ท่านประธานที่เคารพ ท่านประธานที่เคารพ ท่านประธานที่เคารพ.... นะครับ นะครับ นะครับหลายคนคงที่ชอบชมทีวีหรือฟังวิทยุ ได้ยินกันมาจนเบื่อแน่นอน ส่วนแรกเป็นคำที่ บรรดา ส.ส. ส.ว. ใช้กันบ่อยมาก บ่อยมากจนน่ารำคาญ ส่วนที่สอง เหมือนกันอันนี้พูดกันอย่างกว้างขวาง นานๆออกมากจากปากที ดูดีนะ ดูสุภาพ น่าคบหาพูดคุยด้วย แต่ถ้าบ่อย ไม่ใช่แล้ว เอียน
อยู่ระยองวันนี้เปิดหาคลื่นธรรมะไม่เจอ ต่อไปอีกเป็นสถานีเอฟเอม คลื่นภูมิปัญญาท้องถิ่น พิธีกร หรือนิยมเรียกกันในอีกชื่อหนึ่งว่านักจัดรายการ คนนี้ไม่ธรรมดา เป็นสื่ออาวุโส ระดับนายกสมาคมฯทีเดียวแหละ แต่แหม หนึ่งนาทีพูดคำว่า "นะครับ" ไม่น้อยกว่าสี่ครั้ง หงุดหงิดจัง คนที่ไม่เห็นด้วย คงอยากบอกว่า ไม่เห็นยากเลย เพียงจูนไปคลื่นอื่นหรือปิดวิทยุเสีย..ก็จบแล้ว ปิดข่าว
มีคนเคยเล่าให้ฟัง คนพูดวลีสั้นๆที่ว่านี้บ่อยๆ เป็นพวกสมองแอ๊บแบ๊ว ก่อนพูดนึกเรื่องที่จะพูดไม่ออกหรือไม่ทัน ก็เลย นะครับ... นะครับ...แบบขอเวลานอกไปก่อน เห็นจะจริง ....ฉันขี้รำคาญเกินเหตุไปเปล่า สงสัยตัวเองอยู่เหมือนกัน
มีความรู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ คุณอา เพราะฉะนั้นเราไม่น่าจะรำคาญเกินเหตุแน่ คนใช้พูดพร่ำเพรื่อเกินเหตุจริงๆ แถมไม่หมายความจริงตามที่พูดอีกด้วย เพราะ...ที่เคารพ...ที่เคารพ แต่บางครั้งก็แสดงให้เห็นชัดแจ้งว่าพูดไปตามธรรมเนียมเท่านั้นจริงๆ นะครับ นะครับ แต่ในใจไม่รู้สุภาพจริงหรือเปล่า