ดอกไม้


ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
เขียนเมื่อ

หลังจากก้มหน้าก้มตาทำ Android app ของ GotoKnow มาตั้งแต่ปิดเทอมที่ผ่านมาไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย ในที่สุดก็ถึงวันนี้ที่ทำได้ถึงจุดที่สามารถแจกงานให้โปรแกรมเมอร์ที่จ้างไว้ได้แล้ว

ไม่รู้ว่าการเขียนโปรแกรมนี่ต่างจากงานอย่างอื่นแค่ไหน ในการทำซอฟต์แวร์นั้นถ้าเราทำเองไม่ได้แล้วสั่งงานให้คนอื่นทำก็จะได้ของไม่ดีแถมยังราคาแพงมาก แต่พอเราทำเองได้เราก็สามารถควบคุมงานได้ครบถ้วน งานก็จะเร็วขึ้นและได้คุณภาพดี

11
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๗๓๐ |

"จดหมายจากแม่"

บันทึกจากหนังสือ

บันทึก ... "จดหมายปราบเซียน" ... (อย่าโชคร้ายที่ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดี : วีรยุทธ ล้อทองพาณิชย์)

ผมมีจดหมายฉบับหนึ่งที่เก็บไว้อย่างดี

และนิยามว่าเป็น "จดหมายปราบเซียน" คือ จดหมายที่ผมได้รับจากแม่
ตอนผมเรียนที่พาณิชย์พระนคร ขณะนั้นผมต้องไปอยู่บ้านญาติเพื่อเรียนหนังสือ

แม่เรียนจบแค่ ป.๔ แต่พยายามเขียนข้อความสื่อแทนความรักถึงลูกชาย
จดหมายฉบับนี้สะกดคำผิดแทบทุกคำ แต่มันสะกดใจผมให้นิ่งได้อย่างที่สุด

9
4
ถวิล อรัญเวศ
เขียนเมื่อ

อย่าทำงานจนลืมสังขาร

ถวิล อรัญเวศ

อันสังขาร ร่างกาย ก็ไม่ต่างจากรถยนต์ อายุการใช้งานมากก็จะชำรุด

เสื่อมสภาพเป็นธรรมดา เพราะฉะนั้น ต้องหมั่นดูแล แง่คิดในการทำงาน คือ

  • ทำงานตามกำลังความสามารถของร่างกายเรา
  • ทำงานให้สนุกและมีความสุขกับงานที่ทำ
  • ทำงานด้วยใจรัก ไม่ฝืน เพราะถ้าฝืนจะทำให้
  • ทำงานแบบค่อย ๆ ทำ ค่อยเป็นไป
  • ทำงานด้วยความเพียรพยายามเสมอต้นเสมอปลาย

ไม่หักโหม และไม่บ้าบอหรือบ้าบิ่นจนเกินดี

ทำแบบงานปนเล่น การงานปนบันเทิง

การทำงานไม่ประสบผลสำเร็จ

เหนื่อยก็พัก งานไม่บรรลุเป้าหมายก็ไม่ควรด่วนท้อใจ

ไม่สำเร็จวันนี้ไม่เป็นไร วันหน้า คงสำเร็จ มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน

สรุป

ทำงานให้อยู่ในวิสัยที่ร่างกายรับได้ ยินดีตามมีตามได้

ยินดีตามกำลังตนเอง และยินดีตามความเหมาะสม


9
0
prayat duangmala
เขียนเมื่อ

ขอเขียนอนุทินวันใหม่ ของการทำงานวันแรก ..มาถึง รร ก็ต้องปวดหัว กับเด็กๆที่ไม่รับผิดชอบการทำงาน ต้องคอยบอก เรื่องราวอื่นๆอีก บ่ายประชุมกรรมการสถานศึกษา

11
1
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

.ภาระกิจที่ช้ำใจของผม และน่าเวทนาสำหรับนักเรียนด้วย

จากครูบ้านนอก

8
1
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๗๑๙ |

"เชียงใหม่ กับ รถยนต์มหาศาล"

ถนนทุกสายวิ่งตรงมาที่เชียงใหม่
แหล่งท่องเที่ยวมากมาย
แหล่งซื้อของ แหล่งจับจ่าย
แหล่งธรรมชาติ แหล่งอาหารขึ้นชื่อ

แถมด้วยการขับรถช้าสุด ๆ สำหรับการมองหาเส้นทางหรือเป้าหมาย
ที่รถคันหลัง ต้องเหยียบเบรคตัวโกร่ง ไม่รู้ว่าจะเบรคทันไหม
หรือแถมด้วยการขับรถเร็วสุด ๆ โดยการแซงซ้าย ปาดขวา รีบเร่งทำเวลา
เพื่อไปหายมบาลเร็วขึ้น

วันแรก (สำหรับ ๗ วันอันตราย)
มีคนเสียชีวิตไปแล้ว ๓๙ คน

คนอยู่คงไม่ชอบ คนชอบคือคนไม่อยู่ (เชียงใหม่)

8
1
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๗๒๐ |

"ฉลองปีเก่า"

เกือบทุกหน่วยงานมีฉลองปิดท้ายปี
ทำงานก็เหมือนไม่ทำงาน
อัลกอฮอล์ คาราโอเกะ แลกของขวัญ
เปิดเพลงเสียงดัง ตะโกนว่า "ข้าอยู่รอดแล้วอีกปี"
ให้สวรรค์และนรกได้รู้
พอเมาได้ที่ เย็น ๆ ก็ขับรถส่ายเป็นงูกลับบ้าน
สนุกสนาน เฮฮา รื่นเริง แบบนี้ทุกปี
วัฒนธรรมดี ๆ ควรเป็นอย่างไร
สอนกันไม่ได้ คงต้องคิดกันเอาเอง

10
1
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

31 ธันวาคม

ในลมหนาวยามเที่ยงคืน

บนถนนหม่นหมอก

ขี้เมาเดินโซซัดโซเซ

นีออนในบ้าน และโรงเจยังมิดับ

มอเตอร์โซค์รับจ้างมุมถนนก่อผิงไฟ

ขอทานชรางันงกมาขอทานไฟไออุ่น

เสียงรินเหล้าขาวแจกจ่าย

ร้านสุราเตรียมงานเริงรื่น

ผู้คนในร้านสดชื่นรื่นรมย์

หอนาฬิกาเก่า สั่นตุ้มเศร้าสร้อย

รอคอย ปีใหม่?

ปีใหม่

ทุกผู้คนจดจ่อเฝ้ารองานฉลอง

น้อยคนนักที่จะตระหนักว่า

ลมหายใจของเราก็สั้นลง ทุกที ทุกที


เขียน ๑๐ ธนวอาคม ๒๕๓๘

ที่ทรงพล ๓

นึกถึงงานปีใหม่ที่บ้านโป่ง ด้วยความอาลัย

ขอความสุข และความสวัสดีจงมีแด่ทุกคนครับ

12
3
เพชรน้ำหนึ่ง
เขียนเมื่อ

-สวัสดีปีใหม่นะ G2K...

-ขออนุทินเป็นปฐมฤกษ์ต้อนรับปีวอกเอาไว้สักหน่อย..

- เริ่มต้นปีกับสิ่งดี ดี ณ วัดศรีสุพรรณ เชียงใหม่..

-สวดมนต์ข้ามปี..ขอส่งความสุขสวัสดี..ไปยังมิตรรักG2K และผู้อ่านทุกท่านด้วยนะคร้าบ....


15
5
มัณฑนา วงศ์ศิรินวรัตน์
เขียนเมื่อ

วันปีใหม่ 2559

หนึ่งปีผ่านเร็วไว หากให้นึกเร็วๆ ก็แทบนึกไม่ออกว่าได้ทำสิ่งใดไปบ้างตลอดช่วง 365 วันก่อน

ถ้ารู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็ว แสดงว่ามีความสุข ?

หรือเพียงแต่เพราะไม่อยากใส่ใจจดจำความทุกข์ ?

หนึ่งปีที่ผ่าน --- ฉันเติบโตขึ้น ท่ามกลางความสมหวังและผิดหวัง

เรื่องดีคือ---ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆเพิ่มขึ้น เริ่มวางแผนอนาคตครึ่งหลังของชีวิต

คิดถึงช่วงชีวิตหลังเกษียณจากงานประจำบ่อยครั้ง

คิดทบทวนสิ่งที่เคยใฝ่ฝันแต่ยังมิได้ลงมือทำ --- ช่างมีมากมาย

เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนใช้ชีวิตเร็ว

ด้วยเข้าเรียน ทำงาน และรับตำแหน่งต่างๆเมื่ออายุน้อยหากเปรียบเทียบกับเพื่อนในวงชั้นเดียวกันเสมอ

แต่ระยะหลังรู้สึกเหมือนชีวิตต้องการให้ชลอความเร่งลงสักหน่อย

ร่างกายประท้วงด้วยหลายอาการ จนคนใจเร็วใจร้อนอดหงุดหงิดเพราะไม่ได้อย่างใจ

ชีวิตพาฉันไปเรียนรู้ทางสายธรรม ให้โอกาสได้เข้าใจตนเอง เรียนรู้ธรรมชาติของสรรพสิ่ง

เหนี่ยวรั้งให้คนใฝ่สำเร็จ อยากเอาชนะ เร่งเร้าท้าทาย รู้จักผ่อน รู้จักแพ้ รู้จักยอมรับ ยอมช้า

สอนให้ถอยมาเฝ้าสังเกตสิ่งต่างๆ รวมทั้งชีวิตและจิตของตัวเอง

ฉันจึงขอบคุณชีวิต

ขอบคุณประสบการณ์ทุกอย่าง

โดยเฉพาะความไม่สำเร็จ ที่สอนให้เกิดสุขในชีวิตมากกว่าที่เคยมีมา

และฉันจะดำเนินชีวิตต่อไป ด้วยความรักทุกชีวิต

ภาพจาก Facebook เล่าเรื่องแมวจรในเมืองหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น

8
1
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท