อาจารย์ป้าเจี้ยบคะ แวะไปเที่ยวชมบล็อกของอาจารย์แล้วค่ะ..สนุกดี
เดาแม่นค่ะ เป็นคนตัวเล็ก..แต่น่ารักไหม..คนรอบๆตัวไม่เคยบอกสักคนค่ะ..เป็นครั้งแรกที่ได้รับคำชม.....อิอิ..ปลื้มค่ะ
ก๊อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูจาก พี่เม่ย ท่านอาจารย์ dhanarun ท่านอาจารย์ ป้าเจี๊ยบ และ คุณ Bright Lily ทำเอาสะดุ้งนิดๆ (แต่พองาม)....คิดแปดตลบว่าจะมีอะไรเล่าบ้างเนี่ย.น่ะค่ะ...4 ท่าน tag จะขอเล่า 20 ข้อได้ไหมคะ....(อิอิ).
1. ชอบใช้ดินสอมากกว่าปากกาค่ะ เหลาไว้สักกำมือแล้วก็หยิบเขียนไปเรื่อยๆ ทู่พร้อมกันหมดก็เริ่มเหลาใหม่ เมื่อก่อนชอบใช้มีดพับน้อยๆ ค่อยๆเจียนเหลาทีละแท่งๆ ตอนนี้พัฒนาแล้วเปลี่ยนมาใช้ที่เหลาแบบมือหมุน แต่พอแท่งดินสอสั้นลงๆ จนที่หมุนจับไม่ได้ก็กลับมาใช้มีดน้อยเหลาต่ออีกแล้วใช้ด้ามปากกาที่ไม่ใช้แล้วต่อแท่งให้ยาวพอมือสั้นๆจับอยู่..สุดท้ายเมื่อสั้นถึงที่สุด ก็เก็บใส่ขวดโหลไว้ค่ะ
2. ชอบอ่านนิยายกำลังภายในแต่จำชื่อพระเอกนางเอกไม่ค่อยได้ เวลาอ่านใช้สัญญาลักษณ์ของตัวละครเอา เช่นถ้าพระเอกชื่อ เสิ้นจิน เวลาจำจะจำได้แต่ว่า ชื่อเริ่มต้นด้วย ส เสือ อย่างเนี่ยค่ะ..
3. เคยถูกขอแต่งงานจากผู้ชายที่คุยกันแค่สองประโยค เป็นคนย้ายมาจากที่อื่นมาบวชจำวัดตลอดพรรษา และได้ตักบาตรให้ทุกเช้าเหมือนพระองค์อื่นๆ โดยไม่เคยคุยกันเลย พอเขาลาสิกขาบทก็ได้คุยด้วยแค่สองประโยค มารู้ทีหลังคือเขาส่งคุณแม่เขามาสู่ขอ สองประโยคนั้นคือ “วันนี้ไม่ขึ้นเวรหรือครับ” “ค่ะ” “วันนี้หยุดหรือครับ” “ค่ะ” ....ตอนนี้จำหน้าเขาไม่ได้แล้วค่ะ...เสียดายเหมือนกัน...(อิอิ)
4. หลับในห้องเรียนตอนเรียนปริญญาตรี และก็เป็นคนเดียวในห้องที่ไม่เคยถูกอาจารย์จับได้ เพราะจะเลือกนั่งแถวหน้าสุด มือซ้ายเท้าคาง มือขวาจดยิกๆ แต่อ่านไม่ออกค่ะ เป็นเส้นขึ้นๆลงเหมือนกราฟ อีเคจี
5. ฝันว่า จะมีบ้านหลังเล็กๆ สีขาว เดินขึ้นบันได 3 ขั้น บนระเบียงด้านหน้ามีเก้าอี้เล็กๆ และโต๊ะสักตัว วางแจกันดอกไม้ และมีซุ้มกุหลาบป่าอยู่ใกล้ๆ ด้านหน้าบ้านเป็นสนามหญ้า มีแปลงดอกไม้ไว้ตัดดอกใส่แจกัน ด้านหลังมีแปลงผักเล็กๆน้อยๆ ส่วนในบ้าน วางเก้าอี้โยกใกล้หน้าต่าง ไว้สำหรับนั่งทำงานฝีมือ ถักโคว์เชร์ นิตติ้ง อ่านหนังสือนิยายประโลมโลก หรือนั่งดูสายฝนปรอยๆ มีหวานใจนั่งคุยเรื่องนั้นนี้ให้ฟัง หรืออ่านหนังสืออยู่ใกล้ๆ ..ดูเป็นผู้หญิ้ง ผู้หญิง ดีค่ะ ...
ครบ 5 ข้อแล้ว...ขอ tag ต่อนะคะ ขอ tag คุณ lioness คุณครูตุ๊กแก คุณหมอคนชอบวิ่ง ท่านอาจารย์ DR. chalermpong sukontapol และท่านครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์เกือบครบขวดแล้วค่ะ....พี่เม่ย ...ตั้งใจว่าจะเริ่มเขียนจดหมายรักค่ะ ...เผื่อขวดโหลจะเต็มเร็วๆ (5 5 5)
สวัสดีครับอาจารย์
ชอบข้อ 1.มากๆ ครับ แต่ตอนนี้ผมใช้ดินสอกดอยู่ครับ
ส่วนข้อ 3. อ่านประโยคสุดท้ายแล้วอดยิ้มไม่ได้ครับ :-)
ขอเห็นด้วยกับข้อ 2 นะคะ เพราะเราเองก็เคยอ่าน แต่จำชื่อไม่ค่อยได้ ต้องแก้ด้วยการดูหนังก่อนแล้วจำตัวแสดง แล้วค่อยไปอ่านต่อจึงจะจำได้ สมัยก่อน ชอบมากภาพยนตร์จีน เช่น มังกรหยก ฤทธิ์มีดสั้น เป็นต้น แต่ปัจจุบัน เปลี่ยนไปแล้วนะคะ ขอบคุณ
คุณบอน...
คุณจตุพรคะ
คุณรัตติยาคะ
หากได้ "สบตา" จะขนาดไหน นะนี่???
แต่ผมสงสารพี่ทิดครับ...รับประทานแห้วไปเลย
คุณ เจษฎา ศุนาลัย คะ
คุณ น้ำทิพย์ ศรีสัจจารักษ์ คะ
คุณ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร คะ
ไม่ควรออกไปตามหาแล้วหละครับ
เพราะตอนนั้นกรุงศรีอยุธยากำลังรุ่งเรืองครับ ...อิอิ เป็นอดีตไปละครับ
คนนึงเห็นไรผม อีกคนเห็นหัวแม่เท้า..เพราะบุพเพอาละวาดแท้ๆครับ แต่อาละวาดไม่ถึงจุดหมาย
เคยรับพรแล้วดูหัวแม่เท้าพระไปเรื่อยๆ ไปเจอพระรูปหนึ่งท่านทำหัวแม่เท้าขยุกขยิก คงเขิน...เกือบหัวเราะออกมาค่ะ..
นึกๆ เหมือนกันว่า คนอื่นเขาดูอะไรตอนรับพรพระ...
(มีใครเจอปัญหาแบบนี้ไหมคะ)
คุณจันทรรัตน์ค่ะ
ความลับที่ 3 โรแมนติกจังค่ะ
สวัสดีค่ะคุณมะปรางเปรี้ยว
เล่าเรื่องโรแมนติกวันละนิด จิตแจ่มใสค่ะ ^__^
แวะไปดูความลับของคุณมะปรางเปรี้ยวแล้ว...เห็นเปลี่ยนรูปใหม่ไฉไลกว่าเดิมนะคะ
อาจารย์ค่ะ อ่านบันทึกที่อาจารย์และหลายๆท่านเขียนอ่านสนุกจังค่ะ อาจารย์ค่ะมันจะดู out มากไปไหมค่ะคือหนูอยากทราบค่ะว่า blog tag คืออะไรค่ะอาจารย์บอกหนูด้วยค่ะอาจารย์ ขอบพระคุณอาจารย์ล่วงหน้าเลยค่ะที่หนูต้องได้คำตอบจากอาจารย์แน่ๆเลยค่ะ แต่ก็นิดหนึ่งนะค่ะอาจารย์ชอบ เรื่องที่ 3 เช่นกันค่ะแต่ข้อที่ 4 นี้ก็อ่านแล้วแบบได้บรรยากาศค่ะต่างกันที่หนูเคยหลับค่ะแต่หลับที่หลังห้องที่เหมือนกันกับอาจารย์ไม่มีผิดคือ อาจารย์จับไม่เคยได้ชักที เป็นความภูมิใจอย่างหนึ่งของหนูค่ะ
lสวัสดีค่ะ คุณ big c
คิดถึงอยู่ว่าอยาก tag คุณ big c
วิธีเล่น อาจารย์จันทวรรณ เขียนไว้ที่ http://gotoknow.org/blog/tutorial/76856 ค่ะ
แต่ถ้าดูตามแนวคิดของ empowerment การ ให้คนมาเล่าเรื่อง เป็นการ reclaim sense of competence และ recognition of the often-hidden power relationships ที่มักจะมีในสถานการณ์ ที่เกิดขั้วของอำนาจ เช่นในการประชุม ที่ผู้จัดการประชุมมักเป็นผู้บริหารอำนาจ หรือในการรักษาพยาบาล ที่ฝ่ายบริการเป็นผู้บริหารอำนาจมากกว่า
เช่นถ้าในการรักษาถ้าทำ self-help group ให้ผู้ป่วยหรือญาติได้เล่าเผยข้อมูลที่เขาอยากเล่า เท่ากับการนำประวัติหรือข้อมูลของเขานั้นมาเป็นประโยชน์อีกชั้นหนึ่ง ก็เป็น empowering process ที่จะถูกสร้างได้ต้องมี trust ด้วย
การ tag หรือโยนต่อโดย blog ก็เหมือนการมี rapport สำหรับผู้มาใหม่ได้ด้วย
ส่วนตัวคิดว่า blog tag เข้ามาใช้ได้และน่าจะใช้ได้ดี สำหรับ G2K ถ้านำมาใช้อย่างมี concious awareness ...
แต่จุดอ่อนคิดว่า..ถ้าไม่มี sense of belonging การจะให้มี blog tag อาจจะได้เครือข่ายระดับหนึ่งเท่านั้นเอง การเขียนเรื่องเล่าแล้วคนที่ไป tag ไม่เข้าไปอ่าน ไม่มีการให้กำลังใจกัน หรือสนใจอยากรู้ ก็เหมือนการเขียนบันทึกธรรมดาๆ ที่แค่โยนลูกส่งๆ ไปเท่านั้นเอง
คุณ big c เขียนถามนิดเดียวแต่ตอบซะยาวเลยค่ะ
ขอ tag คุณ big c ได้ไหมเอ่ย
ขำ ขำ อ่านแล้วนึกภาพตามตอนอาจารย์เก็บปากกาให้...โห...อาจารย์ท่านไหนหน้อน่ารักจังค่ะ
สวัสดีค่ะคุณจันทรัตน์
พูดได้คำเดียวว่า...เสียดาย
สวัสดีค่ะอาจารย์
อ่านบันทึก และอ่านคอมเม้นต์ของอาจารย์อยู่บ่อยๆ ที่บล็อกของอาจาย์พิชัย แต่ไม่ค่อยจะได้เข้ามาทักทายอาจารย์ที่นี่เลย
วันนี้ได้อ่านความลับของอาจารย์แล้ว รู้สึกภาพในใจ ที่จินตนาการอาจารย์ไว้ ทั้งจากรูป และจากสำนวนการเขียน มันยิ่งชัดเจนขึ้นเลยค่ะ
ความลับข้อ 2 คล้าย k-jira เลยค่ะ เวลาอ่านนิยายกำลังภายใน จำชื่อของตัวละครไม่ค่อยได้หรอก หากให้อ่านออกเสียง จะเรียกไม่ถูก แต่จะใช้การจำโดยภาพของตัวอักษรที่เขียนแทน เช่น เตียบ้อกี้ ก็จำในรูปของตัวอักษรว่า "เตียบ้อกี้" ไม่ใช่ เสียงอ่าน เตีย-บ้อ-กี้
อยากแอบถามอาจารย์สักนิดนึงนะคะ คือไม่รู้ทำไม k-jira มี sense บางอย่างบอกว่า อาจารย์น่าจะเขียน (แต่ง) นิยายหรือเรื่องสั้นด้วยนะคะ ถ้าไม่ได้เขียนแบบส่งนิตยสาร หรือ สนพ. ก็ต้องแอบเขียนเก็บไว้ในสมุด หรือบันทึกส่วนตัวสักเล่ม แบบที่เอาไว้อ่านคนเดียว หรือให้คนสนิทอ่าน มันน่าจะเป็นความลับ ข้อที่ 6 ของอาจารย์รึเปล่า อิอิ
ทายเล่นๆตามความรู้สึกค่ะ ถ้าหากไม่เป็นความจริง ก็ถือว่าทายผิดนะคะ ^___^
สวัสดีงามๆอีกครั้ง ดีใจที่ได้รู้จักอาจารย์นะคะ
^_____^
คุณ K-jira จะรู้ตัวไหมหน้อ ว่าเป็นเหตุให้ปิ๊งความคิด จนเกิดบันทึก คุณเคยเจอความจริงใจบน gotoknow.org ในรูปแบบไหนบ้างคะ นี้ที่เป็นผลพวงจากไปอ่านความเห็นของคุณ k-jira ในบันทึกของท่านหนึ่งเกี่ยวกับการ identify ตัวเองบน G2K แต่ไม่ได้อ้างถึงเพราะไม่อยากให้ใครเดือดร้อนไปด้วย....ถ้าเกิดว่าเจออะไรที่แรงๆ ตอนนั้นสนุกดีค่ะ เหมือนไปเขย่าเรือที่กำลังแล่นฉิว....
... เดาแม่นหลายๆ ค่ะ ความลับข้อที่ 6 เขียนแบบสนุกๆ ไม่ได้จริงจังอะไร..อิอิ...
รายงานตัว เขียนครบ 5 ความลับแล้วนะครับ อ่านได้เลย มีคนว่าโหดสู้หวานๆของอาจารย์ไม่ได้
อาจารย์ป้าเจี้ยบคะ แวะไปเที่ยวชมบล็อกของอาจารย์แล้วค่ะ..สนุกดี
เดาแม่นค่ะ เป็นคนตัวเล็ก..แต่น่ารักไหม..คนรอบๆตัวไม่เคยบอกสักคนค่ะ..เป็นครั้งแรกที่ได้รับคำชม.....อิอิ..ปลื้มค่ะ
ส่วนในบ้าน วางเก้าอี้โยกใกล้หน้าต่าง
สวัสดีค่ะ คุณอ้อ - สุชานาถ ...อดีตเมื่อ ป.ตรีค่ะ ...ขึ้นวอร์ดตั้งแต่ 6.00 น เข้านอน ตี 2 ..บ่ายมาหลับกันซะครึ่งห้องมั้ง...(ฮา)
ท่านครูบาคะ.....
ขอบพระคุณความปรารถนาดีค่ะ..ถ้ามีบ้านน้อยสีขาวเมื่อไหร่จะรีบไปทวงค่ะ..(อิอิ..งกค่ะ)
อ.นี่แปลก ไม่ขอพรขอแฟนบ้างรึไงตอนอธิฐานบุญ
ครูบารำพึงดังจังแฮะ...
เขียนเหมือนตัวหนังสือออกมาจักกะจี้เอวคนอ่าน!!