วันที่ ๑ ธ.ค.๔๙ เที่ยง (อ่านบันทึกที่ ๒) ผมและคุณสิงห์ป่าสัก เดินออกมาจากห้องทานอาหารเที่ยง มีโอกาสดีที่ได้เดินสวนทางกับ ท่าน อ.จันทวรรณ และ ท่าน อ.ธวัชชัย อยากเจอตัวจริงคนเก่งทั้งสองท่านมานานแล้ว ได้มีโอกาสทักทายกันเล็กน้อยเพราะผมและคุณสิงห์ป่าสัก ทานอาหารเสร็จแล้ว ส่วน อ.ทั้งสอง ท่านกำลังจะเข้าไปทาน ท่าน อ.จันทวรรณ ได้ถือโอกาสเชิญชวนผมเข้าไปร่วมกิจกรรม ในห้อง MR 222 "เชี่ยวชาญการใช้ Webblog : Gotoknow.org" ซึ่งท่านและทีมเป็นผู้ดำเนินการ
ในช่วงบ่ายของวันที่ ๑ ธ.ค.๔๙ เผอิญผมก็มีกิจกรรมที่ต้องดำเนินการในหน้าที่วิทยากร ในห้อง MR 225 กรมส่งเสริมการเกษตร ซึ่งผมมีหน้าที่เล่าประสบการณ์การใช้กระบวนการ KM ในงานส่งเสริมการเกษตรภาคสนามของผม เมื่อผมดำเนินกิจกรรมที่ห้อง MR 225 เสร็จเรียบร้อยแล้วก็ตรงมายังห้อง MR 222 ทันที เปิดประตูเข้าไปในห้องกำลังมีกิจกรรมสนุกสนาน ผมได้มีโอกาสพบเจอ เห็น ตัวจริงเสียงจริง ของ Blogger หลายท่าน ในขณะที่กิจกรรมหน้าห้อง
โดยผู้หญิงเก่งทั้งสอง คุณ โอ๋-อโณ กับ คุณเล็ก-ศุภลักษณ์ กำลังเผ็ดมันส์ ผมได้เจอกับท่าน อ.ธวัชชัย อีกครั้ง ตรงที่นั่งหลังห้องซึ่งท่านพูดคุยเป็นกันเองดีมากจริง ๆ ครับ ผมบอกท่านว่าเมื่อเทียบรูปกับตัวจริงของ Blogger หลายท่านแล้วไม่เหมือนจำกันไม่ได้ ท่านบอกว่า "จริงด้วยครับ ผมอาจปรับให้แต่ละท่านใช้รูปได้หลายรูปอาจจะซัก ๕ รูป ครับ จะได้ดูแล้วรู้จักเลย "
กิจกรรมตอบคำถามที่หน้าห้องโดย หญิงเก่ง สองท่าน เริ่มคำถามใหม่ว่า "Gotoknow" ย่อมาจากเต็มว่าอะไรจริง ๆ ถ้าสมองไม่เฮ็งก์วันนั้น ผมควรจะตอบได้ เพราะครั้งหนึ่งท่าน อ.จันทวรรณ ได้แนะนำผมไว้ในบันทึกเก่า ๆ ของผมว่า คืออะไร (ลิ้ง) แต่ผมทำไมนึกไม่ทันและตื้อไปเลยก็ไม่ทราบ จึงชวดรางวัลไปครับ
เห็นบรรยายกาศในงาน และในห้องกิจกรรมแล้ว มีความสุขมากครับคนที่ไม่เคยเจอหน้าก็ได้เจอ แม้นบางท่าน
แค่ได้เห็นแต่ไม่มีโอกาสได้คุยก็มีครับ ขอบคุณ ท่าน อ.จันทวรรณ และ ท่าน อ.ธวัชชัย ครับ ที่ท่านได้สร้างและพัฒนา Gotoknow จนเป็นอะไรหลาย ๆ อย่างให้กับชีวิตของผู้ที่ชอบเขียนชอบบันทึก ได้บันทึก เขียนสิ่งที่ดี ๆ มาแลกเปลี่ยนกัน ถ้าไม่มี Gotoknow คงไม่มีคนรู้จักผมในงาน และคงไม่มีโอกาสได้เจอคนดี ๆ และสิ่งดี ๆ ดั่งในช่วงนี้ครับ
ดีใจที่ได้พบคุณชาญวิทย์เช่นกันค่ะ รู้สึกชื่นชมในความถ่อมตัวของคุณชาญวิทย์เป็นอย่างมาก
เห็นด้วยค่ะว่า ถ้าไม่มี GotoKnow เรา 2 คนก็คงไม่มีโอกาสได้ใช้ศักยภาพของตัวเราเอง ให้เกิดประโยชน์ต่อส่วนรวมได้มากเท่าที่เป็นอยู่ ต้องขอบคุณ 2 ผู้ก่อตั้งของเราเป็นยิ่งนักจริงๆค่ะ สำหรับคุณูปการที่ท่านได้ก่อให้เกิดกับเมืองไทยของเรา
ตามมาอ่านค่ะ...บรรยายได้เห็นภาพค่ะ...ดิฉันไม่มีโอกาสได้เข้าห้องนี้....มาเก็บบรรยากาศจากคนช่างเล่า...จนรู้เรื่องหมดเลย....คราวหน้าไม่พลาดรางวัลแน่...ห้ามสมองเฮ็งก์ อีกนะคะ
คุณน้อง สิงห์ป่าสัก
ท่าน อ.Panda ครับ
ท่าน อ.ขจิต ครับผม
คุณ โอ๋-อโณ
เรียน ท่าน อ.จันทวรรณ
เรียน คุณ Thawat
เรียน คุณเมตตา
เรียน พี่เม่ย