อนุทิน 106261

ภาษาเป็นสิ่งที่ควรเรียนรู้อย่างยิ่ง ยิ่งเรียนยิ่งช่วยให้ปัญญาแตกฉาน การเรียนแม้จะสนุก แต่ก็ต้องยอมรับว่า การเข้าถึงภาษาหรือเข้าใจในความหมายให้ถ่องแท้ได้นั้น ไม่ง่ายเลย คำคำเดียวกัน ในภาษาโลก กับภาษาธรรม ยังต่างกันอย่างสิ้นเชิง เป็นต้น ว่า อารมณ์ ในทางธรรม คือ สิ่งที่จิตเข้าไปรับรู้ อารมณ์เข้าสู่จิตทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ไม่ใช่อารมณ์ดีอารมณ์ร้าย หรือ เป็นคนเจ้าอารมณ์ อย่างที่เข้าใจกันในภาษาพูด ส่วน วิตก วิจารณ์ เป็นบริบทเกี่ยวกับการเข้าสู่ฌาณในระดับต่างๆ ของสมถกรรมฐาน คำว่า วิตก ไม่ใช่ภาวะที่ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หรือเกิดประหวั่นพรั่นพรึง แบบไม่มีความมั่นใจ ในภาษาโลก

ในคำอธิบายธรรม ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช ท่านบอกว่า วิตก คือ ตรึกไปที่ต้วอารมณ์ ส่วนวิจารณ์ นั้น หมายถึงการเคล้าเคลียไปที่ตัวอารมณ์ ท่านพูดทิ้งท้ายไว้แค่นี้ ฉันยังกังขาอยู่ดี คือเข้าใจแบบครึ่งๆกลางๆ โดยเฉพาะ คำว่า ตรึก เมื่อค้นต่อไปถึงเข้าใจได้ดีขึ้น มีคำอธิบายว่า ตรึก นั้น คือ การคิดนึกตาม

ใครว่า ภาษาไทยเรียนยาก เรียนแล้วเครียด ฉันว่าสนุกดีนะ ที่ว่ายาก น่าจะเป็นเพราะภาษาไทยมีภาษาแขก (บาลี) ปนอยู่มากมาย เสียมากกว่า ..เอวัง