เล่นๆมันเข้าไป อยากทำอะไรทำเสีย เวลาเหลือน้อย มีคนเตือนและเตือนตนเองเช่นนี้อยู่บ่อยๆ ฉันเข้าใจดี ฉันยอมรับความจริงในเรื่องเหล่านี้ เมื่อคืนอ่านรีวิวกล้องดิจิตอลคอมแพคตัวใหม่ F500 ตระกูลนิกร คุณภาพคับแก้ว น้ำหนักเบา พกพาสะดวก ที่อลังการมากๆ คือ ความสามารถทำออฟติกัลซูมได้ถึงสามสิบหกเท่า แถมระบบกันสั่นมาให้ด้วย จำนวนพิกเซลให้มาแบบเกินพอ ใช้เป็นกล้องตัวที่สอง เร่งด่วนฉุกเฉินละก็เหมาะนัก
หลังมื้อเที่ยงที่ศูนย์การค้าแหลมทองระยอง ดิ่งตรงไปดูของจริงที่ world camera ขอเขาลูบคลำจับต้องเดี๋ยวเดียว ซื้อเลย ซื้อแล้วไปลองของ ประทับใจประสิทธิภาพของเทเลซูมเป็นพิเศษ ยิงเป้าหมายระยะประมาณร้อยเมตร เป้าหมายเป็นเรือประมง สามารถอ่านตัวอักษรชื่อเรือได้อย่างสบายตา แบบไม่ต้องเพ่ง ช้อตที่สองยิงไปที่สุ่มไก่ ระยะห่างของเป้าหมายพอพอกับช้อตแรก เมื่อดูผล เห็นตัวไก่ชนชัดเจน
กล้องคอมแพคตัวนี้ ถ้าเปรียบเป็นนักมวย คือนักมวยรุ่นเล็ก วางใจได้ เพราะรัวหมัดได้เร็วต่อยแม่น ไม่ค่อยพลาดเป้าหมาย ซื้อตัวนักมวยรุ่นเล็กฝีมือดีมาด้วยเงิน ๑๓๙๐๐ บาท ก็แพงเอาการอยู่
อยากเห็นผลงานจังเลยค่ะ
บ้านพักที่ระยองปัจจุบัน มีลักษณะเป็นเรือนพักร้อนผ่อนคลาย คล้ายรีสอร์ท เป็นเขตอภัยทาน เนื่องจากทำสัญญาใจไว้ว่า เมื่อมาอยู่ที่นี่ ซึ่งน่าจะเป็นที่พำนักแหล่งสุดท้ายก่อนลาโลกใบนี้... จะไม่เบียดเบียนหรือทำลายชีวิตสัตว์ซึ่งเป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตาย บริเวณที่พักค่อยพัฒนาจากเขตอภัยทาน มาเป็นสวนสัตว์ต้นทุนต่ำประมาณนั้น มีสัตว์หลายชนิดมาอยู่อาศัย ทั้งสัตว์เล็กและสัตว์ใหญ่ นกหลายชนิด กระรอก กระถิก กิ่งก่า ผีเสื้อ ตุ๊กแก จั๊กจั่น พบงูเหลือม งูเขียวเป็นบางโอกาส เจ้าประจำและมาให้เห็นได้ทุกวัน คือ มิสเตอร์แอนด์มิสซิสซิลเวอร์แอนด์โกลด์ มีทุกขนาดจากเล็กไปใหญ่ เนื่องจากบ้านพักอยู่ริมน้ำ
ทำให้เรียนรู้ชีวิตวรนุชจากของจริง เข้าใจว่าไม่มีสอนที่ไหนในโลก แม้แต่ฮาร์เวิร์ดก็เตอะ รู้ว่า เขาสามารถคลานขึ้นไปนอนหลับไหลบนต้นมะขามขนาดใหญ่ได้ อาหารโปรดมี ปลา กบ เขียด แมวอยู่ในรายการอาหารแนะนำด้วย ซิลเวอร์แอนด์โกลด์ยังสามารถกลืนเต่าซึ่งมีกระดองแข็งมากได้อย่างสบาย เหตุการณ์นี้ลุงจ้อย ยืนยันว่า เห็นมากับตาขณะเต่าถูกสังเวย แต่ไม่สามารถช่วยทัน ...วันนี้แขกฝรั่งในชื่อไทย วรนุช มาเยือนอีก
ไม่มีความเห็น
ช่วงที่ถูกไข้หวัดโจมตีอยู่ในขณะนี้ มานึกดู รู้สึกว่าอาหารที่กิน น่าจะขาดของสำคัญไปอย่างหนึ่ง สิ่งนั้นคือ ผัก ประเดี๋ยวจะไม่ครบห้าหมู่ จะเดือดร้อนไปกันใหญ่ ให้ลุงจ้อยไปซื้ออาหารเย็น ...กำชับให้ซื้อมะเขือพวงมาด้วย จริงๆอยากได้มะแว้งสดมากกว่า แต่คงไม่มีขาย มะเขือพวงเป็นพืชตระกูลเดียวกับมะแว้ง ถ้าไม่ช่วยเรื่องไอ ก็ช่วยแก้เลี่ยน ช่วยเพิ่มไวตามินได้แน่
ความคิดเตลิดไปไกลถึงเรื่องราคา จึงได้โพสท์ข้อความพร้อมรูปประกอบ เพื่อความสนุกสนานไปยังแฟนคลับในเฟสบุ๊กดังนี้
"มะเขือพวง" ชื่อวิทยาศาสตร์ Solanum torvum Sw. ภาษาระยองโบราณเรียกมะเขือเม่ด ที่มาของ แกงไก่ใส่มะเขือเม่ด คำนี้เขียนให้ตรงตามเสียงพูดได้ยากจริงๆ แกงชนิดนี้แหละที่เด็กระยองถูกเพื่อนนักเรียนที่กรุงเทพฯล้อเลียนเมื่อหลายสิบปีมาแล้ว ทายราคากันมานะครับ ๑. สามบาท ๒. ห้าบาท ๓. สิบบาท ๔. สิบห้าบาท ๕. ผิดทั้งหมด
มีรางวัล จะมอบให้ผู้ทายถูกต้องเมื่อเจอกันในงานพบปะคราวหน้า
ไม่มีความเห็น
ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก....ชีวิตคนช่างเหมือนละคอนจริงนะ ไข้หวัดทุเลายังไม่หายสนิทเลย มีปัญหาให้ต้องขบคิดอีก วันนี้ใกล้ค่ำ อยู่ดีดีประตูรีโมทเปิดได้เอง ...งานเข้าสิแบบนี้ คืนนี้ความปลอดภัยในทรัพย์สินของฉันคงลดดีกรีลงไปเยอะ ใครจะมาช่วยฉันได้บ้างเนี่ยะ มืดค่ำแล้ว อย่ากระนั้นเลย ต้องช่วยตัวเอง เริ่มด้วยค้นหาข้อมูล นานแล้วนะ ต้องเปิดโน้ทบุ๊ค เพื่อให้รู้ว่าติดตั้งเมื่อไหร่ ช่างชื่ออะไร เท่านั้นไม่พอ เบอร์โทรศัพท์ต้องพร้อม ไม่งั้นเดินต่อไม่ได้ แต่ทุกอย่างราบรื่นดี
ฉันหมุนทันที ได้ข้อสันนิษฐานจากช่างว่า การที่ประตูเปิดได้เอง คงมาจากเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งจากสามประการ ร่ายยาวเลยล่ะ รายละเอียดฉันไม่อยากรู้เท่าไหร่หรอก ฟังไปเพื่อมารยาท พอรู้ว่าไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับจิตวิญญาณมาเล่นสนุกด้วย ฉันพอใจแล้ว "เธอจะมาแก้ไขให้ลุงได้เมื่อไหร่ล่ะ" "ขอสามวันลุง งานผมเยอะมาก" "สามวันก็สามวัน ลุงจะรอ" ช่างแนะวิธีแก้ปัญหาชั่วคราว โดยให้กลับไปแมนวลอย่างเก่า ใช้กำลังแขนและมือเปิดปิดเอา...ฉันต้องยอม ไม่มีทางเลือกนี่ครับ
ไม่มีความเห็น
นกน้อยในกรง นักโทษในคุก ย่อมรู้ซึ้งในเสรีภาพได้ดีกว่าใคร... ฉันใด คนที่ไม่ได้พักผ่อนหลับนอน มาเป็นเวลาสามวัน กับสองคืนเต็ม ย่อมเข้าใจดีว่า การได้พักผ่อนหลับนอน จำเป็นแค่ไหนต่อการดำรงชีวิต ....ฉันนั้น
ประมาณ ๗๐ ชั่วโมงติดต่อกัน จะผิดจากนี้ไปบ้างก็เพียงเล็กน้อย ฉันหลับไม่ลง จากฤทธิ์หวัด ตามด้วยอาการเจ็บคออย่างรุนแรงและไอแบบต่อเนื่อง วันนี้บ่ายสามโมงได้งีบไปสักชั่วโมงครึ่ง ตื่นขึ้น ความรู้สึกสดชื่น ปรากฏชัด คงใกล้จะจบข่าวได้สำหรับการป่วยหนนี้...แต่ก็พร้อมเผชิญกับสิ่งแปลกใหม่ที่จะเกิดกับกายเสมอ
ไม่มีความเห็น
เจ็บตัว เจ็บกายอีกแล้ว เมื่อคืนที่ผ่านมาไม่ได้หลับเลย พอขยับตัวลงนอน ไอทันที ไอที่ว่าไม่ใช่ไอที่อยู่ตรงข้ามกับยู ไอตัวนี้เป็นอาการเจ็บป่วย หรือจะพูดว่า เมื่อคืนทั้งคืนไอไอตลอดก็ยังได้ ไอแล้วเป็นไง ไม่เป็นไงหรอก แต่หลับไม่ลง...นอนคว่ำก็แล้ว นอนหงายก็แล้ว เปลี่ยนอิริยาบทมาเป็นนอนตะแคง ก็ยังไออีก ทำไงดีล่ะ เปลี่ยนเป็นยืนบ้าง เดินบ้าง อาการไอจึงทุเลาลงได้ ทุเลาชั่วคราวเอง พอล้มตัวลงนอนอีก ไอมาทันที ....หิหิ มันต้องสู้กันแหละเหวย
สุดท้ายมวยยกนี้ ฉันพ่ายโรคอย่างสิ้นเชิง เพลีย แต่ใจยังสู้ มีญาติมิตรหลายราย ที่รู้ข่าวเข้ามาช่วยให้คำแนะนำ บางรายแนะให้ทานสมุนไพรไทยมะแว้งซิ เพราะเธอใช้มาแล้วได้ผล ต้องขอบคุณทุกท่านนะครับ ที่ไม่ยอมปล่อยคนแก่สู้อย่างโดดเดี่ยวโดยลำพัง......น้ำใจท่านเหล่านี้ประเสริฐนัก
คุณอาขา เห็นใจอย่างแรงเคยเป็นมาแล้วแบบนี้ เซ็งสุดๆเลย มาอีกตัวแล้วค่ะ สู้กับไข้หวัดด้วยพืชสมุนไพรธรรมชาติรอบๆตัวไม่รู้คุณอาจะหาได้ไหม ใบมินท์ค่ะ ละลายเสมหะหายไอภายในวันเดียว (แต่ยังเป็นแบบน้อยๆ) ของคุณอาไม่รู้ต้องกินใบมินท์หมดต้นหรือเปล่า เอาใจช่วยนะคะ
Facebook นำเสนอรูปแบบใหม่ ภายใต้ชื่อ Facebook Timeline เริ่มใช้เมื่อเร็วๆนี้ แต่วันแน่นอนที่อนุญาตให้เข้าไปเปลี่ยนใช้ ขี้เกียจไปค้น ข้อมูลนี้รู้มาได้สองสัปดาห์แล้ว เสียงบ่น มีทั้งดี และไม่ดี ด้านไม่ดีคือ เมื่อตัดสินใจเปลี่ยนแล้ว ถ้าต้องการกลับไปใช้แบบเดิมจะมีปัญหา ปัญหาอะไรไม่รู้เหมือนกัน
ส่วนตัวแอบไปดูหน้าต่างรูปแบบใหม่ของเพื่อนๆ สวยดีนิ เรื่องราวทั้งหลายที่ปรากฏจะแบ่งเป็นสองส่วนหรือสองคอลัมน์ เสนอแกมบังคับว่า ให้สมาชิกโพสท์รูปเป็นปกด้วย เห็นแล้วขอยืนยันว่า รูปแบบมีชีวิตชีวากว่าของเก่ามาก จึงตัดสินใจเปลี่ยนไปเมื่อวาน มีช่องให้บันทึกเหตุการณ์สำคัญในชีวิต ซึ่งแสดงตัวอย่างหลายประเภทของเหตุการณ์ เอาไว้เป็นแนวให้สมาชิกได้เลือกใช้ตามชอบหรือเห็นว่าเหมาะสม
ฉันเป็นคนชอบของใหม่ วันแรกบันทึกเหตุการณ์ประเดิมซะ มีเรื่องที่จะพูดถึงอยู่ด้วยคืออาการเจ็บป่วยของตัวเอง...เหอะ ได้ผลครับ มีฟีดแบ็กจากกัลยาณมิตรกลับมาพอควร
ไม่มีความเห็น
เจ็บคอมาเกือบตลอดวัน แม้ไอไม่มาก แต่ก็ยังระคายเคืองที่คอน่าดู รู้ว่าโรคแบบนี้หายเองได้ แต่ถ้าพรุ่งนี้ไม่ทุเลา ไปพบแพทย์ดีกว่า สิ่งที่ทำไปเองโดยไม่ปรึกษาใคร คือ อมสะเตรปซิล เฝ้าดูอาการไปก่อน....อย่างนี้เรียกว่า พยายามช่วยตนเองไปพลางๆ ไม่ไหวจริงๆถึงค่อยหาคนอื่นมาช่วย
คุณอาคะ โอ๋เคยใช้ยาอมฝรั่งที่ว่าดีๆ (แถมแพงๆอีกต่างหาก) มาแล้วหลายยี่ห้อค่ะ แต่ตอนนี้พบแล้วว่า ของดีมีประสิทธิภาพที่สุดสำหรับอาการไอ ก็คือยาสมุนไพรไทยเรานี่เองค่ะ ขอแนะนำ ยาอมมะแว้ง http://doctor.or.th/node/3753 ค่ะ เลือกที่ผลิตที่น่าเชื่อถือเช่นของรพ.เจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ ก็ดีค่ะ เห็นผลดีกว่ายาอมฝรั่งเย้อะ....เลยค่ะ
ตลาดเนินอุไร ซึ่งอยู่ใกล้บ้าน เป็นตลาดเปิดใหม่ ส่วนใหญ่จะขายสินค้ามือสอง ที่นำมาขายมีเฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ไฟฟ้าซึ่งเป็นอุปกรณ์สำคัญสำหรับใช้ในครัวเรือน อีกอย่างที่ที่ไหนก็ขาดไม่ได้ คือ เสื้อผ้า รองเท้า...ตลาดนี้เปลี่ยนเจ้าของและผู้บริหารมาเป็นรายที่สองแล้ว รายแรกไปไม่รอดม้วนเสื่อกลับบ้าน เลือกใช้วิธีให้คนติดตลาดด้วยการนำลิเก ดนตรี สลับกันไปมาเล่น ทำมาเป็นปี คนไม่ติด ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะกิจกรรมเรียกคน มีเสียงดังก่อความรำคาญแก่ชาวบ้านที่อยู่ในละแวกใกล้เคียง
รายใหม่ มาคนละแนว ใช้วิธีสร้างชมรมต่างๆขึ้นมา มีชมรมเพลงเก่า ชมรมเพลงสากล ชมรมหมากรุก สาระพัดชมรม สังเกตดูทำท่าว่าจะได้ผล
เย็นวันนี้ขณะเดินผ่านเพื่อไปเดินออกกำลังกาย มีหญิงวัยกลางคน ร้องเรียก ฟังไม่ถนัด เพราะเสียงมอร์ไซต์ผ่านมาพอดี พอเข้าไปใกล้ เธอเอ่ยซ้ำว่า "พรุ่งนี้วันเกิดหนู หนูจะจัดงานที่ชมรมเพลงเก่า เห็นคนลุงเคยมา หนูเชิญด้วยนะพรุ่งนี้เย็น ที่เก่าเวลาเดิม" ไอ้เราก็ตั้งหลักไม่ทัน ขอเอออวยไปก่อน "ถ้าไม่ติดอะไรสำคัญ ลุงมาแน่หนู" ผู้เอื้อนเอยคำเชิญยิ้มอย่างพอใจ ไม่รู้ว่าฉันเข้าข้างตัวเองหรือเปล่าเนี่ยะ
ไม่มีความเห็น
อนิจจังเกิดขึ้นกับกาย กายสอนเราอีก กายที่แข็งแรง เคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วอยู่กับเรามาได้สองสามเดือนแล้ว ปัญหาทางกายที่ทำให้เดือดร้อนไม่มี เราก็ทำหน้าที่ของเราไปตามปกติด้วยการออกกำลังกายสม่ำเสมอ กินยาเคร่งครัดตามที่หมอกำหนด เรื่องของกายทำได้แค่นี้เต็มที่แล้วสำหรับเรา... จะลุก จะยืน จะเดิน จะนั่ง ทำได้ดี คิดเอาเองว่า นี่คือผลที่ได้รับ อันเป็นกุศลวิบากจากการมีสติกำกับการเคลื่อนไหวของกาย อุบัติเหตุจากกายกระทบกระทั่่งกับสิ่งแวดล้อมใกล้ตัวไม่ปรากฏ
มาวันนี้รู้สึกเหนื่อยล้าที่กาย การเคลื่อนไหวยังคงทำไปตามปกติ เหนื่อยไม่มากจนผิดสังเกต ไม่รุนแรงถึงกับต้องไปพบแพทย์ ปลอบตัวเอง ว่าวันนี้เหนื่่อยล้าได้ พรุ่งนี้อาจแข็งแรงเหมือนเก่าก็ได้ ถ้ายังล้าอยู่ก็ช่างมัน อนิจจังของจริง เกิดที่กายให้เห็น กายรับงานเรามานาน นอกจากกายช่วยให้การเดินทางของเราเป็นไปได้แล้ว ในยามกายล้า กายเปลี้ย กายยังไม่วายสอนธรรมให้เราได้รู้ซึ้งอีก
ไม่มีความเห็น
กิเลสเกิด ความทุกข์เกิด มันเกิดขึ้นเพราะความไม่รู้ของเรา
สังโยชน์นี่แหละตัวสำคัญนัก ผูกควายไว้กับหลัก ทำให้มนุษย์ต้องวนเวียนอยู่ในสังสารวัฏ ไม่รู้จักจบจักสิ้น ควายก็ดี เชือกก็ดี หลักก็ดี มันไม่รู้จักกันหรอก ทุกตัวไม่เที่ยงด้วยกันทั้งนั้น ของสวยมันก็ไม่เคยบอกว่ามันสวย ความจริงมันอยู่ของมันเฉยๆ ตาก็ไม่รู้จักว่าอะไรสวยอะไรไม่สวย ตาเป็นแค่ตัวผ่าน ...สังโยชน์คือตัวแสบ เป็นตัวกำหนดว่า สิ่งนั้นงามสิ่งนั้นไม่งาม แล้วก็ปล่อยให้จิตปรุงแต่งต่อไป เราจึงจำเป็นต้องหาทางตัดเชือกให้ได้ ใช้ปัญญาเป็นมีดตัดให้ขาด
ไม่มีมีด เชือกไม่มีทางขาด ควายก็ไม่อาจเป็นอิสระได้เลย...
ไม่มีความเห็น
ลอดใต้โบสถ์แล้วดีใช่ไหม ลอดใต้โบสถ์เท่ากับเป็นการสะเดาะเคราะห์ต่อดวงชะตาจริงหรือ ลอดโบสถ์แล้วจะหายป่าย... ธุรกิจที่กำลังวิกฤติ ลอดโบสถ์แล้ว กิจการจะกลับมาเจริญรุ่งเรือง ใช่หรือเปล่า เหล่านี้กำลังเป็นกระแสของสังคม
ฉันคิดอย่างไรกับเรื่องเหล่านี้มีอยู่ในใจมานานแล้ว บังเอิญเมื่อสองสามวันก่อน มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนรุ่นน้อง ในอดีตเคยบวชเรียนและครองสมณเพศมานานพอสมควร จนมีตำแหน่งบริหารเป็นถีงเจ้าอาวาส เพื่อนคนนี้ ตอบได้โดยไม่ต้องคิด ว่า เป็นพุทธพาณิชย์ เป็นช่องทางหนึ่งในการหาเงินเข้าวัด ซึ่งขัดกับคำสอนขององค์พระศาสดาอย่างแน่นอน ความเชื่อเช่นนี้เป็นการเบนห่างออกจาก ทฤษฎีกรรมและวิบาก และว่าทั้งพระและฆราวาส ถ้ายังติดกึกอยู่กับความเชื่อเหล่านี้ ต้องถือว่า เดินหลงทาง เหมือนคนตาบอดจูงคนตาบอด ในที่สุดก็ตกคูคลองทั้งคู่ สุนัขตาบอดจูงคนตาบอดยังจะดีเสียกว่า อาจถึงเป้าหมายได้โดยปลอดภัย เพราะสุนัขแม้ตาบอด แต่ความสามารถดมกลิ่นยังเป็นเลิศและดีกว่าคนมากมาย แหมช่างยกตัวอย่างเป็นอุปมาอุปไมย ได้ตรงใจและถูกใจฉันเสียจริง
ไม่มีความเห็น
สิ่งที่มนุษย์ควรเรียนรู้มากที่สุด ไม่น่าจะมีอะไรเกิน การศึกษาเรื่อง กายและจิต ซี่งภาษาพระหมายถึงขันธ์ห้า ตถาคตทรงพร่ำสอนและเน้นให้พวกเรารู้ว่า ขันธ์ห้าเป็นทุกข์ เป็นปฐมเหตุของทุกข์ทั้งหลาย
กายกับจิตโดยภาวะ จะอยู่ร่วมกัน และอาศัยซึ่งกันและกัน เมื่อใดกายแตกดับ จิตอยู่ไม่ได้ ต้องหาที่อยู่ใหม่ เหมือนบ้านพังหรือบ้านถูกไฟไหม้ เจ้าของบ้านอยู่เฉยไม่ได้ จะลำบากแค่ไหน ก็ต้องหาที่อยู่ใหม่จนได้
แม้ว่ากายกับจิต จะเกี่ยวพันกันในหลายเรื่อง แต่สองสิ่งนี้ ยังมีข้อแตกต่างและเป็นการต่างกันแบบสิ้นเชิง เป็นต้นว่า
กายเป็นรูป จับต้องได้ เป็นของหยาบ จิตเป็นนาม จับต้องไม่ได้ เป็นสิ่งละเอียดอ่อน
จิตจะดี จิตต้องนิ่ง กายจะดี กายต้องเคลื่อนไหว
จิตนิ่งจิตมีพลัง กายเคลื่อนไหว สุขภาพกายดี
อยากให้จิตมีพลัง ต้องฝึกปฏิบัติธรรม อยากให้สุขภาพกายดี ต้องออกกำลัง
การเรียนรู้เกี่ยวกับกายง่ายกว่าการเรียนรู้จิตมากมายนัก
ไม่มีความเห็น
เป็นสมาชิกระยองโฟโตคลับเมื่อ 30 ตุลาคม 2010 20:53 ก็ปีเศษแล้ว ยังไม่เคยมีส่วนร่วมกับชมรมนี้เลย ไม่อยากเป็นสมาชิกแบบไม่มีการเคลื่อนไหวอีกต่อไป จึงเข้าไปตั้งกระทู้พร้อมรูปในห้องภาพมือใหม่ บรรยายไปว่า
“เริ่มมีกล้อง DSLR ตัวแรกเมื่อมกราคม ๒๕๕๔ เป็นคนแก่เมืองระยอง เคยเป็นลูกค้าของร้านถ่ายรูป "เอี้ยมกวง" อยู่ถนนชุมพล คนรุ่นใหม่คงไม่รู้จัก สมัยนั้นบริการร้านถ่ายรูปมีแค่สองอย่าง คือ หนึ่ง ถ่ายรูปติดบัตร สอง ล้างอัดขยายรูป แน่นอนเป็นภาพขาวดำ อัดจากเนกาทีฟของฟิล์ม กว่าจะได้รูปมาชมแต่ละครั้งต้องรอคอยระหว่างสามถึงเจ็ดวัน เหมือนระยะเวลาต้องการให้เกิดผลที่เขาใช้สาบานกันในศาลเดี๋ยะเลย
ถ่ายรูปได้จากการอ่านหนังสือ และใช้ปากถามคนรู้จัก ถ่ายรูปเป็นหรือยัง ตอบเองไม่ได้ ต้องให้คนอื่นตอบแทน ลุงขอถือโอกาสฝากเนื้อฝากตัวมายังน้าๆทั้งหลายด้วย”
เมื่อสักครู่แวะเข้าไปดู พบว่ากระทู้ของตัวเองได้รับการตอบรับพอสมควร มีคนคลิ๊กเข้ามาอ่านเฉียด ๑๐๐ ราย หลังจากโพสต์ไปได้สามวัน
ไม่มีความเห็น
This is what I wrote in Facebook early this morning.
"One day one photo: This picture was, among other things, shot during my recent sunset photo taking trip. Photography may occasionally create stunned and sentimental feeling not only to pix maker but also prospective viewers...photo by Panchatan"
thank u for comment
เมื่อวันก่อน ระหว่างรอตะวันคล้อยต่ำ เพื่อเก็บตะวัน ไม่ยอมอยู่เฉย ให้ชัตเตอร์ทำงานดีกว่า ภาพต่อไปนี้กระตุ้นความรู้สึกได้ดีนัก เมื่อธรรมชาติงามและความไม่น่าดูมาอยู่ร่วมกัน...ฝีมือมนุษย์และธรรมชาติ บางครั้งไม่ลงตัว ไปด้วยกันไม่ได้ และขัดแย้งกันอย่างรุนแรง
ไม่มีความเห็น
เป็นผู้บริโภคนี่มันแสนจะอดสูและอาดูร ห่างกันแค่ห้าวัน น้ำมันขึ้นมากกว่าลิตรละหนึ่งบาท และขึ้นมาเรื่อยก่อนหน้านั้นมากบ้างน้อยบ้างเป็นอย่างนี้ ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว เวลาขึ้นสาระพัดจะอ้างเหตุผล ต้องรักษาวินัยให้คนประหยัดบ้างละ ประเทศรอบบ้านเราเขาแพงกว่าเราทั้งนั้นละ กลัวน้ำมันจะไหลออกตามทฤษฏีราคาบ้างละ แล้วทีมาเลเซีย อินโดนีเซียถูกกว่าเรา ไม่รู้บ้างหรือไร
น้ำมันแพง จะช่วยให้คนประหยัดใช้นั้นเลิกอ้างได้แล้ว และอ้างอย่างนี้มาเกือบทุกรัฐบาล ซึ่งความจริงไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย แพงยังไงก็ต้องใช้ เพราะมันเป็นของจำเป็นแก่การดำรงชีวิต วันนี้สังเกตดูจำนวนรถบนถนนยังคงมากมาย การจรจรติดขัดเหมือนเดิม ทั้งๆที่ราคาคราวนี้กระโดดสูงมาก... คนไทยจะมีชีวิตอยู่กันแบบไหนเนี่ยะ ยังมองไม่เห็นทางออก เหตุการณ์อย่างนี้ จะหมดอาลัยตายอยาก แล้วก็พูดว่า อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด..พูดอย่างนี้คิดอย่างนี้ไม่ถูกนะ เรามีรัฐบาลไว้สำหรับแก้ปัญหา ปัญหาน้ำมันนี่แหละเป็นหน้าที่ของรัฐบาลโดยตรงที่จะต้องหาทางเยียวยาและผ่อนคลายทุกข์ยากของประชาชน หรือใครว่าไม่จริง
ไม่มีความเห็น
"เก็บตะวัน ที่เคยส่องฟ้า
เก็บเอามา ใส่ไว้ในใจ
เก็บพลัง เก็บแรงแห่งแสง ยิ่งใหญ่
รวมกันไว้ ให้เป็นหนึ่งเดียว
เก็บเอากาล เวลาผ่านเลย
สิ่งที่เคย ผิดหวังช่างมัน
1 ตัวตน 1 คนชีวิต แสนสั้น
เจ็บแค่นั้น ก็คงไม่ตาย ...."
ขอบคุณอย่างสูงผู้แต่งเพลงนี้ จินตนาการออกมาเป็นเนื้อร้อง ที่มีความหมายลึกซื้งและกินใจ
วันนี้อยากเก็บตะวันอีก ไม่ใช่ชวนเพื่อนฝูงไปร้องคาราโอเกะ แต่เป็นการออกทริปถ่ายภาพพระอาทิตย์ลับฟ้าที่ทะเลปากน้ำระยอง ตะวันสวยๆใช่ว่าอยากจะเก็บเมื่อใดก็ทำได้ เปล่าเลย.. ภาพที่สวยงาม นอกจากฝีมือช่างภาพแล้ว ต้องเลือกเอาวันที่ฟ้าโปร่ง ท้องฟ้าแจ่มใส ถึงจะได้ตะวันงาม แล้วก้อตะวันดวงโตจะมีให้ชมเฉพาะช่วงฤดูหนาวเท่านั้น
ทริปนี้ผิดหวังมาก พอตะวันใกล้จะตกน้ำ ซึ่งทำท่าว่า จะมีขนาดโตเอามากๆ เมฆมาบังเสียฉิบ ได้มาเท่าที่เห็น
ชอบรัศมี 6 แฉกรอบดวงอาทิตย์จังเลยค่ะ คุณอาใช้เอฟเฟ็คอะไรหรือเปล่าคะถึงได้ออกมาแบบนี้
ไม่ใช้เอฟเฟ็คครับ เปิดรูรับแสงแคบก็จะได้แฉกนะครับ ภาพนี้ F22, Speed 1/200, ISO 100 แฉกมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับจำนวนกลีบในตัวเลนส์
ขอบคุณสำหรับรายละเอียดนะคะ คุณอา สมกับที่ตั้งใจเอาจริงเอาจังเลยนะคะ โอ๋เป็นพวกบัวใต้น้ำสำหรับกล้องคนฉลาดค่ะ เป็นพวกต้องใช้กล้องฉลาดๆถ่ายให้กล้องคิดเอาเองว่าจะปรับช่วยเรายังไง ก็เลยได้แบบถูกใจตัวเองแต่นานๆจะฟลุ้คสวยแบบโชว์ได้บ้างสักครั้ง เวลาเห็นภาพสวยๆที่รู้ว่าเป็นฝีมือคนถ่ายก็มีความสุขกับการพินิจพิจารณาไปด้วยค่ะ
สำหรับคนกรุงเทพฯส่วนใหญ่ ปากน้ำจะหมายถึง เมืองสมุทรปราการ เด็กๆเริ่มเรียนภูมิศาสตร์ คือ จุดที่แม่น้ำพบทะเล เป็นปกติของทะเลระยองที่ในหน้ามรสุมจะมีลมแรงและคลื่นสูงมาก ภาษาท้องถิ่นระยอง เรียกว่า คลื่นโต.. ในอดีตเมื่อยังเป็นเด็กเคยเห็นปากน้ำระยองเปลี่ยนจุดอยู่เนืองๆ บางครั้งคลื่นพาทรายในทะเลมาเป็นจำนวนมาก ถึงขนาดที่ปากน้ำเหลือเล็กนิดเดียว เรือประมงไม่สามารถผ่านเข้าออกได้
สิบปีผ่านมาแล้วเห็นจะได้ ราชการไทยได้ทำเขื่อนหินทิ้งเป็นระยะๆ ยาวเกือบสิบกิโลเมตร เพื่อป้องกันน้ำทะเลเซาะฝั่งและทำลายถนนในบริเวณนั้น ซึ่งทำมาถึงบริเวณปากน้ำด้วย เพื่อรักษาร่องน้ำสำหรับเดินเรือให้คงที่ มีชื่อว่า "โครงการก่อสร้างต่อเติมเขื่อนกันทรายและร่องน้ำระยอง" ดำเนินการโดย กรมพาณิชยนาวี กระทรวงคมนาคม
เนืองๆ เป็นภาษาไทยโบราณ หมายถึง เกิดขึ้นเป็นครั้งคราว แต่ค่อนข้างบ่อย ตรงกับภาษาอังกฤษว่า from time to time วันนี้ขอเป็นครูสอนภาษาหน่อยแล้วกัน
ไม่มีความเห็น
ความเชื่อที่ว่า ในดีมีชั่ว ในชั่วมีดี ยังคงเป็นความจริง ...วานนี้ดูวีดีโอข่าวต่างประเทศ ทำให้จิตใจหดหู่มาก เป็นภาพทหารนาวิกโยธินสหรัฐฯสี่คนในเครื่องแบบ ควักอวัยวะเพศของตนเองออกมาเกือบพร้อมกัน แล้วฉี่ลงบนศพทหารทาลิบันที่เข้าใจได้ว่าถูกสังหารโดยนาวิกโยธินในแอฟกานิสถาน
คลินตัน รัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯ ออกมาประณามการกระทำดังกล่าวอย่างรุนแรง ว่าเป็นการทำลายเกียรติและวัฒนธรรมอเมริกันอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน มีการตั้งกรรมการสอบแล้ว และว่า ถ้าผลออกมา มีการทำผิดจริง ทหารเหล่านั้นจะต้องถูกลงโทษอย่างสาสม ....ชาติมหาอำนาจ ชาติยิ่งใหญ่อย่างสหรัฐฯ คนชั่วยังมีอยู่มาก แม้กลุ่มคนในเครื่องแบบที่เคร่งวินัยแล้วก็ไม่เว้น..ซึ่งเห็นได้ พิสูจน์ได้เสมอ
ไม่มีความเห็น
มนุษย์ใช้ภาษาสำหรับสื่อความหมาย เพื่อให้ทราบถึงความต้องการ แจ้งข่าวสาร และอื่นๆระหว่างกัน...ภาษาเป็นทั้งศิลปและวัฒนธรรม การเรียนรู้ภาษาทำให้โลกทัศน์ของผู้เรียนกว้างไกล บางครั้งจะพบกับความสนุกสนานเป็นของแถม
ชนชาติไทยกับชนชาติลาว เห็นจะปฏิเสธไม่ได้ว่า ไม่เคยมีความผูกพันกันในเรื่องเผ่าพันธุ์ ภาษาใกล้เคียงกันมาก ทั้งพูดและเขียน คนสองชาตินี้สื่อสารเข้าใจกันได้โดยไม่ต้องใช้ภาษาอื่น หรือล่าม ลองเข้าไปดูภาษาลาว โดยเฉพาะภาษาพูด จะรู้ว่าภาษาลาวน่ารัก และขบขัน ภาษาลาวสื่อได้ตรงเป้าและเข้าใจง่ายกว่าภาษาไทย อย่างเช่นรถชน คนลาวจะพูดว่า รถตำกัน ตรงเป๊ะตามอาการเกิด เหมือนที่ฝรั่ง พูดว่า head on ลาวเรียกปั๊มหอย ในขณะที่ไทยเรียกปั๊มเชลล์ ที่สนุกมากไปกว่านี้ก็มี เช่น ไทยเรียกผ้าเย็น ลาวเรียกผ้าอนามัย พอถึงเวลาไทยเรียกผ้าอนามัย ลาวกลับเรียกเป็น ผ้ายันต์กันโลหิต
ต่อไปนี้เห็นจะเข้าใจยากนิดหนึ่ง "เฮ้ย วันนี้ไปดื่มบักจอนย่างกันเว้ย....” แปลเป็นไทยน่าจะเป็นดังนี้ “เฮัย วันนี้ไปดวดแบล็กกันเว้ย” ซึ่งหมายถึงสก๊อตวิสกี้ Johnnie Walker Black Label
ไม่มีความเห็น
ตถาคตทรงตรัสว่า คฤหัสถ์ผู้บริโภคกาม ควรได้รับสุขตามกาลตามสมัย สุข ๔ ประการ เป็นไฉน คือ
ตั้งใจไว้อย่างแข็งแรงว่า หลังเกษียณจะไม่เป็นหนี้ใครเด็ดขาด สามข้อที่เหลือคงแสวงเอาเองได้ไม่น่าจะยากเย็นอะไร วันนี้มีคนมาทำให้ความตั้งใจเสียไป เป็นหนี้ครั้งแรกหลังเกษียณ เป็นหนี้แบบเจ้าหนี้ยัดเยียด แบบลูกหนี้ไม่เต็มใจ ในที่สุดเป็นก็เป็นวะ
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อนั่งรถไปเอาเสื้อผ้าที่ซักไว้กับเจ้าประจำ ค่าซักผ้าทั้งหมดเป็นเงิน ๑๖๐ บาท ควักกระเป๋าดูมีใบย่อยรวมกันแค่ ๑๕๐ บาท “ขาดไปสิบบาทนะหนู ถ้าลุงจะให้ใบละพัน น่าเกลียดไหมเนี่ยะ” “อย่าซีเรียสลุง สิบบาท วันหน้ามาใหม่ ค่อยให้หนูก็ได้” เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้
ไม่มีความเห็น
ท่านประธานที่เคารพ ท่านประธานที่เคารพ ท่านประธานที่เคารพ.... นะครับ นะครับ นะครับหลายคนคงที่ชอบชมทีวีหรือฟังวิทยุ ได้ยินกันมาจนเบื่อแน่นอน ส่วนแรกเป็นคำที่ บรรดา ส.ส. ส.ว. ใช้กันบ่อยมาก บ่อยมากจนน่ารำคาญ ส่วนที่สอง เหมือนกันอันนี้พูดกันอย่างกว้างขวาง นานๆออกมากจากปากที ดูดีนะ ดูสุภาพ น่าคบหาพูดคุยด้วย แต่ถ้าบ่อย ไม่ใช่แล้ว เอียน
อยู่ระยองวันนี้เปิดหาคลื่นธรรมะไม่เจอ ต่อไปอีกเป็นสถานีเอฟเอม คลื่นภูมิปัญญาท้องถิ่น พิธีกร หรือนิยมเรียกกันในอีกชื่อหนึ่งว่านักจัดรายการ คนนี้ไม่ธรรมดา เป็นสื่ออาวุโส ระดับนายกสมาคมฯทีเดียวแหละ แต่แหม หนึ่งนาทีพูดคำว่า "นะครับ" ไม่น้อยกว่าสี่ครั้ง หงุดหงิดจัง คนที่ไม่เห็นด้วย คงอยากบอกว่า ไม่เห็นยากเลย เพียงจูนไปคลื่นอื่นหรือปิดวิทยุเสีย..ก็จบแล้ว ปิดข่าว
มีคนเคยเล่าให้ฟัง คนพูดวลีสั้นๆที่ว่านี้บ่อยๆ เป็นพวกสมองแอ๊บแบ๊ว ก่อนพูดนึกเรื่องที่จะพูดไม่ออกหรือไม่ทัน ก็เลย นะครับ... นะครับ...แบบขอเวลานอกไปก่อน เห็นจะจริง ....ฉันขี้รำคาญเกินเหตุไปเปล่า สงสัยตัวเองอยู่เหมือนกัน
มีความรู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ คุณอา เพราะฉะนั้นเราไม่น่าจะรำคาญเกินเหตุแน่ คนใช้พูดพร่ำเพรื่อเกินเหตุจริงๆ แถมไม่หมายความจริงตามที่พูดอีกด้วย เพราะ...ที่เคารพ...ที่เคารพ แต่บางครั้งก็แสดงให้เห็นชัดแจ้งว่าพูดไปตามธรรมเนียมเท่านั้นจริงๆ นะครับ นะครับ แต่ในใจไม่รู้สุภาพจริงหรือเปล่า