อึ้งกิมกี่ (6): สุกแบบบ่ม จะหวานได้ไง
(ต่อ)...ครูที่จำเป็นต้อง ตามให้ทันการเปลี่ยนแปลงนโยบาย ด้วยไอเดีย(ที่คิดว่า)บรรเจิด ที่แทบจะทุก 2-3 ปี เปลี่ยนที หรือทุกการเปลี่ยนรมต.ก็วิ่งกันตัวโยน อบรม ฟังนโยบาย ครูต้องทำผลงานแบบไหน อย่างไร ไม่มีเวลาพัฒนาอะไร ใครวิ่งตามทันก็โชคดีไป ใครไม่ทันก็หาตัวสำรองมือปืนรับจ้าง ว่ากันตามผลงาน (ตอนนี้มีคนมีประสบการณ์เพิ่มพูนแล้วรับทำเพิ่มขึ้น เหมือนลิเก ลำตัดเลย) แทนที่ครูจะมีเวลาเตรียมสอนและปรับปรุงพัฒนาตัวเองให้เชี่ยวชาญขึ้น กลับต้องมาเร่งทำผลงานของตัวเอง เหมือนผลไม้ที่ต้องสุกตามที่เขาบอก พวกสุกไม่ทันก็ต้องบ่มแก๊ส ก็เลยดูเหมือนสุกนอก แต่ไม่หวาน ไม่ตกผลึกความรู้ เพราะ copy - paste หรือไม่ก็หาคนช่วยจัดให้ (น่าจะตั้งตำแหน่งให้เหมือนในอุดมศึกษาที่มีคุณอำนวย) ช่วยทุกอย่าง (มีต่อ)
ไม่มีความเห็น