"กงล้อ" ของสามล้อถีบ... สามล้อเป็นภาพที่คุ้นตาฉันมาก เมื่อสมัยเป็นหนุ่มเพิ่งแตกพาน ราวพ.ศ. ๒๔๙๓-๒๔๙๕ พบได้ทั่วไปในกรุงเทพฯ แถวๆหน้าสถานีรถไฟหัวลำโพงยิ่งมีมาก ขี่วนเวียนดีดกระดิ่ง เรียกหาผู้โดยสาร

ในกรณีของเกวียน คือ กงล้อเกวียน (wagon wheel) มีครูสอนภาษาไทยบางคน ว่า ถ้าจะให้ถูกต้อง ต้องเขียนดังนี้ “กงเกวียนกำเกวียน” ไม่ใช่ “กงกรรมกงเกวียน” มีบางคนเห็นต่างว่า เขียนอย่างหลังก็ถูก แล้วแต่เจตนาของผู้เขียน ถ้าเขียน "กงกรรมกงเกวียน" หมายถึงจะสื่อให้เข้าใจว่า การหมุนของกงล้อกรรม กับการหมุนของกงล้อเกวียนมันก็เหมือนกัน อยู่ที่ว่าจิตของผู้ทำกรรมและคนขับเกวียนจะสั่งให้ไปทางไหน

ภาษาเป็นสิ่งที่ควรเรียนรู้อย่างยิ่ง ยิ่งเรียนยิ่งช่วยให้ปัญญาแตกฉาน การเรียนแม้จะสนุก แต่ก็ต้องยอมรับว่า การเข้าถึงภาษาหรือเข้าใจในความหมายให้ถ่องแท้ได้นั้น ไม่ง่ายเลย คำคำเดียวกัน ในภาษาโลก กับภาษาธรรม ยังต่างกันอย่างสิ้นเชิง เป็นต้น ว่า อารมณ์ ในทางธรรม คือ สิ่งที่จิตเข้าไปรับรู้ อารมณ์เข้าสู่จิตทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ไม่ใช่อารมณ์ดีอารมณ์ร้าย หรือ เป็นคนเจ้าอารมณ์ อย่างที่เข้าใจกันในภาษาพูด ส่วน วิตก วิจารณ์ เป็นบริบทเกี่ยวกับการเข้าสู่ฌาณในระดับต่างๆ ของสมถกรรมฐาน คำว่า วิตก ไม่ใช่ภาวะที่ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หรือเกิดประหวั่นพรั่นพรึง แบบไม่มีความมั่นใจ ในภาษาโลก

ในคำอธิบายธรรม ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช ท่านบอกว่า วิตก คือ ตรึกไปที่ต้วอารมณ์ ส่วนวิจารณ์ นั้น หมายถึงการเคล้าเคลียไปที่ตัวอารมณ์ ท่านพูดทิ้งท้ายไว้แค่นี้ ฉันยังกังขาอยู่ดี คือเข้าใจแบบครึ่งๆกลางๆ โดยเฉพาะ คำว่า ตรึก เมื่อค้นต่อไปถึงเข้าใจได้ดีขึ้น มีคำอธิบายว่า ตรึก นั้น คือ การคิดนึกตาม

ใครว่า ภาษาไทยเรียนยาก เรียนแล้วเครียด ฉันว่าสนุกดีนะ ที่ว่ายาก น่าจะเป็นเพราะภาษาไทยมีภาษาแขก (บาลี) ปนอยู่มากมาย เสียมากกว่า ..เอวัง

ก่อนเที่ยงเล็กน้อยวันนี้ พบร้านกาแฟสดข้างทางถนนสุขุมวิท ท้องที่จันทบุรี แต่งร้านได้งดงามมาก ฉันเป็นคอกาแฟอยู่แล้ว ตัดสินใจจอดรถ ก่อนเข้าไปในร้านถือโอกาสเก็บภาพบริเวณร้านไว้ดูเล่น จากนั้นเข้าไปด้อมๆมองๆภายในร้านแป๊บหนึ่ง  เมื่อใจโอแล้ว ตัดสินใจสั่งเอสเพรซโซ่ร้อน กลิ่นหอมกรุ่นละไม มากเลย แบบว่าร้านสวยต้องตา รสกาแฟต้องใจ

...เสร็จจากจิบกาแฟ เห็นป้ายใหญ่อยู่ริมถนนสุขุมวิท บอกแหล่งท่องเที่ยวแนวอนุรักษ์  พร้อมเสนอที่พักโฮมสเตย์แบบครบวงจร หมายถึงว่า กิน อยู่ หลับนอน อยู่ที่นั่นเสร็จสรรพ ไม่ต้องขับรถยอกย้อนออกไปหาอาหารทานที่ไหนอีก แล่นรถเข้าไปดู โดยทั่วไปก็น่าพักอยู่ แต่ความประทับใจอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง เลยเก็บไว้เป็นข้อมูล ขากลับระหว่างทางพบดอกดาหลา กอใหญ่ ออกดอกสีแดงเข้ม ชูช่อไสว จอดรถอีกครั้งเพื่อเก็บภาพ งามหรือไม่อย่างไร ลองทัศนากันดูได้นะครับ

สินค้าไม่เหมือนน้ำขึ้นน้ำลง สินค้าก็คือสินค้าอยู่วันยังค่ำ ราคาสินค้าเมื่อขึ้นแล้วลงยาก หรืออาจไม่ลงอีกเลย ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นไปตามนี้ อย่างดีทำได้แค่ให้ราคาทรงตัว แต่เป็นเพียงชั่วคราว และเตรียมตัวทยานต่อ

ช่วงนี้ถ้าสังเกตสักหน่อย เวลาไปสั่งอาหารตามสั่งตามร้านทั่วไปๆ ไม่ว่าในกรุงหรือชนบท จะพบตัวเมนูหรือรายอาหารใหม่ถอดด้ามหรือค่อนข้างใหม่ เนื่องจากร้านอาหารพากันปรับราคาขึ้นไปอย่างอย่างพร้อมเพรียงกัน ขึ้นราคาในอัตราสูงมาก อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน  ยกตัวอย่าง อาหารไทยมาตรฐาน ประเภทยำ ราคา ๗๐ บาทแล้ว ประเภทส้มตำ ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่นานสนนราคาเพียง ๓๐ บาท ปัจจุบันพรวดเดียวขึ้นเป็น ๔๐ บาท

เป็นความพยายามของรัฐบาลทุกยุคทุกสมัยที่จะตรึงราคาสินค้า ที่เป็นปัจจัยสี่ ให้อยู่ในเกณฑ์ที่รับกันได้ แล้วเป็นไง ผลก็รู้ๆกันอยู่

tripadvisor เป็นเว็บไซต์การเดินทางที่ใหญ่ที่สุดในโลก เขาว่าของเขาเอง ฉันไม่ได้เป็นคนว่า ตอนนี้แอบเสนอโปรแกรม Cities I've Visited มาให้แฟนในเฟสบุ๊คเข้าไปเล่น

ใครเคยไปเที่ยวเมืองไหน ประเทศไหนมาบ้าง เมื่อเราติ๊ก โปรแกรมก็จะเก็บรวบรวม ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันเป็นคนเที่ยวเก่งเหมือนกัน ไปมาแล้ว ถึง ๑๐๗ เมือง ๒๐ ประเทศ ในแต่ละเมืองไปเที่ยวที่ไหนมาบ้าง เขาก็จัดช่องไว้ให้กรอก สามารถเก็บไว้เป็นอนุทินเดินทางส่วนบุคคลได้เลย ตอนท้ายโปรแกรมสรุปให้ทราบว่า ฉันไปเที่ยวมาแล้ว ๑๓ เปอร์เซ็นต์ ของเมืองใหญ่หรือค่อนข้างใหญ่ที่มีอยู่ในโลกนี้ ... ๑๓ เปอร์เซ็นต์ เยอะทีเดียว สอบผ่านแล้ว ไม่ต้องรอให้ถึง ๕๐ เปอร์เซ็นต์เหมือนกรณ๊ทั่วไป ฉันคิดเลยเถิดไปถึงกับว่า คงไม่มีใครหรอกนะที่เที่ยวได้ถึง ๕๐ เปอร์เซ็นต์... ใครที่่สนใจน่าเข้าไปเล่นดู สนุกดี

สืบเนื่องจากอนุทินเมื่อวาน วันนี้โพสต์ในเฟสบุ๊ก เผื่อว่าอะไรๆจะดีขึ้นบ้าง เขียนไปว่า ขอพูดแทนต้นไม้หน่อยแล้วกัน ..."ช่วยผมด้วย ผมยังไม่อยากตาย........."

มีแฟนที่เข้ามาอ่านประสานไปยัง Csr Scg Chemicals ซึ่งเป็นที่มาของเรื่องทั้งหมด จากนั้นทุกอย่างก็จบลงด้วยดี ข้างล่างนี้ คือ ส่วนหนึ่งของการสื่อสาร

ขอบคุณคะ และขอโทษจริง คือทางCSRเอง ก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ สิ่งที่เรายังทำได้ ณตอนนี้คือ ติดตามผลและฟื้นฟูเท่าที่จะทำได้คะ ทางเราเองก็ไม่ได้โทษหรือมุ่งประเด็นไปให้ใคร แต่ทางเราของเป็นฝ่ายรับผิดชอบเอง โดยต้องอธิบายตั้งแต่เริ่มแรกก่อนว่าทางบริษัทเราได้มีการเข้าไปพูดคุยกับชุมชน และผู้ประกอบการในพื้นที่ ในเรื่องการปลูกต้นไม้นี้ เพราะเล็งเห็นถึงความต้องการที่จะร่วมกันฟื้นฟูชายหาดจึงนำมาด้วยการปลูกต้นสารภีเพื่อปรับภูมิทัศน์และทดแทนต้นสนในพื้นที่ริมชายหาด โดยมีข้อตกลงในการร่วมมือกันคือ ทางบริษัทจะสนับสนุนในเรื่องของ คชจ.ต่างๆ และทางผู้ประกอบการ กับชุมชนในพื้นที่ จะร่วมมือกันดูแลรับผิดชอบในหน้าที่ของตนเองคะ ซึ่งทางบริษัทเองได้มีการเข้าไปตรวจสอบติดตามผลอยู่เสมอคะ ซึ่งตอนนี้เรากำลังหาวิธีแก้ไขในทุกกรณีและทุกวิธีทางที่จะช่วยไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกคะ ขอบคุณพี่และพี่ทอมมากคะ เพราะถ้าพี่ทอมไม่นำมาแจ้งข่าวก็จะไม่ทราบเรื่องเช่นกัน สงสัยอะไร เข้ามาสอบถามได้ตามเฟสบุ๊คนี้นะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องที่นำมาแชร์คะ หรือถ้าพี่มีข้อแนะนำดีดีก็บอกได้คะ สุดท้ายสิ่งที่เราร่วมสร้างในแม่รำพึงคือเราพยายามเข้าไปฟื้นฟูในส่วนที่ทางบริษัทพอจะช่วยได้ ซึ่งบริษัทเองก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไร และทางแม่รำพึงก็ไม่ได้รับอันตรายใดใดจากโรงงานของเราคะ /ขอบคุณอีกครั้งคะ CSR SCG Chemicals

เย็นวันนี้ชีพจรลงเท้าอีกครั้ง มีคนชวนไปถ่ายภาพตะวันตกทะเลที่บ้านก้นอ่าว เป็นชายทะเลบริเวณต่อเนื่องกับหาดแม่รำพึง

ได้ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการถ่ายภาพทะเลมาพอสมควร แต่ก็มีของแถมให้ได้พูดถึงต่อ  ช่วงสองสามปีที่ผ่านมานี้ มีกิจกรรมที่ดำเนินการกันอย่างต่อเนื่องโดยบริษัทยักษ์ใหญ่หลายแห่ง กิจกรรมนี้เรียกโดยย่อว่า CSR มาจากคำเต็ม Corporate social responsibility พูดแบบให้เข้าใจง่ายที่สุด มันคือ กิจกรรมเอาใจชาวบ้านใกล้เคียงกับโรงงานหรือธุรกิจของบริษัท กิจกรรมซื้อใจชาวบ้านมาเป็นพวก เมื่อใดบริษัทดำเนินกิจการที่มีผลกระทบกับชุมชน จะได้ไม่ถูกคัดค้านหรือต่อต้าน หรือหากมีก็จะไม่รุนแรง

วันนี้ไปเห็นหลักฐานการนำกล้าต้นสารภีทะเลซึ่งเป็นต้นไม้ประจำจังหวัดระยอง สนับสนุนโดยบริษัทในเครือปูนใหญ่ มาปลูกที่ชายทะเล....  ชื่นชม ในความตั้งใจดี แต่สิ่งที่ทำน่าเป็นห่วงว่าจะไร้ผล  ไม่มีการดูแลหลังการปลูก ขาดน้ำ ใบเหลืองใกล้ร่วงหล่น รู้สึกเสียดายเงินและแรงงานที่เสียไปเหลือเกิน

เอาเรื่องใกล้ตัว ซึ่งเล่นอยู่เกือบทุกวันในขณะนี้ก็แล้วกัน...กล้องและการภาพถ่าย เมื่อเริ่มเล่นกล้อง dslr ใหม่ ๆเข้าไปอ่านเว็บเกี่ยวกับการถ่ายภาพแทบทุกวัน มีหลายคนเขียนบล็อกเล่าว่า ในอดีตเมื่อถ่ายภาพมาแล้ว ขั้นตอนต่อไป ได้แก่การโอนไฟล์จากการ์ดลงพีซี จากนั้นเอาขึ้นออนไลน์ แต่บอกว่าเดี๋ยวนี้ไม่ได้แล้ว ทุกภาพก่อนโพสต์จะต้องโปรเซสก่อน เพื่อให้ได้ภาพที่ถูกใจตนเองและผู้คนที่เข้ามาดู เริ่มแรกฉันไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่ เพราะเสียเวลา โดยเปล่าประโยชน์ เนื่องจากกล้องดิจิตอลรุ่นใหม่ๆ มีโปรแกรมช่วยแต่งภาพในกล้องให้อยู่แล้ว ซึ่งสามารถทำได้ทันทีหลังการถ่าย.......

ปัจจุบันไม่แล้ว ความคิดฉันเปลี่ยน การโปรเซสภาพในกล้องมันไม่เจ๋งเป้งถูกใจเท่ากับนำมาทำต่อในโปรแกรมตกแต่งภาพ ซึ่งมีอยู่หลายค่าย สารพัดจะมีให้เราเข้าไปใช้ เหตุผลก็คือ ภาพที่โปรเซสแล้ว มันสด มันให้ความรู้สึกที่ดีกว่าที่เครื่องประมวลผลในกล้องทำให้เรามากมาย นั่นมันไม่ใช่ของจริง มันของปรุงแต่ง เป็นมายาก็เถอะ....แต่ก็มีความสุขกับมัน ใครที่คลุกคลีกับโลกไอที นับวันจะหนีห่างจากความจริงออกไปทุกที หนีมายาไม่พ้นเสียแล้ว ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม

ภาพที่โพสต์ลงในเฟสบุ๊กเช้าวันนี้

ฉันชอบถ่ายภาพดอกไม้ มากกว่าการถ่ายภาพแนวอื่น ดอกไม้ให้ความสดชื่น ให้ความสวยงามผ่านดวงตาเข้าจิตใจ เมื่อจิตเข้าไปรับรู้อารมณ์แล้ว เวทนาขันธ์ ซี่งเป็นหนึ่งในห้าของขันธ์ห้า ก็เริ่มทำงาน เวทนาจะสร้างความรู้สึกให้เกิดขึ้นในใจว่า ชอบหรือไม่ชอบหรือเฉยๆ ส่วนใหญ่คนปกติจะชอบเมื่อมีโอกาสได้เห็นดอกไม้ เพราะดอกไม้เป็นความงาม รู้อย่างไรล่ะว่าสิ่งนั้นงามสิ่งนี้ไม่งาม ก็จิตอีกนั่นแหละเป็นผู้ตัดสิน  โดยใช้สังขารขันธ์อันเป็นเครื่องมือสำหรับปรุงแต่งของจิต  เมื่อจิตยอมรับว่า สิ่งใดสวย ความอยากมีอยากได้ รู้จักกันในชื่อ ตัณหา ก็จะมากระทบใจ เมื่อได้อย่างใจ จิตก็พอใจ เมื่อไม่ได้เป็นทุกข์ ...

วนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่รู้จักจบจักสิ้น และยากแสนเข็ญที่จะหลุดพ้นวงจรนี้ไปได้....จะหลุดพ้นได้ต้องมีขันติ มีความเพียร มันง่ายเสียเมื่อไหร่ล่ะ....ที่สำคัญต้องมีเริ่มต้น ถ้าไม่มีเริ่มต้น จุดหมายปลายทางที่หลายคนประสงค์ไม่มีทางพบได้เลย...ที่ให้ละ ให้ปล่อย ให้วาง ก็เจ้าตัณหาตัวแสบนี้เอง ไม่ใช่อะไรอื่น

หลังอาหารเช้า ลุงจ้อยบอกว่า เที่ยงๆผมจะไปซื้อก๋วยเตี๋ยวแกงส้มมาให้อีก...พอบ่ายโมงชักหิว ตะโกนเรียกไม่มีเสียงขานรับ กดโทรศัพท์เสียงตอบรับไม่มี ทำงานไปเรื่อยๆ บ่ายสองลุงจ้อยถึงโผล่เข้ามา พร้อมก๋วยเตี๋ยวตามสัญญา 

"วันนี้ผมได้ปลามานิดหน่อย ไม่ได้ขออนุญาต รู้ว่าถ้าขอก็ไม่ให้ไป" เป็นรายงานที่ไม่อยากฟัง จากเพลถึงบ่ายครึ่งลุงจ้อยโกฟิชชิ่ง..วันพระแท้ๆ ทำทั้งๆที่แกก็รู้ เฮ้อ..

a photograph does speak a thousand words เป็นคำพูดของฝรั่ง ซี่งมีความหมายว่า ภาพหนึ่งภาพบอกอะไรแก่เราได้มากมาย แล้วแต่ผู้มองภาพจะนึกจะคิดไปได้สารพัด เมื่อเร็วๆนี้ฉันโพสต์ภาพพระอาทิตย์ตกทะเลไปในเฟสบุ๊คหนึ่งภาพ พร้อมกับบรรยายว่า "ทะเลระยอง ทะเลไทย" ตอนเขียนก็ไม่ได้นึกอะไรมาก นอกจากตอกย้ำคำว่า ทะเล ทำนองเดียวกับ กรุงเทพฯที่มักจะต่อด้วย ประเทศไทย...แค่นี้เอง มีเม้นต์กลับมา ทำให้ฉันต้องคิดต่อเพื่อตอบ แต่ใช้เวลาแป๊บเดียว แล้วก็กลายเป็นเรื่องเป็นราว ที่สนุกครื้นเครงไม่น้อยเลย...เริ่มด้วย

"ทะเลระยองจะเป็นทะเลประเทศอื่นได้อย่างไรละพี่ 555"

"เดี๋ยวนี้ แรงงานเขมรที่ปากน้ำระยองเยอะมาก กลัวว่าวันดีคืนดี จะมาอ้างว่าเป็นของมัน เลยขอประกาศไว้ซะงั้น โปรดเข้าใจตามนี้ด้วยนะครับ"

"เข้าใจแล้วคร๊าบ"

แล้วก็มีอีกคนมาแจมต่อว่า "ถ้ามันอ้างเมื่อไรก็คงใด้เห็นดีกัน"

"ลุง..ผมขออนุญาตไปตกปลาที่ปากน้ำหน่อยนะ"

"โอเค แล้วจะกลับเมื่อไหร่ล่ะ"

เป็นบทสนทนาระหว่างฉันกับลุงจ้อย คนสวนเมื่อเช้านี้ ลุงจ้อยแม้พื้นเพจะเป็นชาวสวน แต่ฝีมือตกปลาของแก เด็ดสะหระตี่ หาตัวจับได้ยาก เป็นคนทำบาปขึ้น เคยห้ามไปหลายครั้งแล้ว ว่าไม่ดีนะ แต่ลุงจ้อยยังติดใจทำสิ่งที่แกชอบ ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อดี ...คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรม

สี่ชั่วโมงเต็มที่ลุงจ้อยหายจ้อยไปเที่ยวทะเลระยอง ขากลับซื้อก๋วยเตี๋ยวแกงส้มป้าลำดวล อาหารดังหน้าวัดปากน้ำ มาฝากฉันหนึ่งชาม เป็นความดีของลุงจ้อยอย่างหนึ่งที่รู้ว่า ฉันชอบกินก๋วยเตี๋ยวแกงส้ม เป็นอาหารสุขภาพ ไม่มีไขมัน ...ลุงจ้อยคุยต่อให้ฟังว่า ไปวันนี้เสียเที่ยวไม่ได้ปลากลับมาสักตัว สำหรับฉันนึกในใจว่า ดีแล้วที่วันนี้ลุงจ้อยไม่ได้สะสมบาปเพิ่ม แกบอกว่า ไปไกลถึงพระรูปกรมหลวงชุมพรฯ....อ้าว อยู่ที่ไหนล่ะ ระยองมีด้วยหรือ .... แม้ฉันจะเป็นคนท้องถิ่น ก็ไม่ได้หมายความว่า จะต้องรู้ ต้องทราบอะไรไปหมด เป็นข้อมูลใหม่ที่ฉันต้องหาโอกาสไปสักการะแน่นอน...

เชื่อว่า ทุกคนต้องเคยรู้สึกคันหูในบางโอกาสบางเวลา ทางแก้ที่ฉันเคยทำคือ ใช้คอตตอนบัด เข้าไปแยงและคลึง อาการคันจะทุเลาลงค่อนข้างจะทันที และรู้มานานแล้วว่า ทำอย่างนี้ต้องทำด้วยความระมัดระวัง เพราะอาจเป็นอันตรายแก่ผิวหนังในรูหู และทำให้แก้วหูทะลุได้ วันนี้ได้ความรู้เพิ่มเติมจากการให้สัมภาษณ์ของแพทย์เชี่ยวชาญเฉพาะทาง กระทรวงสาธารณสุข มายืนยันว่า การใช้ไม้แคะหู เมื่อคันหู (จริงๆไม่ใช่ไม้) หรือใช้ไม้พันลำลีเช็ดในรูหูหลังอาบน้ำหรือสระผม ไม่ควรทำ เพราะขี้หูอาจเข้าไปอุดตันในรูหู แต่ก็แปลกไม่ยอมแนะว่า ควรทำอย่างไรเมื่อคันหู

เป็นความรู้ใหม่ ที่แพทย์คนเดียวกันนี้บอกว่า ขี้หูที่จริงแล้ว มีประโยชน์ ไม่ใช่สิ่งสกปรก และจะค่อย ๆ เลื่อนออกมาเอง.....ถ้าคนพูดไม่ใช่หมอ ฉันจะไม่เชื่อเด็ดขาด แต่นี่หมอเรียนมา จึงต้องเชื่อ ว่า "ขี้" ที่ไม่สกปรก ยังมีอยู่ในโลกกลมใบนี้เหมือนกัน ๕๕๕

นายธีรยุทธ บุญมี อดีตแกนนำคนหนึ่ง ในขบวนการนักศึกษาและประชาชน ยุคล้มล้างรัฐบาลถนอม-ประภาส เมื่อ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖ ปัจจุบันผันตัวเองมาเป็นอาจารย์ และผู้อำนวยการสถาบันสัญญา ธรรมศักดิ์เพื่อพัฒนาประชาธิปไตย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เปิดแถลงการวิเคราะห์การเมืองไทยแนวโน้มของวิกฤติปัจจุบัน ในวันนี้ ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ บอกว่า ทักษิณมีลักษณะเป็นผู้นำการตลาดมากกว่าผู้นำประชาธิปไตย

สื่อในทวิตเตอร์ค่อนแคะว่า หน้าตาดูแก่ไป แต่ที่ยังใหม่คงเป็นเสื้อกั๊ก หากเราสังเกตให้ดีสักหน่อย จะพบว่า เจอที่ไหนมักจะเห็นนายธีรยุทธ สวมกั๊กไหมพรมทับเสื้อเชิร์ตเป็นประจำ ใส่เป็นสัญญลักษณ์บุคคล ไม่ใช่ใส่เพื่อระงับความหนาวเย็นเหมือนกับคนทั่วไป....จะเรียกว่าอ้ายหนุ่มเสื้อกั๊กก็คงได้

การเอารัดเอาเปรียบ การค้ากำไรเกินควร ยังพบได้ทั่วไปในสังคมไทย โดยเฉพาะสินค้าที่ไม่ได้ติดราคา และเป็นสินค้าที่ผู้บริโภคเดาราคาได้ยาก เช่น ยารักษาโรค

เหตุเกิดเมื่อสัปดาห์ก่อนที่ร้านขายยาในตลาดระยอง เผอิญยาลดความดันโลหิตตัวหนึ่งที่รับประทานอยู่ประจำหมดลง ปกติจะซื้อที่กทม. เดินไปในตลาด เข้าร้านขายยาแห่งหนึ่งซึ่งผู้ขายเป็นคนจีน ไปถึงฉันก็ขอเศษกระดาษเล็กมาแผ่นหนึ่งพร้อมปากกาลูกลื่นแล้วบรรจงเขียนชื่อยาลงไปแทนคำพูด Caraten 6.25mg. สักครู่ผู้ขายพบยาเป้าหมาย ส่งให้ดู พร้อมพูดว่า "๑๒๐" ปกติฉันซื้ออยู่ที่ราคาระหว่าง ๖๕ ถึง ๗๐ บาท "ลดหน่อย ได้ไหม" "ไม่ได้ ไม่ได้บอกผ่าน"

ถึงคราวจำเป็น ก็ต้องซื้อ ในราคาสูงเกือบสองเท่าของราคาปกติ ถ้าเป็นโรงพยาบาลเอกชน ราคานี้จะไม่บ่นเลย เพราะเขาต้องสร้างอาคารสถานที่ มีค่าบริหารจัดการ จิปาถะ ...ที่นี่เปล่า นี่ถ้าเป็นตาสีตาสา ทำงกๆเงิ่นๆเข้าไปซื้อ อาจถูกขูดรีดมากกว่านี้ค่อนข้างแน่...ต้องบ่นกันหน่อย แม้จะรู้ว่าไม่มีใครหรอกที่จะช่วยแก้ปัญหานี้ได้

ร้านอาหารญี่ปุ่น รสชาติดี ราคายุติธรรม ในเมืองไทยมีอยู่ไม่กี่เจ้า นับจำนวนได้ เมื่อมีบางรายหายหน้าไป แบบหยุดยาว จึงคิดถึงและอยากกินอีก ช่วงหน้าท่วม ที่เคยอุดหนุนอยู่เป็นประจำ คือ Hachiban Ramen หรือ เส้นบะหมี่ญี่ปุ่น เบอร์ ๘ งดขายทุกสาขาไม่ว่าในกรุงเทพฯหรือต่างจังหวัด มีประกาศแผ่นเล็กๆติดไว้ที่กระจกข้างร้านว่า แหล่งผลิตวัตถุดิบของบริษัท หรือครัวกลางที่กทม. ถูกน้ำท่วมเสียหายหนัก ทำให้ร้านขาดแคลนวัตถุดิบ ในการทำอาหาร ลูกค้าประจำอย่างฉัน ติดตามความข่าวมาตลอด ใจหนึ่งคิดว่า บริษัทนี้คงเจ๊งแน่แล้วเพราะหยุดนานเป็นเดือนๆ แบบนี้

ตอนบ่ายไปช๊อปที่เซ็นทรัลปิ่นเหล้า เห็นร้านราเมนเบอร์แปด เปิดแล้ว และค่อนข้างมั่นใจว่า คงจะเปิดทุกสาขาทั่วประเทศ ...เป็นข่าวดีสำหรับลูกค้าประจำ

ไปเดินออกกำลังตอนเช้าที่สันเขื่อนอุบลรัตน์ในเช้าวันหนึ่ง พบป้ายห้ามที่หลายคนคงไม่คุ้นเคย.... กฟผ. ห้ามปาหิน ไม่ว่าจะปาหินถามทาง หรือปาหินลงน้ำ ห้ามหมด เหตุเพราะมีนักท่องเที่ยวมืออยู่ไม่สุก หยิบหินขึ้นปาเล่น ถ้าไม่มีข้อห้ามอย่างนี้ สักวันหนึ่งคงต้องขนหินมาเสริมเป็นคันรถแน่นอน...คนซุกซนอยู่ที่ไหนทำความเดือดร้อนได้เสมอ

วานนี้เป็นวันที่จิตอิ่มเอิบอีกครั้งหนึ่ง ผลการตรวจหัวใจปกติ ความดันหมอขอเพิ่มยานิดหนึ่ง เพื่อรักษาระดับให้เป็นที่พอใจกว่านี้ ต่อมลูกหมาก ค่า PSA ในเลือดลดลง อ้าวอย่างนี้จะไม่ให้ดีใจได้อย่างไร ระดับความดีใจวัดได้สูงกว่าเมื่อถูกล็อตเตอรี่เลขท้ายสามตัว ใช้ความรู้สึกมาเทียบเท่านั้น ไม่ได้ซื้อหวย ไม่ว่าหวยอะไรมาสิบกว่าปีแล้ว...

วันนี้รับงานเที่ยวต่อ สายๆจะออกเดินทางไปร่วมงานวันเกิดเขื่อนอุบลรัตน์ที่ขอนแก่น งานนี้ต้องได้พบเพื่อนร่วมงานเก่าๆ ปลุกบรรยากาศวันหวานในอดีต ให้หวนกลับมาอีกครั้ง...ไม่ได้หลงอดึตนะ แค่อยู่กับปัจจุบันแล้วเหลียวเมียงมองอดีต เป็นครั้งเป็นคราว..ก็แค่นั้น

บีทีเอสสายสนามกีฬาฯ-วงเวียนใหญ่เที่ยวหนึ่งของบ่ายวันนี้ผู้โดยสารเต็มมาตั้งแต่ต้นทาง รู้สีกได้เมื่อฉันเปลี่ยนถ่ายจากสายหมอชิต-แบริ่งที่สถานีสยาม       เข้าไปยืนในรถได้เพียงอึดใจ ผู้มีน้ำใจลุกให้นั่ง เป็นชายวัยหนุ่มอายุไม่เกินสามสิบ  เมื่อฉันจัดตัวเองได้เข้าที่เข้าทางแล้ว จึงแอบไปสะกิดต้นแขนชายหนุ่มผู้นี้ พร้อมพูดว่า "ขอบคุณ นะพ่อหนุ่ม ขอให้มีความสุขความเจริญ" เพื่อตอบแทนน้ำใจงามของเขา

ชายหนุ่มทำสีหน้างุนงงนิดนิด แล้วเอ่ยเป็นภาษาปะกิดว่า "I don't understand." ไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรฉันนึก แล้วรีบเปลี่ยนไปพูดภาษาเดียวกับเขา  บอกว่าลุงขอบใจมากที่ลุกให้นั่ง นี่แหละคือคำแปลเป็นไทยที่ตรงและชัดเจนที่สุด วิสาสาต่อกันไปอีกสองสามคำ จึงรู้ว่า หนุ่มคนนี้เป็นคนปิน (ฟิลิปปินส์) มาเที่ยวเมืองไทย

เหตุการณ์คราวนี้เท่ากับบอกว่า  ความมีน้ำใจของคน ไม่เกี่ยวกับชาติตระกูล หรือเผ่าพันธ์แม้แต่น้อย เตือนฉันให้สังวรว่า เราอายุมากแล้วจริง อย่าหลงว่าอายุเป็นเพียงตัวเลขอย่างที่ชอบพูดกัน ความแก่ก็คือความแก่ ไม่อาจเป็นอย่างอื่นได้

มาถึงกรุงเทพเมืองฟ้าอมร เวลาบ่ายหลังจากที่ไปอยู่ที่อื่นเสียเกือบหนึ่งเดือน ประการแรกที่รู้สึกได้ คือไม่ร้อนมากมายตามที่เป็นข่าว เรียกว่าร้อนพออาศัย วันอาทิตย์คงจะเป็นวันเดียวในรอบสัปดาห์ที่รถไม่ติดเลยหรือ ติดน้อย

งานสร้างรถไฟฟ้าบนถนนจรัญสนิทวงศ์ คืบหน้าไปพอสมควร  ถ้าอยู่กทม.ทุกวันคงสังเกตได้ยาก อุโมงค์สี่แยกบรมราชชนนี หรือแยกพาต้า ก็เริ่มเห็นน้ำเห็นเนื้อ แม้ความคืบหน้าของงานเป็นไปอย่างล้าช้า จำได้ไม่น่าจะผิด  ตั้งแต่เริ่มงานก่อสร้างอุโมงค์นับถึงวันนี้เกืองสองปี เอาน่ะ... เรามันแค่ผู้ใช้รถใช้ถนน แม้จะล่าช้าบ้าง ก็เต็มใจทน ดีกว่าไม่มีอะไรคืบหน้า....เอ๊ะวันนี้ ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า บ่นมาดังๆราวกับว่าเป็นโฟร์แมนหรือผู้คุมงานจ้างประมาณนั้น

รูปแบบ หรือพิธีการจัดการศพ ก่อนทำการฌาปนกิจ ที่ทำกันเป็นปกติ เป็นสิ่งที่เหมาะสม และน่าดูอย่างยิ่ง ก็คือการอ่านประวัติผู้ตาย แล้วยืนไว้อาลัยให้แก่ผู้จากไป ก่อนหน้านั้นได้แก่พิธีการที่เกี่ยวพันกับวิถีพุทธ เช่น มีพระธรรมเทศนา พิธีบังสุกุล ตามด้วยการเชิญแขกผู้มีเกียรติให้เป็นผู้ทอดผ้าไตรหน้าศพ

ขั้นตอนการจัดให้มีการทอดผ้าไตรนี่แหละที่อยากจะพูดถึง ผู้ได้รับเชิญให้ทอดผ้าไตรหน้าศพ ส่วนใหญ่จะเป็นญาติผู้ใหญ่ของผู้ตาย ตามด้วยผู้มีชื่อเสียงในแวดวงสังคมที่มาร่วมในพิธี บางครั้งเท่าที่พบ โดยเฉพาะในต่างจังหวัด บางงานเชิญมากเกินไป ถึงสิบไตรก็มี ทำให้พิธีการยืดยาดออกไปดูเกินจำเป็น ในระยะหลังมีแปลกไปกว่านั้น หนึ่งไตรเชิญผู้ทอดเข้าร่วมถึงสามคนก็มี อย่างนี้ไม่ใช่การให้เกียรติแขกแล้ว แต่เป็นการยัดเยียดหน้าที่ให้แขกทำจนเกินงาม ประคองไตรกันแบบไม่ถนัดมือ บางคนแค่ยื่นมือมาแตะไตร กระชับกว่านี้ทำไม่ได้ ราวกับว่าให้แขกมาขอแบ่งส่วนบุญ ต่อหน้าผู้คนมากมายอะไรประมาณนั้น ไม่น่าดูเลย

คิดไม่ผิดที่ฉันเลือกใช้ชีวิตหลังเกษียณที่ระยอง จะทำอะไรต่อมิอะไร แม้บางโอกาสจะมีข้อขัดข้องอยู่บ้าง แต่เมื่อบวกลบคูณหารแล้วดีกว่าอยู่ในเมืองหลวงหลายประการ อาหารการกินเอ่ย แหล่งช้อปปิ้งเอ่ย สิ่งอำนวยความสะดวกไม่ว่าจะด้านสุขภาพหรือประการอื่น อะไรที่กทม.มี ระยองมีหมด ในบรรยากาศและคุณภาพเท่าเทียม สิ่งที่ระยองมีน้อยกว่ากทม. เห็นจะเป็นเรื่องรถติด ไม่เท่าเทียมน่ะแสนวิเศษสุดชอบมาก

อย่างเช่นเมื่อตอนหัวค่ำที่ผ่านมา ไปร่วมงานสวดพระอภิธรรมศพ ฉันไม่ใช้รถ ไม่ว่ารถอะไรทั้งนั้น บ้านห่างจากวัดประมาณ ๘๐๐ เมตร เลือกเดิน... ขากลับ มีผู้อาสาขับรถมาส่งบ้าน ก็ขอบอกขอบใจผู้มีน้ำใจ บอกเขาไปว่า วันนี้งดไปเดินที่สวนสาธารณะเหมือนเช่นเคย ขอเดินกลับบ้านเอง  "เอางั้นเลยเหรอลุง"   ฉันรีบพยักหน้า ตอบรับ ...แล้วก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ถือเสียว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของการชีวิตอย่างเพียงพอ

มาฆบูชาปีนี้ อยู่ระยอง...ตั้งใจไว้ล่วงหน้าแล้วว่า วันเพ็ญหนนี้ต้องตามเก็บความงามขอพระจันทร์อีกครั้งหนึ่ง ที่ผ่านๆมายังไม่พอใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ เพิ่งถอย Nikon Coolpix P500 ตัวใหม่ โคตรซูม ทำได้ถึง 36x Optical ยิ่งต้องอยากลอง 

ถึงเวลาจริง ผิดหวังมาก ดวงจันทร์ไม่สดใสเหมือนคืนก่อนวันมาฆะ มีเมฆบังมากมาย กลบความงามของดาวประจำโลกจนเกือบหมดสิ้น เตรียมตัวแล้ว ยังไงก็ต้องออกจากบ้านค่ำนี้ เดินดิ่งตรงไปวัดป่าประดู่ วัดเก่าแก่ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง เป็นวัดที่ฉันรู้จักดี เคยสละเพศฆราวาส ก็ที่วัดนี้ เมื่อ ๗ กรกฏาคม ๒๕๐๐ ยังอยู่ในฮาร์ดดิสส่วนตัวแน่นปึก

พบว่า  วัดเปิดไฟส่องสว่างภายในโบสถ์เก่า โบสถ์ใหม่ วิหาร เป็นอาหารอันโอชะสำหรับคนเล่นกล้อง แสงไฟยามค่ำคืน ช่วยเพิ่มความงดงามให้ภาพได้ไม่น้อย โดยเฉพาะความนุ่มนวล จะสังเกตได้อย่างชัดเจน

สมองคนสร้างสมองกล เพื่อทำงานให้คน  สมองกลสามารถทำงานแทนคนได้อย่างรวดเร็ว บางเรื่องเก่งกว่าคนด้วยซ้ำ เช่น การจดจำ สมองกลเมื่อจำแล้วจะไม่มีวันลืม เว้นเสียแต่ว่าคนจะสั่งให้มันลืม จำแล้วจำเลย แน่นอน ไม่มีผิดพลาด สมองคนเสียอีกที่จำแล้วมีลืม สมองคนแก่ยิ่งลืมง่าย นอกจากลืมง่ายแล้วบางทียังจำผิดผิดอีกด้วย  เช่น กินข้าวแล้ว บอกว่ายังไม่ได้กิน ยังไม่ได้ถ่าย บอกว่าถ่ายแล้วเป็นต้น

ข้อด้อยของคอมพิวเตอร์ยังมีมาก มันจะทำงานให้ตามที่สั่งเท่านั้น แล้วก็ทำเป็นเท่าที่เคยทำหรือเคยถูกสอน คนสามารถดัดแปลงเสริมแต่งงานให้ดีหรือผิดไปจากเดิม สมองกลไม่ ปัจจุบันคนสามารถสร้างโปรแกรมให้สมองกลทำงานด้านศิลปซึ่งเป็นงานที่ละเอียดอ่อน  ได้บ้าง แต่ผลงานออกมายังดีไม่ทำคนทำ ยกตัวอย่างงานแปลที่กูเกิลพยายามพัฒนานำมาให้ใช้  ลองดูตัวอย่างนี้...  ก่อนใช้ต้องตัดไหมออก แล้วนำมาพันนิ้ว  ต่อไปนี้คือคำแปล  Before you cut me off. Then the thousands of an inch.. คงต้องใช้เวลาอีกนาน

รู้จักไหมขัดฟันมานานแล้ว ว่าเป็นอุปกรณ์ชนิดหนึ่งที่เมื่อนำมาใช้แล้วจะช่วยให้สุขภาพปากดีขึ้น พูดให้ตรงก็คือฟันสะอาดขึ้น เมื่อมีจำหน่ายใหม่ๆเคยซื้อมาใช้ ทำตามวิธีที่มีบอกทุกอย่าง แต่ส่วนตัวรู้สึกว่าไม่ถนัดมือเลย  ก่อนใช้ต้องตัดไหมออก แล้วนำมาพันนิ้ว  ภาษาสมัยใหม่เรียกว่า ไม่สะดวกใช้ บัดนี้ มีการพัฒนาสินค้าประเภทนี้ขึ้น เป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับคนรักความสะอาด  อุปกรณ์ที่ว่านี้ ทำเป็นรูปแปรงขนาดเล็กมาก มีหลายรูปทรง ทรงต้นคริสมาสต์ก็มี ขนาดของแปรงมีหลายเบอร์ให้เลือก ซึ่งผู้ใช้สามารถเลือกให้เหมาะสมกับสภาพช่องฟัน  ไม่รู้ว่าถูกต้องเขาเรียกกันว่าอะไร แต่ฉันขอเรียกว่า แปรงขัดฟัน  เพื่อให้ต่างจากแปรงสีฟันซึ่งทุกคนคุ้นเคย

ฟันสำคัญมาก ใช้งานตั้งแต่เป็นเด็กเล็ก จนถึงวันตาย หลายคนฟันเสียหายยับเยิน ก่อนวัยอันควร ทำให้ต้องรีบหาฟันปลอมมาใส่ มันแน่ล่ะ ของปลอมไม่มีทางที่จะมาสู้ของจริงได้...ใช้แปรงสีฟันเพียงอย่างเดียว แม้จะแปรงถึงวันละสามหน เศษอาหารที่ติดอยู่ตามซอกฟันยังมีนะ เมื่อยังหลงเหลืออยู่ในปากเรา ปัญหาปากเหม็นจึงตามมา  ตอนนี้ฉันใช้แปรงขัดฟันประจำ  สุขภาพฟันดีขึ้นมาก ...บ่นมาดังดัง ใครที่ยังไม่รู้จะได้รู้ไว้ สำหรับคนที่รู้แล้ว จะบ่นบ้างว่า เขารู้กันตั้งนานแล้วละลุง ตาแก่คนนี้เชยจัง ก็ไม่ว่ากัน