คู่ครองเป็นทั้งคู่กรรมและคู่บุญ 

com. in คำถาม :ความยุติธรรมอยู่ตรงไหน

คิดว่าเข้าใจความรู้สึกของคุณได้ในระดับหนึ่ง แต่ขณะนี้ลูกเป็นของเรา และยังมีอนาคตที่ดีอีกยาวไกล ดูแล ปลูกฝังให้เป็นคนดีในสังคม มองดูเขาเติบโตอย่างงดงาม จะสุขใจ เหมือนปลูกต้นไม้ที่เราเอาใจใส่ ใส่ปุ่ย พรวนดิน ก็ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องอื่นๆแล้ว

ชีวิตเป็นของเรา ไม่ยืนยาวมากนัก ดังนั้นให้มองตรงไปข้างหน้า ที่ผ่านไปกลับมาไม่ได้ แต่ที่จะผ่านมายังมี หาสิ่งที่ดีๆทำ สร้างสรรค์สังคม ก็จะมีเวลาคิดเรื่องตัวเองน้อยลง ชีวิตจะค่อยๆมีความสุขที่สงบ เอาความเศร้า ความหดหู่ ความโกรธ ออกไปเถอะ มันไม่ควรอยู่ทำร้ายเรา เพราะเราไม่ไช่คนทำผิด และเหมือนที่ยายคิมบอกว่า สักวันหนึ่งจะเสียดายเวลากับการเขียน ๗ บรรทัดข้างบนนี้ จะเห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระ (มีต่อ)

1 สมอง 2 มือ (2)

 Discuss in  ชีวิตที่พอเพียง : ๑๑๓๓. by Prof.Vicharn

(ต่อ) meepole มาใช้ทุนคืนที่ ม.ต่างจังหวัด (เคยคิดจะลาออกเป็นระยะๆ คืนทุนที่เหลือ แล้วไปที่ๆอยากไป และอยากให้ไป (เขาเสนอใช้ทุนคืนแทน) แต่สุดท้ายตัดสินใจไม่ไป "อยู่ที่ใหนก็ทำงานได้ โดยใช้กำลังความสามารถเท่าที่มีอยู่"  

 มีจอบก็ใช้จอบ  หากต้องการใช้ขวานแต่มีจอบ ก็รอ และก็ดูว่าใช้จอบทำอะไรได้อีก ในขณะที่ยังไม่มีขวาน สรุปสุดท้าย ใช้ 1 สมอง 2 มือ 

1 สมอง 2 มือ (1)

 Discuss in  ชีวิตที่พอเพียง : ๑๑๓๓. เรียนรู้เรื่องการสมัครงานและเลือกงานในมหาวิทยาลัยชั้นนำ http://gotoknow.org/blog/thaikm/411356

อ่านแล้วได้แต่เหนื่อยใจ ถ้าเลือกได้ ทุกคนต่างต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองเสมอ แต่ก็ยังดีที่ดร. ต ยังคงทำงานที่ประเทศไทย ไม่ว่าที่ใหนหากได้มีโอกาสใช้ความรู้ ถ่ายทอดความรู้ ความคิด คืนทุนให้กับแผ่นดิน ถือว่า เป็นสิ่งที่ดีแล้วทั้งสิ้น จะได้ไม่รู้สึกละอายใจที่ใช้เงินแผ่นดินไปเรียน (มีต่อ)

การปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ

Comment in การเดินทาง-ทางความคิด byเสียงเล็กๆ فؤاد

ถ้าชีวิตเหมือนการเดินทาง หากใครได้เดินทางมาไกลมากเท่าใด...........

• หาเวลาแวะพักทบทวนสักนิดด้วยว่าได้สะสม สร้างสรรค์ อะไรมาแล้วบ้าง
• หากยังไม่มากพอ หรือยังไม่คุ้มที่มีโอกาสได้เกิดเป็นมนุษย์ ก็อย่าประมาท เร่งรีบสร้างสรรค์สิ่งดีคืนกลับให้สังคม และ
• กวาดเส้นทางที่เหลือเดินต่อไป ให้สะอาดด้วย การปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ด้วยสัมมาทิฐฐิเถิด

ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เปนกิจที่หนึ่ง

(ต่อ) นอกเหนือสิ่งอื่นใดที่พระองค์ทรงเป็นแบบอย่างที่ดีในความเสียสละ ความเมตตา ให้ความรักแบบพ่อกับลูกต่อพสกนิกรของพระองค์แล้ว เชื่อว่าสิ่งที่พระองค์ประสงค์จากเรา คงจะต้องการให้พวกเราเป็นคนดี และเสียสละโดยการทำหน้าที่อย่างถูกต้องเพื่อสังคมของเราเอง หากเราแต่ละคนสำนึกหน้าที่ตรงนี้ นั่นคือสิ่งที่แสดงถึงความรักต่อพระองค์ท่านอย่างแท้จริง

“ขอให้ถือผลประโยชน์ส่วนตัวเปนที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เปนกิจที่หนึ่ง ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศ จะตกมาแก่ท่านเอง ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งอาชีพย์ไว้ให้บริสุทธิ”

พระราโชวาทแห่งสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก "

ขอให้ถือผลประโยชน์ส่วนตัวเปนที่สอง Comment in บันทึกด้วยภักดี…สามครั้งที่ได้เฝ้ารับเสด็จ by nui

เคยได้มีโอกาสเข้าเฝ้ารับเสด็จ ตอนรับปริญญา 2 ครั้ง และที่วัดพระแก้ว 1 ครั้งค่ะ ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด ความรู้สึกปิติที่ได้มีโอกาสนั้น ไม่เคยลืมเลือน

ตอนไปเรียน ณ.แดนไกล ได้นำเหรียญของพระองค์ท่านติดตัวไปเสมอ เป็นสิริมงคลและเป็นแบบอย่างของความพากเพียรของพระองค์ท่านที่ท่านไม่เคยย่อท้อต่อสิ่งทั้งปวง และโดยแท้จริงแล้วไม่ไช่เพียงรูปธรรมที่มีรูปในหลวงทุกบ้าน แต่จริงๆแล้วพระองค์สถิตย์ในดวงใจทุกคน (มีต่อ)

 เกิดเป็นคนทั้งที ต้องเอาดีให้ได้   comment in หน้าที่ของคนเราที่เกิดมาในโลกคืออะไร by เดชา

• ฝึกตัวเองให้หลุดพ้นหรือห่างไกลจากกิเลส สิ่งที่ไม่ถูกต้องทั้งหลาย
• สร้างสรรค์สิ่งที่ดีและถูกต้องให้เกิดแก่สังคม
• ได้เกิดเป็นคนทั้งที ต้องเอาดีให้ได้ (สัตว์ทำดี-ชั่วโดยสัญชาติญาณ แต่มนุษย์ ไม่ไช่) และชาติที่เป็นคนเป็นโอกาสที่จะเลือกทำได้ทั้งดี-ชั่ว

จิตที่คิดจะให้ย่อมเป็นสุข  comment in สุขใจที่เป็นผู้ให้ by Todsapol

• ให้อภัย ขัดเกลาจิตเรา
• ให้ปัญญา ช่วยขัดเกลาเขา
• ให้สติ ขัดเกลาทั้งจิตเขาและจิตเรา

แต่โดยสรุป จิตที่คิดจะให้ย่อมเป็นสุข (ตั้งแต่เริ่มคิดแล้ว)

King of kings

ขอทรงมีพระพลานามัยสมบูรณ์ เป็นมิ่งขวัญและแบบอย่างแก่ปวงชนชาวไทยและทั่วโลก

"คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน"...ต้องไม่ทุจริต รักศักดิ์ศรี มีสำนึกในหน้าที่

มีคุณธรรม ต้องละอายต่อความชั่ว เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนรวมและประเทศชาติ

ชีวิตทุกชีวิตมีค่าสำหรับผู้เป็นเจ้าของชีวิตเสมอ

ความดีเป็นธรรมชาติที่มีอยู่ทั่วไป ขอเพียงเรามองเห็นและให้โอกาสที่จะมีเวลาเก็บเกี่ยวเขาเข้ามาเท่านั้น

• ตอนเรียนอยู่ที่มอ.(20 ปีที่แล้ว ..ผ่านมานานจัง) ก็จะมีพระจากวัดคอหงส์ 1 รูป เข้าไปบิณฑบาตรที่ในมอ. ตอนนั้นทำอะไรไม่เป็นนอกจากไข่เจียว ท่านได้ฉันไข่เจียวเป็นหลายปี
• เดินไปตามถนนในหมู่บ้านเห็นไส้เดือนพยายามดิ้นรนกระดื้บๆ ก็จะช่วยเขี่ยเขาให้เข้าในพงหญ้าที่ชิ้นกว่า
• เคยเจอเต่าหลงมาอยู่ในร่องระบายน้ำ ลงไปช่วยเก็บเขาขึ้นมา
• ตอนมาอยู่ที่บ้านใหม่ริมคลอง ฝนตกหนักพอฝนเริ่มลด ขับรถออกมาเห็นปลาดิ้นกระแด่วๆ สงสารกลับเข้าบ้านไปเอาขัน ถังมาช่วยมันไปปล่อยในคลอง ฝนหยุดหลังจากนั้นก็เห็นคนหลายคนเดินมาทุกคนมีถุง ถัง สวิง เลยเพิ่งรู้ว่าฝนหยุดเขาจะมาจับปลาไปกิน ตั้งแต่นั้นมาเลยต้องไม่ไปยุ่งอีก เป็นวิถีชีวิตบ้านริมคลอง

ทำทุกครั้งเมื่อมีโอกาสเสมอ เพราะเชื่อเสมอว่า ชีวิตทุกชีวิตมีค่าสำหรับผู้เป็นเจ้าของชีวิตเสมอ

ปราชญ์ชาวบ้าน มหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม (3)

(discuss in ความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม Prof. vicharn)  http://gotoknow.org/blog/council/411780#2277237

(ต่อ)..ดังนั้นการจะพัฒนาอะไรจริงๆนั้นไม่ซับซ้อนยุ่งยาก เพราะปราชญ์ชาวบ้านก็ทำมามากโดยลืมเขียน proposal แต่ช่วยแก้ปัญหาพัฒนาท้องถิ่นตัวเองมานานนมแล้ว เพียงแต่ขอให้เรามีใจรัก จริงใจที่จะทำ ช่วยกันคิด แบ่งประเด็นปัญหาชัดเจน แล้วค่อยๆทำ ไม่เอาเงินเป็นตัวตั้งไปทุกอย่าง เราคงเห็นผลงานจากนักวท.ของเราสู่เวทีโลกอย่างเป็นที่ยอมรับแท้จริง

บูรณาการต่างศาสตร์ มหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม(3)

(discuss in ความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม Prof. vicharn)  http://gotoknow.org/blog/council/411780#2277237

(ต่อ)..ประเทศไทยทุ่มเงินให้กับงานวิจัยมากมายมหาศาล แต่ outcome เป็นอย่างไรสามารถนำผลงานมาช่วยพัฒนาประเทศ สังคม คุณภาพชีวิต ได้คุ้มค่าใหม งานวิจัยขึ้นหิ้งเท่าใด  เรามีนักวท. อาจารย์วท.ที่เก่งกว่าตปท ในระดับยังทำปฏิบัติการด้วยตัวเอง หรือจะโทษว่านี่เป็นเพราะไม่ได้บูรณาการต่างกลุ่ม????

ตอนกลับมาใหม่ๆ  (2548) เคยเห็นดร.ทางอินทรีย์เคมี+อจ.ฟิสิกส์ ทำผลงานทางความหลากหลายทางชีวภาพของแพลงก์ตอน แล้วต้องให้อจ. ทางวิทย์ทางทะเล ไปเสนองานแทน ก็เลยงงว่า !!นี่เป็นอีกแนวคิดของการบูรณาการต่างศาสตร์หรือไม่ (มีต่อ)

นักวิจัยประเภทมืออาชีพ และเป็นอาชีพ มหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม(2)

"การทำงานวิชาการเพื่อสนองความต้องการของสังคม ท้องถิ่น หรือชุมชน ต้องทำงานในสภาพที่มีความซับซ้อนสูง ไม่ใช่สภาพที่มีการควบคุมตัวแปรได้ "

comment..ลองมองย้อนไปในอดีต 20 กว่าปีที่แล้วที่ยังไม่มีหน่วยงานแบ่งกันมากมายแบบในปัจจุบัน เช่น ไม่มี สกว.  NECTEC ..TEC..อื่นๆ ก็ไม่เห็นว่าจะมีสภาพที่มีความซับซ้อนสูง แต่อย่างใด ทุกคนทำงานวิจัยด้วยมุ่งมั่นจะตอบโจทย์ที่สงสัยและเป็นปัญหา ซึ่งอาจมาจากท้องถิ่น จากความอยากศึกษาต่อยอด etc. เพราะงบประมาณไม่มากมาย ทุกคนทำงานด้วยใจรักงานที่ทำ ได้ผลงานที่เป็นประโยชน์หลากหลาย ตอบโจทย์ ได้รอบตัว

ตอนนี้ปัญหาคืออาจมีนักวิจัยประเภทมืออาชีพ และเป็นอาชีพ ปะปนกันมากมาย จนทำให้เกิดความซับซ้อนในทุกขั้นตอน การเข้ากลุ่มต้องอาศัยชื่อนักวิจัยจากสถาบันหนึ่ง merge กับอีกสถาบันเพื่อให้ได้ทุน มีกลยุทธ์ตั้งแต่การขอทุน (มีต่อ)

มหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม (1) (discuss in ความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม Prof. vicharn)  http://gotoknow.org/blog/council/411780#2277237

ขอแสดงความเห็นตีความเท่าที่ปรากฏ 4 บรรทัดข้างต้น

อจ.เขียนถึงคำว่า "มหาวิทยาลัยต่างกลุ่ม" ตีความว่าหมายถึง...มหาวิทยาลัยที่มีความถนัดหรือเชี่ยวชาญต่างแบบ (ที่ท่านเขียนในบรรทัดสุดท้าย) ไม่ได้หมายถึง มหาวิทยาลัยที่มีการแบ่งกลุ่มในปัจจุบันที่เคยทราบมา เช่น กลุ่มราชมงคล กลุ่มราชภัฎ ??

(หรือ มหาวิทยาลัยวิจัย มหาวิทยาลัยเน้นผลิตบัณฑิต มหาวิทยาลัยชุมชน และมหาวิทยาลัยเฉพาะทาง)

 วัดกะพวงหรีด (2)

(ต่อ)..เดิมทำเป็นดอกไม้ ชาวสวน คนปลูกดอกไม้ก็ได้รายได้ อาชีพคนจัดดอกไม้ก็มี ศิลปะการประดับตกแต่งก็ถูกคิดประยุกต์ให้สวยงาม ทำให้ไปคนงานศพ เจ้าภาพ ผ่อนคลายจิตใจได้บ้าง และถ้าเป็นแบบนี้โรงงานผลิตถ้วยชาม พลาสติก อลุมิเนียม คงยิ้ม และวันดีคืนดีชาวบ้านที่คิดจะทำหรีดภาชนะ คงไม่มีงานทำเพราะโรงงานจะปั๊มออกมาขายสำเร็จรูปและถูกกว่า และอยากให้จินตนาการว่าถ้าเราไปงานศพที่มีพวงหรีดเป็นกระป๋อง แก้ว จาน ช้อน ชาม แขวนเต็มไปหมด ทั้งงาน  บรื๋อ!!! ถ้าอยากจะหาเหตุผลลดโลกร้อนจริงจะค่อยมาเขียนใน blog ขยายความเพิ่ม

เป็นมุมมองหนึ่ง ไม่ได้คิดจะให้ชาวบ้านไม่มีรายได้ แต่คิดให้รอบด้านด้วย

วัดกะพวงหรีด (Discuss in พวงหรีดสร้างสรรค์ของ ดิษฐพงษ์)  

เคยเห็นในงานศพญาติที่วัดทางใต้แห่งหนึ่งเมื่อ 3 ปีที่แล้ว มีเครื่องใช้ในครัวเรือนชิ้นเล็กๆ จาน ช้อน และก็มีประเภทหนังสือธรรมะ สมุดดินสอต่างๆ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม ขออนุญาตบอกว่าอะไรๆ ที่มากเกินไปไม่ดีทั้งนั้น คนไทยยิ่งไปตามกระแสนิยม เมื่อมีกระแสอะไร อีกข้างจะหด (แทบจะหาย) อีกข้างก็จะปูด จนล้น

ถ้าพวงหรีดเป็นจาน ชาม แก้ว ตะหลิว ทั้งประเทศ วัดคงลำบากหาที่เก็บ และยิ่งหากเป็นประเภทไม่มีคุณภาพด้วยแล้ว ก็เป็นภาระท่าน-วัดเปล่าๆ เรื่องโลกร้อนอย่าเพิ่งเอามาเป็นประเด็นกับพวงหรีด เก็บไว้ก่อน เอาวัดกะพวงหรีดก่อนว่า (มีต่อ)

 ความสุขที่สมบูรณ์ และ ยั่งยืน

ไป discuss ใน เด็กชอบ Happy ถ้าจะดีต้อง Pleasure ของ small man

happy = ความสุข สบายใจ

pleasure = ความสนุกสนาน เพลิดเพลิน พอใจ

ดังนั้นความสุขที่สมบูรณ์ และ ยั่งยืน ควรเป็นความสุขที่แท้จริง (จึงไม่น่าจะเป็น pleasure)

ความสุขที่แท้จริง เกิดจากการทำงานด้วยความพอใจจนเกิดความสุขเมื่อกำลังทำงาน จึงไม่ต้องการความสุขชนิดใหนอีก

True happiness is born out of working with a sense of contentment till happiness emerges while still immersed in work.

จาก: มรดกที่ 140 หนังสือมรดกที่ขอฝากไว้ (A consigned legacy ) พุทธทาสภิกขุ

กำไรชีวิต มีหรือยัง ?? ( Discuss in ทำอย่างไรเมื่อใกล้เออลี่ของคุณณัฐวรรธน์)

ช่วงชีวิตที่ผ่านมา

• ได้ทำในสิ่งต้องทำเรียบร้อยหรือยังคะ
• สิ่งที่อยากจะทำได้ทำแล้วหรือไม่คะ
• เคยมีความคิดใหมคะว่าเกิดมาทำไม และคุ้มหรือยังที่ได้โอกาสเกิดมาในบวรพุทธศาสนา
• สร้างผลงานให้สังคม หรือคนรุ่นหลังไว้ จนพอใจแล้วหรือยัง

ถ้าทุกข้อตอบว่า "ยัง" ก็ทำนะคะ

ถ้าทุกข้อ"ทำแล้ว" ช่วงชีวิตที่เหลือก็คือ "กำไรชีวิต" แล้วค่ะ

(ปล.meepole ได้ใช้คำถามนี้กับตัวเองเช่นเดียวกัน แต่ meepole  คงไม่ early retire เพราะจะลาออกเมื่อทำภารกิจที่ต้องทำเสร็จ) และรอคอยวันนั้นด้วยการทำหน้าที่วันนี้ให้ดีที่สุด

ผ้าที่สกปรกจะเช็ดอะไรให้สะอาดไม่ได้ (discuss in ปรัชญาผ้าขี้ริ้ว)

เคยถูกสอนมาว่าผ้าที่สกปรกจะเช็ดอะไรให้สะอาดไม่ได้ และอาจทำให้สิ่งนั้นเพิ่มความสกปรกมากขึ้นด้วย นั่นหมายความว่าถ้าจะเช็ดจานที่เปื้อนให้สะอาดขึ้นก็ควรใช้ผ้าที่สะอาดเช็ด ดังนั้นสิ่งสำคัญคือดูแลตัวเองให้ดีแท้ เป็นแบบอย่างที่ดี ก็จะสามารถช่วยทำให้สังคมรอบข้างดีขึ้น จากในครอบครัวสู่สังคม และแม้ไม่มีใครยกย่องก็ไม่ได้ทำให้ความดี และความเป็นคนดีลดลงได้เลย และจะดีมากขึ้นด้วยที่สามารถฝึกตนและฝึกใจให้สามารถเป็นผู้ปิดทองหลังพระได้

เทวดา จะไม่ร่วมชิงเปรต (2)

(ต่อ)..และสิ่งหนึ่งที่ตัวเองยึดมั่นมาเสมอคือตัวเราต้องไม่ทำอะไรผิด คนอื่นจะทำอะไรช่างเขาเตือนได้ก็เตือนเตือนไม่ได้ให้วางเฉย เพราะไม่มีใครหนีกรรมที่ตัวเองทำได้ ช้าหรือเร็วเท่านั้น

ดังนั้นถ้าเห็น "การแก่งแย่งชิงดีเพื่อให้ได้ลาภยศสรรเสริญและทุกสิ่งที่ต้องการ " ก็วางเฉยเพราะกรรมเป็นของเขา ถ้าเราทุกข์กรรมจะเป็นของเรา ตัวเราไม่ทำน่ะ ดีแล้วค่ะ ให้สงสารเขาด้วย เพราะถ้าเขาถูกฝึกมาดีแล้ว เขาก็คงไม่ทำเช่นนั้น และถ้าเขามีพอเขาก็ไม่ทำเช่นนั้น เปรียบเสมือน เทวดา จะไม่ร่วมชิงเปรต

ฝึกใจให้เข้มแข็ง เส้นทางชีวิตอีกยาวไกล ประคองใจให้ดี ไปให้ถูกทาง

เชื่อมั่นในความดี และความถูกต้อง (1)

ไปตอบคำถาม ข้อแลกเปลี่ยนในประเด็นปัญหาของเด็กที่เพิ่งเข้าไปทำงานในองค์กรที่มี

“..ความไม่ซื่อตรงระหว่างเพื่อนร่วมงาน  การแก่งแย่งชิงดีที่ทุกคนพร้อมจะเหยียบบ่าเพื่อนขึ้นไปเพื่อให้ได้ลาภยศสรรเสริญและทุกสิ่งที่ต้องการ “ ว่าจะทำอย่างไร

คำปลอบโยน ให้กำลังใจคงเป็นสิ่งแรกที่ทำได้..จากนั้นคงต้องให้สติ ให้ความเข้มแข็ง เพราะใจเท่านั้นเป็นใหญ่ ฝึกจิตของเราให้ดี หาหนังสือธรรมะมาอ่านบ้าง จะได้มีข้อคิดในชีวิตที่จะอยู่ในสังคมปัจจุบันได้อย่างไม่ทุกข์ มองทุกอย่าง ฟังเสียง แต่ไม่เห็นและไม่ได้ยิน เลือกรับรู้ในสิ่งที่ดี ใครจะว่าอะไรทำอะไร ก็ช่างเขา ตัวเราทำดีเป็นพอ เชื่อมั่นในความดี และความถูกต้อง  (มีต่อ)

เก็บเกี่ยวได้.....ในระหว่างทาง

เช้านี้เป็นอีกวันที่อิ่มใจ  และปิติ  จริงๆแล้วความอิ่มใจและเป็นสุขนั้นเกิดจากการที่คนที่เราช่วยเหลือเขาเป็นสุข พ้นทุกข์ และกล่าวความสุขนั้นออกมา  ใครจะบอกว่าความสุขที่แท้จริงหาได้ยาก นั้นไม่จริงเลย จริงๆแล้ว เราสามารถหาได้ตลอดเวลา ทุกๆที่  ทุกขณะจิต แม้กระทั่งสามารถเก็บเกี่ยวได้.....ในระหว่างทาง

http://gotoknow.org/blog/safehome/411530

ขอให้ผู้เข้ามาอ่าน อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

in กับเรื่องที่สอนมากไป รึเปล่า?? ครู mee

สอนเด็กรุ่นใหม่แล้วเหนื่อยใจมาก บางเรื่องบางครั้งเสมือนเรา in กับเรื่องที่สอนมากไป ในขณะที่เด็กทำหน้าโบ๋ เบ๋ เช่น case study เรื่องน่าเศร้าของ มินามาตะ-มาบตาพุด คู่แฝดที่แตกต่าง (เรื่องแรกเกิดแล้วจบแล้ว เรื่องหลังนี่ยังคงดำเนินต่อไปและไม่มีแนวโน้มจบ แต่ผู้รับผลของมลพิษเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ) ชั่วโมงหน้าจะเป็นเรื่องโภปาล อยากให้เขาศึกษาบทเรียนดูผลพวงต่อเนื่องของความละเลยสวล. การเอาเปรียบของนายทุน ทำให้ยังคงมีคนป่วย-พิการมากมายจนปัจจุบัน เขาจะเป็นคนรุ่นต่อไปที่จะต้องศึกษา วิเคราะห์และป้องกันไม่ให้เรื่องราวเช่นนั้นเกิดขึ้นอีก แต่รู้สึกเลยนะว่าความตั้งใจอาจจะแห้ว!!!

ให้ดูเยี่ยง แล้วอย่าเอาแบบอย่าง(3)

(ต่อ) เรื่องเช่นนี้ได้นำไปเป็น case study ในการเรียนการสอน เพื่อว่าสักวันหนึ่งนักศึกษาเขาจบออกไปและมีโอกาสเป็นผู้บริหารหรือระดับปฏิบัติการก็ตามจะได้ไม่ทำเช่นนี้อีก ให้ดูเยี่ยง แล้วอย่าเอาแบบอย่าง สิ่งที่เขาเห็นจากสถาบัน

 ดังนั้นปัญหาสิ่งแวดล้อมไม่ว่าระดับใหน หากไม่ถูกแก้ด้วยสำนึกจิตสาธารณะที่แท้จริงก็ไม่มีวันแก้ได้ ทั้งๆที่หลายๆปัญหาแก้ไม่ยากเลย

แก้ที่ปลายเหตุ และ/หรือเป็นคนละเหตุกับที่ควรจะแก้ ปัญหาที่แท้จริงจึงไม่ถูกแก้ (2)

(ต่อ ) แต่สิ่งที่เป็นการแสดงออกของสถาบันคือการจัดซื้อถังขยะ แล้วก็เขียนไว้ที่ถังว่าสำหรับขยะเปียก-แห้ง สุดท้ายทุกถังก็มีขยะเหมือนกัน ต่อมาจัดซื้ออีกถังขยะที่มีสีแตกต่างแต่ก็ใส่ขยะเหมือนกันอีก ปีล่าสุดจัดซื้อรถขนขยะเพิ่ม (กระบวนการอะไรที่ขาดไป ??)

 นี่เป็นโลกจำลองใบเล็กในการแก้ปัญหาของหลายๆหน่วยงานในประเทศ คือแก้ที่ปลายเหตุ และ/หรือเป็นคนละเหตุกับที่ควรจะแก้ ปัญหาที่แท้จริงจึงไม่ถูกแก้ แต่ได้จ่ายงบไปแล้วจ่ายแล้วจ่ายอีก ปัญหาก็ยังเป็นเดิมๆ (มีต่อ)