อึ้งกิมกี่ (7): มองให้ไกล แต่ต้องตะกายให้ถึง กับ การพัฒนาแบบเลี้ยวผิดทาง

 (ต่อ)....ส่วนครูก็น่าเห็นใจหากต้องการก้าวหน้า ก็ต้องทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ เวลาที่ให้ครอบครัว ให้ลูกศิษย์ ก็น้อยลง เด็กก็น่าสงสารที่ช่วงเวลาหนึ่งของเขาต้องถูกชลอเพราะต้องรอให้ครูก้าวหน้าก่อน ครูจึงทุ่มเวลาเอาใจใส่เต็มที่เหมือนเดิมได้  ก็ไม่เข้าใจพวกที่ชอบสั่งหรือเปลี่ยนทิศทางไปโน่นมานี่เคยเข้าใจเห็นความจริงไหม ว่าที่พยายามจะพัฒนานั่นน่ะ  มันเดินหน้าจริงหรือ  คุณภาพการศึกษาไทยไม่ต้องพูดถึง เพราะโรงเรียนมีหลากหลายพอๆกับโรงแรมตั้งแต่ไม่มีดาวจนถึง 5 ดาว มองให้ไกล ตะกายให้ถึง ขาไม่ติดดินก็ไม่เป็นไร ต่อขา เหยียบบ่า เหยียบหลัง จะเป็นดาว ลืมคิดถึงความจริงไปข้อหนึ่งว่า การจะสร้างตึกให้ใหญ่โตมโหฬาร โดยไม่คำนึงถึงอิฐชั้นแรกๆ แล้ว หากฐานรากมันไม่แข็งแรงวันหนึ่งมันก็พัง เพราะมันคงต่อขึ้นไปได้ไม่นาน  แม้จะมองทะลุมิติข้ามศตวรรษไปข้างหน้า (จนลืมก้มมองพื้นที่ตัวเองยืนอยู่) (มีต่อ)

อึ้งกิมกี่ (6): สุกแบบบ่ม จะหวานได้ไง

 (ต่อ)...ครูที่จำเป็นต้อง ตามให้ทันการเปลี่ยนแปลงนโยบาย  ด้วยไอเดีย(ที่คิดว่า)บรรเจิด ที่แทบจะทุก 2-3 ปี เปลี่ยนที หรือทุกการเปลี่ยนรมต.ก็วิ่งกันตัวโยน  อบรม ฟังนโยบาย ครูต้องทำผลงานแบบไหน อย่างไร ไม่มีเวลาพัฒนาอะไร ใครวิ่งตามทันก็โชคดีไป ใครไม่ทันก็หาตัวสำรองมือปืนรับจ้าง ว่ากันตามผลงาน (ตอนนี้มีคนมีประสบการณ์เพิ่มพูนแล้วรับทำเพิ่มขึ้น เหมือนลิเก ลำตัดเลย) แทนที่ครูจะมีเวลาเตรียมสอนและปรับปรุงพัฒนาตัวเองให้เชี่ยวชาญขึ้น กลับต้องมาเร่งทำผลงานของตัวเอง เหมือนผลไม้ที่ต้องสุกตามที่เขาบอก พวกสุกไม่ทันก็ต้องบ่มแก๊ส ก็เลยดูเหมือนสุกนอก แต่ไม่หวาน ไม่ตกผลึกความรู้ เพราะ copy - paste หรือไม่ก็หาคนช่วยจัดให้ (น่าจะตั้งตำแหน่งให้เหมือนในอุดมศึกษาที่มีคุณอำนวย) ช่วยทุกอย่าง (มีต่อ)

อึ้งกิมกี่ (5): สิ่งที่ครู(บางคน)ทำ-มือปืนรับจ้าง

(ต่อ)..แต่เมื่อคืนความรู้สึกนี้ได้กลับมาอีก เมื่อคุยกับคนที่เป็นต้นกำเนิดของเรื่องราว เธอเล่าให้ ฟังว่าตอนนี้มีมือปืนรับจ้างมากมาย มีราคาต่างๆกัน เราก็ได้แต่เตือน เธอว่าสิ่งที่กำลังทำไม่ถูกต้อง  และมันขัดกับความเป็นครูที่ต้องมีสำนึก มีจริยธรรมและมีมโนธรรม แต่เธอบอกว่าเธอไม่ทำคนอื่นก็ทำ และเงินเดือนเธอน้อย ต้องเลี้ยงลูก  เราก็ได้แต่พูดไม่ออก แต่รู้ว่าถ้าเป็นญาติสนิทพี่น้อง จะจับมาขัด ขูด  เคาะ สนิม และก็คงใช้เวลาสำหรับสำนึกที่ถูกต้องและศักดิ์ศรีความเป็นครู (หรือศักดิ์ศรีกินไม่ได้) การที่เราละเลยต่อความถูกต้องโดยคิดว่าไม่เป็นไร ก่อให้เกิดสังคมแบบมักง่าย หรือเรียกให้สุภาพขึ้นว่า แบบง่ายๆ จากผิดน้อยไปผิดมากและต่อมาก็ไม่มีอะไร ไม่ผิดแล้วแต่มุมมอง ตัวอ้างอิงของความถูกต้องเอียงไปหมด (มีต่อ)

อึ้งกิมกี่ (4): สิ่งที่ครูสอน-สิ่งที่ครู(บางคน)ทำ  

 (ต่อ)....และที่แปลกใจที่สุดคืองานนวัตกรรมที่มีการประเมิน ภายในเล่มกลับมีชื่อใบประเมินของคนอื่นแทรกอยู่ลืมเปลี่ยนชื่อเป็นตัวเอง??) 

สถิติหลายตัวที่เอามาใส่ กับเรื่องที่วัดมันคนละทางแต่สามารถสรุปได้ลงตัว คนตรวจอ่านลองแทนค่าลงไป  ได้ถามทบทวนจากนักสถิติคนเก่งข้างตัว ยังไงก็ไม่ไช่  แต่ไม่รู้เขาทำมาได้ยังไง?? )

สิ่งเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งที่สร้างความรู้สึกที่แปลกขึ้นมา ไม่กล้าแปลว่ามันคืออะไรออกมาตรงๆ ในที่สุดของที่สุดรุ่นนั้นก็ไม่ผ่าน 2 คน (ใช้กรรมการ 3 คน ประเมิน) ตั้งแต่นั้นมาก็ขอไม่ทำหน้าที่นั้นอีก เพราะไม่ชอบความรู้สึกแปลกๆเช่นนั้นอีกกับผลงานครู (มีต่อ)

อึ้งกิมกี่ (3): สิ่งที่ครูสอน-สิ่งที่ครู(บางคน)ทำ

เชื่อว่าในห้องเรียนครูคงสอนให้เด็ก

• ไม่ควรคัดลอกงานจาก internet มาส่ง (ตัดต่อมาไม่แนบเนียน มาเป็นหน้าๆ)
• ควรตรวจคำสะกดให้ถูกต้องก่อนส่ง (ใน internet สะกดผิดยังไงก็คงอยู่อย่างนั้น)
• การ copy ภาพต้องอ้างอิงที่มา (copy ภาพโดยไม่อ้างอิง ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง (ภาพเบลอเพราะเอามาขยาย)
• เนื้อเรื่องกับปฏิบัติการไปด้วยกัน (ภาพกับเนื้อเรื่องคนละเรื่อง เนื้อหากับปฏิบัติการไปกันคนละทาง)
• ตรวจสอบทุกอย่างให้ดีก่อนส่งงาน (คงให้โปรแกรมเป็นตัวตรวจเลยฉีกคำซะขาดวิ่น  .เว...ลา    มะ....ละกอ) ฯลฯ
• และที่สำคัญนักเรียนควรทำงานด้วยตัวเอง (แล้วครู.....??)

แล้วทำไมครูลืมทำในสิ่งที่สอนเด็ก ?? (ครูบางส่วนทำในวงเล็บเป็นส่วนใหญ่) มีต่อ

อึ้งกิมกี่ (2): รันทดใจกับภาพหัวกลับ

(ต่อ) เคยได้เป็นผู้ตรวจผลงานของอาจารย์ที่ขอเลื่อนวิทยฐานะ เมื่อ 3 ปีที่แล้วตอนกลับมาใหม่ๆ ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องการทำผลงานแบบนี้กัน มีแบ่งเขตสพฐ... อะไรอีกหลายอย่าง ต้องอ่านตรวจของ 3 จังหวัด จำจำนวนอาจารย์ไม่ได้แต่น่าจะไม่ต่ำกว่า 25 คน แต่จำปริมาณเอกสารที่อ่านได้ว่าประมาณ 112 เล่ม  8 ลัง คนละ 3-6 เล่ม หนา 200- 300 หน้าก็มี บางๆ ก็มี ช่วงนั้นไม่ต้องทำอะไร สอนเสร็จอ่านตรวจ เก็บไว้บ้านครึ่งหนึ่งที่ทำงานครึ่งหนึ่งอยู่ที่ใหนก็ได้อ่าน อ่านจนเลยเที่ยงคืนทุกคืน ยิ่งอ่านก็มีความรู้สึกแปลกๆ พร้อมกับเรียนรู้อะไรบางอย่างอย่างช้าๆผ่านเอกสารร้อยกว่าเล่ม ของผู้ที่จะเลื่อนวิทยฐานะเป็นอาจารย์ 3  ในนั้นมีทั้งความตั้งใจจริงของบางคนในการทำงาน บางเล่มบ่งบอกถึงความไม่น่าจะเป็นครูของบางคน หากครูสอนศิษย์ให้ค้นคว้าเป็น ทำงานให้เรียบร้อยได้ทำไม ผลงานครูที่เห็นจึงสะท้อนภาพหัวกลับ (มีต่อ)

อึ้งกิมกี่+รันทดใจ

เมื่อคืนพาอาจารย์น้องที่เพิ่งเรียนจบจากตปทไปเลี้ยง ก็ชวนลูกศิษย์ซึ่งตอนนี้ไปเป็นอาจารย์ในชนบทที่สนิทกันมาด้วย คุยเรื่อยๆก็เพลิดเพลิน จะพาไปกินขนมต่อเจ้าลูกศิษย์บอกว่าไม่ไปนะง่วงนอนแล้วทั้งๆที่ทุ่มเศษ ก็ถามว่าไปทำอะไรมา ก็ยิ้มเขินๆ ซักอีก ก็เลยยอมบอกว่าไม่ได้นอนดีมา 2-3 คืนติดกันแล้ว เพราะ??? นั่งเร่งทำผลงานวิชาการให้พวกอาจารย์ที่จะต้องส่งเลื่อนวิทยฐานะ เขาเร่งกันเพิ่งส่งให้พวกเขาวันนี้ เลยคืนนี้จะขอนอนให้พอหน่อย อึ้งกิมกี่+รันทดใจ อย่างบอกไม่ถูก ...(มีต่อ)

คู่บุญ และคู่กรรม (2)

 Com in เพราะเรา.. คู่กัน..by ปริม ทัดบุปผา

(ต่อ) คู่บุญ อยู่ร่วมกันจะช่วยกันสร้างแต่สิ่งที่ดี ต่อบุญ สะสมไปเรื่อยๆ (มีศรัทธาเสมอกัน มีศีลเสมอกัน มีจาคะเสมอกัน มีปัญญาเสมอกัน)

คู่กรรม อยู่ชดใช้กรรมที่ทำมาต่อกัน ทำมาร่วมกัน ทำให้มาอยู่กันแล้วทำร้ายจิตใจต่อกัน นำความเดือดร้อนมาให้กันและกันไม่หยุดหย่อน อยู่แล้วตกต่ำ หรือต่างทำในสิ่งที่ผิดคุณธรรมและศีลธรรมโดยไม่มีการกล่าวตักเตือนกัน

meepole ได้ตั้งเงื่อนไขคุณสมบัติของผู้ที่จะแต่งงานด้วย 8 ข้อ ยังมีคนสอบผ่านทั้ง 8 ข้อได้อีก ที่บ้านนึกว่าจะขึ้นคานซะแล้ว โชคดีที่มีคู่บุญ

คู่บุญ และคู่กรรม

 Com in เพราะเรา.. คู่กัน..by ปริม ทัดบุปผา

มาช่วยยืนยันว่าคำกล่าวนี้จริงแท้

"ถ้าภรรยาและสามีทั้งสอง หวังจะพบกันและกันทั้งในปัจจุบันทั้งในสัมปรายภพไซร้ ทั้งสองเทียวพึงเป็นผู้มีศรัทธาเสมอกัน มีศีลเสมอกัน มีจาคะเสมอกัน มีปัญญาเสมอกันภรรยาและสามีทั้งสองนั้น ย่อมได้พบกันและกันทั้งในปัจจุบัน ทั้งในสัมปรายภพ ฯ"

เพราะเชื่อว่าคนเราที่เกิดมาเป็นคู่กันนี้มีทั้งคู่บุญ และคู่กรรม (มีต่อ)

เล็กๆไม่ ใหญ่ๆจึงทำ  Com in ชีวิตที่พอเพียง by ครูมาโนชน์

เห็นด้วยที่ว่า..การทำอะไรเราต้องเริ่มจากสิ่งที่เล็ก ๆไปก่อน

แต่จริงๆแล้วที่เห็นส่วนมาก “เล็กๆไม่ ใหญ่ๆจึงทำ” เคยได้ยินเสียงน้องๆบ่น “สร้างห้องน้ำ

ส้วม หลังเดียวเกือบล้าน”  "ซ่อมโรงจอดรถห้าแสน”  "ป้ายชื่อโรงเรียนสวยหรูอักษรทอง หกแสน” แต่ของบ ซื้ออุปกรณ์การสอนสี่หมื่น เงินเล็กน้อย แต่รอไปก่อนนะ  บางหน่วยงานเป็นเสียอย่างนี้ การศึกษาจึงเป็นแบบต้วมเตี้ยมพัฒนา

จะทำอะไรตอบแทนแผ่นดินเกิด เริ่มที่ใจ ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน

จะทำอะไรตอบแทนสังคม ก็เริ่มที่ใจ ฝึกให้มีจิตสาธารณะ และจริงใจที่จะทำ

ก็จะมีสุขใจ มีชีวิตอย่างพอเพียง ตามมา

เรื่องโง่น่ะ..ฉลาดนัก

สอนมลพิษสิ่งแวดล้อมนักศึกษาเมื่อวานนี้ก็เหนื่อยใจอีก เพราะถามเหตุการณ์อะไรก็ไม่รู้ เรื่องข้อตกลงแคนคูน การประชุมว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ที่เพิ่งผ่านไปนศ.สวลแท้ๆไม่รู้เรื่องข่าวสวลในโลกเลย ในที่สุดก็เลยถามว่า เอ! ..พระเอกหนังชื่ออะไรนะ ที่เพิ่งบวชเร็วๆนี้ แทบจะแย่งกันตอบเลย ว่า เคน เรื่องไม่เป็นเรื่องรู้ไปหมดเลยบ่น เรื่องโง่น่ะ..ฉลาดนัก ขำกลิ้งกันอีก เฮ้อ!! ไม่รู้เลยว่าอจ.น่ะกลุ้มแทน เพราะเห็น E ลอยมาแต่ไกล

การให้ค่าของชีวิตต่างกัน..จริงๆ

คนไทยส่วนมากนี่แปลกดูเหมือนว่าไม่ประมาท เพราะทำประกันชีวิตกันมากเหลือเกินแต่ป้องกันชีวิตกลับไม่ค่อยสนใจ อจ.ฝรั่งเราเคยพูดให้ฟังว่าเขารู้สึกแปลกใจที่จุดประสงค์และความหวัง (เป้า target) ของการทำประกันของเราต่างกับของเขา มันเป็นด้วยมุมมองที่ต่างกัน คุณภาพชีวิตของคนต่างกัน ทำให้การให้ค่าของชีวิตต่างกัน บางคนพอเห็นเรื่องทำนองนี้จะตื่นตัวสนใจทันที แต่บางคนก็อึมๆ ผ่าน เพราะความเข้าใจและการให้ค่าชีวิตต่างเลยไปสนใจเรื่องไกลๆตัว ไม่เป็นสาระ พอเกิดเรื่องกับคนในครอบครัวค่อยสนใจ แบบวัวหายล้อมคอก น่าเศร้าใจ แต่ทางธรรมบอกให้อุเบกขา (บ่นเพราะไม่รู้สึกว่าการเตือนเรื่องสารเคมีในรถจะเป็นที่สนใจของคนไทย)

"กลิ่นรถใหม่" ภัยที่มองข้าม 2 (ต่อ)..เพราะนิสัยคนไทยถ้าเตือนก่อนโดยยังไม่เกิดเรื่องก็ไม่มีใครสนใจ  แต่ถ้าเกิดเรื่องแล้วฝรั่งพูดจะตื่นตัวมีแนวโน้มสูงที่จะเริ่มหันมาเชื่อ..เราเป็นคนหนึ่งที่ตั้งข้อสงสัยทุกครั้งเมื่อเกิดอุบัติเหตุเช่นนี้ เพราะหากเขาไม่ได้หลับในเพราะเหนื่อยล้าหรือนอนไม่พอจริงๆล่ะ และหลายครั้งที่โชคดีที่บางคนรู้ตัวก่อนก็มีการเปลี่ยนอิริยาบถ หรือลงพักระหว่างทาง หรือเปลี่ยนคนขับ หรือที่โชคดีมากคือถึงที่หมายพอดีก่อนถึงจุดอันตราย และก็มีหลายคนที่ผ่านมาโชคร้ายไม่มีโอกาสขึ้นมาบอกอาการก่อนเกิดอุบัติเหตุ  ดังนั้นหากผู้ขับขี่ไม่รู้ตัว อันตรายที่เกิดการง่วง เพลียในรถ บางครั้งกว่าจะรู้ตัวก็เลยจุดปลอดภัยไปแล้ว ดังนั้นหากเรายังสรุปเพื่อให้เรื่องจบง่ายๆ หรือรู้ไม่ถึงการณ์เหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดเรื่อยๆไม่รู้จบ เพราะเราไม่เข้าถึงคำตอบอื่นๆที่มากกว่า หลับใน หรือสาเหตุที่ทำให้เกิดอาการดังกล่าวอย่างแท้จริง เราก็เลยตัดสินใจอีกครั้งว่าจะเขียนเพื่อเตือนให้ระมัดระวัง ก็ไม่รู้อีกเช่นกันว่าจะได้ผลไหม จะให้ไปป่าวประกาศก็ไช่นิสัย ทำเท่าที่ทำได้

"กลิ่นรถใหม่” ภัยที่มองข้าม 1    http://gotoknow.org/blog/envpoll/414595

วันนี้เพิ่งอ่านข่าวอุบัติเหตุรถยนต์เจอแต่เป็นของตปทก็เลยไม่มีข้อสรุปว่าคนขับหลับในแบบไทยๆ และยังมีความเห็นของเจ้าหน้าที่นิติวิทยาศาสตร์ว่าคนขับไม่แม้แต่จะหักหลบคนขี่จักรยาน และน่าสงสัยว่ามันมาจากกลิ่นของชิ้นส่วนภายในรถที่ยังใหม่อยู่ ก็อาจจะเป็นไปได้”

เป็นครั้งแรกของเราที่อ่านเจอข้อสงสัยเช่นนี้ทั้งๆที่มันควรจะมีตั้งนานแล้ว เราเองเคยเขียนเรื่องนี้มาครั้งหนึ่งแล้วแต่ไม่มีใครสนใจนัก เพราะคิดว่าอุบัติเหตุรถคว่ำบ่อยๆมาจากหลับในไม่คิดถึงสารเคมีในรถกันเลย คนที่เชื่อก็มีแต่คนในครอบครัวเราและเพื่อนสนิท เคยเตือนบางคนจนตอนนี้ไม่อยู่ให้เตือนในภพนี้แล้ว รถคว่ำด้วยข้อสรุปหลับในเช่นกัน (มีต่อ)

ของขวัญปีใหม่สู่ (คน)ไทยทุกคน (2)

 (ต่อ) ...หลายคนอาจมีตัวตั้งในใจกันบ้างแล้วว่าจะซื้ออะไร แต่หากเพิ่มเหตุผลของการเลือกซื้อลงไปบ้าง ก็คงไม่ทำให้ของขวัญด้อยค่าลง หากแต่มันจะเป็นการมอบให้ทั้งของขวัญที่มีคุณค่าและมีจิตใจที่เอื้ออาทรในนั้นด้วย

วันนี้ได้เสนอมุมมองเพิ่มเติม ที่หลายคนอาจปฏิบัติกันอยู่แต่หลายๆคนอาจคิดไม่ถึง เพราะของขวัญบางชิ้นของเราในปีนี้ นอกจากให้ความสุขแก่ผู้รับแล้ว ผู้ให้ยังได้รับทั้งความสุข ได้ปิติ และสานต่อเติมกำลังใจให้กับผู้สู้ชีวิตอีกด้วย ( 4 in 1 สาธุ :)

ใน http://gotoknow.org/blog/global/414396

 เพียงแค่นี้คงได้ของขวัญปีใหม่ที่ผู้รับถูกใจ และอิ่มใจผู้ให้กันทั่วหน้า

ของขวัญปีใหม่สู่ (คน) ไทยทุกคน

ด้วยความตั้งใจที่จะให้ปีใหม่เป็นปีที่มีความสุขของทุกคน โดยเฉพาะคนที่มีโอกาสด้อยกว่าเรา คนที่ต้องการกำลังใจในการสู้ชีวิต คนที่ควรได้รับการสนับสนุนที่จะช่วยผลักดันให้เขาสามารถประกอบสัมมาอาชีพได้ต่อไปยาวนาน จึงเขียนหัวข้อนี้ขึ้น 

ของขวัญดีๆบางทีก็ (ต้อง) มีเหตุผล: ข้อคิดของขวัญปีใหม่

เพื่อหวังจะให้ช่วยกันอุดหนุนของขวัญปีใหม่จากร้านค้าบ้านๆ ชาวบ้าน มากกว่าห้างหรูๆ ช่วยกันกระจายความสุขทางอ้อมสู่ผู้มีทุนทรัพย์น้อย (ได้แต่หวังว่าคงมีการตอบรับความหวังนี้บ้าง)

...การเลือกของขวัญให้ถูกใจผู้รับมีความจำเป็นในระดับหนึ่ง ขณะเดียวกันถ้าของขวัญนั้นเกิดประโยชน์ยาวนานก็จะเป็น 2 in 1 หรือ  หากของขวัญนั้นสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงชีวิตในทางที่ดีขึ้นก็จะเป็น   3 in 1 เลยทีเดียว (มีต่อ)

ใน http://gotoknow.org/blog/global/414396

เด็กรุ่นใหม่เป็นดินแข็งจริงๆ

วันนี้สอนนศ.ต้องพยายามข่มใจ ไม่หงุดหงิด เพื่อไม่ให้เสียสมาธิ กลุ่มที่คุยก็บ่นพึมพำๆเหมือนหมีกินผึ้ง เสียงเครื่องตัดหญ้า 4-5 เครื่องรอบตึกที่ชอบตัดหญ้าในเวลาสอนเสมอ ก็ดังตลอด เลยต้องพูดเสียงดังแข่งกับเสียงรอบตัว ในที่สุดก็ลดเสียงลง เพราะคิดได้ว่ายิ่งตะเบ็งเสียง ยิ่งเครียดเพราะไปรับรู้ว่าเสียงโดยรอบดัง ในที่สุดก็ไม่ได้ยินอะไร นอกจากที่ตัวเองสอน ต่อไปคงต้องกำหนดสมาธิก่อนเข้าสอน เด็กรุ่นใหม่เป็นดินแข็งจริงๆทั้งปลูกทั้งฝังมันก็ไม่จมเข้าในเนื้อ สรุปวันนี้เหนื่อยมาก สอน 8.00-15.30

โชคดีที่มี "ครูดี"

Comment in ค่าแห่งความเป็นครูอยู่ที่ศิษย์เฝ้าคิดถึง

meepole เป็นคนหนึ่งที่เล่าให้นักศึกษาฟังเสมอว่า meepole  ตั้งแต่เด็กโชคดีที่มี "ครูดี" และเห็นตัวอย่างครูดี มีคุณธรรมของความเป็นครู ทำให้เมื่อเรามาเป็นครู จึงต้องทำให้ได้อย่างน้อยเท่ากับที่ครูทำกับเรา และจะพยายามทำต่อไป

จนบัดนี้สวดมนต์ก่อนนอนแล้ว จะอุทิศอานิสงค์ไปให้ครูทุกคนเสมอ

สำหรับเราเองแล้ว ค่าความเป็นครู อยู่ที่ขณะที่เราเป็นครูนั้นเราได้ทำหน้าที่ให้ถูกต้องเต็มที่แล้วหรือยัง มีคุณธรรมในตัวเองที่สามารถสอนและเป็นแบบอย่างให้ลูกศิษย์เห็นและปฎิบัติตามได้  สักวันหนึ่งเมื่อเขาจบและเป็นผู้ใหญ่แล้วเขาจะรู้เองว่าที่ครูดุ ว่ากล่าว ตักเตือนเสมอๆนั้น เพราะครูคือผู้ให้ ที่ต้องให้ทั้งความรู้ไว้เลี้ยงชีวตและคุณธรรมไว้เลี้ยงจิตใจ เพื่อจะมีชีวิตในสังคมได้อย่างมีคุณภาพ ไม่เบียดเบียนสังคม

เปลี่ยนวิธีคิด: ซื้อชีวิต ไม่ต้องคิดมาก (2)

 Com in การปล่อยเต่าช่วยให้ชีวิตยืนยาวจริงหรือ by บรรจบ นันทวงศ์
รับาชการ http://gotoknow.org/blog/0884720017/413630#2289106

 (มีต่อ) หรือระหว่างทางเจอเต่า (ในชนบทจะเจอเขาเดินข้ามถนน คลานจนเกือบเป็นเต่าปิ้ง) หากหยุดช่วยได้ก็แวะช่วย ตามเหตุปัจจัยที่อำนวย

 meepole เคยเจอเต่าหลังโค้งมากเหมือนหมวกทหาร มาตกอยู่ในคูน้ำปูนซิเมนต์แคบๆข้างบ้าน มันเลยคงติดแหงกในนั้น บังเอิญไปเห็นก็ลงไปช่วยดึงมันขึ้นมา เท่านี้ก็ happy เอามาเขียนเล่าได้อีก อย่างน้อย ชีวิตทุกชีวิตมีค่าสำหรับผู้ที่เป็นเจ้าของชีวิตเสมอ

เปลี่ยนวิธีคิด: ซื้อชีวิต ไม่ต้องคิดมาก

 Com. in การปล่อยเต่าช่วยให้ชีวิตยืนยาวจริงหรือ byบรรจบ นันทวงศ์

ถูกต้องที่ "ชีวิตของเราอยู่ที่สองมือของเรา จะดีหรือไม่ดีอยู่ที่การกระทำของเราเอง "     แต่ขณะเดียวกันหากเราจะเผื่อแผ่ความเมตตาไปยังเพื่อนร่วมโลก โดยไม่คิดจะได้อะไรตอบแทน เพียงแต่คิดว่า ไม่ว่าสัตว์หรือคนต่างรักชีวิตของตัวเอง หากเราเจอเต่า ไม่ว่าในตลาด หรือแผงลอย ซึ่งเราก็รู้ว่าเขาเอามาขายเพื่อให้คนซื้อไปปล่อยตามความเชื่อ) และบังเอิญไปสบตามันหรือรู้สึกสงสารขึ้นมา และเราพอมีที่จะจ่ายเงินซื้อได้ โดยไม่กระทบกับอะไรมากนัก ก็ชื้อชีวิตให้เขาโดยไม่ต้องคิดว่าเราจะอายุยืนหรือไม่ เพราะสิ่งที่จะเกิดทันทีเลยคือความปิติ (อาจแอบยิ้มได้ทั้งวัน) เป็นกุศลแล้ว (มีต่อ)

สัญชาตญาณ ปัญญา มโนธรรม

สัตว์ใช้สัญชาตญาณในการดำเนินชีวิต แต่คนต้องใช้ปัญญาและมโนธรรมในการดำเนินชีวิตจึงจะอยู่อย่างเป็นสุข เหนือทุกข์

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม (3 ) Com. in เทวดากับหนอน

 “เมื่อเห็นว่าเกลี้ยกล่อมอย่างไรก็ไม่เป็นผล เทวดาจึงบอกลาและกลับสรรค์ด้วยความผิดหวัง”

ถ้าได้เจอเทวดา meepole จะบอกว่า ท่านได้เมตตาแล้ว หากไม่เป็นผล ก็ให้อุเบกขาเถิด เพราะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม หากท่านผิดหวัง กรรมจะเป็นของท่าน

ดังนั้นหากเรามีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือชี้แนะแล้ว คือเราทำดีแล้ว บทบาทเราเราทำแล้ว ให้สิ่งที่ดีแล้ว  ฝ่ายผู้รับจะรับหรือไม่  รับแล้วรู้สึกอะไร หรือจะปฏิบัติหรือไม่ เป็นกรรมของเขาแล้ว

หนอนเห็นกงจักรเป็นดอกบัว Com. in เทวดากับหนอน by สล่ากวาม

(ต่อ)  “หนอนฟังแล้วก็ปฏิเสธ เขาอ้างว่าชีวิตอย่างเขาสุขสบายดีมากอยู่แล้ว ไม่ต้องดิ้นรนขวนขวายทำอะไรก็มีกินตลอดเวลาจนอ้วนพี ยิ่งรู้ว่าเป็นเทวดาต้องทำงานเพื่อผู้อื่นทุกวันยิ่งไม่อยากเป็น” 

  ส่วนหนอนที่มาเกิดใหม่ เขาก็คงพอใจสภาพที่เป็นอยู่ (ดูดี  แต่ไม่ดี) ตามกรรมเก่าที่ตามมา เป็นสภาพที่เป็นอยู่อย่างไม่มีคุณภาพ ไม่รู้จักคุณธรรม ก็คงเป็นกรรมของหนอนที่มีโอกาสอีกครั้งที่ได้เกิดเป็นคน ซึ่งเป็นชาติที่มีโอกาสเลือกทำ ดี-ชั่ว ถูก-ผิด แต่ไม่สร้างสมบุญคือความดีต่อ กลับเห็นกงจักรเป็นดอกบัว ก็คงต้องกรุณาให้โอกาสเขาต่อไป เหมือนที่เป็นกันอยู่ในยุดนี้ (มีต่อ)

เห็นใจเทวดา ไม่สงสารหนอน

Comment in เทวดากับหนอน by สล่ากวาม

อ่านแล้วก็เข้าใจและเห็นใจเทวดาเป็นอย่างยิ่ง ขณะเดียวกันก็พยายามจะไม่สงสารหนอน

เรื่องนี้คงไม่ได้เป็นเพียงนิทานแล้ว เชื่อว่าขณะนี้ทั้งหนอนและเทวดาได้มาอยู่ร่วมกันในโลกมนุษย์ และต่างทำหน้าที่ของตัวเอง

เทวดาก็ยังคงรู้สึกสงสารและเห็นใจเพื่อน และอยากช่วยเหลือตามธรรมชาติที่ติดตัวข้ามภพมาแต่ปางก่อนเช่นเดิม ยุคนี้ก็คงได้แต่แนะนำตัวเพื่อให้เกิดศรัทธาก่อน แล้วก็ชี้แนะหนทางที่จะทำให้เพื่อนร่วมโลกที่มีความหลากหลาย ทำในสิ่งที่ดี ที่ถูก ที่ควร ไม่เบียดเบียนผู้อื่น และแสวงหาทุกอย่างเพื่อตัวเองจนหยุดไม่เป็น (ไม่รู้จักพอ) ให้หลุดพ้นจากทุกข์ จากสิ่งมัวหมองทั้งหลาย ให้มีชีวิตที่มีคุณภาพดี ในชาติภพปัจจุบัน ในชีวิตปัจจุบัน ซึ่งส่วนใหญ่ก็คล้ายๆกับที่ตัวเองได้ทำมาแล้วเช่นกัน(มีต่อ)

คู่ครองเป็นทั้ง คู่กรรมและคู่บุญ (2)

 Comment in คำถาม : ความยุติธรรมอยู่ตรงไหน  นาถธิดา ปัญญาคม 

 (ต่อ) และเช่นกันหากคุณเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ใครทำอะไร ได้ผลเช่นนั้น คู่ครองเป็นทั้งคู่กรรมและคู่บุญ คู่บุญจะอยู่ร่วมสร้างบุญกันจนสิ้นอายุไข คู่กรรมหมดกรรมต่อกัน ก็ต่างคนต่างไป (เพราะตอนเกิดก็ต่างคนต่างมา) คนเราไม่จากเป็น ก็จากตาย เป็นธรรมดา ขอให้ผ่านจุดนี้ได้อย่างงดงาม หลายคนเป็นกำลังใจให้