ค่ำคืนนี้ผมเกิดอารมณ์อยากนำเสนองานกวีบางบทตอนที่เคยนำเสนอในเวป กรุงชิง เอามาแบ่งปันครับ เป็นกลอนที่ตั้งต้นและต่อเติมระหว่าง คุณ "ภูสุภา" (นามปากกา) และ ผม "ภีรตา" (นามแฝง)เป็นอารมณ์กวีที่เขียนถึงสวนฝากฟ้าที่ตั้งอยู่ริมคลองกลายในหุบอ่าวกรุงชิง ของคุณหมอ รังสิต ทองสมัคร ที่นักเดินทางหลายต่อหลายคนเคยแวะเวียนไปเยี่ยมกันมาแล้ว
รายละเอียดเพิ่มเติมสำหรับ .. สวนฝากฟ้า ..ติดตามได้ที่ http://www.krungshing.com/index.php
สำหรับบางบทตอนที่ว่าเมื่อนำมาร้อยเรียงก็จักเป็นประมาณนี้ครับ
ใช่..ที่ไหนจะเหมือนที่นั่น
ที่ใจ..อิ่มฝันวันเหนื่อยล้า
ที่น้ำ..โอบฝันวันโรยรา
ที่ฟ้า..อาบฝันวันอ่อนแรง
ฝากใจฝากฝัน ณ ฝากฟ้า
ฝากสายน้ำ ฝากภูผา กับฟ้าแกร่ง
ฝากปลอบขวัญ ฝากโอบกอด วันโรยแรง
ฝากมิตรภาพ ปันแบ่ง นักเดินทาง
ใช่...ที่ไหนจะเหมือนที่นั่น
ที่ใจ... โศกศัลย์ วันอ้างว้าง
ที่ฝัน...หวั่นไหว ใจเจือจาง
ที่ดาว...พราวพร่าง ห่างไกล
ฝากใจ ฝากฝัน ณ ฝากฟ้า
ฝากสายน้ำ ฝากศรัทธา รอฟ้าใหม่
ฝากลมหนาว โอบกอด คนจรไกล
ฝากหัวใจ โอบใจ ผู้มาเยือน
ใช่...ที่ไหนจะเหมือนที่นั่น
ที่ใจ...อุ่นฝัน วันมีเพื่อน
ที่ฟ้า...พร่างพราว แสงดาวเดือน
ฝากถ้อยคำ ย้ำเตือน ถึงกัน
ฝากใจ ฝากคำ ณ ฝากฟ้า
ฝากวิถี แห่งคนกล้า คว้าฝัน
ฝากดวงใจ ถึงใจ ใจผูกพัน
ฝากคืนวัน ฝากฝันไกล เติมใจเต็ม
ใช่...ที่ไหนจะเหมือนที่นั่น
กลางคืนฝันกลางวันแดดเข้ม
สวนสวยผลไม้กระแตไต่แทะเล็ม
ดุ่มเดิน..เม้ม..เก็บเงาะมังคุดกลม
สดจากต้นหวาน..หวานยิ่งนัก
หวานบ่มรักจากผู้เฝ้าประคบประหงม
ร้อนแสงอาทิตย์ไล้ไม่หมองตรม
เท่าขื่นขมถึงเวลาอำลาไกล
ฝากใจ ฝากฝัน วันหน้า
ฝากสายน้ำ ฝากภูผา ฝากฟ้าใหม่
ฝากถ้อยคำ อำลา ก่อนลาไป
ฝากรอยจำ ประทับไว้ ในใจนาน
ใช่...ที่ไหนจะเหมือนที่นั่น
ร้อยคำฝันล้านคำฝากมากคำหวาน
รอยยิ้มปรายพรายแย้มแกมร้าวราน
"ฝากฟ้า"วานบอกเขาลำเนาไพร
ว่า...ที่ไหนจะเหมือนที่นั่น
วันคืนผันเวียนผ่านเหมือนหยุดใกล้
ฝากหมู่ดาวและเดือนที่เคลื่อนไกล
ใจทั้งใจทิ้งไว้ให้ทั้งดวง
ปล.
"ฝากใจ ฝากคำ ณ ฝากฟ้า
ฝากวิถี แห่งคนกล้า คว้าฝัน
ฝากดวงใจ ถึงใจ ใจผูกพัน
ฝากคืนวน ฝากฝันไกล เติมใจเต็ม"
มีอีกหลายบทครับพี่เมย์
ลองอ่านดูน่ะครับ เป็นกลอนที่แต่งสด คืนที่อยู่ที่สวนฝากฟ้า ซึ่งเป็นคืนเดียว คราวเดียวกัน ที่พี่เมย์อยู่ร่วมด้วย
@..ฝากฝัน ที่ฝากฟ้า ราตรีไร้ดาว ..@
บ้านสวนป่า ฝากฟ้า ริมคลองกลาย
คือสวนป่า คือความหมาย ได้คลายเหงา
สายลมเอื้อ พัดผ่าน เพียงเบาเบา
ราตรีนี้ มีเพียงเรา คนคุ้นกัน
ก่อกองไฟ ให้ไฟ เอื้อไออุ่น
มิตรภาพ เอื้อหนุน เติมไฟฝัน
ให้ดวงใจ ได้สื่อใจ ใยสัมพันธ์
เนิ่นนานครับ ก่อนหลับนอน ด้วยอ่อนแรง
ราตรีนี้ ที่ "ฝากฟ้า" ท้าลมหนาว
คืนฟ้ามืด ไร้ดาว พร่างพราวแสง
ธรรมชาติ เงียบงัน มิผันแปลง
ฝันยังแกร่ง แรงยังกล้า เข้าท้าทาย
บ้านสวนป่า สวนฝากฟ้า คืนดาวดับ
ฝันก็กลับ มาตั้งต้น จากหล่นหาย
ฟื้นพลัง ถักทอฝัน พลันสบาย
สัมผัส ความเรียบง่าย อย่างพอเพียง
ภีรตา : ๗ กรกฎา ๕0 : สวนฝากฟ้า
คุณ..ภีร์
มาขอค่าลิขสิทธิ์ เป็น...
ชวนต่อกร...กลอนต่อ
ดีมั้ยคะ(คิดไม่แพง)
แวะเวียนมาแหล่งเดิม เหมือนไปร้านเก่า เก้าอี้ตัวเก่า กับหัวใจเหงาดวงเดิม
อิ อิ มาแซวโดยเฉพาะ ค่ะ
เป็นสบาย สุข สุขน้อย สุขมาก(อยากเผื่อแผ่)ใครบ้างหรือเปล่า คะ
ว่าง ๆ จะมาแวะ
คิดถึงค่ะ