Blog Tag ของจันทรรัตน์ ค่ะ


มีหวานใจนั่งคุยเรื่องนั้นนี้ให้ฟัง หรืออ่านหนังสืออยู่ใกล้ๆ

ก๊อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูจาก พี่เม่ย  ท่านอาจารย์ dhanarun ท่านอาจารย์ ป้าเจี๊ยบ  และ คุณ Bright Lily ทำเอาสะดุ้งนิดๆ (แต่พองาม)....คิดแปดตลบว่าจะมีอะไรเล่าบ้างเนี่ย.น่ะค่ะ...4 ท่าน tag จะขอเล่า 20 ข้อได้ไหมคะ....(อิอิ).

  

1.                 ชอบใช้ดินสอมากกว่าปากกาค่ะ เหลาไว้สักกำมือแล้วก็หยิบเขียนไปเรื่อยๆ ทู่พร้อมกันหมดก็เริ่มเหลาใหม่ เมื่อก่อนชอบใช้มีดพับน้อยๆ ค่อยๆเจียนเหลาทีละแท่งๆ ตอนนี้พัฒนาแล้วเปลี่ยนมาใช้ที่เหลาแบบมือหมุน แต่พอแท่งดินสอสั้นลงๆ จนที่หมุนจับไม่ได้ก็กลับมาใช้มีดน้อยเหลาต่ออีกแล้วใช้ด้ามปากกาที่ไม่ใช้แล้วต่อแท่งให้ยาวพอมือสั้นๆจับอยู่..สุดท้ายเมื่อสั้นถึงที่สุด ก็เก็บใส่ขวดโหลไว้ค่ะ

  

2.                 ชอบอ่านนิยายกำลังภายในแต่จำชื่อพระเอกนางเอกไม่ค่อยได้ เวลาอ่านใช้สัญญาลักษณ์ของตัวละครเอา เช่นถ้าพระเอกชื่อ เสิ้นจิน เวลาจำจะจำได้แต่ว่า ชื่อเริ่มต้นด้วย ส เสือ อย่างเนี่ยค่ะ..

  

3.                 เคยถูกขอแต่งงานจากผู้ชายที่คุยกันแค่สองประโยค  เป็นคนย้ายมาจากที่อื่นมาบวชจำวัดตลอดพรรษา และได้ตักบาตรให้ทุกเช้าเหมือนพระองค์อื่นๆ โดยไม่เคยคุยกันเลย พอเขาลาสิกขาบทก็ได้คุยด้วยแค่สองประโยค มารู้ทีหลังคือเขาส่งคุณแม่เขามาสู่ขอ  สองประโยคนั้นคือ วันนี้ไม่ขึ้นเวรหรือครับ ค่ะ วันนี้หยุดหรือครับ ค่ะ ....ตอนนี้จำหน้าเขาไม่ได้แล้วค่ะ...เสียดายเหมือนกัน...(อิอิ)

  

4.                 หลับในห้องเรียนตอนเรียนปริญญาตรี และก็เป็นคนเดียวในห้องที่ไม่เคยถูกอาจารย์จับได้ เพราะจะเลือกนั่งแถวหน้าสุด มือซ้ายเท้าคาง มือขวาจดยิกๆ แต่อ่านไม่ออกค่ะ เป็นเส้นขึ้นๆลงเหมือนกราฟ อีเคจี

  

5.                 ฝันว่า จะมีบ้านหลังเล็กๆ สีขาว เดินขึ้นบันได 3 ขั้น บนระเบียงด้านหน้ามีเก้าอี้เล็กๆ และโต๊ะสักตัว วางแจกันดอกไม้ และมีซุ้มกุหลาบป่าอยู่ใกล้ๆ  ด้านหน้าบ้านเป็นสนามหญ้า มีแปลงดอกไม้ไว้ตัดดอกใส่แจกัน ด้านหลังมีแปลงผักเล็กๆน้อยๆ ส่วนในบ้าน วางเก้าอี้โยกใกล้หน้าต่าง ไว้สำหรับนั่งทำงานฝีมือ ถักโคว์เชร์ นิตติ้ง อ่านหนังสือนิยายประโลมโลก หรือนั่งดูสายฝนปรอยๆ มีหวานใจนั่งคุยเรื่องนั้นนี้ให้ฟัง หรืออ่านหนังสืออยู่ใกล้ๆ ..ดูเป็นผู้หญิ้ง ผู้หญิง ดีค่ะ ...

  ครบ 5 ข้อแล้ว...ขอ tag ต่อนะคะ   ขอ tag คุณ lioness  คุณครูตุ๊กแก คุณหมอคนชอบวิ่ง ท่านอาจารย์ DR. chalermpong sukontapol   และท่านครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์       
หมายเลขบันทึก: 77168เขียนเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2007 15:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 01:38 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (36)
  • มาตามรอย tag แล้วค่ะ....
  • คาดว่าตอนนี้ มีดินสอที่ ซั๊น..สั้น...อยู่มากมายหลายขวดโหลแล้ว ใช่ไหมคะ?
  1. อ้าว เขียนว่า จะเล่้า 20 ข้อ ขาดอีก 15 ข้อนะครับ 55555
  2. ท่าทางจะสะสมดินสอได้เยอะนะครับ และรักษาไว้ดีด้วย นายบอนทำหายประจำเลยเมื่อดินสอสั้นไม่ถึงคืบ
  3. อ่านนิยายแล้วจำชื่อไม่ได้ แสดงว่า อ่านเยอะมากเลยหรือครับ
  4. เพียงแค่ 2 ประโยคที่ได้พูดคุย ก็เข้าไปอยู่ในหัวใจของชายคนนั้นได้เสียแล้ว ไม่ธรรมดานะครับ
  5. หลับในห้องโดยที่อาจารย์จับไม่ไ้ด้ เป็นความสามารถพิเศษมากครับ แสดงว่า ช่วงเวลาที่หลับ และไม่หลับ มองแล้วไม่แตกต่างกันเลย
อาจารย์กำลังบอกผมว่า หนุ่มที่ปิ๊งๆกับอาจารย์นั้น ประทับใจอาจารย์ตอนบวช และออกบิณฑบาต เหมือนนิยายรักเลยครับ

เกือบครบขวดแล้วค่ะ....พี่เม่ย ...ตั้งใจว่าจะเริ่มเขียนจดหมายรักค่ะ ...เผื่อขวดโหลจะเต็มเร็วๆ (5 5 5)

คุณเอกค่ะ ดิฉัน เห็นต่างค่ะ ดิฉันว่าหนุ่มคนนั้น ต้องประทับใจอาจารย์มาก่อนหน้านี้แล้ว เพื่อให้ได้เห็นหน้าอาจารย์ทุกวัน เลยตัดสินใจบวช เพราะอาจารย์จะได้ตักบาตรทุกวัน อิ อิ ด้วยความเคารพค่ะ

สวัสดีครับอาจารย์

ชอบข้อ 1.มากๆ ครับ แต่ตอนนี้ผมใช้ดินสอกดอยู่ครับ

ส่วนข้อ 3. อ่านประโยคสุดท้ายแล้วอดยิ้มไม่ได้ครับ :-)

ขอเห็นด้วยกับข้อ 2 นะคะ  เพราะเราเองก็เคยอ่าน แต่จำชื่อไม่ค่อยได้ ต้องแก้ด้วยการดูหนังก่อนแล้วจำตัวแสดง แล้วค่อยไปอ่านต่อจึงจะจำได้ สมัยก่อน ชอบมากภาพยนตร์จีน เช่น มังกรหยก ฤทธิ์มีดสั้น เป็นต้น แต่ปัจจุบัน เปลี่ยนไปแล้วนะคะ  ขอบคุณ

คุณบอน...

  • ฟังต่ออีก 15 ข้อไหมคะ....
  • เริ่มเก็บตั้งแต่เริ่มทำงานค่ะ เพราะอยากรู้ว่าตัวเองจะใช้ดินสอกี่แท่งตลอดชีวิตราชการค่ะ
  • อ่านนิยายเยอะกว่าหนังสือเรียน....(5 5 5)
  • อิอิ
  • รู้ทันจริงๆเลยนะ คุณบอน

คุณจตุพรคะ

  • เคยเห็นแต่หัวแม่เท้าเขาค่ะ ...ก็เวลาตักบาตรเสร็จแล้ว ก็ย่อตัวลงนั่ง..ระหว่างพระให้พรก็ดูหัวแม่เท้าพระไปค่ะ...เลยไม่รู้ว่าเขาปิ๊งหรือแม่เขาปิ๊งคะ ยังไม่เคยสบตา

หากได้ "สบตา" จะขนาดไหน นะนี่???

 

แต่ผมสงสารพี่ทิดครับ...รับประทานแห้วไปเลย

คุณ เจษฎา ศุนาลัย คะ

  • เคยคิดว่าจะเก็บไว้เล่าตอนแก่...blog tag มาช่วยส่งเสริมทันเวลาพอดี.....ตอนนี้ยังไม่รู้ชื่อเขาเลยค่ะ.....(5 5 5)

คุณ น้ำทิพย์ ศรีสัจจารักษ์ คะ

  • เจอคนชอบกำลังภายในเหมือนกันเลย....ขอบคุณค่ะ

คุณ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร คะ

  • มิรู้ มิรู้ค่ะ....เอ..หรือควรออกตามหาดี?? ปรึกษาค่ะ

ไม่ควรออกไปตามหาแล้วหละครับ

เพราะตอนนั้นกรุงศรีอยุธยากำลังรุ่งเรืองครับ ...อิอิ เป็นอดีตไปละครับ

คนนึงเห็นไรผม อีกคนเห็นหัวแม่เท้า..เพราะบุพเพอาละวาดแท้ๆครับ แต่อาละวาดไม่ถึงจุดหมาย

 

 

คุณ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

เคยรับพรแล้วดูหัวแม่เท้าพระไปเรื่อยๆ ไปเจอพระรูปหนึ่งท่านทำหัวแม่เท้าขยุกขยิก คงเขิน...เกือบหัวเราะออกมาค่ะ..

นึกๆ เหมือนกันว่า คนอื่นเขาดูอะไรตอนรับพรพระ...

(มีใครเจอปัญหาแบบนี้ไหมคะ)

คุณจันทรรัตน์ค่ะ

ความลับที่ 3 โรแมนติกจังค่ะ

สวัสดีค่ะคุณมะปรางเปรี้ยว

เล่าเรื่องโรแมนติกวันละนิด จิตแจ่มใสค่ะ ^__^

แวะไปดูความลับของคุณมะปรางเปรี้ยวแล้ว...เห็นเปลี่ยนรูปใหม่ไฉไลกว่าเดิมนะคะ

 

อาจารย์ค่ะ อ่านบันทึกที่อาจารย์และหลายๆท่านเขียนอ่านสนุกจังค่ะ อาจารย์ค่ะมันจะดู  out มากไปไหมค่ะคือหนูอยากทราบค่ะว่า blog tag คืออะไรค่ะอาจารย์บอกหนูด้วยค่ะอาจารย์ ขอบพระคุณอาจารย์ล่วงหน้าเลยค่ะที่หนูต้องได้คำตอบจากอาจารย์แน่ๆเลยค่ะ  แต่ก็นิดหนึ่งนะค่ะอาจารย์ชอบ เรื่องที่ 3 เช่นกันค่ะแต่ข้อที่ 4 นี้ก็อ่านแล้วแบบได้บรรยากาศค่ะต่างกันที่หนูเคยหลับค่ะแต่หลับที่หลังห้องที่เหมือนกันกับอาจารย์ไม่มีผิดคือ อาจารย์จับไม่เคยได้ชักที เป็นความภูมิใจอย่างหนึ่งของหนูค่ะ

  • สวัสดีค่ะ
  • ตามมาแอบดูความลับค่ะ
  • ชอบความลับข้อ 3 ค่ะ เหมือนในหนังเลย

lสวัสดีค่ะ คุณ big c

คิดถึงอยู่ว่าอยาก tag คุณ big c

วิธีเล่น อาจารย์จันทวรรณ เขียนไว้ที่ http://gotoknow.org/blog/tutorial/76856 ค่ะ

  • ที่จริง ไม่มีข้อบังคับการจะเปิดเผยข้อมูลอะไรเท่าไหร่หรอกค่ะ
  • คิดอย่างง่ายๆ คือ เป็นวิธีละลายพฤติกรรมและขบวนการเข้ากลุ่ม ให้คนที่ไม่รู้จักหรือรู้จักแล้วได้รู้อีกส่วนหนึ่งของคนที่อยากเปิดเผย
  • out ไปไหม....หรือเปล่า..ไม่แน่ใจค่ะ คงต้องให้ท่านอื่นๆ ออกความเห็นด้วย
  • ส่วนตัวก็คิดว่าในระดับหนึ่งนะ สำหรับ internet ที่ไม่ได้ปกปิด ทุกสิ่งที่เขียนก็เปิดเผยไปทั่วโลก(ถ้าคนที่ข้ามโลกอ่านภาษาไทยได้) ฉะนั้นคนเขียนจะสร้างเรื่อง ก็คงลำบาก จะเขียนเรื่องที่ไปทำร้ายคนอื่นก็ไม่ค่อยเหมาะสม จะเขียนเรื่องบัญชีในธนาคารก็ยังไม่เห็นใครทำ คิด(เอง) ค่ะว่า ส่วนมากก็คงเขียนได้ในข้อมูลระดับหนึ่ง ถ้ามีคนอื่นเกี่ยวข้องและจะเสียหายก็ไม่เปิดเผยชื่อเสียงเรียงนาม

 

แต่ถ้าดูตามแนวคิดของ empowerment การ ให้คนมาเล่าเรื่อง เป็นการ reclaim sense of competence และ recognition of the often-hidden power relationships ที่มักจะมีในสถานการณ์ ที่เกิดขั้วของอำนาจ เช่นในการประชุม ที่ผู้จัดการประชุมมักเป็นผู้บริหารอำนาจ หรือในการรักษาพยาบาล ที่ฝ่ายบริการเป็นผู้บริหารอำนาจมากกว่า

เช่นถ้าในการรักษาถ้าทำ self-help group ให้ผู้ป่วยหรือญาติได้เล่าเผยข้อมูลที่เขาอยากเล่า เท่ากับการนำประวัติหรือข้อมูลของเขานั้นมาเป็นประโยชน์อีกชั้นหนึ่ง ก็เป็น empowering process ที่จะถูกสร้างได้ต้องมี trust ด้วย

การ tag หรือโยนต่อโดย blog ก็เหมือนการมี rapport สำหรับผู้มาใหม่ได้ด้วย

ส่วนตัวคิดว่า blog tag เข้ามาใช้ได้และน่าจะใช้ได้ดี สำหรับ G2K ถ้านำมาใช้อย่างมี concious awareness ...

แต่จุดอ่อนคิดว่า..ถ้าไม่มี sense of belonging การจะให้มี blog tag อาจจะได้เครือข่ายระดับหนึ่งเท่านั้นเอง การเขียนเรื่องเล่าแล้วคนที่ไป tag ไม่เข้าไปอ่าน ไม่มีการให้กำลังใจกัน หรือสนใจอยากรู้ ก็เหมือนการเขียนบันทึกธรรมดาๆ ที่แค่โยนลูกส่งๆ ไปเท่านั้นเอง

คุณ big c เขียนถามนิดเดียวแต่ตอบซะยาวเลยค่ะ

ขอ tag คุณ big c ได้ไหมเอ่ย

 

  • อาจารย์คะ หว้าชอบข้อที่ 4 สมัยเรียนที่ม.ช. หว้าจะเลือกนั่งแถวหน้าสุดเช่นกัน มือเท้าคางเช่นเดียวกันค่ะ แต่พอเพื่อนข้างบอกว่าวันนี้ขอยืมเล็คเชอร์หน่อย กราฟของเรามันดูไม่ได้เลยค่ะ อิอิอิ...
  • มารู้ตัวอีกทีอาจารย์เดินมาเก็บปากกาที่ตกพื้นส่งให้  หลับเกือบหมดคาบเลยค่ะ

ขำ ขำ อ่านแล้วนึกภาพตามตอนอาจารย์เก็บปากกาให้...โห...อาจารย์ท่านไหนหน้อน่ารักจังค่ะ

สวัสดีค่ะคุณจันทรัตน์

  • เมื่อสักห้าปีที่แล้ว...ครูอ้อยก็ชอบการเขียนด้วยดินสอค่ะ
  • ห้าปีให้หลัง  เมื่อทำผลงานทางวิชาการเสร็จแล้ว
  • ครูอ้อย...สายตาเสีย  อย่างเห็นได้ชัด  แต่สายตาเห็นไม่ชัด  จึงเปลี่ยนมาใช้ปากกาแบบหมึกซึมด้วยค่ะ  ลูกลื่นก็มองไม่ชัดแล้วค่ะ
  • เสียดายนะคะ  พูดแค่ 2 ประโยค  ก็น่าจะตัดสินใจนะคะ

พูดได้คำเดียวว่า...เสียดาย

 


สวัสดีค่ะอาจารย์

อ่านบันทึก และอ่านคอมเม้นต์ของอาจารย์อยู่บ่อยๆ ที่บล็อกของอาจาย์พิชัย แต่ไม่ค่อยจะได้เข้ามาทักทายอาจารย์ที่นี่เลย

วันนี้ได้อ่านความลับของอาจารย์แล้ว รู้สึกภาพในใจ ที่จินตนาการอาจารย์ไว้ ทั้งจากรูป และจากสำนวนการเขียน มันยิ่งชัดเจนขึ้นเลยค่ะ

ความลับข้อ 2 คล้าย k-jira เลยค่ะ เวลาอ่านนิยายกำลังภายใน จำชื่อของตัวละครไม่ค่อยได้หรอก หากให้อ่านออกเสียง จะเรียกไม่ถูก แต่จะใช้การจำโดยภาพของตัวอักษรที่เขียนแทน เช่น  เตียบ้อกี้   ก็จำในรูปของตัวอักษรว่า  "เตียบ้อกี้"  ไม่ใช่ เสียงอ่าน เตีย-บ้อ-กี้ 

อยากแอบถามอาจารย์สักนิดนึงนะคะ  คือไม่รู้ทำไม k-jira มี sense บางอย่างบอกว่า อาจารย์น่าจะเขียน (แต่ง) นิยายหรือเรื่องสั้นด้วยนะคะ  ถ้าไม่ได้เขียนแบบส่งนิตยสาร หรือ สนพ. ก็ต้องแอบเขียนเก็บไว้ในสมุด หรือบันทึกส่วนตัวสักเล่ม แบบที่เอาไว้อ่านคนเดียว หรือให้คนสนิทอ่าน  มันน่าจะเป็นความลับ ข้อที่ 6 ของอาจารย์รึเปล่า  อิอิ

ทายเล่นๆตามความรู้สึกค่ะ ถ้าหากไม่เป็นความจริง ก็ถือว่าทายผิดนะคะ  ^___^

สวัสดีงามๆอีกครั้ง  ดีใจที่ได้รู้จักอาจารย์นะคะ

^_____^

 

สวัสดีค่ะ ครูอ้อย...อูย..ถึงขั้นตาเสียเลยนี่ จะระวังแล้วค่ะ...ขอบคุณค่ะ ....ทุกวันนี้ใช้ดินสอ2B เพราะว่าดำดี และความที่เขียนลงน้ำหนัก ใช้ปากกาเกิดกระดาษขาด ใช้ดินสอกด ก็หัก...เป็นคนหัว(ดินสอ)รุนแรงค่ะ

คุณ K-jira จะรู้ตัวไหมหน้อ ว่าเป็นเหตุให้ปิ๊งความคิด จนเกิดบันทึก คุณเคยเจอความจริงใจบน gotoknow.org ในรูปแบบไหนบ้างคะ นี้ที่เป็นผลพวงจากไปอ่านความเห็นของคุณ k-jira ในบันทึกของท่านหนึ่งเกี่ยวกับการ identify ตัวเองบน G2K แต่ไม่ได้อ้างถึงเพราะไม่อยากให้ใครเดือดร้อนไปด้วย....ถ้าเกิดว่าเจออะไรที่แรงๆ ตอนนั้นสนุกดีค่ะ เหมือนไปเขย่าเรือที่กำลังแล่นฉิว....

... เดาแม่นหลายๆ ค่ะ ความลับข้อที่ 6 เขียนแบบสนุกๆ ไม่ได้จริงจังอะไร..อิอิ...

  • ป้าเจี๊ยบ tag อาจารย์จันทรรัตน์มาจาก learners โน่น เลยตามมารายงานตัวที่นี่ค่ะ
  • อ่านแล้วรู้เลยว่า อาจารย์ต้องเป็นสตรีที่ร่างเล็กๆ น่ารักสุดๆ (ตรงข้ามกับป้าเจี๊ยบทุกประการ ฮ่าๆๆ )
  • รออ่านความลับอีก 15 เรื่องอยู่ค่ะ

รายงานตัว  เขียนครบ 5 ความลับแล้วนะครับ  อ่านได้เลย  มีคนว่าโหดสู้หวานๆของอาจารย์ไม่ได้

อาจารย์ป้าเจี้ยบคะ แวะไปเที่ยวชมบล็อกของอาจารย์แล้วค่ะ..สนุกดี

เดาแม่นค่ะ เป็นคนตัวเล็ก..แต่น่ารักไหม..คนรอบๆตัวไม่เคยบอกสักคนค่ะ..เป็นครั้งแรกที่ได้รับคำชม.....อิอิ..ปลื้มค่ะ

คุณหมอ คนชอบวิ่ง คะ แวะไปตามลิงค์แล้วค่ะ..ฟังเพลงเพราะๆ...ร้องเองเลยหรือคะ..เก่งจังค่ะ..เพลงหวานซะด้วย...
  • ความลับถูกเปิด  
  • ไม่น่าเชื่อว่าอาจารย์ชอบหลับในห้องเรียนค่ะ  

ส่วนในบ้าน วางเก้าอี้โยกใกล้หน้าต่าง

  • ทำไงหนาจะส่งเก้าอี้โยกไปให้อาจารย์ได้
  • อยากสนับสนุนให้เป็นจริง
  • ยกเว้นหวานใจ ที่มีหัวแม่เท้าเสน่ห์แรง
  • คงต้องเป่ายิ้งฉุบ ค้นหาเอาเอง
  • จะได้รู้ว่าหวานใจหรือหวานอะไรแค่ไหน
  • อ.นี่แปลก ไม่ขอพรขอแฟนบ้างรึไงตอนอธิฐานบุญ
  • รู้ตัวไหมนะว่า
  • เขียนเหมือนตัวหนังสือออกมาจักกะจี้เอวคนอ่าน!!

สวัสดีค่ะ คุณอ้อ - สุชานาถ ...อดีตเมื่อ ป.ตรีค่ะ ...ขึ้นวอร์ดตั้งแต่ 6.00 น เข้านอน ตี 2 ..บ่ายมาหลับกันซะครึ่งห้องมั้ง...(ฮา)

 

 

ท่านครูบาคะ.....

ขอบพระคุณความปรารถนาดีค่ะ..ถ้ามีบ้านน้อยสีขาวเมื่อไหร่จะรีบไปทวงค่ะ..(อิอิ..งกค่ะ)

อ.นี่แปลก ไม่ขอพรขอแฟนบ้างรึไงตอนอธิฐานบุญ

ครูบารำพึงดังจังแฮะ...

เขียนเหมือนตัวหนังสือออกมาจักกะจี้เอวคนอ่าน!!

  • ...เขียนอีกสัก 15 ข้อ ดีไหมคะ....
  • ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท