พื้นที่ความสุขในสวนของเตี่ย : ตอน. ผักข้าวยำ
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504395
"วิถีในบ้านสวน เมื่อจะปรุงอาหารคราใด ก็จะต้องเดินรอบๆบ้านเพื่อสำรวจก่อนว่า น่าจะจัดสรรเป็นเมนูใดได้บ้าง ยามนี้พี่ชายพี่สะใภ้และหลานสาวมาจากกทม. เก็บผักมาทำข้าวยำกินกัน มื้อแรกที่มาถึงก็ข้าวยำ มื้อเที่ยงวันนี้ก็ข้าวยำ ทำข้าวยำจากผักรอบๆบ้านที่ไม่มียาฆ่าแมลง เตี่ยบอกเหลือจากแมลงกินแล้วเราค่อยเก็บกินต่อ
แม่เตรียมทำน้ำบูดูข้าวยำไว้ล่วงหน้าแล้ว มาถึงบ้านเก็บผักรอบบ้าน นำมาหั่นจัดวางใส่จาน ก็เริ่มสร้างสรรค์ผลงาน "ถ่าย(ภาพ)ก่อนกิน" แม่นั้นเริ่มชินกับลูกๆรวมทั้งฉันด้วย ที่จะต้องถ่ายภาพอาหารก่อนกินเสมอๆ ฉันเห็นรอยยิ้มของแม่ แม่มีความสุขกับลูกๆไปด้วย
ยามที่อยู่บ้านในเมืองไม่มีพื้นที่ปลูกพืชผัก ผักเหล่านี้ในถาดนี้ต้องซื้อ อย่างตะไคร้ ก็ 3ต้น 5บาท ... เมื่อกลับมาบ้านสวนพวกเราก็จะเก็บผักผลไม้ต่างๆที่มีกลับไปด้วยเสมอ หากเมื่อก่อนเตี่ยอยู่ก็จะจัดแจงให้เสร็จสรรพ และในยามที่ไม่มีเตี่ย เราทุกๆคนยังคงจำเรื่องราวเหล่านี้ได้ดี ทุกอย่างที่เตี่ยปลูก ลูกๆทุกคนได้เก็บกิน สิ่งเหล่านี้คือความยั่งยืนพอเพียงหากเราเพียงพอ เราก็จะสุขได้ กับความสุขของฉันที่มีวันนี้เพราะฉันมีเตี่ยเป็นต้นแบบ ขอบคุณเตี่ยค่ะ "
ขอบคุณมากมายค่ะคุณศิลา
บ่ายนี้ดีจังได้เขียนบันทึกส่งการบ้านคุณศิลา
พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามืดเตรียมสำรับถวายพระ
แล้วค่อยเล่าให้ฟังนะคะ :)
สลัดผัก รักษาจิตใจ
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504380
"ก่อนจะถึงคิวของดิฉัน ป้าคนหนึ่งก็หันหน้ามาพลางกล่าวกับแม่ค้าว่า "ให้เขาก่อนเถอะ เขาไปทำงาน แต่ฉันอยู่บ้านเฉยๆ" ฉันรีบยกมือไหว้พร้อมกล่าวคำขอบคุณ"
@@ฟังเขาคุยอย่าง HAPPY@@
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504327
ไม่มีความเห็น
บันทึกของท่านอุบาสิกานิภาพร ลครวงศ์ (Ka-Poom)
HA & R2R by KM Model ; บทเรียนแห่งความเป็นหนึ่งเดียวhttp://www.gotoknow.org/blogs/posts/504278
"อีกที่หนึ่งที่ข้าพเจ้าสนใจนำกระบวนการดังกล่าวมาโปรย ก็คือ รพ.สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๑๗ ที่นี่ดูเหมือนมีความพร้อมในเชิงทรัพยากรบุคคล การเรียนรู้ที่นี่ใช้ HA เป็นโจทย์เป็นเป้าหมาย เป็นประเด็นมาสู่โจทย์หรือคำถามการวิจัย (HA&R2R By KM Model รพ.สมเด็จป๋าฯ )
จากนั้นกระบวนการเรียนรู้เราใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบ Share & Learning
เป้าหมายที่คาดหวังจะให้เกิด คือ ความสุข อันเป็นความสุขที่ตื่นรู้และเบิกบาน เพราะความสุขเช่นนี้จะทำให้คนหน้างานมีพลังพร้อมเผชิญหน้า ต่อปัญหาและอุปสรรคตลอดเส้นทางแห่งการเรียนรู้
เรียนไปรู้ไป...พัฒนาไป
สามารถข้ามพ้นความเบื่อหน่ายมองเป็นโอกาสแห่งความท้าทายเกิดขึ้น"
๓ ตุลาคม ๒๕๕๕
ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ...^
ช่วงชีวิตที่ขาดหายของ......สาวโรงงาน
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504334
"หลายๆงานของสาธารณสุข ที่ต้องให้บริการของชาวโรงงาน จึงมักไม่ประสบผลสำเร็จ ทุกนาทีของคนโรงงานมีค่ามาก ต้องเข้างานตอกบัตรให้ทันเวลา ต้องทำงานโดยไม่มีพักจนถึงเที่ยง ต้องรีบกินข้าวปลาอาหาร ตามแต่ร้านค้าในโรงงานจะนำมาจำหน่าย มักเป็นข้าวแกงรสจัด ที่ให้ความอร่อยในมื้อเที่ยง จะได้กินข้าวลงและมีกำลังทำงานต่อไป บางครั้งเลิกงานแล้ว ต้องเข้ากะต่อ คือการทำงานพิเศษอีก เคยทราบมาว่าบางครั้งไม่อยากทำโอที แต่ก็ไม่ได้ เพราะงานเร่ง โรงงานจึงเหมือนกึ่งบังคับ ให้ทำงานในช่วงกลางคืนด้วย
นาทีทองที่ได้มานั้น จึงเป็นภาพยนต์สั้นๆ ที่สื่อถึงการที่สตรีมีอาการผิดปกติ แล้วละเลยจนกว่าจะรู้ว่าเป็นมะเร็งปากมดลูก ก็ล่วงเลยมาเป็นปี เมื่อภาพยนตร์จบลง ผู้ชมสนใจมาก มีข้อซักถามมากมาย และขอร้องให้หมอมาฉายหนังสุขภาพให้ดูกันอีก จะชวนเพื่อนๆมาฟังด้วย"
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ผม...ลูกชาย...เราเกิดมาเป็นเพื่อนกัน...
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504244
"ผมชอบถ้อยคำของจดหมายฉบับนี้...
ชีวิตของคนเราจำเป็นความกล้าหาญ มีศรัทธา และมีความรัก...
และ
คนเรานำสติปัญญาและกำลังกายออกขายในราคาสูงๆ ได้ แต่ห้ามขายจิตวิญญาณและความดีงามอย่างเด็ดขาด
ผมกับลูกชายมีการเดินทางที่เรียนรู้กับโลกของตนเอง...และโลกที่เกี่ยวข้องระหว่างกัน
ผมไม่มีโอกาสได้สั่งสอนลูกมากนัก....ในบทบาทของพ่อที่สั่งสอนลูกผมทำได้ไม่เต็มที่
แต่บทบาทเพื่อนที่ผมมีต่อลูก...เป็นบทบาทที่ผมมีความสุข...
และผมเชื่อว่า...ลูกคงมีความสุขและเรียนรู้ไปเช่นเดียวกันกับผม..."
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ชีวิตมนุษย์เราอยู่บนสายใยแห่งความสัมพันธ์ที่มีความหมายต่อกัน ความสุขมิได้มิติเดียว แต่ละมิติเชื่อมต่อร้อยใยเข้าหากันดุจใยแมงมุงที่ถักทอให้เราเดินทางมาพบกันบนเส้นเวลาใดเวลาหนึ่ง และลึกลงไปคือใยแห่งความผูกพันที่เหนียวแน่นทำให้ชุมชนนั้นดำรงอยู่อย่างยั่งยืน
ไม่มีความเห็น
ลมหายใจ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504165
เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกขอบคุณ...ขอบคุณลมหายใจที่ยังมาอยู่ด้วยกัน ฉันนึกถึงคำสอนของพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวโกว่า "ให้เอาลมหายใจเป็นกัลยาณมิตร เป็นเพื่อนที่ดี ถ้าเราระลึกถึงลมหายใจบ่อยๆ ก็จะเป็นการรักษาสุขภาพจิตใจให้เป็นปกติ เป็นการสร้างค่านิยมในการรักษาสุขภาพใจ ชีวิตของเราก็จะเป็นปกตสุข"
"ท่ามกลางหลากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในระหว่างวัน ฉันบอกตัวเองให้หยุดและสัมผัสถึงลมหายใจของตัวเองและบอกตัวเองว่าไม่มีอะไรจะสำคัญไปกว่าลมหายใจแล้ว การที่ได้หายใจอยู่ในวันนี้เป็นความสะดวกกายสบายใจอย่างยิ่งทีเดียวเทียบกับความฝันเมือคืน เราสามารถมีทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการได้ในวันนี้ แต่ทว่าเมื่อลมหายใจหยุดไปทุกอย่างก็จะไม่มีความหมายสำหรับเราอีกต่อไป"
อาจารย์นพลักษณ์ ๙ เหนื่อยไหม ?
เห็นอาจารย์ถอดความจากบันทึกตลอดเลย
เดี๋ยวดุษฎีนิพนธ์ไม่เสร็จหรอกครับ ;)...
มะขามข้างครัว..รั้วกินได้
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504169
"แม่ครัวตั้งสำรับ ผมถามว่าวันนี้แกงอะไร ดูแม่จะตั้งใจทำเป็นพิเศษ คำตอบก็คือ ต้มยำยอดมะขาม..แม่เอายอดมะขามมาจากไหนล่ะ ไม่เห็นแม่ลงไปข้างล่างเลย..เอ้า..พ่อไม่เห็นหรือ ก็ยอดมะขามตรงนอกชานบ้าน นี่แหละ มันทอดยอดยาวเลยลูกกรงมาแล้ว...ผมได้แต่ยิ้ม แต่ก็มีความอยากรู้อยากเห็น ทำให้ต้องเปิดประตูนอกชานบ้านออกไปดู หลังจากไม่ได้เปิดออกไปหลายวันแล้ว(เพราะฝนตกอีกนั่นแหละ) ต้องร้อง โอ้โฮ..ต้นไม้ทั้งหลายแหล่ งามสะพรั่งเบียดบ้านกันอย่างเริงร่า ทั้งบุหงาส่าหรี ต้นแสงจันทร์ และต้นปีบ ไกลออกไป ต้นพยอมก็งามเหลือเกิน สูงใหญ่เลยหลังคาไปแล้ว ส่วนต้นมะขามพุ่มใหญ่ใบดก ยอดอ่อนเบียดลูกกรงเก็บกินง่าย"
๑ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความเห็น
เพื่อสะดวกในการติดตามเนื้อหาสำหรับถอดบทเรียน
ไม่มีความเห็น
หนึ่งหลักสูตรหนึ่งชุมชน : (บ้านดินอบสมุนไพร) รู้จักฉันรู้จักเธอ ..รู้จักกัน (ความสำเร็จเล็กๆ เรียบง่ายแต่งดงาม)
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/504051
"การเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติจริงโดยมีกิจกรรม หรือชุมชนเป็นฐานการเรียนรู้นั้น เป็นกลไกหรือเครื่องมืออันสำคัญที่ช่วยหลอมรวมให้เกิดการเรียนรู้กันและกันมากขึ้น-เรียนรู้โลกภายในอันเร้นลับของแต่ละคน-สะกิดสู่การเปิดใจเปิดรับเพื่อนเข้าเยี่ยมชมโลกภายในของตัวเองไปอย่างนุ่มเนียน"
๓๐ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความเห็น
Happy Ba กิ๊บก๊าบ : กว่าจะได้กินเห็ด ... เพื่อสุขภาพ
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/503264
"เชิญร่วมเขียนหนังสือจาก Blog สู่ Book "Happy Ba""
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/503968
๓๐ กันยายน ๒๕๕๐
ตัวอย่าง ๘ Happy ครบเมื่อไหร่ อาจารย์นพลักษณ์ ๙ ควรเขียนเป็นบันทึกเลยครับ ;)...
รบกวนกัลยาณมิตร Happy Ba และหรือท่านที่ประสงค์จะเข้าร่วมกิจกรรม Happy Ba โปรดแจ้งสมุดที่เล่าเรื่องพื้นที่ความสุขด้วยค่ะ
กำลังจะนำมารวบรวมไว้ในแพลนเน็ต
"หน้าต่างพื้นที่ความสุข - Happy Ba" ค่ะ
http://www.gotoknow.org/planets/lists/32005
๓๐ กันยายน ๒๕๕๕
ขอร่วมด้วยครับ จะหาโอกาสทยอยเขียนเรื่องความสุขครับ
เป่าขลุ่ยให้แม่น้ำฟัง
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/503824
"บางครั้งสิ่งที่เราทำก็ไม่จำเป็นต้องมีคำตอบสำหรับคนอื่นแต่มันมีความหมายสำหรับตัวเราเองก็เพียงพอแล้ว เป็นความสุขที่ได้จากการไม่สร้างความเดือดร้อนและเบียดเบียนใคร รวมไปถึงการให้เท่าที่ให้ได้ แต่หากมีคนอื่นมาร่วมมีความสุขด้วยเราก็ยินดี"
"เชิญร่วมเขียนหนังสือจาก Blog สู่ Book "Happy Ba""
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/503968
๓๐ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความเห็น
ตัวอย่าง Happy Soul บันทึกของพี่ชายชยพรค่ะ
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/503935
"ในการปฏิบัติธรรม ก็จะมีการอธิษฐานด้วยน่ะครับ
- คือเป็น Master plan ของชีวิตตนเอง ว่างั้นกันเถอะนะครับ....
- สูงสุดคือพระนิพพานโน้น โน่นแหนะครับ
- ผมก็ตั้งอยู่บ้างเหมือนกันนะครับ..เพราะบทสวดตอนท้ายบทหนึ่งก็กำกับไว้ว่า...นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ..จงเป็นเหตุปัจจัยให้ถึงซึ่งพระนิพพานเทอญ...น่ะครับ
- แต่ตอนผมเดินไปหาเป้าหมายนี่ซิครับ...ผมเดินปัดซ้าย เป๋ขวา อยู่เรื่อย ๆ เชียวล่ะครับ....
- ไม่แก้ตัว อะไร ๆ ทั้งนั้นนะครับ....
- ได้ระลึกรู้ตัวว่า...กำลังเดินเป๋ไป เป๋มา....ก็ถือว่า ปฏิบัติธรรม ได้รู้เห็นอะไร ๆ ในตนได้ระดับหนึ่งแล้วล่ะครับ..."
Happy Ba มีความสุขทุกพื้นที่ค่ะ
๒๙ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความเห็น
ตัวอย่าง Happy Money ของพี่หมอเล็กค่ะ
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/463442
คำว่าพอ สำหรับแต่ละคน คงนิยามยาก
ตัวอย่างคร่าว ๆ ของเรา
เงินเดือนได้มา แบ่งเป็นเงินออม30%
ค่ากินอาหาร ค่ายา ขนม เครื่องดื่ม30%
เงินใช้สอยหลักเช่นเสื้อผ้า ค่าไฟฟ้า ค่าโทรศัพท์อีก30%
ส่วนที่เหลืออีก10% เป็นเงินสำรองเผื่อเหลือเผื่อขาด หรือเงินค่า สังคม เงินสมทบทำบุญฯลฯ
เวลาจะเที่ยว หรือใช้เงินนอกเหนือจากนี้ อาจขยับเปลี่ยนแลกกันกับเงินอีกก้อน
เช่น เดือนนี้ปิดเทอม มีรายการดูหนังและเที่ยวเพิ่มมา เราก็ลดการใช้จ่ายส่วนเสื้อผ้า ไฟฟ้า เราสามคนพร้อมใจกันเปิดเครื่องปรับอากาศน้อยลง ปิดการใช้เร็วขึ้น
และลดการใช้โทรศัพท์
เราทำอย่างนี้ตั้งแต่ลูกรู้ความ เข้าใจเหตุผล
ไม่มีความเห็น
"ประโยชน์ที่เราจะได้รับจากกิจกรรม จาก Blog สู่ Book “Happy Ba” ที่สำคัญอย่างยิ่งคือเราจะร่วมกันสร้างมรดกทางปัญญาที่มีคุณค่าผ่านพื้นที่ออนไลน์แห่งนี้ บันทึกที่ท่านร่วมกันเขียนจะนำไปถอดบทเรียนตามหมวดหมู่ต่าง ๆ ดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น กลายเป็นหนังสือของพวกเรา และทางทีมงาน Happy Ba จะส่งหนังสือที่พวกเราร่วมกันสร้างสรรค์นี้ให้กับทุกท่านที่ร่วมกิจกรรม รางวัลแรกที่ท่านจะได้รับก็คือ “หนังสือ Happy Ba” ผลงานของท่านและกัลยาณมิตรใน G2K"
๒๙ กันยายน ๒๕๕๕
ร่วมสร้าง ... คล้ายสร้างโบสถ์สร้างวิหารใช่ไหมครับ ;)...
ธรรมะ Happy Ba ;)...
อาจารย์นพลักษณ์ ๑๐ สายตายาวไกลและลึกซึ้งมากค่ะ ไม่ทันได้นึกถึงเลยค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับความเห็นของพี่ชาย ชยพร และอาจารย์ Wasawat มากนะคะ สำหรับการร่วมออกแบบกิจกรรม Happy Ba ค่ะ
๒๙ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความเห็น
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/503777
- พี่ชาย ต้องขออภัยนิดนึงนะครับ เรื่องกระบวนการและกรรมการตัดสินรางวัลน่ะครับ
- เพราะเกรงว่า ตัดสินไปแล้ว ย่อมมีคนไม่เห็นด้วยบ้าง ไม่มากก็น้อยน่ะครับ
- Happy Ba ก็เลยจะมี Dark spot ขึ้นมานิดนึงน่ะครับ...แบบว่า กลายเป็นพื้นที่ของกลุ่มกรรมการไปน่ะครับ
- ถ้าสมาชิกเขียนบันทึก แล้วเกิด Happy Ba นั่นก็เหมาะแล้วที่จะได้รางวัลอยู่แล้วน่ะครับ...ท่านอื่นจะไปตัดสินความสุขแทนไม่ได้น่ะครับ
- ถ้าจะให้เป็นแบบอย่าง เราก็ไปดูเพียงแนวทางการบันทึกของเขา มันก็ตัดสินยากอีกน่ะครับ...
- ไล่ลงไปลึก ๆ กรรมการตัดสิน ก็จะไม่Happy Ba เสียเองในที่สุดไปน่ะครับ....
- ใช้ของที่ระลึก เล็ก ๆ เช่น สัญลักษณ์ติดหน้าบันทึก ฯลฯ เป็นเกียรติแก่เจ้าของบันทึกทุก ๆ ท่าน ว่า บันทึกนี้ เกิด Happy Ba น่าจะ Soft ลงไหมครับ...
- ไม่ค่อยกล้าแนะนำมากเท่าใดนักนะครับ...เพราะทราบว่า มีการกลั่นความคิด กรองวิธีการมาระดับหนึ่งแล้วน่ะครับ...ซึ่งก็คงจะครอบคลุมมากเหมือนกันนะครับ
- เป็นกำลังใจทีมงานตลอดไปนะครับ
พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์
"ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกัน" เช่นนั้นแล
จึ่งต้องคิดให้หนักนัก ;)...
เห็นด้วยกับคุณพี่ค่ะว่าการตัดสินให้รางวัลไม่น่าจะมีผลดีนะคะ อาจจะใช้วิธีติดดาวโดยดูจากดอกไม้หรือตัวชี้วัดอะไรที่มีอยู่แล้วน่ะค่ะ พี่โอ๋ติดตามเอาใจช่วยกับคณะกรรมการของชุมชนนี้อยู่นะคะ เข้มแข็งมากเลย ยังไม่มีโอกาสพรวนบันทึกที่เข้าข่ายก็เลยแอบดูอยู่ห่างๆอย่างชื่นชมค่ะ
ขอกดไลค์ให้ดอกไม้ทุกความคิดเห็นเลยค่ะ
คุณครูกับนักปราชญ์ คือคนเดียวกัน
มันต้องเป็นสัตว์ประหลาดแน่ ๆ เลยอาจารย์ 555
Happy Ba ครับอาจารย์ ;)...
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
- เป็นกำลังใจ / เผยแพร่ต่อ ๆ กันไป ให้มาก ๆ ด้วยนะครับ...
สู้ ๆ นะคะอาจารย์
Happy Ba สวัสดีตอนเช้าค่ะ
ตื่นเช้ามาดูนิทานความสุข
ตามด้วยดูความทุกข์ ข่าวน้ำท่วม
ภายในเวลาไล่เลี่ยกัน อารมณ์เปลี่ยนไปมา เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์
มีทั้งยินดี ยินร้าย... พื้นที่ความสุขที่ขอนิยามในเช้าวันนี้คือ
ความเป็นพลวัตของจิต หากเห็นบ่อยๆ สติจะเกิด..
ความสุข ความทุกข์จะมีจุดร่วมอารมณ์เดียวกันคือความชั่วคราว
Happy Ba ธรรมะสวัสดีค่ะ
๑๘ กันยายน ๒๕๕๕
Happy Ba. หรรษายามเช้าค่ะพี่ศิลา....