉพาะพี่โอ๋) วันนี้รู้สึกอิ่มเต็มจนบรรยายได้แค่นี้แหละค่ะ เอารูปถ่ายฝีมือน้องฟุงมาฝากก็แล้วกันค่ะ คุยกันอยู่ 2-3 ชั่วโมงได้รูปมาในกล้อง 200 กว่ารูปแน่ะค่ะ มีอีกเซ็ตที่สนุกมาก รอทำเป็นสไลด์มาแปะเพิ่ม จะได้เห็นว่าเราคุยกันได้สนุกแค่ไหนนะคะ 

จากการพูดคุยที่สนุกสนานอบอุ่นเหมือนเพื่อนเก่าพบกัน ทำให้ได้ทราบว่า ความสัมพันธ์อบอุ่นแน่นแฟ้นที่เราพบเห็นได้จากงานเฮฮาศาสตร์ที่บ้านพ่อครูบานั้น ก็ก่อเกิดขึ้นมาจากการสื่อสารไปมาใน GotoKnow ผ่านบล็อกและบันทึกระหว่างพวกเราเท่านั้นเอง ภายในช่วงเวลาที่ GotoKnow เพิ่งจะก่อเกิดมาได้ยังไม่ถึง 3 ปี น่าอัศจรรย์ใจจริงๆนะคะ

ขอบคุณ ทุกท่านที่มีส่วนในการทำให้มี GotoKnow ทำให้โลกแห่งนี้ดำเนินมากว่า 2 ปีมีเครือข่ายแห่งมิตรภาพของคนที่มีน้ำจิตน้ำใจให้แก่กันอย่างอบอุ่น จริงใจ ทำให้เราได้พบมิตรดีๆมากมาย เป็นสายใยที่ถักทอผ่านตัวหนังสือซึ่งผูกพันพวกเราทั้งที่อยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน และอยู่ใกล้แต่หาเวลาพบกันในแต่ละวันแสนยาก ได้เข้าใจ ได้รับรู้เรื่องราวของกันและกันผ่านเวทีแห่งนี้ ได้สร้างสายใยแห่งมิตรภาพที่มีคุณค่าทางใจล้นเหลือจริงๆ ขอบคุณเหลือเกินค่ะ

หมายเลขบันทึก: 118211เขียนเมื่อ 8 สิงหาคม 2007 23:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)
  พี่โอ๋ค่ะ ไม่รู้ว่าไปทานข้าวกันเพราะพี่อึ่งอ๊อบมาค่ะ  เสียดายจังเลย อยากไปด้วย ตั้งแต่มาหาดใหญ่ ยังไม่ได้เจอพี่โอ๋เลยค่ะ ยุ่งทุกวันเลย ไว้ว่างๆ จะแวะไปที่ห้อง Lab นะค่ะ :)
555 นึกถึงสาวน้อยมหัศจรรย์ นึกว่าคุณอึ่งอ๊อบเธอจะนุ่งชุดแบบนั้นไปหาดใหญ่ซะอีกค่ะ เข้ามาแซวลืมแนะนำตัว สวัสดีค่ะ ชื่อซูซานนะคะ ถ้าทำความรู้จักเพิ่มเติมก็พบกันได้ในบล็อกค่า ^ ^

สวัสดีค่ะคุณโอ๋...

  • ฝากความคิดถึงไปยังทุกคน  และอยากจะบอกว่า...มิตรภาพจากมิตรรักนี้...มิรู้ลืมค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่โอ๋

      หลังจากที่ได้ตามอ่านมิตรภาพ "เฮฮาศาสตร์" และสายสัมพันธ์มากมาย อันเกิดจากชุมชนออนไลน์อย่าง Gotoknow มาหลายครั้งและนานเป็นปี....

      ก็มาลงตัวอย่างน่าประทับใจ   ที่บันทึก "สายใยแห่งมิตรภาพ...ที่ก่อเกิดจาก GotoKnow " ของพี่โอ๋พอดี

      "เครือข่ายแห่งมิตรภาพของคนที่มีน้ำจิตน้ำใจให้แก่กันอย่างอบอุ่น จริงใจ ทำให้เราได้พบมิตรดีๆมากมาย เป็นสายใยที่ถักทอผ่านตัวหนังสือซึ่งผูกพันพวกเราทั้งที่อยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน และอยู่ใกล้แต่หาเวลาพบกันในแต่ละวันแสนยาก ได้เข้าใจ ได้รับรู้เรื่องราวของกันและกันผ่านเวทีแห่งนี้ ได้สร้างสายใยแห่งมิตรภาพที่มีคุณค่าทางใจล้นเหลือจริงๆ"

     สายใยที่ถักทอผ่านตัวหนังสือ .....สร้างสายใยแห่งมิตรภาพ  ที่มีคุณค่าทางใจล้นเหลือจริงๆ

      ขอบคุณมากนะคะพี่โอ๋  : )

ขอบคุณน้องฟุงมากครับ

        ที่ถ่ายรูปน้าแป๊ดซะสวยเช้งเลย

เสียดายจังค่ะ น้องมะปราง Pนี่ถ้ามีหนูอีกคนละก็ คงจะยิ่งสนุกกว่านี้ พี่โอ๋ชักจะงงวันงงคืน นึกว่าน้องมะปรางไปเชียงใหม่แล้วซะอีก

นึกว่าเคยทักทายคุณซูซาน P ไปแล้วซะอีกค่ะ พี่เปิดดูบันทึกของคุณซูซานแทบทุกครั้ง ได้เห็นวิธีการที่ย้าก...อยากมีเวลาเอามาทดลองดูบ้าง กับอ่านความเห็นในบันทึกคุณเอก บันทึกอ.พิชัยจนคิดว่ารู้จักกันแล้วซะอีก ที่แท้พี่รู้จักข้างเดียวค่ะ ไม่เคยเข้าไปแสดงตัวสักที ต้องขอโทษด้วยค่ะ ว่าด้วยเรื่องสาวน้อยมหัศจรรย์ ถ้าคุณอึ่งอ๊อบเธอแต่งจริงๆก็ท่าทางจะสวยไม่เบานะคะ

ครูอ้อย Pคะ เราคุยกันถึงครูอ้อยด้วยค่ะ อยู่ในเครือข่ายสายใยของพวกเรามีครูอ้อยแน่นอนค่ะ

คุณ P น้องแอมแปร์ เก็บความออกมาได้เก่งจังค่ะ คนเขียนเองยังเพิ่งเห็นว่า เลือกคำพูดได้ตรงใจมากๆไม่ได้ทันนึกเลยนะคะ มันออกมาจากใจที่รู้สึกและอยากขอบคุณ GotoKnow สักวันคงถึงตาเราบ้างนะคะ เราอยู่ภาคใต้ด้วยกันนี่เอง

คุณแป๊ด Pคะ แหมพี่โอ๋เลยไม่กล้าแปะรูปจากสไลด์ลงในบันทึกเลย เดี๋ยวใช้วิธีลิงค์เอาดีกว่า รูปคุณแป๊ดเยอะที่สุดเลยค่ะ อ้อ มีรูปน้องฝนถือกล้องด้วยที่สูสีมาก น้องฟุงสนุกสนานกับงานเมื่อวานมากค่ะ ปกติจะไม่ค่อยสนิทกับคนในเวลาไม่นานง่ายขนาดนี้ค่ะ แสดงว่าพวกเราเหมือนกลุ่มเพื่อนเก่ากันจริงๆเลย

สวัสดีครับพี่โอ๋ และสวัสดีพี่ๆมอ.พยาธิ+ทุกท่าน

P

เห็นภาพก็อิ่มเอิบนะครับ ดีใจว่าพี่อึ่งอ๊อบ-สมพรเดินทางโดยปลอดภัย และยิ้มแย้มขนาดนั้นก็แสดงว่าสุขเหลือล้น

ที่เชียงใหม่ช่วงนี้กระผมปลีกตัวไปไหนไม่ได้ ก็เตรียมงานพร้อมเรียกตลอดเวลา จนเพื่อนสนิท + น้องๆในโครงการวิจัย งอนแล้วงอนอีก เพราะนอกจากทุ่มเทแล้ว ว่างๆยังแอบซ้อมร้องเพลง Gotoknow อีก

วันนี้น้องชายkmsabai   มาหาที่เชียงใหม่ก็ไปทานข้าวด้วยกัน พาไปไหว้พระ จากนั้นไปร้านหนังสือ วิถีเราก็แบบนี้ครับ ไปที่ร้านหนังสือก็แนะนำหนังสือกันไป ใครมาหาผมก็มักจะพาไปร้านหนังสือครับ พอดีที่พี่ชายที่น่ารัก พี่ข้ามสีทันดร โทรมาพอดี ก็ได้คุยกับน้องทั้งสองคน(ผมและน้องหมอสุพัฒน์)

ก็เป็นอีกตัวอย่างของ มิตรภาพครับ ง่าย เรียบ และสุดใจครับ

"สร้างปัญญา ให้โลกรู้  และไถ่ถาม

สร้างความงาม  มิตรภาพ พาชวนชื่น

รวมใจกัน  เป็นหนึ่งเดียว ทุกวันคืน

รักรมย์รื่น รวมพลัง  เพิ่มปัญญา"

เป็นท่อนหนึ่งของบทเพลง gotoknow ที่จะพร้อมเปิดให้ดังกระหึ่มวันที่ ๑๓-๑๕ ส.ค.๕๐ นี้ที่เชียงใหม่

ขอบคุณครับ

 สวัสดีครับพี่โอ๋ อโณ....(ผมก็น้องโอ๋เช่นกันฮะ)

P

Wow .. พี่สาวอึ่งอ๊อบของผมแว๊บไป Meeting ที่หาดใหญ่เหรอครับเนี้ยะ  แหม รวดเร็วเสียจริงน่ะครับ  แบบว่างานนี้ มิตรภาพแผ่ซ่านแบบ F2F กันทั่วไทยเลยน่ะครับ ...

บรรยากาศอบอุ่นจังเลยครับ พบกันที่เชียงใหม่น่ะครับ

หลังสัมมนา ที่เชียงใหม่อีก 1 สัปดาห์ จะแวะกลับบ้านที่หาดใหญ่ หากมีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมหาที่ มอ. น่ะครับผม

 

ชื่นชมคุณเอกP มากๆกับการประสานงานในครั้งนี้นะคะ เห็นได้ชัดเลยว่า ทุ่มสุดตัวจริงๆ อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองดีๆด้วยนะคะ แล้วก็หวังและเชื่อว่า คุณเอกจะได้มาพบกันที่หาดใหญ่บ้างนะคะ (ตามน้องโอ๋มาไงคะ)

ดีใจที่ได้ทราบว่าหนุ่มหน้าเหนืออย่างน้องโอ๋Pเป็นคนหาดใหญ่ค่ะ อย่างนี้ก็คุยกับน้องมะปรางสนุกไปเลยนะคะ คนใต้ด้วยกัน เข้ามาม.อ.เมื่อไหร่แวะมาให้พี่โอ๋เลี้ยงข้าวได้เลยค่ะ อย่างนี้น้องโอ๋จบม.อ.ด้วยหรือเปล่าคะนี่ เห็นไหมว่า GotoKnow ทำให้คนไกล คนใกล้ที่ไม่รู้จักกัน และดูเหมือนเส้นทางชีวิตคงจะไม่มีทางมาบรรจบกัน ได้มาพบมาเจอกันอย่างอบอุ่นจริงใจ ย้ำในสิ่งที่พี่เขียนในบันทึกนี้มากยิ่งขึ้น ขอบคุณ GotoKnow อีกทีค่ะ ที่ทำให้ได้รู้จักน้องชายน่ารักๆทั้งสองคน

อ้าว...พี่มาดูบล็อกหนูบ่อยเหรอคะ มาซุ่มๆ นี่เองเลยไม่รู้ อ่านข้อความที่หนูคุยกับคนอื่นจนนึกว่ารู้จักกันแล้วอันนี้เข้าใจเลยค่ะ หนูก็เป็นมาก่อน อิ อิ อ่านไปอ่านมาเกือบเผลอแซวเขาเพราะนึกว่ารู้จักกัน ^ ^

ส่วนเรื่องที่ย้ากอยากนั่นเดี๋ยวจะฝากฝังให้น้องมะปรางเอาชีทกับไฟล์ที่แจกกลับไปด้วย รับรองว่าเรื่องเทคนิคที่ดูยุ่งยากจะกลายเป็นง่ายยังก๊ะปอกกล้วย

พี่โอ๋ Pครับ ผมไม่ได้เรียนจบที่ มอ. ครับ

แบบว่าบ้านอยู่ใกล้มาก ๆ แต่แบบว่า ตอนที่สมัยเรียน ญ.ว. ชอบไปอ่านหนังสือ ที่ ใต้ตึกวิดวะ บ่อย ๆ ก็เลยติดวิดวะ ตอน เอนท์ตรง ที่ มอ.  แต่แบบว่า....

อยากลุ้นระบบใหม่ ตอนนั้นกำลังเอนท์ระบบใหม่พอดี ก็เลยเสี่ยงดวงมา เลยได้ มาเรียน มช. สมใจ ครับ (แอบหนีบ้านมานานเลยครับแปดปีกว่า ๆ ล่ะครับ อิอิ)  แต่เพื่อน ๆ ผมเรียนกันที่ มอ.เยอะครับ  ตอนนี้ก็เลยอยู่ยาวเชียงใหม่ล่ะครับ.. 

เห็นบรรยากาศแล้วอิจฉาจัง

ยินดีด้วยนะคะ

คิดถึงพี่อึ่งอ๊อบมากๆเหมือนกัน

^__^

 

ไม่ได้เข้า G2K มานานมากๆ

กลับมาอีกที รู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้าไปเลยนะเนี่ย T_T

 

ตามมาอ่านค่ะ...งานนี้คุณเมตตาหายไข้ไปเลย...เจอความสดชื่น มื่น...ของสมาชิก....น้องฟุงน่ารักมาก...มาก...น่าหยิก...น่ากอด...
คุณk-jira คะ....คุณอึ่งอ๊อบ เธอพูดไม่ขาดปากว่าอยากพบคุณ..เคจิรา...แต่คุณเมตตา ไม่สามารถ..เนื่องจากเราได้อยู่หาดใหญ่แค่ 2 วัน...นอกนั้นไปทำ class สัมมนาที่จังหวัดตรังค่ะ...โอกาสหน้าจะจัดให้พบกันค่ะ...สัญญา...

  • สวัสดีค่ะ อ.โอ๋
  • มหัศจรรย์ แห่งมิตรภาพจริงๆนะคะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท