คุณพ่อมือใหม่ ใจเกินร้อย
ดร. สมบัติ ตาปัญญา อาจารย์ที่ผมเคารพรักท่านหนึ่ง เคยกล่าวอวยพรถึงผมและเจ้าลูกชายตัวน้อยมาทางอีเมล์เมื่อไม่นานมานี้ว่า “การมีลูกเป็นทั้งเรื่องธรรมดาและเป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์ของชีวิต”
ผมมาคิดต่อเอาว่า ที่ธรรมดานี่ก็เพราะเป็นธรรมดาโลกที่ชายหญิงแต่งงานกันก็มีลูกออกมา แต่ไอ้ความน่ามหัศจรรย์นี่สิ มันเป็นเสน่ห์ที่น่าค้นหาอยู่ ซึ่งผมคิดว่าก็คงได้เรียนรู้ไปตามแต่ละช่วงพัฒนาการของเขา
“ออมสิน” หรือ เรียกสั้นๆว่า “สิน” ชื่อเต็มๆคือ เด็กชายพศิน เหล็กสมบูรณ์ เป็นฝีมือของคุณพ่อวิสุทธิ์ และคุณแม่อุสา จะว่าไปเขาก็เป็นลูกครึ่ง คือได้เชื้อพ่อไทยพื้นราบ กับคุณแม่ไทใหญ่ ศรีษะค่อนข้างเล็ก หน้าผากกลม และปากเป็นรูปกระจับนี่มาจากแม่ ตาใสๆนี่มาจากแม่เหมือนกัน ส่วนขนตายาวๆจมูกใหญ่ๆ นี่ได้ของพ่อมา
ชื่อออมสินนี่ผมตั้งให้เอง นัยว่าแก้เคล็ดเผื่อจะได้ช่วยให้ที่บ้านมีตังค์เก็บเป็นกอบเป็นกำกับเขาบ้าง และคำว่าออมสิน ก็เป็นคำไทยๆสอดคล้องกับชื่อจริงของเขาคือ “พศิน” และถ้าอีกหน่อยโตเป็นหนุ่ม ไม่อยากให้เพื่อนเรียกออมสินเพราะอาย ก็เปลี่ยนมาเรียก “สิน” สั้นๆก็ได้ ง่าย ตรงตัวดี
ตอนนี้เจ้าออมสินอายุได้เดือนกว่าๆ ยิ้มได้แล้ว โดยเฉพาะเวลามีคนมาคุยด้วยจะชอบทำเสียงอ้อแอ้ ถ้าเป็นแม่มาอุ้มคุยจ๊ะจ๋าล่ะก็จะอ้อนไม่ยอมให้วางลงที่นอนง่ายๆ แต่ถ้าเป็นป่าป๊ามาอุ้มละก็ชอบนัก พยักหน้าหงึกๆให้ร้องเพลงกล่อม คุณพ่อก็เลยได้ใจ ร้องให้ฟังดะตั้งแต่เพลงชาติ เพลงคริตสมาส เพลงต้นตระกูลไทย ไปจนถึงหมอลำ
พอดี คุณแม่ร้องเพลงไม่เก่ง หน้าที่ร้องเพลงกล่อมก็เลยให้ผมรับมาแทน ดูแกจะชอบอยู่ในอ้อมกอดฟังเสียงพ่อฮัมเพลงมากกว่าเทปเพลงบรรเลงที่ผมซื้อมาให้ซะอีกนะเนี่ย
ไปสักชั่วโมง เราก็กลับมา คุณยายรายงานว่า ออมสินให้ความร่วมมือในการอยู่บ้านเป็นอย่างดี ไม่โยเยเลย แต่ดูท่าจะหิวนม พี่สาวของภรรยาผมก็เลยเอานมตัวเองป้อน ปรากฏว่าจะด้วยสาเหตุอะไรก็ไม่ทราบ เจ้าตัวเล็กไม่ยอมกินนมจากเต้าคนอื่น แต่ก็ไม่งอแง พอคุณแม่กลับมาก็ได้กินนมส่วนตัวสมใจ
วันนี้ พอดีวันพ่อ 5 ธันวา ก็เลยขอเขียนบันทึกอะไรสักหน่อยในบล็อกนี้เป็นการเอาฤกษ์เอายาม ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่พ่อแม่ลูกเรียนรู้ และจะเติบโตไปด้วยกันมาเล่าสู่กันต่อไป วันนี้พอแค่นี้ก่อน ขอตัวไปดูลูกนอนก่อนนะครับ
ความเห็น (5)
i hope you to access your life and sons
การมีลูกและได้เลี้ยงดู ได้ติดตามความเป็นไป เป็นทั้งเรื่องธรรมดาและเป็นความมหัศจรรย์จริงๆค่ะ อย่าพลาดเวลาทุกนาที จากนี้ไปจนถึงอายุ 10 ขวบนะคะ ให้เวลาเขาให้เต็มที่ งานอื่นๆทิ้งไว้ก่อนได้ เพราะเมื่อเขาอายุเกิน 10 ขวบไปแล้ว เขาต้องการเราน้อยลงมากค่ะ มีประสบการณ์น่ามหัศจรรย์มากมายจาก 3 หนุ่มน้อยที่มีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ทั้ง ป่าป๊ะและหม่ามะ เลยนะคะ
สวัสดีครับคุณแม่น้องแสตมป์
- ออมสินตอนนี้ก็ย่างเก้าเดือนแล้ว อีกสักวันสองวันผมว่าจะลงบันทึกเกี่ยวกับเจ้าตัวน้อยเพิ่มสักเรื่อง ความจริงมีเรื่องเขียนเกี่ยวกับเขาเยอะแยะเลย ตั้งแต่เรื่องโรคของเด็กๆ ไปจนถึงอุบัติเหตุเล็กๆน้อยๆ และการเลี้ยงเด็กแบบทันสมัยกับความเชื่อของคนแก่
- จะว่าไป ผมก็เป็นหนี้บุญคุณกับเขาเยอะ เพราะเขาทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นหลายประการ อันนี้จะทยอยเขียนเรื่อยๆ
- เพลงกล่อมเด็กนี่ดีต่อเด็กและดีต่อคนร้องด้วย ทำให้เราเองก็ผ่อนคลาย จิตใจอ่อนโยนอย่างน่าประหลาด เทียบกับเปิดเพลงจากเทป ต่อให้เบิร์ดธงชัยมาร้อง ก็นุ่มนวลชวนฟังเท่ามาจากพ่อแม่ไม่ได้
- ออมสินตอนนี้มีสาวๆมาจองเหมือนกันครับ แต่ดูเจ้าตัวจะมุ่งมั่นกับการเรียนรู้และการเล่นมากกว่า เอาเป็นว่าของอย่างนี้ต้องไปถามเจ้าตัวเค้านะครับ เอ้า ออมสิน.... ว่าไงลูก? :-)
ยินดีด้วยครับ ผมแวะเข้ามาเพราะกำลังหา เวป จำพวก คุณพ่อ มือใหม่ กำลังจะได้เป็นพ่อกันกับเขาบ้างแล้ว ครับ อีก 7 เดือน ข้างหน้า เหอ นิดหน่อย กังวลนิดหน่อย จับจด อีกนิดหน่อย ทำอะไรเอ๋อๆ อีกนิดหน่อย รวมๆ แล้วใจไม่อยู่กับเนื้อ กับตัวเท่าไหร่ครับ
เจ้าตัวเล็ก น่ารักมากๆ ยินดีด้วยครับ