ดีใจที่สุดที่มีวันนี้ วันที่ใครก็ยากที่ดีใจได้มากเท่าเรา ไม่เชื่อเอามาตรไปวัดหัวใจคุณแป๊ด คุณลูก คุณเพื่อนๆ คุณญาติของที่รักของผมทุกคน เราบ่มเพาะความดีใจระยะยาวๆ ค่อยๆฟูมฟักให้ไมตรีจิตเจริญงอกงามในแปลงความรู้สึกของเรา รดน้ำคำบำรุงน้ำใจถ้อยทีถ้อยอาศัยถามไถ่ระหว่างกันเรื่อยมา ถึงอยู่สุดล้าฟ้าเขียวก็ยังฟั่นเกลียวเกี่ยวก้อยร้อยกระแสจิตกระแสใจ สิ่งนี้ใช่ว่าใครจะทำได้ง่ายๆ ท่ามกลางวิถีสังคมที่ร้อนรนเหมือนไฟลนก้นอย่างทุกวันนี้ ไม่ง่ายเลยสหายเอย ที่จะทำให้เครือญาติไทยในแต่ละภูมิภาคมาเจอกัน เป็นวันพิเศษจริงๆ หนูนิดเจอครูอ้อยโผผวาเข้ากอดกันตัวกลม ทั้งๆที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน 

ในการนัดหมายครั้งนี้พลิกล็อกจนบล็อกกระจุย หาใช่ใครที่ไหน คนที่เราคุ้นเคยกับรอยยิ้ม ใช่แล้ว ใช่เลย ครูอ้อยแน่ๆ ครูอ้อยล้านเปอร์เซ็นต์ยิ้มเย็นชื้นฉ่ำเช่นนี้ สวัสดีครับคุณครู ก๊วนเฮฮาศาสตร์ยินดีต้อนรับ อ้าวอ.ขจิต ก็มา อาจารย์เสือ ชวนอาจารย์องุ่น แตงโม ยกครัวอีสานขึ้นรถสิบล้อมาแบบพร้อมประชันรสมือ คุณดอกแก้ว ที่ทำโครงการเด็กรักป่า บุกมาเป็นครั้งแรก เห็นได้เลยว่าศรัทธาของชาวบล็อกนั้นไม่ธรรมดา 

ที่สุดยอดกว่านั้นหวานใจครูอ้อยครับ วางกระเป๋าเข้าครัวคว้าตะหลิวเคาะกระทะ ผัดไทยฝีมือระดับกุ๊กเรียกพี่ให้เราชิม อาจารย์องุ่นหนุนนำด้วยผัดเห็ด ส้มตำ แคบหมู ไม่ใช้ผัดน้อยๆนะครับ ถาดใหญ่ๆอย่างที่เห็นในรูป ตอนแรกๆก็ตักกันคนละนิดทำนองชิมเบิ่ง แต่มาเจอผัดไทยที่ไม่ธรรมดาผัดแห้งๆไม่เยิ้มน้ำมัน หลานชูชกตักกันคนละ2-3รอบ เกลี้ยงครับ ภาษาอีสานเรียกว่าแปนเอิดเติด..เรียกว่าเกลี้ยงจนแมวค้อน.. 

รายการอาหารเย็น ภัตตาคารองุ่นโภชนา ลำเลียงข้าวคลุกกะปิ ตุ่นไก่ใส่เยื่อไผ่ ของหวานเป็นสังขยาฝักทองเนื้อแน่นหวานมัน ตั้งรอญาติทางไกลที่ส่งข่าวว่ามาว่าจวนจะถึงแล้ว อ.ขจิตเป็นจราจรทางไกลคอยบอกทางสบายไปแปดอย่าง เราคงจะพร้อมเพียงกันโจ๊ะพรึบอาหารฝีมืออาจารย์องุ่น  รอลูกหลานจากเหนือใต้อีกสักนิดเดียว 

อ้าว! ไฟรถสว่างวาบมาแล้ว ใช่เลยรถตู้จากกรุงเทพฯ รถยังจอดไม่สนิทเสียงเจี๊ยวจ๊าวมาก่อนเห็นตัว ครึกครื้นครับ ลงรถกันมะรุมมะตุ้ม เคยเห็นความโกลาหลแบบดีอกดีใจไหมครับ เอ๊ะอะทักทายกันชื่นมื่น หลานๆมาเดินมาทักมากอดสนิมสนม มีของฝากด้วยนะ เยอะแยะจนเต็มตู้เย็น คุณหลานเอาหมูเซรามิคมามอบตามที่ตั้งใจไว้ เห็นเจตนาที่แรงกล้าของเด็กแล้วอดปลื้มไม่ได้ หลานเอ๋ย ลูกหมูของหนูน่ารัก

..ขอบอก ขอบอก ญาติชาวบล็อกของผมตัวจริงน่ารักมาก ดีใจที่มีวันนี้ วันนี้เป็นวันดีใจ ป่าทั้งป่าร่าเริงกระเจิงไปแล้วละครับ เราจำเป็นต้องเว้นวรรคความดีใจ ชวนกันรับประทานอาหาร ข้าวยังไม่เรียงเม็ดเด็กๆเรียกร้องขอไปเยี่ยมเหมยซาน อาจารย์ขจิตขวัญใจของคุณหลานๆรับหน้าที่เอาไปฉายไปทักทายลูกเหมยซาน แล้วจึงกลับมาเล่นเกมส์ ตอนนี้แยกย้ายกันไปอาบน้ำ เห็นพลังที่เหลือเฟือแล้ว ยังหวั่นๆว่าคืนนี้จะยอมนอนกันกี่โมงยาม 

จู่ๆเด็กก็วิ่งพรูเข้าไปในห้อง นัดกันร้องแตกตื่นแปลกใจเหลือประมาณ เมื่อไปค้นพบว่ามีลูกเจี๊ยบอยู่ในห้อง3ตัว ที่น้องกิ่งเอาไปอนุบาลกลัวแมวมาขะโมย คุณเอ๋ยผมอยากให้เห็นกับตาจังเลย ความดีใจสุดขีดมีชีวิตชีวาเหลือประมาณ.. เดินทางร่วมๆ30 ชั่วโมง ยังไม่มีแววเหนื่อยให้เห็น มืดค่ำยังไงก็ไปทัวร์คอกวัว บ้านหกเหลี่ยมกันแล้ว หลังจากนั้นก็มาตีลังกา เล่นละครหุ่น จนเข้าเที่ยงคืนจึงทยอยกันไปนอน  

พรุ่งนี้มีหวังความสนุกป่ากระจายแน่ๆ ใครแร้นแค้นเสียงหัวเราะ อัตคัตความร่าเริงมาขอได้ จะแถมรอยยิ้มหวานชื่นให้อีกเอาไหมละ คนละปิ๊บ2ปิ๊บ !!